Legendarna i jedna z najbardziej trwałych ikon XX w. – Maria Callas. Była zarówno czarującą diwą, jak i międzynarodową super gwiazdą, która porywała publiczność całego świata swoimi żywiołowymi i pełnymi emocji interpretacjami. To szczególne wydawnictwo prezentuje Callas w repertuarze najważniejszych operowych arii, ukazując jej unikatowe umiejętności wokalne w chwytających za serce portretach tragicznych heroin. Lista utworów: Side A 1. Habanera (Bizet Carmen) Choeurs René Duclos Orchestre du Théâtre National de l’Opéra de Paris Georges Prêtre 2. Casta Diva (Bellini Norma) Coro e Orchestra del Teatro alla Scala di Milano Tullio Serafin 3. O mio babbino caro (Puccini Gianni Schicchi) Ebben? ne andrò lontana (Catalani La Wally) Philharmonia Orchestra / Tullio Serafin 4. Ah, fors’è lui (Verdi La traviata) Sempre libera (Verdi La traviata) Francesco Albanese tenor Orchestra Sinfonica di Torino della RAI Gabriele Santini Side B 1. Vissi d’arte (Puccini Tosca) Orchestra del Teatro alla Scala di Milano Victor de Sabata 2. Un bel dì vedremo (Puccini Madama Butterfly) Orchestra del Teatro alla Scala di Milano Herbert von Karajan 3. La mamma morta (Giordano Andrea Chénier) Philharmonia Orchestra / Tullio Serafin 4. Donde lieta uscì (Puccini La bohème) Orchestra del Teatro alla Scala di Milano Antonino Votto 5. Una voce poco fa (Rossini Il barbiere di Siviglia) Philharmonia Orchestra / Alceo Galliera

Jubileuszowe wydawnictwo z serii „La Divina Maria Callas” z okazji 100 rocznicy urodzin Marii Callas. Nazywana „La Divina” ( tł. boska) nadal fascynuje jako wybitna artystka, ale także jako kobieta i ikona stylu. Jej interpretacje były przekonujące zarówno pod względem dramatycznej prawdy, jak i muzycznej spójności. Jej głos, o niezwykłej skali, był równie charakterystyczny, co jej niezawodne wyczucie frazy. Magnetyczną osobowością ożywiała operowe bohaterki, magicznie kształtując postacie odcieniami barwy głosu oraz wnikliwie wykorzystując tekst libretta. 100 lat po narodzinach, niemal 60 lat po ostatnim występie na scenie operowej i ponad 45 lat po jej śmierci, Maria Callas pozostaje kluczową postacią w historii opery. W wielu aspektach jest ona trwałym ucieleśnieniem opery. Jej nagrania wciąż cieszą się dużą popularnością, są punktem odniesienia dla miłośników opery i dla współczesnych wielkich śpiewaków operowych. Winyl o gramaturze 180 gram w klasycznej czerni i opakowaniu typu gatefold zawiera wybór ulubionych arii operowych nagranych przez Marię Callas zarówno w studio (strona A), jak i na scenie (strona B). Niepowtarzalny głos Callas ukazuje dogłębnie poruszający portret tragicznych bohaterek. Lista utworów: Side A: Studio Recordings Puccini Tosca “Vissi d’arte” Orchestre de la Société des Concerts du Conservatoire · Georges Prêtre Stereo ∙ (P) 1965, 2014 Parlophone Records Limited Bizet Carmen Habanera. “L'amour est un oiseau rebelle” Chœurs René Duclos, Orchestre du Théâtre National de l'Opéra de Paris ∙ Georges Prêtre Stereo ∙ (P) 1964, 2014 Parlophone Records Limited Puccini Madama Butterfly “Un bel dì vedremo” Philharmonia Orchestra ∙ Tullio Serafin Mono ∙ (P) 1954, 2014 Parlophone Records Limited Verdi Rigoletto “Gualtier Maldè!” – “Caro nome” Renato Ercolani tenor ∙ William Dickie baritone ∙ Carlo Forti bass Orchestra del Teatro alla Scala, Milano ∙ Tullio Serafin Mono ∙ (P) 1956, 2014 Parlophone Records Limited Catalani La Wally “Ebben? Ne andrò lontana” Philharmonia Orchestra ∙ Tullio Serafin Mono ∙ (P) 1955, 2014 Parlophone Records Limited Side B: Live Recordings Bellini Norma “Casta diva” Chœur et Orchestre du Théâtre national de l'Opéra de Paris ∙ Georges Sébastian [Live, Paris 1958] Mono ∙ (P) 1999, 2002 Victory Entertainment, under exclusive license to Parlophone Records Limited Verdi La traviata“Ah, fors'è lui che I'anima” –“Follie! follie! Delirio vano è questo!” – “Sempre libera” Giuseppe Di Stefano tenor ∙ Orchestra del Teatro alla Scala, Milano ∙ Carlo Maria Giulini [Live, Milan, 1955] Mono ∙ (P) 1990, 1997 Parlophone Records Limited Puccini La Bohème “Sì. Mi chiamano Mimì” Royal Philharmonic Orchestra ∙ Malcolm Sargent [Live, London, 1959] Mono ∙ (P) 1999, 2002 Marcal Investments Ltd under exclusive licence to Parlophone Records Limited Donizetti Anna Bolena “Coppia iniqua, l'estrema vendetta” Gabriella Carturan mezzo-soprano ∙ Gianni Raimondi tenor ∙ Plinio Clabassi bass Coro e Orchestra del Teatro alla Scala, Milano ∙ Gianandrea Gavazzeni [Live, Milan, 1957] Mono ∙ (P) 2017 Digital remastering Parlophone Records Limited Puccini Gianni Schicchi “O mio babbino caro” Orchestre National de la RTF ∙ Georges Prêtre [Live, Paris,1963] Mono ∙ (P) 1999, 2003 Marcal Investments Ltd under exclusive license to Parlophone Records Limited

