.
Spośród zespołów, które przepustkę na drodze do sławy odebrały w Jarocinie, szczególne miejsce zajmuje Dżem. Raz - bo to z pewnością największe z jarocińskich odkryć. Dwa - bo właśnie Dżem był laureatem pierwszej edycji festiwalu, w 1980 roku. I wtedy tak naprawdę wszystko się zaczęło... I jeśli chodzi o festiwal, i jeśli chodzi o zespół.
24h
Lista utworów: LP 1 Side A 1. To tylko dwa piwa 2. Miliony srebrnych łez Side B 1. Alex 2. Tylko dla wybranych 3. W pułapce LP 2 Side C 1. Słoneczny dzionek w Pewli Wielkiej 2. Jak w dominie 3. Gonić ciebie Side D 1. Bym zobaczyć mógł 2. Jeden zwyczajny dzień
24h
Koncertowe jubileusze Dżemu – nie zawsze okrągłe, ale prawie zawsze w katowickim Spodku – mają tradycję sięgającą już trzech dekad. A w 2019 nastąpił jubileusz najbardziej okazały, bo licznik wskazał zespołowi 40 lat. Wszyscy wiemy z serialu, że to piękny wiek, choć fani Dżemu powiedzą raczej, że to wspaniała jest maszyna, choć ma już 40 lat. Każdy z tych jubileuszy był zbudowany wokół nieformalnej idei. Ten przypominał muzyków, którzy kiedyś grali w Dżemie lub z Dżemem. Zwłaszcza perkusistów, bo oni zmieniali się najczęściej. Ale dawno temu grał też pewien gitarzysta, potem śpiewał pewien wokalista, no i dołączał pewien akordeonista. Na urodziny przyjechali wszyscy, którzy mogli, a nawet jeden, który nie mógł (grać), ale też był – bo to są ludzie młodzi już tylko duchem. W sumie historia zespołu w skrócie. I gratka, gdyż wielu fanów Dżem z tymi muzykami słyszało, lecz mało który widział. A może nie być następnej okazji. Poza tym to Dżem dobrze znany i kochany. Ci sami muzycy – sześciu na scenie i dwóch ponad nią. Te same – choć zawsze podane trochę inaczej – utwory. Ta sama magia, podobne wzruszenia. I, jak to na urodzinach, gromkie „Sto lat” w podzięce jubilatom. Jan Skaradziński Lista utworów: Blu-ray 1. Abym mógł przed siebie iść 2. Mała aleja róż 3. Powiał boczny wiatr 4. Człowieku co się z Tobą dzieje 5. Mamy forsę, mamy czas 6. Koszmarna noc 7. Naiwne pytania 8. Nieudany skok 9. Jak malowany ptak 10. Harley mój 11. Wokół sami lunatycy 12. Kim jestem – jestem sobie 13. Autsajder 14. Dzień, w którym pękło niebo 15. Najemnik I 16. Partyzant 17. Do kołyski 18. Nie patrz tak na mnie 19. List do M. 20. Złoty paw 21. Strach 22. Ballada o dziwnym malarzu 23. Poznałem go po czarnym kapeluszu 24. Sen o Victorii 25. Czerwony jak cegła 26. Wehikuł czasu – to byłby cud 27. Whisky + Galeria DVD 1 1. Abym mógł przed siebie iść 2. Mała aleja róż 3. Powiał boczny wiatr 4. Człowieku co się z Tobą dzieje 5. Mamy forsę, mamy czas 6. Koszmarna noc 7. Naiwne pytania 8. Nieudany skok 9. Jak malowany ptak 10. Harley mój 11. Wokół sami lunatycy 12. Kim jestem – jestem sobie 13. Autsajder DVD 2 1. Dzień, w którym pękło niebo 2. Najemnik I 3. Partyzant 4. Do kołyski 5. Nie patrz tak na mnie 6. List do M. 7. Złoty paw 8. Strach 9. Ballada o dziwnym malarzu 10. Poznałem go po czarnym kapeluszu 11. Sen o Victorii 12. Czerwony jak cegła 13. Wehikuł czasu – to byłby cud 14. Whisky + Galeria CD 1 1. Abym mógł przed siebie iść 2. Mała aleja róż 3. Powiał boczny wiatr 4. Człowieku co się z Tobą dzieje 5. Mamy forsę, mamy czas 6. Koszmarna noc 7. Naiwne pytania 8. Nieudany skok 9. Jak malowany ptak CD 2 1. Harley mój 2. Wokół sami lunatycy 3. Kim jestem – jestem sobie 4. Autsajder 5. Dzień, w którym pękło niebo 6. Najemnik I 7. Partyzant 8. Do kołyski 9. Nie patrz tak na mnie CD 3 1. List do M. 2. Złoty paw 3. Strach 4. Ballada o dziwnym malarzu 5. Poznałem go po czarnym kapeluszu 6. Sen o Victorii 7. Czerwony jak cegła 8. Wehikuł czasu – to byłby cud 9. Whisky
