Niewielki, ale jakże wspaniały, fragment twórczości wielkiej postaci świata jazzu i fusion, amerykańskiego pianisty, kompozytora Keitha Jarretta. Jego wspaniała, trwająca blisko pół wieku kariera, rozpoczęła się w drugiej połowie lat 60. W cyklu "Original Album Series" znalazło się pięć albumów solowych Jarretta, z których cztery ukazały się w okresie 1967-1971, a jeden w roku 1975. Kartonowy rękawek zawiera tytuły "Life Between The Exit Signs" (1967), "Restoration Ruin" (1968), "Somewhere Before" (1968), "The Mourning Of A Star" (1971) oraz "El Juicio" (The Judgement) (1975). Prawdziwe delikatesy dla miłośników jazzu z najwyższej możliwej półki. Lista utworów: CD 1: Life Between the Exit Signs 1. Lisbon Stomp 2. Love No. 1 3. Love No. 2 4. Everything I Love (Cole Porter) 5. Margot 6. Long Time Gone (But Not Withdrawn) 7. Life Between the Exit Signs 8. Church Dreams CD 2: Restoration Ruin 1. Restoration Ruin 2. All Right 3. For You and Me 4. Have a Real Time 5. Sioux City Sue New 6. You're Fortunate 7. Fire and Rain 8. Now He Knows Better 9. Wonders 10. Where Are You Going? CD 3: Somewhere Before 1. My Back Pages 2. Pretty Ballad 3. Moving Soon 4. Somewhere Before 5. New Rag 6. A Moment for Tears 7. Pouts' Over (And the Day's Not Through) 8. Dedicated to You" 9. Old Rag CD 4: The Mourning of a Star 1. Follow the Crooked Path (Though It Be Longer) 2. Interlude No. 3 3. Standing Outside 4. Everything That Lives Laments 5. Interlude No. 1 6. Trust 7. All I Want (Joni Mitchell) 8. Traces of You 9. The Mourning of a Star 10. Interlude No. 2 11. Sympathy CD 5: El Juicio (The Judgement) 1. Gypsy Moth 2. Toll Road 3. Pardon My Rags 4. Pre-Judgement Atmosphere 5. El Juicio 6. Piece for Ornette (L. V.) 7. Piece for Ornette (S. V.)

„Skomponowałem 7 utworów ułożonych w koncepcyjną opowieść w formie Księgi, opowiadającej o najważniejszych dla mnie tematach, będących tajemnicami dla każdego wrażliwca zadającego sobie pytania o sens życia, o to, kim jesteśmy i po co żyjemy. Człowiek, Narodziny, Wszechświat, Duch, Wiara, Miłość, Czas – to tytuły tych muzycznych rozdziałów, w których zawarłem swoje refleksje, uczucia i autobiograficzne wątki” – tak o swoim nowym dziele pisze Krzysztof Herdzin. Zatem jest to płyta bardzo osobista i bardzo ważna w dorobku pianisty. Numer 20 w jego autorskiej dyskografii, wydana w przededniu 50 urodzin artysty. Jest to także jego pierwszy album w serii „Polish Jazz”! W edycji winylowej znalazło się sześć utworów. Język muzyczny, jakim się tu posługuje kompozytor, wywodzi się z tradycji romantycznej, impresjonistycznej i neoklasycznej a także z istotnych nurtów współczesnego jazzu, mających swoje źródła m.in. w działalności progresywnych twórców nowojorskich a także europejskich, związanych z estetyką wydawnictwa płytowego ECM. Dzieło „The Book of Secrets” rozpisane jest na rzadko spotykany skład, bo obok tria z fortepianem i saksofonu tenorowego mamy tu pięć klarnetów. Gościem specjalnym na tym wyjątkowym albumie jest Rick Margitza - saksofonista należący do ścisłej światowej czołówki (udział w nagraniu kilku płyt Milesa Davisa). Korespondujące ze sobą partie fortepianu i saksofonu tenorowego stanowią istotną, a być może najważniejszą wartość płyty. Osobiste przesłanie kompozytora znajduje swój wyraz w założonym planie estetycznym, będącym odzwierciedleniem życia każdego z nas. Krzysztof Herdzin, snując opowieść o sobie, stawia w podtekście pytanie – na ile to o czym mówię może być uniwersalne? Próba poszukania odpowiedzi będzie wartością dodaną całego przedsięwzięcia. Pianista formułuje to tak: „Głęboko wierzę, że każdy wrażliwy meloman usłyszy w moich kompozycjach, tak cudownie odegranych przez wybitnych, muzycznych przyjaciół, prawdę, dobrą energię i dobry przekaz, skłaniający do chwili kontemplacji”. W nagraniu udział wzięli: Rick Margitza - tenor sax, Krzysztof Herdzin - piano, glockenspiel, harmonium, vocal, shakers, caxixi, shekere, conga, Robert Kubiszyn - double bass, bass guitar, Cezary Konrad - drums, Wiesław Wysocki - clarinet, Łukasz Poprawski - clarinet, Marcin Kajper - clarinet, Mariusz "Fazi" Mielczarek - alto clarinet, Przemysław Florczak - bass clarinet Lista utworów: 1. Human 2. Birth 3. Universe 4. Spirit 5. Love 6. Time

