.

Filtruj według
Cena
$ $
Nośnik
Rok albumu
Pochodzenie zespołu
Wydawnictwo
Kraj wydania
Nazwa zespołu
Gatunek
Podgatunek
Zespół
Wydawnictwo 1/2
Filtruj
Zmysłowy głos Pierwszej Damy Polskiego Jazzu, gość specjalny i ikona muzyki jazzowej Freddy Cole (czy ktoś słyszał jak śpiewa brat legendarnego Nat King Cole’a?), selekcja ponadczasowych evergreenów o tematyce świątecznej oraz wspaniałe aranżacje orkiestrowe. To kwintesencja albumu "What Xmas Means To Me". Zbliżają się Święta a my już dziś możemy napisać, że Aga Zaryan wykreowała album, który z pewnością będzie kandydować do tytułu jazzowej klasyki XXI wieku. Aga swoim śpiewem już od pierwszych dźwięków przenosi nas w atmosferę pełną świątecznej aury i radosnego uniesienia. Ten jazzowy majstersztyk to niepowtarzalna okazja na rozkoszowanie się muzyką ponad znanymi nam podziałami. Subtelne i przemyślane aranżacje orkiestrowe oraz wytrawna gra zespołu przypominają dokonania najwybitniejszych twórców gatunku zza oceanu, a słuchacz powoli zapomina, czy to Nowy Jork, Nowy Orlean, czy Tatry. Olbrzymim atutem jest wybór utworów, który serwuje nam Artystka. Przeboje „Santa Claus Is Coming To Town” czy „Jingle Bells” przeplatają się z pełnym zadumy „Someday at Christmas” Steviego Wondera oraz nastrojowym „The Christmas Song”. Aga Zaryan dodając do muzyki charakterystyczną dla siebie magię i ciepło tworzy nową jakość. Płyta została zrealizowana w towarzystwie wybornego zespołu European Jazz Sextet oraz wspaniałej orkiestry Prague Filmharmonic Orchestra. Nagrania odbywały się w Nowym Jorku, Warszawie oraz w Pradze. Jednym słowem klasyk.
24h
Płyta "Flyin’ Lady" została wznowiona przez Polskie Nagrania w ekskluzywnej reedycji kultowej serii Polish Jazz, znanej fanom polskiej muzyki jazzowej od lat 60. To pierwsze tak obszerne opracowanie w historii tej znakomitej płyty. Przy zachowaniu oryginalnej okładki, album został wzbogacony dwujęzyczną książeczką z tekstem Michała Wilczyńskiego. Autorem odświeżonego brzmienia jest wybitny reżyser dźwięku - Jacek Gawłowski. "Flyin’ Lady" to imponujący Tour de Force kwartetu Jana Ptaszyna Wróblewskiego, a przy tym logiczna kontynuacja i rozwinięcie pomysłów oraz inspiracji z poprzednich lat działalności artysty. To jazz wywiedziony w prostej linii z tego, co ledwie chwilę temu robił Mainstream, a półtorej dekady wcześniej Polish Jazz Quartet. Ptaszynowi towarzyszą: Marek Bliziński, Witold Szczurek i Andrzej Dąbrowski. Program płyty jest niezwykle jednolity – sposób, w jaki Ptaszyn prowadzi kolejne tematy i solowe popisy, jest dość homogeniczny. Różnicuje je jednak znacznie pracą sekcji i rytmiką poszczególnych utworów. Historia Kwartetu skończyła się wraz z wprowadzeniem stanu wojennego w grudniu 1981 roku. Najtrwalszym i wciąż najpełniejszym świadectwem jego istnienia pozostaje niniejszy album – fascynująca podróż w czasy, gdy w obliczu atakującego zewsząd jazz-rocka, funku i innych mariaży jazzu pojawiła się swoista enklawa dla sympatyków mainstreamu. Innymi słowy: dobrze, że Ptaszyn pozostał (i wciąż pozostaje!) Ptaszynem. Płyta dostępna jest również na CD Lista utworów: Side A 1. Pastuszek Stomp 2. Grzmot nad ranem 3. Bossa Nostra Side B 1. Pani Ptakowa 2. Dlaczego małpa... 3. Klicheć chechcioł dana
Obecnie brak na stanie