24h
To był okres rozkwitu mody na grę akustyczną... Mimo wszystko w planach Dżemu jeszcze w kwietniu 1993 nie figurowało żadne przedsięwzięcie typu unplugged. Dlatego propozycja udziału w koncercie "Bez prądu” w Łodzi - koncercie bezpośrednio transmitowanym przez telewizję! - trochę muzyków zaskoczyła. Krótki, majowy termin uniemożliwiał przearanżowanie utworów. Jednak właśnie wtedy zakiełkował pomysł. Po pierwsze - nagrania płyty akustycznej. Po drugie - wypełnienia jej piosenkami już w wersjach odmiennych, czasem znacznie odmiennych od tych, które fani znali na pamięć. Po trzecie - zespół miał bite pół roku na przygotowania. Nie marnował tego czasu. Śmiało i efektownie naruszył pierwotny kształt większości nagranych na "Akustycznie” kompozycji, niekiedy z oryginału zostawiając tylko... teksty. "Wehikuł czasu” stracił wiodący riff, "Mała Aleja Róż” zmieniła się w swingującą balladę, "Detox” rozrósł się - nieoczekiwanie również dla samych muzyków - w bardzo długie Dżem-session. Ale to przecież niespodzianek nie koniec. Zespół stał się bowiem nie tylko śmiały, lecz i ... bardzo gościnny. Gościnny jeśli chodzi o zaproszenie całej - nomen omen - gromady artystów towarzyszących, i gościnny jeśli chodzi o zapewnienie im dużej swobody. Właśnie ci artyści wzbogacili kolorystykę nagrań, dodatkowo podkreślając różnicę między akustycznymi odpowiednikami elektrycznych pierwowzorów - zwłaszcza tych utworów w których gorset został rozluźniony mniej („Autsajder”, „Złoty paw”). I jeszcze jedno - "Akustycznie” jest zapisem ostatniej sesji w życiu Ryśka Riedla. Artysty już bardzo chorego, zmęczonego życiem (co słychać zwłaszcza w "Jesionach”), ale mimo tego potrafiącego znaleźć siły - fizyczne i psychiczne - nawet na żarty ("Czerwony jak cegła”). Mody, jak ta na grę bez prądu, mijają. Wielka muzyka, jak ta na płycie "Akustycznie”, zostaje. (Jan Skaradziński) Lista utworów: LP 1 Side A 1. Jesiony 2. Autsajder Side B 1. Złoty Paw 2. Mała Aleja Róż LP 2 Side C 1. Czerwony jak cegła 2. Detox Side D 1. List do M. 2. Wehikuł czasu – to byłby cud
24h
Album zatytułowany po prostu "2004" ukazuje się w 25-tą rocznicę istnienia grupy "Dżem". Jest to pierwsza od czterech lat, tj. od czasu wydania w 2000 roku krążka "Być albo mieć", studyjna płyta zespołu, a także pierwszy album nagrany z Maciejem Balcarem, śpiewającym w "Dżemie" od 2001 roku. Jeszcze nigdy nad żadnym albumem zespól nie pracował tak długo. Jeszcze nigdy przerwa pomiędzy kolejnymi wydawnictwami studyjnymi nie trwała aż cztery lata. Na płytę składa się dwanaście kompozycji. Wśród ich autorów odnaleźć można wszystkich członków zespołu. Większość tekstów napisał Maciej Balcar. Całość utrzymana jest w charakterystycznej, blues-rockowej, "dżemowej" stylistyce, lecz poszczególne nagrania różnią się pod względem nastroju, tempa i konstrukcji, od krótkiego i dynamicznego "Diabelskiego żartu", po rozbudowany, zamykający album, utwór zatytułowany "W imię ojca".