1 A Question of Honour, Pt. 2 Radio Edit 5:20 2 Heaven Is Here 4:06 3 Who Wants to Live Forever 3:57 4 Time to Say Goodbye / Andrea Bocelli Con Te Partirň 4:07 5 Tu Quieres Volver Radio Remix Version / Version 3:50 6 Just Show Me How to Love You / José Cura 4:00 7 Eden 4:02 8 Nella Fantasia 3:41 9 Deliver Me 4:02 10 Only an Ocean Away 4:57 11 Scarborough Fair 4:12 12 A Whiter Shade of Pale Radio Edit 3:13 13 First of May 2:57 14 Captain Nemo Live 3:29 15 La Mer Live 3:01 16 The Last Words You Said / Richard Marx previously unreleased 4:10

Popis wirtuozerii w wykonaniu Fabio Biondi’ego i Europy Galante w efektownych dziełach wielkiego poprzednika Bacha – Antonia Vivaldiego. Lista utworów: CD 1 1. L’estro armonico, Op.3 CD 2 1. L’estro armonico, Op.3 CD 3 1. La Stravaganza, Op. 4 CD 4 1. Il cimento dell’armonia e dell’invenzione, Op. 8 2. Including Le quattro stagioni (The Four Seasons) CD 5 1. Il cimento dell’armonia e dell’invenzione, Op. 8 2. Including Le quattro stagioni (The Four Seasons) CD 6 1. Concerti per viola d’amore CD 7 1. Concerti con titoli CD 8 1. Concerti per mandolini 2. Concerti con molti strumenti CD 9 1. Concerti con molti strumenti, vol.2

Piotr Anderszewski zestawia solowe utwory fortepianowe trzech kompozytorów, którzy na początku XX wieku określili i kształtowali tożsamość muzyczną państw Europy Środkowej: Janáčka na Morawach (które w 1918 roku stały się częścią Czechosłowacji), Szymanowskiego w Polsce oraz Bartóka na Węgrzech. "Utwory na tym albumie są nasycone poczuciem buntu," mówi Anderszewski. "Nie ma tu miejsca na stylizację czy ozdobę. Te dzieła sięgają do głębokich korzeni muzyki." W repertuarze płyty znalazły się utwory z wyraźnymi wpływami muzyki ludowej: druga część „Na zarośniętej ścieżce" Janáčka (zbiór nazwany od tradycyjnej morawskiej pieśni weselnej), sześć spośród dwudziestu mazurków Szymanowskiego oraz 14 Bagatel Bartóka, które kompozytor opisał jako „reakcję na wybujałość romantycznej muzyki fortepianowej XIX wieku, styl pozbawiony wszelkich nieistotnych elementów dekoracyjnych, celowo używający tylko najbardziej ograniczonych środków technicznych." Dla polskich odbiorców miły sercu jest wybór utworów Szymanowskiego, który komponował swoje mazurki podczas złotego okresu międzywojennego niepodległej Polski. Chromatycznie śmiałe, łączą one tradycyjny mazurek, tradycję chopinowską i elementamy muzyki góralskiej. Piotr Anderszewski mówi o "pierwotnych inkantacjach tej muzyki, jednocześnie ekstatycznej i surowej w swej urodzie". Lista utworów: 1-5 - Leoš Janáček On an Overgrown Path, Book II (Edition Supraphon) 1. I. Andante 2. II. Allegretto 3. III. Vivo 4. IV. Piu mosso 5. V. Allegro 6-11 - Karol Szymanowski 20 Mazurkas Op. 50 (PW Edition polonaise) 6. M56: No.3 Moderato 7. No.7 Poco Vivace – Tempo oberka 8. No.8 Moderato (non troppo) 9. No.10 Allegramente – Vivace – Con brio 10. No.5 Moderato 11. No.4 Allegramente, risoluto 14-25 Béla Bartók 14 Bagatelles op.6 Sz.38 (Editions musicales Budapest) 12. I. Molto sostenuto 13. II. Allegro giocoso 14. III. Andante 15. IV. Grave 16. V. Vivo 17. VI. Lento 18. VII. Allegretto molto capriccioso 19. VIII. Andante sostenuto 20. IX. Allegretto grazioso 21. X. Allegro 22. XI. Allegretto molto rubato 23. XII. Rubato 24. XIII. Elle est morte. Lento funèbre 25. XIV. Valse: Ma mie qui danse. Presto

Piotr Anderszewski - zdobywca nagrody Gramophone w 2015 roku za album z utworami Suit angielskich J.S. Bacha tym razem proponuje interpretację „Das Wohltemperierte Klavier” – biblii pianistów i klawesynistów. Zamiast jednak nagrywać wszystkie 48 par preludiów i fug, artysta skupił się na 12 parach z księgi drugiej. „Postanowiłem ułożyć te elementy w kolejności według własnego subiektywnego wyboru (…). Ideą tego konkretnego porządku jest stworzenie sensu dramatu, który sugeruje cykl: 12 postaci rozmawiających ze sobą, tworzących lustrzane odbicie ”. Ostatni album Anderszewskiego z Bachem skłonił BBC Music Magazine do napisania: „Dla każdego, kto kocha Bacha (lub fortepian)… ta poprawiająca życie płyta wymaga posłuchania”.