Limitowana, wydana na kolorowym, fioletowym winylu edycja albumu „Kwiateczki” Pauliny Przybysz i tria Kuby Więcka. Płyta ukazała się w serii Polish Jazz pod numerem 87. Kuba Więcek czuje się w serii Polish Jazz jak u siebie w domu, Paulina Przybysz podbija ją kobiecą energią oraz śpiewem, co nie zna granic. Ich wspólny projekt pt. „Kwiateczki”, opatrzony numerem 87, jest ucieleśnieniem teorii, która definiuje jazz jako wolność. Kwiateczki, to nowe odczytanie „Pieśni świętojańskiej o Sobótce” Jana Kochanowskiego. Kuba i Paulina spojrzeli na „Pieśń...” oczami swojego pokolenia, czego rezultatem jest dwanaście piosenek brzmiących świeżo i współcześnie, chociaż teksty pochodzą z epoki renesansu. Muzycznie jest to zbiór fascynacji i inspiracji Kuby elektroniką i hip hopem, ale u podłoża wszystkiego znajduje się jego Trio i jazz, od którego wszystko się zaczęło. Jest to pierwszy wokalno-instrumentalny album w serii od 1989 roku (vol 76). Kuba Więcek nie ma jeszcze trzydziestu lat, a już może się pochwalić trzema albumami opatrzonymi logotypem Polish Jazz. Jego pierwsza płyta "Another Raindrop", z 2017 roku, była najmłodszym debiutem w historii serii. Więcek przede wszystkim jest saksofonistą i kompozytorem, ale żaden instrument mu niestraszny. Jest również producentem muzycznym, z którego talentu korzystali m.in. raperzy Ten Typ Mes i Koza. Urodził się w 1994 roku w Rybniku, kształcił w Amsterdamie i kopenhaskim Rytmisk Musikkonservatorium. Otrzymał Fryderyka w kategorii Jazzowy Fonograficzny Debiut Roku, a drugi album – zatytułowany "Multitasking", co dobrze oddaje eklektyczny charakter tej twórczości i temperament jej autora – zwrócił na niego uwagę m.in. opiniotwórczego amerykańskiego magazynu "Downbeat". Kuba znalazł się tam na liście 25 muzyków jazzowych, którzy będą wykuwali przyszły kształt jazzu. Paulina Przybysz jest jednym z najbardziej oryginalnych głosów polskiej sceny. Pod szyldem Sistars, u boku siostry Natalii, dokonywała rzeczy niemożliwych, przekonując masową publiczność znad Wisły do niepopularnej tu wcześniej mozaiki z hip-hopu i soulu. Później chodziła własnymi drogami, z zespołem Rita Pax nagrywając kosmiczny indie pop, jako Pinnawela (a ostatnio po prostu pod nazwiskiem) zgłębiając i poszerzając swoje nowosoulowe doświadczenia, ale też zawsze szukała przygód w innych gatunkach muzycznych, od rapu przez jazz i piosenkę literacką po rock. Lista utworów: Side A 1. Chuć 2. Ptak 3. Pokrzywa 4. Rak 5. Kwiateczki 6. Do domu Side B 1. Dorota 2. Wsi spokojna 3. Kot 4. Głupie Sprawy 5. Gorące dni 6. Woły
Obecnie brak na stanie
Kuba Więcek czuje się w serii Polish Jazz jak u siebie w domu, Paulina Przybysz podbija ją kobiecą energią oraz śpiewem, co nie zna granic. Ich wspólny projekt pt. „Kwiateczki”, opatrzony numerem 87, jest ucieleśnieniem teorii, która definiuje jazz jako wolność. Kwiateczki, to nowe odczytanie „Pieśni świętojańskiej o Sobótce” Jana Kochanowskiego. Kuba i Paulina spojrzeli na „Pieśń...” oczami swojego pokolenia, czego rezultatem jest dwanaście piosenek brzmiących świeżo i współcześnie, chociaż teksty pochodzą z epoki renesansu. Muzycznie jest to zbiór fascynacji i inspiracji Kuby elektroniką i hip hopem, ale u podłoża wszystkiego znajduje się jego Trio i jazz, od którego wszystko się zaczęło. Jest to pierwszy wokalno-instrumentalny