24h
Lista utworów: CD 1 1. Norweska impresja bluesowa 2. Wiem na pewno wiem, nie kocham Cię 3. Poznałem go po czarnym kapeluszu 4. Kiepska gra 5. Blues Alabama 6. Abym mógł przed siebie iść 7. Niewinni i Ja - cz. I i II CD 2 1. Boże daj dom 2. Uwierz Mirando 3. Uśmiech śmierci 4. Naiwne pytania 5. Koszmarna noc 6. Magazyn mód 7. Klosz
24h
Lista utworów: 1. Harley mój 2. Kiepska gra (impresja instrumentalna) 3. Autsajder 4. Po co? (impresja instrumentalna) 5. Naiwne pytania 6. Cała w trawie (impresja instrumentalna) 7. Taniec śmierci 8. Koszmarna noc (impresja instrumentalna) 9. Człowieku co się z tobą dzieje 10. Sen o Victorii (impresja instrumentalna) 11. Whisky 12. Modlitwa III (Pozwól mi) (impresja instrumentalna)
24h
Lista utworów: CD 1: Autsajder 1. A jednak czegoś żal 2. Prokurator i Ja 3. Noc i rytm 4. Autsajder 5. Wieczny pechowiec 6. Płyń mój bluesie płyń 7. Piosenka ekologiczna 8. Cała w trawie 9. Obłuda CD 2: Lunatycy 1. Wokół sami lunatycy 2. Złoty paw 3. Kim jestem - jestem sobie 4. Dzień, w którym pękło niebo 5. Jesiony 6. Skazany na bluesa 7. Nieudany skok
24h
Być albo mieć Wiosna 2000 to był dla Dżemu czas wyjątkowy. Jedyny występ na festiwalu opolskim, jedyny udział w telewizyjnej „Szansie na sukces”, nagranie jedynej piosenki specjalnie do filmu („To ja, złodziej”). A przede wszystkim nagranie całej płyty z premierowym repertuarem… Czy to nawał zajęć, czy niepełne zaangażowanie w sesję Pawła Bergera i Jerzego Styczyńskiego, czy nadciągające rozstanie z Jackiem Dewódzkim – coś spowodowało, że „Być albo mieć” ma gorszą opinię od innych albumów z tym wokalistą. Część słuchaczy nie zaakceptowała dominacji krótkich, lżejszych form, a przede wszystkim wykorzystania minisekcji dętej i chórku żeńskiego. Ale przecież nie zawsze musi być tak samo. No i trudno oprzeć się kołysaniu przez piosenkę tytułową, trudno nie podziwiać funkowej odwagi w „Za plecami”. A są tacy, którzy na listę wyróżniających się piosenek wpisują „To ja, złodziej” – utwór dołączony dopiero do drugiego wydania albumu. I do trzeciego, czyli niniejszego, też. Lista utworów: 1. Być albo mieć 2. Krewny Judasza 3. Kruka głos 4. Chcę Ci coś powiedzieć 5. Chociaż raz, jeden raz 6. Niebo na wyciągnięcie ręki 7. Za plecami 8. Popiołu smak 9. Ukryj mnie 10. Zakładnik 11. Geronimo 12. Na swoim brzegu 13. To ja, złodziej (bonus track) Pod wiatr Dopiero trzy lata po śmierci Ryszarda Riedla Dżem poczuł się na tyle pewnie, że spróbował wrócić w te rejony, w których gościł ze swoim pierwszym wokalistą. Tak przynajmniej wtedy, w roku 1997, reklamowano płytę „Pod wiatr”. Czy słusznie?... Wprawdzie „Jeden zwyczajny dzień”, „Alex” i „Miliony srebrnych łez” mają długą formę i ponurą treść rzeczywiście kojarzącą się z dawną epoką, ale stylistycznie zespół bywa też tam, gdzie z Riedlem nie bywał – w „Tylko dla wybranych” w okolicach Status Quo, a w „W pułapce” w… zamierzchłych czasach swojskiego big beatu. Jednak ten album to dla szerokiej publiczności przede wszystkim długo otwierające koncerty Dżemu boogie „To tylko dwa piwa”, a dla smakoszy trzyczęściowy instrumental liryczny „Słoneczny dzionek w Pewli Wielkiej”. W sumie więc mieszanka, w której znajdą coś dla siebie – i to łatwiej niż na innych płytach z Jackiem Dewódzkim – fani tak starego, jak i nowego (wtedy) Dżemu. Lista utworów: 1. To tylko dwa piwa 2. Miliony srebrnych łez 3. Alex 4. Tylko dla wybranych 5. W pułapce 6. Słoneczny dzionek w Pewli Wielkiej 7. Jak w dominie 8. Gonić ciebie 9. Bym zobaczyć mógł 10. Jeden zwyczajny dzień