Wyprodukowana przez Hamasyana i nagrana wiosną ubiegłego roku w Los Angeles płyta StandArt jest pierwszym amerykańskim wydawnictwem Hamasyana, który wcześniej wydawał tylko oryginalne kompozycje i tradycyjną muzykę ormiańską. Na płycie znalazły się utwory z repertuaru Richarda Rodgersa, Charliego Parkera, Davida Raksina i innych artystów z okresu od lat 20. do 50. Lista utworów: 1. De-Dah 2. I Didn't Know What Time It Was 3. All the Things You Are (feat. Mark Turner) 4. Big Foot (feat. Joshua Redman) 5. When a Woman Loves a Man 6. Softly, as in a Morning Sunrise 7. I Should Care (feat. Ambrose Akinmusire) 8. Invasion During an Operetta (feat. Ambrose Akinmusire) 9. Laura

Pochodząca z Nowej Karoliny piosenkarka, autorka tekstów i multiinstrumentalistka jest członkinią-założycielką zespołu Carolina Chocolate Drops, z którym w 2011 roku otrzymała nagrodę Grammy za najlepszy tradycyjny album folkowy. "You're The One" to pierwszy solowy album wokalistki od ponad sześciu lat. Album zawiera oryginalne nagrania i został wyprodukowany przez Jacka Splasha (Alicia Keys, Solange) Lista utworów: 1. Too Little, Too Late, Too Bad 2. You're the One 3. Yet to Be (feat. Jason Isbell) 4. Wrong King of Right 5. Another Wasted Life 6. You Louisiana Man 7. If You Don't Know How Sweet It Is 8. Hen in the Foxhouse 9. Who Are You Dreaming Of 10. You Put the Sugar in My Bowl 11. Way Over Yonder 12. Good Ol' Cide

Kinga Głyk powraca z albumem "Real Life". Producentem albumu jest Kinga Głyk, a współproducentem pięciokrotny zdobywca nagrody GRAMMY Michael League (Snarky Puppy, David Crosby). Basistka i kompozytorka przedstawia płytę, która przekracza granice gatunków i została nagrana przy udziale kolejnego laureata GRAMMY, inżyniera dźwięku i producenta Nica Harda (Snarky Puppy, Charlie Hunter, Ute Lemper). "Real Life" to pierwszy album Kingi Głyk od ponad czterech lat, a zarazem najbardziej charakterystyczne dzieło jej wciąż ewoluującej kariery. Jako współproducent, League pomógł wyeksponować kompozytorskie talenty Głyk, a jej wirtuozerska gra na basie stanowi idealne fundamenty dla przestrzennej interakcji i dynamicznego rozwoju grupy. Choć utwory takie jak "Unfollower" czy pełne życia "Swimming In The Sky" są pozbawione słów, to wypełnione są głębokim przekazem osobistych historii. Jej emocjonalne podejście do instrumentu imponuje swoim indywidualnym przemieszczaniem się między partią solową a rytmiczną, niezatartą melodyką i elastycznym groove'em. Głyk towarzyszą podobnie myślący muzycy, tacy jak saksofonista Casey Benjamin (Robert Glasper Experiment, Stefon Harris) i perkusista Robert "Sput" Searight (Snarky Puppy, Kirk Franklin, Ghost-Note), a także grupa doskonałych klawiszowców, w tym Caleb McCampbell (Beyoncé, Michael Bublé), Julian Pollack (Marcus Miller, David Sanborn, Joe Lovano), Nicholas Semrad (Miss Lauryn Hill, Talib Kweli, Bootsy Collins) i długoletni współpracownik Brett Williams (Marcus Miller, Mumford and Sons, Stevie Wonder). League, który jest również basistą - gra na klawiszach, a także na gitarze elektrycznej, sitarze elektrycznym i basie baritone bez progów. Lista utworów: 1. Fast Life 2. Unfollower 3. Who Cares 4. Island 5. Not Real 6. Swimming in the Sky 7. The Friend You Call 8. That Right There 9. Sadness Does Not Last Forever Produced by Kinga Głyk. Co-produced by Michael League