album w serii od 1989 roku (vol 76). Kuba Więcek nie ma jeszcze trzydziestu lat, a już może się pochwalić trzema albumami opatrzonymi logotypem Polish Jazz. Jego pierwsza płyta "Another Raindrop", z 2017 roku, była najmłodszym debiutem w historii serii. Więcek przede wszystkim jest saksofonistą i kompozytorem, ale żaden instrument mu niestraszny. Jest również producentem muzycznym, z którego talentu korzystali m.in. raperzy Ten Typ Mes i Koza. Urodził się w 1994 roku w Rybniku, kształcił w Amsterdamie i kopenhaskim Rytmisk Musikkonservatorium. Otrzymał Fryderyka w kategorii Jazzowy Fonograficzny Debiut Roku, a drugi album – zatytułowany "Multitasking", co dobrze oddaje eklektyczny charakter tej twórczości i temperament jej autora – zwrócił na niego uwagę m.in. opiniotwórczego amerykańskiego magazynu "Downbeat". Kuba znalazł się tam na liście 25 muzyków jazzowych, którzy będą wykuwali przyszły kształt jazzu. Paulina Przybysz jest jednym z najbardziej oryginalnych głosów polskiej sceny. Pod szyldem Sistars, u boku siostry Natalii, dokonywała rzeczy niemożliwych, przekonując masową publiczność znad Wisły do niepopularnej tu wcześniej mozaiki z hip-hopu i soulu. Później chodziła własnymi drogami, z zespołem Rita Pax nagrywając kosmiczny indie pop, jako Pinnawela (a ostatnio po prostu pod nazwiskiem) zgłębiając i poszerzając swoje nowosoulowe doświadczenia, ale też zawsze szukała przygód w innych gatunkach muzycznych, od rapu przez jazz i piosenkę literacką po rock.
24h
Lista utworĂłw: A1->->Sugarboost->3:38 A2->->Tacos In La->3:35 A3->->Me - My Present Reason->3:32 A4->->Niszczycielskie buldożery->3:22 A5->->Jazz Robots->4:03 B1->->Jazz Masala->6:21 B2->->Eden->6:17 B3->->Wspomnienia starego kowala i jego los->3:41 B4->->The Day Off->1:11 B5->->Multitasking->3:03
24h
Płyta "Flyin’ Lady" została wznowiona przez Polskie Nagrania w ekskluzywnej reedycji kultowej serii Polish Jazz, znanej fanom polskiej muzyki jazzowej od lat 60. To pierwsze tak obszerne opracowanie w historii tej znakomitej płyty. Przy zachowaniu oryginalnej okładki, album został wzbogacony dwujęzyczną książeczką z tekstem Michała Wilczyńskiego. Autorem odświeżonego brzmienia jest wybitny reżyser dźwięku - Jacek Gawłowski. "Flyin’ Lady" to imponujący Tour de Force kwartetu Jana Ptaszyna Wróblewskiego, a przy tym logiczna kontynuacja i rozwinięcie pomysłów oraz inspiracji z poprzednich lat działalności artysty. To jazz wywiedziony w prostej linii z tego, co ledwie chwilę temu robił Mainstream, a półtorej dekady wcześniej Polish Jazz Quartet. Ptaszynowi towarzyszą: Marek Bliziński, Witold Szczurek i Andrzej Dąbrowski. Program płyty jest niezwykle jednolity – sposób, w jaki Ptaszyn prowadzi kolejne tematy i solowe popisy, jest dość homogeniczny. Różnicuje je jednak znacznie pracą sekcji i rytmiką poszczególnych utworów. Historia Kwartetu skończyła się wraz z wprowadzeniem stanu wojennego w grudniu 1981 roku. Najtrwalszym i wciąż najpełniejszym świadectwem jego istnienia pozostaje niniejszy album – fascynująca podróż w czasy, gdy w obliczu atakującego zewsząd jazz-rocka, funku i innych mariaży jazzu pojawiła się swoista enklawa dla sympatyków mainstreamu. Innymi słowy: dobrze, że Ptaszyn pozostał (i wciąż pozostaje!) Ptaszynem. Płyta dostępna jest również w wersji analogowej.