24h
Dżem w operze vol. 1 To wcale nie był pomysł Dżemu (lecz Bogdana Tyca, szefa ówczesnego wydawcy grupy – Box Music). Dość konserwatywny zespół na coś tak szalonego sam by nie wpadł. Ale konserwatyzm okazał się nie aż taki, aby muzycy nie podjęli wyzwania, ryzyka, nawet szaleństwa. Tak – ponieważ podobne muzyczne połączenie wody z ogniem, czyli podlanie Dżemowego rock-blues-reggae-country-boogie gęstym sosem operowo-symfonicznym miało w sobie coś z szaleństwa. Nawet jeśli orkiestra nie szaleje, lecz ogranicza się do tworzenia szemrzącego tła (z ciekawymi wyjątkami głównie w „Małej alei Róż” i „Naiwnych pytaniach”). Ryzyko opłaciło się nie tylko artystycznie – pierwsza część zapisu koncertów w Bytomiu z lutego 1998 to najpopularniejszy fonogram grupy za kadencji Jacka Dewódzkiego, jako że po płytę sięgnęli z ciekawości nie tylko fani Dżemu i w ogóle nie tylko fani rocka. To także jedyny album Dżemu z tym wokalistą nagrany na żywo. To znaczy jeden z dwóch… Lista utworów: 0. Strojenie 1. Dzikość mego serca 2. To tylko dwa piwa 3. Mała aleja róż 4. Miliony srebrnych łez 5. Tylko Ja i Ty 6. Dzień w którym pękło niebo 7. Sen o Victorii 8. Wokół sami lunatycy 9. Autsajder 10. Naiwne pytania 11. Wehikuł czasu – to był cud 12. Zapal świeczkę Dżem w operze vol. 2 Co prawda w show-biznesie sukces komercyjny niemal automatycznie oznacza kontynuację, niemniej druga – wydana rok po pierwszej – część „Dżemu w Operze” powstała nie jako sequel, lecz dopełnienie. „Dwójka” zawiera bowiem wykonane wtedy w Bytomiu utwory dłuższe, na ogół mniej – oczywiście za wyjątkiem „Cegły” – przebojowe. Co wcale nie znaczy, że gorzej im w nowych szatach orkiestrowo-chóralnych. Może za wyjątkiem „Człowieku co się z tobą dzieje”, ale już „Wszystko wzięło w łeb” (z głównym motywem granym nie jak w oryginale przez gitarę, lecz smyczki i blachy) uchodzi wręcz za bilet na całą wyprawę muzyków Dżemu do opery. Owa wyprawa początkowo obliczona była właśnie na dwa koncerty bytomskie i dwie płyty. Ale jeszcze w 1998 niejako siłą rozpędu przedłużyła się o trzy następne koncerty w trzech następnych miastach. Potem była długa, trwająca jedenaście lat przerwa. Ale to już inna historia, inny skład i inna płyta. Lista utworów: 1. Obłuda 2. Wszystko wzięło w łeb 3. Cała w trawie 4. W klatce 5. Jesiony 6. Człowieku co się z Tobą dzieje 7. Ostatnie widzenie 8. Czerwony jak cegła
Obecnie brak na stanie
Eagles – amerykańska grupa uformowana z początkiem lat 70 w Kalifornii. Grała muzykę country i hard rock, znana głównie dzięki takim przebojom jak: „Hotel California”, „Take It Easy” czy „Witchy Woman”. Grupa Eagles powstała latem 1971 roku w Los Angeles. Pierwszy skład zespołu stanowili Don Henley i Glenn Frey (jedyni muzycy, którzy związani są z zespołem przez cały okres jego działalności), oraz Bernie Leadon i Randy Meisner. The Long Run to szósty album country rockowej grupy Eagles, wydany w 1979 roku. Płytę wydała wytwórnia płytowa Asylum Records pod numerem katalogowym 5E-508. Jest pierwszym albumem bez udziału jednego z założycieli grupy Randy Meisnera, którego miejsce zajął Timothy B. Schmit i zarazem ostatnim albumem studyjnym, w którym uczestniczył Don Felder. Ponadto jest