.
Lista utworów: The Root of All Evil The Answer Lies Within These Walls I Walk Beside You Panic Attack Never Enough Sacrificed Sons Octavarium
24h
Po raz pierwszy na podwójnym 180-gramowym czarnym krążku znakomity album mistrzów progmetalu z Dream Theater, wydany w 2005 roku! Wszystkie piosenki z "Octavarium" nawiązywały do muzycznej oktawy, w pewien sposób układały się w koncept. Nagrano je w studiu The Hit Factory w Nowym Jorku, a za produkcję odpowiadali Mike Portnoy i John Petrucci. Zespół promował "Octavarium" na potężnej trasie koncertowej, której zwieńczeniem był wyjątkowy koncert w Nowym Jorku z udziałem orkiestry symfonicznej.
24h
Zestaw 5 płyt zespołu Dream Theater: Awake, Falling Into Infinity, Images And Words, Metropolis Part 2: Scenes From A Memory i Train Of Thought.
Obecnie brak na stanie
Dream Theater – amerykańska grupa muzyczna wykonująca metal progresywny, założona w roku 1985 przez Johna Petrucciego (gitara), Johna Myunga (gitara basowa) i Mike'a Portnoya (perkusja). Po dołączeniu Kevina Moore'a (instrumenty klawiszowe) zespół obrał nazwę Majesty, którą zmienił na Dream Theater dopiero w roku 1987. Muzyka tej grupy to fuzja popularnych wówczas hard rocka i heavy metalu z jednej strony oraz rocka progresywnego z drugiej. Inspiracją dla Dream Theater była twórczość takich zespołów jak Kansas, Rush, Queensrÿche, Yes, Iron Maiden. Muzyka Dream Theater cechuje się ciężkim heavymetalowym brzmieniem, skomplikowaną formą typową dla rocka progresywnego (zmieniające się w czasie schematy rytmiczne i harmoniczne) oraz wykonawczą wirtuozerią. Zespół jest uważany za jeden z najważniejszych w historii metalu progresywnego. Do września 2010 roku działał w składzie James LaBrie, John Myung, John Petrucci, Mike Portnoy, Jordan Rudess. Six Degrees of Inner Turbulence to dwupłytowy album Dream Theater, wydany w 2002. Płyta cięższa, ostrzejsza i bardziej eksperymentalna od poprzedniej Metropolis Pt. 2: Scenes from a Memory, unawana za jedną z najostrzejszych w dyskografii Dream Theater. Na Six Degrees... zespół w swoją prog metalowo-rockową muzykę wplata elementy thrash metalu i nu-tone. Jednym z najbardziej eksperymentalnych utworów jest The Glass Prison opowiadający o problemach alkoholowych perkusisty Mike'a Portnoya (wątek kontynuowany na kolejnych albumach zespołu - Train of Thought, Octavarium, Systematic Chaos i Black Clouds & Silver Linings), pojawiają się połamane riffy , skrecze i przesterowane wokale. Starszych fanów zaskoczyć może też bardzo ostre brzmienie 7-strunowych gitar i thrashowe riffy. Wyróżnia się The Great Debate dosyć ciężki utwór z tekstem na temat klonowania (dużo wstawek z wiadomości i dzienników) czy mroczny i posępny Misunderstood. Całą drugą płytę zajmuje tytułowa suita, najdłuższa w historii zespołu, podzielona na 8 części. W przeciwieństwie do CD 1 bardziej przypomina wcześniejsze dokonania zespołu. Opowiada historię sześciu osób, które przeżyły załamanie nerwowe. Utwór jest bardzo rozbudowany i zróżnicowany muzycznie, typowo metalowe motywy przeplatają się z niemal orkiestrowymi czy jazz-rockowymi. Album rozpoczyna się szumem takim samym jakim kończy się Metropolis Pt. 2: Scenes from a Memory, ten pomysł będzie kontynuowany na następnych wydawnictwach. Lista utworów: CD 1 1. The Glass Prison 2. Blind Faith 3. Misunderstood 4. The Great Debate 5. Disappear CD 2 1. I. Overture 2. II. About To Crash 3. III. War Inside My Head 4. IV. The Test That Stumped Them All 5. V. Goodnight Kiss 6. VI. Solitary Shell 7. VII. About To Crash (Reprise) 8. VIII. Losing Time / Grand Finale
24h