Kinga Głyk – niezwykle utalentowana gitarzystka, która stała się odkryciem krajowej sceny. Mając zaledwie 20 lat stoi na czele własnego zespołu jazzowo-bluesowo-funkowego, grając w nim na gitarze basowej i komponując utwory. Adam Makowicz powiedział o niej: "Muzyczne zdolności Kingi już dzisiaj pozwoliły jej zapisać się na stałe w historii polskiego jazzu." "Dream" to jej trzecia autorska płyta. Zawiera dziewięć kompozycji, z których siedem skomponowała Kinga Głyk. Dwie to covery, Erica Claptona ("Tears In Heaven") oraz Jaco Pastoriusa ("Teen Town"). Basistkę wspomogli zagraniczni muzycy - Anglik Tim Garland na saksofonie (m.in. Kenny Wheeler, Chick Corea), pianista z Izraela Nitai Hershkovits (m.in. Avishai Cohen Trio) oraz perkusista Gregory Hutchinson z Nowego Jorku. Album promuje singiel "Tears in Heaven". Winyl ma gramaturę 180. Muzycy: Kinga Głyk- gitara basowa Gregory Hutchinson- perkusja Nitai Hershkovits- klawisze Tim Garland- saksofon / klarnet basowy

"Real Life" to pierwszy album Kingi Głyk od ponad czterech lat, a zarazem najbardziej charakterystyczne dzieło jej wciąż ewoluującej kariery. Tym razem nasza utalentowana gitarzystka basowa postanowiła stworzyć coś zupełnie wyjątkowego - unikalną odmianę współczesnej muzyki instrumentalnej, inspirowaną jazzem i funkiem, ale jednocześnie oryginalną pod względem aranżacji i podejścia estetycznego. Producentem albumu jest Kinga Głyk, a współproducentem pięciokrotny zdobywca nagrody GRAMMY - Michael League (Snarky Puppy, David Crosby). Basistka i kompozytorka przedstawia płytę, która przekracza granice gatunków i została nagrana przy udziale kolejnego laureata GRAMMY, inżyniera dźwięku i producenta Nica Harda (Snarky Puppy, Charlie Hunter, Ute Lemper) Jako współproducent League pomógł wyeksponować kompozytorskie talenty Głyk, a jej wirtuozerska gra na basie stanowi idealne fundamenty do interakcji w zespole. Choć utwory takie jak "Unfollower" czy pełne życia "Swimming In The Sky" są pozbawione słów, to wypełnione są głębokim przekazem osobistych historii. Jej emocjonalne podejście do instrumentu imponuje swoim płynnym poruszaniem się między partią solową a rytmiczną, melodyką i elastycznym groove'em. Głyk towarzyszą podobnie myślący muzycy, tacy jak saksofonista Casey Benjamin (Robert Glasper Experiment, Stefon Harris) i perkusista Robert "Sput" Searight (Snarky Puppy, Kirk Franklin, Ghost-Note), a także grupa doskonałych klawiszowców, w tym Caleb McCampbell (Beyoncé, Michael Bublé), Julian Pollack (Marcus Miller, David Sanborn, Joe Lovano), Nicholas Semrad (Miss Lauryn Hill, Talib Kweli, Bootsy Collins) i długoletni współpracownik Brett Williams (Marcus Miller, Mumford and Sons, Stevie Wonder). League, który jest również basistą - gra na klawiszach, a także na gitarze elektrycznej, sitarze elektrycznym i basie baritone bez progów. Lista utworów: 1. Fast Life 2. Unfollower 3. Who Cares 4. Island 5. Not Real 6. Swimming in the Sky 7. The Friend You Call 8. That Right There 9. Sadness Does Not Last Forever Produced by Kinga Głyk. Co-produced by Michael League