pożegnalnym albumem studyjnym z wytwórnią Asylum. Na następny album studyjny zespołu trzeba było czekać aż do roku 2007, gdy wydano album Long Road Out of Eden. W pierwotnym założeniu miał to być album dwupłytowy i początkowo ukazać się jeszcze w roku 1978. Materiał na płytę został jednak zredukowany do jednego krążka. Odrzucony materiał wykorzystano później w wydanej w roku 2000 czterodyskowej kompilacji Selected Works: 1972-1999 w postaci skleconego utworu "Long Run Leftovers" i nagrania „Born to Boogie”. Niektóre motywy z "Long Run Leftovers" zostały wskrzeszone przez Joe Walsha na "Rivers (of the Hidden Funk)" z płyty There Goes the Neightborhood z 1981 i na "Told You So" z płyty You Bought It, You Name It z 1983. W czasie sesji nagraniowych albumu zespół nagrał singel bożonarodzeniowy wydany w listopadzie 1978 roku, który na stronie A zawiera cover nagrania Charlesa Browna "Please Come Home for Christmas", natomiast na stronie B utwór oryginalnie zatytułowany przez Dona Henley'a i Glena Frey'a "Funky New Year" mówiący o pułapkach czyhających podczas świętowania Nowego Roku. Nagrywanie albumu trwało prawie dwa lata i okazał się on płytą bardziej ostrą brzmieniowo, dość mocno zbliżoną do hard rocka i znacznie różniącą się stylistycznie od brzmienia poprzedniego albumu Hotel California. Z chwilą ukazania się albumu we wrześniu 1979 roku płyta zadebiutowała od razu na miejscu 2 listy Billboard’s Pop Albums, a po tygodniu usadowiła się na samym czele detronizując In Through the Out Door zespołu Led Zeppelin. Na pierwszym miejscu listy album pozostawał przez 9 tygodni i był ostatnią płytą na miejscu pierwszym w latach siedemdziesiątych. W samych tylko Stanach Zjednoczonych longplay The Long Run został sprzedany w ponad 7 milionach kopii. Zrzeszenie amerykańskich wydawców muzyki RIAA z początkiem 1980 roku certyfikowała album najpierw Złotą, a zaraz potem Platynową Płytą[1]. Z albumu pochodzą też trzy przeboje, które zawędrowały do Top 10 singli w USA: "Heartache Tonight" (#1), tytułowy "The Long Run" (#8) i ballada "I Can’t Tell You Why" (#8). Ponadto w roku 1980 za utwór "Heartache Tonight" zespół otrzymał nagrodę Grammy w kategorii Best Rock Performance by a Duo Or Group with Vocal jako pierwszy zwycięzca w tej kategorii. Lista utworów: 1The Long Run03:42 2I Can't Tell You Why04:56 3In The City03:46 4The Disco Strangler02:46 5King Of Hollywood06:28 6Heartache Tonight04:26 7Those Shoes04:56 8Teenage Jail03:44 9The Greeks Don't Want No Freaks02:20 10The Sad Cafe05:35
Obecnie brak na stanie
Dotąd Dżem fetował koncertowo głównie najbardziej okrągłe jubileusze. 10-lecie w 1989 roku w Spodku, 20-lecie w 2000 (czyli z lekkim przesunięciem) na festiwalu w Opolu (a dzięki transmisji telewizyjnej przed całą Polską), wreszcie 30-lecie w 2009 ponownie w „swoim” Spodku. Nie było obchodów 5-lecia, 15-lecia, ani nawet ćwierćwiecza. Ale im więcej świeczek na torcie, tym jubileusz bardziej szacowny i mocniej domaga się celebracji, więc zespół postanowił uczcić swe tym razem 35-lecie na Polach Marsowych w Chorzowie. I to uczcić z przytupem. W każdym sensie – długości, repertuaru, osób na scenie i przed sceną. Oraz oczywiście rejestracji na DVD. Długość koncertu znowu – patrz 30-lecie – ociera się o księgę rekordów Guinnessa. Dżem niczym przodownicy pracy kapitalistycznej! Ale jubilaci nie grają tu sami. Nawet