24h
Limitowana edycja albumu „Sprzedawcy Glonów” Studia Jazzowego Polskiego Radia pod dyrekcją Jana Ptaszyna Wróblewskiego – jego założyciela i lidera. Fenomen Studia Jazzowego polegał na zebraniu przez Jana Ptaszyna Wróblewskiego i skonfrontowaniu w jednym zespole najlepszych polskich muzyków. Na płycie usłyszymy najwspanialsze legendy polskiego jazzu a wśród nich: Zbigniewa Seiferta, Zbigniewa Namysłowskiego, Tomasza Stańko, Janusza Muniaka, Włodzimierza Nahornego, Andrzeja Trzaskowskiego czy Wojciech Karolak. Dziś trudno wyobrazić sobie istnienie podobnego zespołu. 500 ręcznie numerowanych egzemplarzy, zielony winyl z pomarańczowym labelem, koperta wewnętrzna zawiera zdjęcia i liner note w języku polskim i angielskim, autorem tekstu jest Ryszard Borowski Lista utworów: Side A 1. Sprzedaż Glonów 2. Bez Wyciszenia 3. Cytat Z Samego Siebie Side B 1. Wyznacznik Pierwszy 2. Jan Szpargatoł Mahawiśnia 3. Magma
Obecnie brak na stanie
Instrumentalna interpretacja jednego ze sztandarowych dzieł Krzysztofa Komedy pt. „Moja słodka europejska ojczyzna” dokonana przez Sekstet Jana Ptaszyna Wróblewskiego. Sam Komeda uznawał ten zbiór za swoje „najważniejsze i najpiękniejsze muzyczne dzieło”. Kilka motywów dzieła inspirowanego polską poezją kompozytor rozwinął w nagraniach radiowych realizowanych w Polsce. Więcej nie zdążył. Jan Ptaszyn Wróblewski po latach dokończył dzieło przyjaciela, realizując całość w czysto instrumentalnej formie. Mając dostęp do oryginalnych, zachowanych partytur Komedy, bazował jednak głównie na nagraniu „Meine Süsse Europäische Heimat” z 1967 roku. Artyście towarzyszą doskonali muzycy z polskiej czołówki świata jazzu. Henryk Miśkiewicz - alto saxophone, Robert Majewski - trumpet [CD 1], Łukasz Poprawski - soprano saxophone [CD 2], Wojciech Niedziela - piano, Sławomir Kurkiewicz - bass, Marcin Jahr - drums to wielkie nazwiska same w sobie! Jak przyznał Jan ptaszyn Wróblewski „Ten projekt wymaga fantazji nie tylko w improwizacjach. Również w partiach ściśle zapisanych i zaprogramowanych konieczne są wyobraźnia i osobiste interwencje każdego z grających. Nie byłoby w nim ducha, gdyby nie walory moich partnerów, tworzących jedną z najsilniejszych ekip z jakimi kiedykolwiek zdarzyło mi się pracować. Potraktujcie ich zatem jako współtwórców niniejszego przedsięwzięcia”. Zazwyczaj albumy dwupłytowe dążą do tego, by zawrzeć na nich jak najwięcej odmiennego materiału – tym razem jest inaczej: każdy z krążków niniejszego wydawnictwa to połówka, która w sposób perfekcyjny pasuje do tej drugiej. Mamy zatem wersję Studio (CD1) dokonaną w łódzkiej Wytwórni Łodzi w 2013 roku oraz wersję Live (CD2), która zaistniała na pierwszej edycji Love Polish Jazz Festival w Tomaszowie Mazowieckim w 2016 roku. Ptaszyn miał duży problem z wyborem, która z rejestracji tej instrumentalnej wersji „Mojej słodkiej europejskiej ojczyzny” powinna zostać wydana. „Trudno wskazać lepszą, skoro tak mocno się od siebie różnią, a jednocześnie idealnie uzupełniają”. To dwa zupełnie odmienne spojrzenia na te same tematy. Posłuchajcie i wybierzcie sami! Autorem słowa wprowadzającego w książeczce albumu jest Michał Wilczyński, a krótkiej analizy muzycznej Bogdan Chmura. Album ukazuje się w kultowej serii