„Śpiewam nie najlepiej, dlatego gram na basie” – mówi Kinga Głyk. Brzmi to podejrzanie skromnie biorąc pod uwagę szum jaki otaczał jej osobę przez ostatnie dwa lata. Jednakże to właśnie tymi słowami nasza młodziutka gitarzystka basowa treściwie podsumowuje o czym jest jej najnowszy album „Feelings”. Z niezrównanym kunsztem i nonszalancją pozwala swojej gitarze z uczuciem opowiadać historie. Kinga Głyk określa album „Feelings” jako najbardziej osobisty z jej dotychczasowej twórczości. Siedem z dwunastu utworów zostało napisanych wyłącznie przez nią, dwa napisała razem ze swoim pianistą i producentem Pawłem Tomaszewskim. „W przeciwieństwie do mojego ostatniego albumu „Dream” zespół i ja nie improwizowaliśmy w studio” mówi Kinga. „Zanim przystąpiliśmy do nagrania wszystko było precyzyjnie skomponowane”. Co nie znaczy, że muzyka Kingi brzmi na przeintelektualizowaną. Wręcz przeciwnie - w „What Is Life”, który stanowi rdzeń albumu „Feelings”, Kinga Głyk zadaje pytanie: „Kim bylibyśmy bez uczuć? Pozwalają nam doświadczyć tak wiele, uczą nas, czasem przynoszą ból, czasem radość. Emocje – bez nich bylibyśmy puści. Słowa nie zawsze są w stanie wyrazić nasze uczucia, ale muzyka tak”. Muzycznie Kinga łączy swoje luźne podejście do jazzu z zapierającymi dech momentami narracji bazującymi na przemian na R’n’B, groove i funku. W singlowym utworze „Joy Joy” - Brett Williams (klawiszowiec Marcusa Millera) wyzwala radość energetycznym funkiem i „dokręca śrubę” jazzującym rock’n’rollem w utworze „Mercy” (Duffy). „Lennie’s Pennies”, w oryginale grane przez Lennie Tristano, w interpretacji Kingi staje się apoteozą groove ukazując jej trio w swojej prawdziwej istocie: genialne solówki, odświeżająco niesztampowe improwizacje oraz zwarte granie zespołowe.. Lista utworów: 1. Let's Play Some Funky Groove 2. Lennie's Pennies 3. Joy Joy (feat. Brett Williams) 4. Intro to What Is Life 5. What Is Life 6. Mercy (feat. Brett Williams) 7. OverDrive 8. Ballada (feat. Brett Williams) 9. Low Blow 10. Classic (feat. Bobby Sparks II) 11. 5 Cookies (feat. Anomalie) 12. Enu Maseti (feat. Mateus Asato & Ruth Waldron)