podczas sesji „Akustycznie” przed dwiema dekadami nie zaprosili do współpracy aż tylu muzyków. W tym zagranicznych. Chrisa Duarte rekomenduje współpraca z Claptonem i BB Kingiem; Coco Montoyę współpraca z Mayallem (jako następne wielkie odkrycie po Claptonie i Stonesie Taylorze), a także admiracja… Ryszarda Riedla, bo był jednym z gitarowych faworytów wokalisty. Oprócz gitarzystów mamy skrzypka Jana Gałacha, z którym współpraca Dżemu jest świeżej daty, oraz tych, którzy współpracowali z zespołem w różnych latach – Andrzeja Marko z big bandem, aranżera i dyrygenta operowo-symfonicznego, oraz Partyzanta. A jego fanom zespołu przedstawiać wręcz nie wypada, bo wystarczą hasła „akordeon” i „Autsajder”. Ale przecież „Autsajder” ma dwa oblicza. To z radia, teledysku i setek koncertów, oraz drugie, żartobliwe i ludyczne, dotąd znane tylko z płyty „Akustycznie – suplement”. Właśnie ono wykonane w Chorzowie z Partyzantem tudzież orkiestrą górniczą – dla podkreślenia, z jakiej to ziemi Dżem się wywodzi – może uchodzić za symbol wyjątkowości programu koncertu urodzinowego. A program stoi na dwóch płytach. Na „Muzie” – bo to przecież ostatni album z premierowym materiałem, a taki zawsze ma u Dżemu specjalne prawa; i na „Autsajderze” – bo spośród albumów z Riedlem jest najmniej ograny. To dlatego z obu płyt muzycy sięgają głównie po mniej wizytówkowe utwory, jak „Bujam się” czy „To wszystko co mam” oraz „Noc i rytm” czy „Płyń mój bluesie, płyń”. W ogóle koncert 35-lecia jest nafaszerowany rarytasami. Najprawdziwszy rarytas to „Uwierz Mirando” – porzucony utwór z czasów pierwszego wokalisty. Zwraca uwagę obecność dotąd mającego słabe odbicie w fonografii, a teraz niekrótkiego rozdziału pod tytułem „Maciek śpiewa Jacka”. Jego jedna trzecia pt. „Zapal świeczkę” stwarza ze „Skazanym na bluesa” możliwość nostalgicznego przypomnienia osób przez trzydzieści pięć lat związanych z Dżemem, które odeszły – oprócz Riedla i Bergera („Skazany”) także wielu innych („Zapal”). No i oczywiście mamy evergreeny w postaci „Whisky”, „Cegły”, „Wehikułu”, „Snu o Victorii” i „Do kołyski”. Musimy mieć, bo one nigdy się nie nudzą. Co zespół jeszcze wymyśli na 40-lecie?! Sto lat, Dżemie! Jan Skaradziński Lista utworów: 1. Wehikuł czasu - to byłby cud 2. Być albo mieć 3. Do przodu 4. Człowieku co się z tobą dzieje 5. Cała w trawie 6. Partyzant 7. Prokurator i ja 8. Zapal świeczkę 9. Za to, że żyję 10. Uwierz Mirando 11. Do kołyski 12. Bujam się 13. Ostatnie widzenie 14. Noc i rytm 15. Skazany na bluesa 16. Nie patrz tak na mnie 17. To wszystko co mam 18. To tylko dwa piwa 19. Płyń mój bluesie, płyń 20. Ani dużo, ani mało 21. Diabelski żart 22. Sen o Victorii 23. List do M. 24. Oh, słodka 25. Niewinni i ja - cz. I i II 26. Harley mój 27. Czerwony jak cegła 28. Autsajder 29. Whisky
24h
Lista utworów: Side A 1. Norweska impresja bluesowa 2. Wiem, na pewno wiem – nie, nie kocham cię 3. Poznałem go po czarnym kapeluszu 4. Kiepska gra 5. Blues Alabama Side B 1. Abym mógł przed siebie iść 2. Niewinni i ja cz. I i II"
24h
Album "Cegła" to pierwszy album studyjny grupy Dżem, swoją premierę miał w październiku 1985. Uznawany jest za jeden z najważniejszych albumów w historii polskiego rocka i historii zespołu. Zawiera utwory m.in.: "Whisky", "Czerwony jak cegła", "Oh, Słodka", "Powiał boczny wiatr", "Nieudany skok", "Kim jestem – jestem sobie".