Polish Jazz jako vol. 80. Dostępny także na LP w wersji studyjnej. Lista utworów: CD 1: Studio 1. Trębacz jest niewinny 2. Lament nad Europą 3. Miserere 4. Litania 5. Hameln jest wszędzie 6. Modlitwa i pytanie 7. Po katastrofie 8. Niepiosenka o miłości 9. Temat dla jednego, a wariacje dla drugiego świata 10. Czarownica 11. Komeda w Cyrku Ważyka 12. Don Kichot 13. Walc na koniec świata CD 2: Live 1. Zapowiedź Jana Ptaszyna Wróblewskiego 2. Trębacz jest niewinny 3. Lament nad Europą 4. Miserere 5. Litania 6. Hameln jest wszędzie 7. Modlitwa i pytanie 8. Po katastrofie 9. Niepiosenka o miłości 10. Temat dla jednego, a wariacje dla drugiego świata 11. Czarownica 12. Komeda w Cyrku Ważyka 13. Don Kichot 14. Walc na koniec świata
Obecnie brak na stanie
Reedycja albumu „Sprzedawcy Glonów” Studia Jazzowego Polskiego Radia pod dyrekcją Jana Ptaszyna Wróblewskiego – jego założyciela i lidera. Album został wydany w 1973 roku. Na płycie usłyszymy najwspanialsze legendy polskiego jazzu a wśród nich: Zbigniewa Seiferta, Zbigniewa Namysłowskiego, Tomasza Stańko, Janusza Muniaka, Włodzimierza Nahornego, Andrzeja Trzaskowskiego czy Wojciech Karolak. Fenomen Studia Jazzowego polegał na zebraniu przez Jana Ptaszyna Wróblewskiego i skonfrontowaniu w jednym zespole najlepszych polskich muzyków. Dziś trudno wyobrazić sobie istnienie podobnego zespołu. Lista utworów: 1. Sprzedaż glonów - Seaweed Sale (J. Pt. Wróblewski) - Soloists: T. Szukalski, M. Urbaniak 2. Bez wyciszenia - No Fade Out (Z. Namysłowski) - Soloists: Z. Namysłowski, M. Urbaniak, T. Stańko 3. Cytat z samego siebie - Quotation From Myself (T. Stańko) - Soloists: Z. Namysłowski, T. Stańko 4. Wyznacznik pierwszy - Determinant One (Jan Ptaszyn Wróblewski) - Soloists: A. Makowicz, M. Bliziński, J. P. Wróblewski 5. Jan Szpargatoł Mahawiśnia (Jan Ptaszyn Wróblewski) - Soloists: Z. Namysłowski, W. Karolak 6. Magma (Andrzej Trzaskowski) - Soloists: W. Nahorny, Z. Seifert
24h
Limitowana edycja na białym winylu sztandarowego dzieła Krzysztofa Komedy pt. „Moja słodka europejska ojczyzna” wydana z okazji 90. rocznicy urodzin Krzysztofa Komedy. Jest to instrumentalna interpretacja dzieła dokonana przez Sekstet Jana Ptaszyna Wróblewskiego, która ukazała się w serii Polish Jazz jako vol. 80. Winyl zawiera wersję Studio utrwaloną w łódzkiej Wytwórni w 2013 roku. „Moja słodka europejska ojczyzna” powstała w październiku 1967 roku jako jeden z ostatnich projektów Krzysztofa Komedy zrealizowanych na Starym Kontynencie, przed wyjazdem do USA. Joachim-Ernst Berendt, jeden z największych popularyzatorów jazzu wszech czasów, od 1950 roku pracował w niemieckiej rozgłośni SWF. Tam, przygotowując potężną liczbę koncertów i sesji nagraniowych, zajął się łączeniem jazzu z poezją. W połowie 1966 roku, poznawszy wiersze Leśmiana, Miłosza, Przybosia czy Przerwy-Tetmajera, zapragnął w swoim cyklu „Jazz und Lyrik” umieścić płytę z polską poezją. I nie wyobrażał sobie, by muzyki nie pisał polski artysta. Propozycja dla Komedy pojawiła się jesienią 1966 roku. Jan Ptaszyn Wróblewski nie miał w swoich zbiorach płyty „Meine Süsse Europäische Heimat – Dichtung Und Jazz Aus Polen” (bo taka była jej pełna nazwa), choć słyszał ją niedługo po nagraniu. „Pamiętam, że to było