Breeders The - Last Splash (30Th Anni.) (CD)

Definiujący lata 90te album "Last Splash" zespołu The Breeders, kończy w tym roku 30 lat. Nagrany przez „klasyczny” skład Breeders: Kim Deal, Kelley Deal, Josephine Wiggs i Jima Macphersona, z zaraźliwie przebojowym „Cannonball”, natychmiast stał się klasykiem alternatywnego rocka, osiągając status platynowej płyty w Wielkiej Brytanii i USA oraz znajduje się na liście 100 najlepszych płyt lat 90. według Pitchforka.
Aby uczcić tę rocznicę album został zremasterowany z oryginalnych taśm analogowych – wcześniej uważanych za zaginione! Proces ten ujawnił również dwa niepublikowane Lista utworów: pochodzące z oryginalnych sesji "Last Splash": "Go Man Go"- utwór, który Kim współtworzyła z Black Francisem oraz "Divine Mascis", wersję kompozycji "Divine Hammer" z wokalem J Mascisa z Dinosaur Jr. - odkrycie, które zachwyci fanów!
Zatytułowana "Last Splash (30th Anniversary Original Analog Edition)" specjalna edycja obejmuje dwie 12-calowe płyty winylowe (45 obr / min) oraz ekskluzywny, jednostronnie tłoczony 12" winyl zawierający dwa zapomniane Lista utworów: pochodzące z oryginalnych sesji "Last Splash": "Go Man Go", utwór, który Kim współtworzyła z Black Francisem oraz "Divine Mascis", wersję kompozycji "Divine Hammer" z wokalem J Mascisa z Dinosaur Jr. To wyjątkowe wydawnictwo jest dostępne w dwóch winylowych wariantach kolorystycznych: standardowym czarnym i w wersji Limited Edition Clear Vinyl + Red EP oraz w formacie CD.
Na potrzeby tej szczególnej edycji oryginalna, kultowa okładka autorstwa nieżyjącego już wizjonerskiego projektanta Vaughana Olivera została wspaniale przerobiona przez jego wieloletniego współpracownika Chrisa Bigga.
Lista utworów:
1. New Year
2. Cannonball
3. Invisible Man
4. No Aloha
5. Roi
6. Do You Love Me Now?
7. Flipside
8. I Just Wanna Get Along
9. Mad Lucas
10. Divine Hammer
11. S.O.S
12. Hag
13. Saints
14. Drivin’ on 9
15. Roi (Reprise)
16. Go Man Go
17. Divine Mascis
Kim Deal, Kelley Deal, Josephine Wiggs i Jim Macpherson zagrali swój pierwszy wspólny koncert w piątek 19 czerwca 1992 roku w sali bilardowej za Warrington Rugby Club w północnej Anglii. Dwa dni później supportowali Nirvanę w Dublinie i Belfaście, a potem zagrali na Glastonbury. Po powrocie do USA, po zagraniu 27 wyprzedanych koncertów, udali się do San Francisco, aby nagrać Last Splash.
"Cannonball" - piosenka singlowa, wsparta teledyskiem wyreżyserowanym przez Kim Gordon i Spike'a Jonze, została uznana przez NME za Singiel Roku. „Klasyk alt-rocka” (Pitchfork Top 100 Records of 1990s) po wydaniu album szybko osiągnął status platynowej płyty w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych.
Na "Last Splash" The Breeders demonstrują swoją wszechstronność i polot, płynnie przechodząc od rozmarzonych, melancholijnych melodii "Do You Love Me Now" przez grunge’ową, szaloną energię "SOS" do wręcz dziwacznego "Mad Lucas". Pioseneki pisane przez Kim - z jej autentyczną buntowniczością, klimatyczną instrumentacją i zabawnie ironicznymi tekstami - miały niezwykłą zdolność wyrażania tego co nieuchwytne, co w połączeniu z niezaprzeczalnym talentem i elektryzującą obecnością Kelley, Josephine i Jima stworzyło potężną siłę zespołu. Po części była to również sprawa rodzinna, jak opisuje Kim: "Byłam w Dayton, moja siostra w zespole, mój tata prowadził kampera podczas naszej pierwszej trasy. Razem z przyjaciółką Jo. Jim też był z Dayton. To właśnie przypomina mi ten album - czas spędzony z rodziną i przyjaciółmi".
Surowa energia albumu wynika po części ze spontaniczności i eksperymentalnych technik produkcji, które nadają każdemu utworowi unikalne brzmienie. "Last Splash" został zmiksowany w legendarnym studio Record Plant w Sausalito, labiryncie ciemnych, wyłożonych dywanem korytarzy, obwieszonych złotymi i platynowymi płytami Sly and the Family Stone, Steviego Wondera, Fleetwood Mac i Jefferson Airplane. Pewnego ranka, przygotowując miks, inżynier przypadkowo skasował pierwsze 45 sekund utworu "Do You Love Me Now". Cudem, kopia 2-calowej taśmy została wykonana i wysłana do J Mascisa z Dinosaur Jr z zaproszeniem do dogrania gitary w "Divine Hammer". Inżynier był w stanie odtworzyć brakującą część, co było żmudnym procesem (przed erą cyfrową!), który trwał siedem dni.
Oprawa graficzna albumu - równie niezapomniana jak jego brzmienie - została opracowana przez Vaughana Olivera, kreatywną siłę stojącą za charakterystyczną estetyką wizualną w 4AD Records.