24h
Lista utworów: Side A 1. Kim jestem – jestem sobie 2. Powiał boczny wiatr 3. Dzień, w którym pękło niebo 4. Oh, Słodka Side B 1. Czerwony jak cegła 2. Nieudany skok 3. Niewinni i ja – cz. I i II
Obecnie brak na stanie
Lista utworów: LP 1 Side A 1. Gorszy dzień 2. Chleb z dżemem 3. W drodze do nieba Side B 1. Ćma barowa 2. Nieproszony 3. Wymarzony świat LP 2 Side C 1. Do kołyski 2. Dzień świstaka 3. Szeryfie, co tu się dzieje? Side D 1. Diabelski żart 2. 66 3. W imię ojca
24h
Lista utworów: LP 1 Side A 1. Koniecznie 2. Partyzant 3. Ani dużo, ani mało Side B 1. Bujam się 2. Wolności dni 3. To wszystko co mam LP 2 Side C 1. Do przodu 2. Za to, że żyje 3. Leci muza Side D 1. Nie patrz tak na mnie 2. Strach 3. Szara mgła
24h
Lista utworów: 1. Doolin-Dalton 2. Twenty-One 3. Out Of Control 4. Tequila Sunrise 5. Desperado 6. Certain Kind Of Fool 7. Doolin-Dalton (Instrumental) 8. Outlaw Man 9. Saturday Night 10. Bitter Creek 11. Doolin-Dalton / Desperado (Reprise)
24h
Jedna z najpopularniejszych płyt w historii muzyki kończy 40 lat! Dwie nagrody Grammy, ponad 16 mln sprzedanych egzemplarzy w USA, 32 mln na świecie, numer jeden na "Billboardzie" oraz jedna z najpiękniejszych ballad w historii muzyki – oto wyciąg z sukcesów piątego studyjnego albumu grupy The Eagles, "Hotel California". Z okazji 40-lecia premiery ukazuje się ponownie w specjalnej wersji. Album pozostał na szczycie "Billboardu" przez osiem tygodni i od dawna uznawany jest za jedną z największych i najlepiej sprzedających się płyt wszech czasów. Rocznicowa wersja "Hotel California" to 2 płyty CD oraz pojedynczy dysk Blu-ray audio. Do oryginalnej, zremasterowanej płyty dodano nagrania koncertowe z Los Angeles z października 1976 roku. Całość zapakowano w formie książki w twardej oprawie o wymiarach 11 na 11 cali. Zestaw zawiera też wcześniej niepublikowane zdjęcia, replikę programu trasy oraz plakat. The Eagles zdobyli dzięki płycie Hotel California" Grammy w kategoriach "Nagranie roku" oraz "Najlepsza aranżacja wokalna". Koncert z hali Los Angeles Forum zawiera pierwsze koncertowe wykonania "Hotel California" i "New Kid In Town".
24h
Eagles – amerykańska grupa uformowana z początkiem lat 70 w Kalifornii. Grała muzykę country i hard rock, znana głównie dzięki takim przebojom jak: „Hotel California”, „Take It Easy” czy „Witchy Woman”. Grupa Eagles powstała latem 1971 roku w Los Angeles. Pierwszy skład zespołu stanowili Don Henley i Glenn Frey (jedyni muzycy, którzy związani są z zespołem przez cały okres jego działalności), oraz Bernie Leadon i Randy Meisner. On the Border to trzeci album Eagles, wydany w 1974 roku. Płytę wydała wytwórnia płytowa Asylum Records pod numerem katalogowym 7E-1004. Podczas nagrywania tego albumu, zespół dokonał kilku istotnych zmian. Jako zespół skłaniał się bardziej w stronę twardszego rocka, podczas gdy producent Glyn Johns bardziej preferował brzmienie country. Po nagraniu tylko dwóch utworów, zespół pozbył się Johnsa i zatrudnił nowego producenta Billa Szymczyka. Na życzenie Freya pozyskali gitarzystę Dona Feldera, aby dodać brzmienie gitary slide w nagraniu "Good Day in Hell". Zespół był pod takim wrażeniem jego gry, że zaprosił Feldera jako piątego członka grupy. Fakt późniejszego dołączenia Feldera do zespołu jest zapisany na tylnej stronie okładki płyty. Album osiągnął 17. miejsce w rankingu najlepszych albumów i rozszedł się w nakładzie 2 000 000 egzemplarzy. Z albumem wydano również trzy single: "Already Gone", "James Dean" i "Best Of My Love". Single osiągnęły odpowiednio pozycje 32., 77. i 1. Nagranie "Best of My Love" było pierwszym z pięciu nagrań zespołu, które dotarły na sam szczyt amerykańskiej list przebojów Billboard Hot 100. Lista utworów: 1Already Gone04:13 2You Never Cry Like A Lover04:02 3Midnight Flyer03:58 4My Man03:30 5On The Border04:28 6James Dean03:36 7Ol' 5504:22 8Is It True?03:14 9Good Day In Hell04:27 10The Best Of My Love04:35
24h