dziwne doświadczenie” – wspomina. „Muzycznie całość bardzo mi się podobała, ale poezji przetłumaczonej na niemiecki zupełnie nie rozumiałem i nie zawsze mi tam pasowała”. Sam kompozytor – cytując Berendta – uznawał ten zbiór za swoje „najważniejsze i najpiękniejsze muzyczne dzieło”. Znaczenie „Meine Süsse Europäische Heimat” nie wynika jednak w pierwszej kolejności z ciekawego doboru wierszy i doskonałych tłumaczeń urodzonego w Łodzi Karla Dedeciusa. Główną wartością płyty jest sama muzyka. Jak stwierdził Bogdan Chmura: „‘Moja słodka europejska ojczyzna’ to dzieło zróżnicowane pod względem formalnym, a jednocześnie zaskakujące spójnością. Utwory o zmiennej strukturze, czasie trwania, tempach (z przewagą wolnych), stylistyce (free, hard bop, cool), charakterze i środkach ekspresji łączą się tu w jedną zintegrowaną całość, przypominającą wieloczęściową suitę”. Kilka motywów Komeda sam rozwinął w nagraniach radiowych realizowanych w Polsce. Więcej nie zdążył – dopiero Jan Ptaszyn Wróblewski po latach dokończył dzieło przyjaciela, realizując całość w czysto instrumentalnej formie. Artyście towarzyszą doskonali muzycy z polskiej czołówki świata jazzu. Henryk Miśkiewicz - alto saxophone, Robert Majewski – trumpet, Wojciech Niedziela - piano, Sławomir Kurkiewicz - bass, Marcin Jahr - drums to wielkie nazwiska same w sobie! Lista utworów: Side A 1. Trębacz Jest Niewinny/The Truampet Player Is Innocent 2. Lament Nad Europą/ Dirge For Europe 3. Miserere 4. Litania/ Litany 5. Modlitwa I Pytanie/ Prayer And Question 6. Komeda W Cyrku Ważyka/ Komeda In Ważyk Circus Side B 1. Po Katastrofie/ After Catastrophe 2. Niepiosenka O Miłości/ No Lovesong At All 3. Temat Dla Jednego, A Wariacje Dla Drugiego Świata/ Theme For One And Variations For Anther World 4. Don Kichot/ Don Quixote 5. Walc Na Koniec Świata/ Waltzing Beyond
Obecnie brak na stanie
Piotr Wyleżoł, liryk fortepianu, niezrównany improwizator, subtelny kolorysta, którego londyński miesięcznik "Blues & Soul" uznał za jednego z najbardziej niezwykłych talentów pianistyki europejskiej, prezentuje nowy album z autorskimi kompozycjami osadzonymi w tradycji jazzu i muzyki polskiej. "Human Things" to kolejna, już 79 płyta, w serii Polish Jazz. Jest to projekt szczegółowo przemyślany, imponujący rozmachem i bogactwem środków. Śpiewne tematy wsparte zaawansowaną harmonią, oryginalna, daleka od schematów forma, szczególna rola fortepianu, wyrafinowane improwizacje lidera i zaproszonych artystów sprawiają, że muzyka "Human Things" wykracza poza utarte formuły gatunku. Do realizacji swojego projektu Piotr Wyleżoł zaprosił znakomitych muzyków – trębacz Robert Majewski, puzonista Grzegorz Nagórski, kontrabasista Michał Barański i perkusista Michał Miśkiewicz to artyści o ogromnym dorobku i niekwestionowanej pozycji. Partie wokalne w utworze tytułowym, swoistym hymnie albumu, wykonuje charyzmatyczny duet: ikona polskiej wokalistyki jazzowej Aga Zaryan oraz młody, utalentowany Grzegorz Dowgiałło. I wreszcie gość specjalny – amerykański saksofonista Dayna Stephens, artysta wyjątkowy, współpracujący z najlepszymi. Lista utworów: Side A 1. Human Things 2. Whisper of The Night 3. Fatalismus Optimismus Side B 1. Beyond The Reality 2. Home
24h