„The Orchid” to nowy tytuł w serii Polish Jazz o numerze 85! Perkusiści to wyjątkowa rzadkość w serii. Maciej Gołyźniak - utytułowany polski perkusista jest trzecim po Czesławie Bartkowskim i Kazimierzu Jonkiszu liderem, którego album pojawia się w tej legendarnej serii, wydawanej od lat 60-tych. Do realizacji swojego autorskiego projektu w trio Maciej Gołyźniak zaprosił znakomitych instrumentalistów: Roberta Szydło (bas), Łukasza Damrycha (piano) oraz gościnnie w czterech utworach Łukasza Korybalskiego (flugelhorn). Maciej Gołyźniak poruszający się dotąd muzycznie w przebojowym popie, alternatywie i progresywnym rocku tym razem przemawia do nas językiem, o który niewielu go podejrzewa, a który od zawsze grał mu w duszy - JAZZ! Jak mówi sam Artysta: „Ta płyta to dla mnie wyjątkowy konglomerat nastrojów i fascynacji. Obecna w naszej kulturze i sztuce nostalgia, ale też chłód bardzo mi z kolei bliskiej Skandynawii. Poza tym, niezwykle inspirujące mnie nowojorskie myślenie brzmieniem. Z jednej strony ulubione przeze mnie ostinato, współczesny hiphopowy groove, ale jednak jazzowe harmonie. I produkcja, którą zaanektowałem na potrzeby tej płyty z dotychczasowych doświadczeń. Praca nad albumem przypominała na przemian tygiel wrzący euforią i spokojny przybój oceanu. To jednak zdecydowanie nostalgiczna płyta. Muzyczna podróż z Polski do Stanów z przystankiem w ulubionej Skandynawii”. Jeśli potraktować „The Orchid” jako zapis takiej właśnie podróży, to notatnik z niej pełen jest zapisanych chwil, nastrojów i klimatów, które zostają w pamięci na długo po jej zakończeniu. Czasem na zawsze. Piotr Metz w obszernym komentarzu do płyty napisał: „Gołyźniak czuł tę muzykę od dawna, wiedział jak powinna zabrzmieć, jak podejść do kompozycji i nagrań. Warunkiem była praca z pełnym zaufaniem do partnerów (…) Był liderem i równocześnie tylko członkiem zespołu. Nie zatracił jednak na pewno jednego – natychmiast rozpoznawalnego brzmienia, charakteryzującego się ciemną barwą bębnów, zdecydowanym, niezwykle precyzyjnym a jednocześnie pełnym, wybrzmiewającym uderzeniem – bez względu na tempo, w którym gra. (…) Można tu przywołać podobieństwo w konstruowaniu muzycznej wypowiedzi do wczesnych płyt Mahavishnu Orchestra czy drugiej odsłony Weather Report, gdzie ważniejsze są ściśle powiązane ze sobą, skomplikowane motywy melodyczno-rytmiczne, niż swobodna improwizacja znakomitych muzyków. Na „The Orchid” kompozycje są formami klasycznie zamkniętymi. Muzycy rozmawiają ze sobą, ale nikt nikogo nie przekrzykuje. To bardzo kulturalna rozmowa. Ale na taką powściągliwość, stać tak naprawdę tylko wirtuozów”. Album został wydany w atrakcyjnej formie na białym krążku z żółtym labelem w gramaturze 180. Na wewnętrznej koszulce płyty został wydrukowany tak oczekiwany przez fanów wydawnictwa komentarz do płyty pióra Piotra Metza wraz ze znakomitymi, nastrojowymi fotografiami Wiktora Franko i tłumaczeniem na język angielski. Lista utworów: Side A 1. The Restless Rains (6:30) 2. Never Lean On Anything You Know (4:11) 3. The Orchid (8:00) Side B 1. Elwood Curtis, Brooklyn Ave 1567 (5:01) 2. The Writing Is On The Wall (7:00) 3. Colors Of Autumn (3:57) 4. Shore To Shore (3:21)

W latach 70. Extra Ball wniósł na krajowe estrady jazzowe dynamikę młodości, fascynację jazz-rockiem i brak jakichkolwiek kompleksów. Płyta „Go Ahead” dokumentuje okres dojrzewania estradowego młodych, wówczas dwudziestokilkuletnich muzyków, wywodzących się ze środowiska krakowskiego, wśród których niewątpliwie dominował talent Jarosława Śmietany. Całość zachowuje dobre tempo, utwory są czytelne, solówki mogą się podobać, zwłaszcza partie nieodżałowanego Janusza Muniaka, którego znaczenia dla polskiej sceny jazzu nie da się przecenić, a którego twórczość z perspektywy lat wydaje się nabierać coraz większego znaczenia. Płyta, która jest ważnym dokumentem czasów, w których powstała, której dobrze się słucha i którą warto mieć na swojej półce. Reedycja albumu ukazuje się także na winylu Skład Zespołu: Jarosław Śmietana: leader, electric and acoustic guitars Adam Kawończyk: trumpet, flugelhorn Wojciech Groborz: Fender piano, piano, trombone Antoni Dębski: electric bass Marian Bronikowski: drums, percussion Janusz Muniak (guest): tenor and soprano saxophones, flute