Eagles – amerykańska grupa uformowana z początkiem lat 70 w Kalifornii. Grała muzykę country i hard rock, znana głównie dzięki takim przebojom jak: „Hotel California”, „Take It Easy” czy „Witchy Woman”. Grupa Eagles powstała latem 1971 roku w Los Angeles. Pierwszy skład zespołu stanowili Don Henley i Glenn Frey (jedyni muzycy, którzy związani są z zespołem przez cały okres jego działalności), oraz Bernie Leadon i Randy Meisner. Lista utworów: 1Take It Easy03:29 2Witchy Woman04:10 3Lyin' Eyes06:21 4Already Gone04:13 5Desperado03:33 6One Of These Nights04:51 7Tequila Sunrise02:52 8Take It To The Limit04:48 9Peaceful, Easy Feeling04:16 10Best Of My Love04:35
24h
"Sesja nagraniowa płyty "Akustycznie” nie była łatwa. Przypomnijmy, że właśnie wtedy ostatni raz w życiu wszedł do studia Rysiek Riedel - co wystarczy za wszelkie uzasadnienia... Ale mimo tego sesja nabrała takiego rozpędu, iż na "Akustycznie” nie udało się zmieścić całego zarejestrowanego materiału. Mówiąc wprost - zostało sporo nagrań, sporo ciekawych nagrań. Nie sposób nie wspomnieć o zachwycającej lekkością i potoczystością nowej wersji "Naiwnych pytań”, brylancie prawdziwym; a również o jarmarczno-chodnikowym 'Autsajderze”, czymś więcej niż ciekawostce, bo z wykrzyczanym memento... To więc, by dograć cztery, może pięć utworów i skompletować materiał na drugą płytę akustyczną - wydawało się logiczne i możliwe do zrealizowania. Jednak po pamiętnym 30 lipca pamiętnego 1994 roku los tych nagrań był bardzo niepewny. Groziło im nawet dożywocie na dnie archiwum! Bo z pewnością trudno się dziwić zniechęceniu już na zawsze opuszczonym przez Ryśka pozostałym muzykom zespołu... Ale przełamanie zniechęcenia to nie wszystko. Należało czymś uzupełnić ów niespełna półgodzinny, czyli zbyt krótki, materiał. Tylko czym? Pomysł dogrania instrumentalnych miniatur na motywach starych utworów był tyleż doskonały, co jedyny... Zważywszy na okoliczności - żałobny, przygnębiający, tragiczny nastrój tych miniatur, nie mógł stanowić zaskoczenia. Zresztą właśnie utwory instrumentalne - przepasujące kirem utwory nagrane jeszcze z Ryśkiem - określają unikalny charakter „Akustycznie - Suplement”. Powodują, że płyta jest czymś więcej niż zapisem sesji akustycznej, czymś dużo więcej, niż suplementem do zasadniczego materiału." - Jan Skaradziński Lista utworów: Side A 1. Harley mój 2. Kiepska gra 3. Autsajder 4. Po co? 5. Naiwne pytania 6. Cała w trawie Side B 1. Uśmiech śmierci 2. Koszmarna noc 3. Człowieku co się z Tobą dzieje? 4. Sen o Victorii 5. Whisky 6. Modlitwa III – Pozwól mi
24h
Lista utworów: LP 1 Side A 1. Być albo mieć 2. Krewny Judasza 3. Kruka głos 4. Chcę Ci coś Side B 1. Chociaż raz, jeden raz 2. Niebo na wyciągnięcie ręki 3. Za plecami LP 2 Side C 1. Popiołu smak 2. Ukryj mnie 3. Zakładnik Side D 1. Geronimo 2. Na swoim brzegu 3. To ja, złodziej
24h
27 stycznia to jeden z najważniejszych dni w historii Dżemu. 27 stycznia 2005 bus wiozący zespół z Rzeszowa wypadł nad ranem z autostrady pod Jaworznem, w wyniku czego obrażeniom ulegli wszyscy pasażerowie, a dla Pawła Bergera te obrażenia okazały się śmiertelne. 27 stycznia 2006 w Domu Muzyki i Tańca w Zabrzu odbył się specjalny koncert pamięci pianisty, kompozytora, współzałożyciela Dżemu i - jak mówią o nim wszyscy - wspaniałego kolegi. Koncert był specjalny przede wszystkim dlatego, że zgromadził duże grono mistrzów klawiatury - Wojciecha Karolaka, braci Józefa i Jana Skrzeków, Rafała Rękosiewicza, Krzysztofa Głucha (trzej ostatni to starzy współpracownicy grupy, ale dwaj pierwsi wcześniej z nią nie grali), a przy klawiszach zasiadł nawet aktualny wokalista zespołu, Maciej Balcar . Ale wielu było także wokalistów - oprócz Balcara jego poprzednik w Dżemie, Jacek Dewódzki , oraz syn pierwszego frontmana, Sebastian Riedel . A gościom towarzyszył oczywiście sam Dżem w czasem starych, czasem nowszych, ale zawsze znakomitych utworach własnych. 27 stycznia 2007 ukazuje się na dwóch dyskach zapis koncertu dla Pawła Bergera . To druga, po dedykowanemu Riedlowi "Liście do R. na 12 głosów”, tego typu pozycja specjalna w dorobku grupy. Miejmy nadzieję, że na długo ostatnia.
Obecnie brak na stanie