Limitowana, kolorowa reedycja „Young Power” vol. 72 serii Polish Jazz na czerwonym krążku z czarnymi rozbryzgami i komentarzem Pawła Brodowskiego na wewnętrznej kopercie. To pierwszy album formacji, która przebojem wdarła się na polską scenę jazzową w drugiej połowie lat 80. Materiał ten nagrany został kilka miesięcy po sensacyjnym debiucie Young Power na wrocławskim festiwalu Jazz nad Odrą w 1986 roku i wydany rok później przez Polskie Nagrania jako jedna z ostatnich pozycji historycznej serii Polish Jazz. Występ na Jazzie nad Odrą miał być tylko jednorazowym fajerwerkiem, ale siła rażenia była tak duża, że zespół przekształcił się w regularną formację i stał się atrakcją największych festiwali. Już sama nazwa zespołu zawierała w sobie manifest i wyzwanie. W panującej u nas po stanie wojennym atmosferze apatii, szarzyzny, ogólnego zastoju i rozczarowania pojawienie się Young Power oznajmiało zryw młodego pokolenia, zastrzyk świeżej krwi, energii, witalności, fantazji i humoru. A muzyka? Było w niej wszystko, czego słuchali, czym się fascynowali, czym byli nasyceni. To był stylistyczny misz-masz, kalejdoskop wielu różnych elementów. Jazz-rock i fusion, free i modal, rhythm and blues, soul, rock and roll, heavy-metal, punk rock, rytmy afro-kubańskie, reggae. Duch rock and rolla, atomowy wykop, freejazzowa wolność, bluesowy feeling, hardbopowa finezja i latynoska zwiewność. „Nasz zespół narzuca publiczności swoją koncepcję w sposób bardzo widowiskowy, nie dający słuchaczom szans przez natężenie dźwięku, natłok wydarzeń, poprzez granie rzeczy czasem ryzykownych, poprzez element zaskoczenia i takie tempo, że nie ma czasu nad niczym się zastanowić – podobnie jak akcja w filmach Stevena Spielberga”. Po prostu „Młoda Siła”! Lista utworów: Side A 1. First Not Last 4:25 2. B.E.D. 9:15 3. Dziadki bez orzechów 5:30 Side B 1. Człowiek, którego nie ma 7:25 2. One by One 4:00 3. Jahu 4:10 4. Last Not First 4:10
24h
To druga autorska płyta Kuby Więcka wraz z Michałem Barańskim oraz Łukaszem Żytą. Dwa lata po premierze nagrodzonego Fryderykiem debiutu „Another Raindrop” muzycy nagrali album odmienny – z wykorzystaniem elektroniki, bardziej produkcyjnym podejściem do materiału i dużą dbałością o szczegóły. Jak zwykle u Artysty – o zachwycająco pięknej melodyce idealnie wpisującej się w wiosenny nastrój. Do nagrania utworu „Jazz Robots” muzycy zaprosili Marcina Maseckiego. O efekt końcowy brzmienia zadbał światowej klasy, japoński inżynier dźwięku Seigen Ono, który masterował albumy m.in Keitha Jarretta czy Ryuichyego Sakamoto. Odmiennie i świeżo wygląda okładka autorstwa Macio Morettiego. Materiał albumu był już ograny, dużo przeżył podczas koncertów, ale na płycie brzmi inaczej. Jak napisał Piotr Metz w komentarzu do płyty: „Słuchając drugiego albumu Kuby Więcka musimy mieć świadomość, że zapis studyjny to tylko pierwsza przepustka do jego muzycznego kosmosu. Zawsze trochę nieaktualna, bo sprzed o zgrozo kilkunastu tygodni (…) Płyta atakuje nas od pierwszego utworu rytmem często poruszającym się pomiędzy muzyką z różnych części świata, a elektronicznym pulsacyjnym transem. A melodia jak z piosenek Komedy sąsiaduje z hałasem nowojorskiej ulicy. (…) Artysta prowokuje naszą wyobraźnię różnymi śladami ścieżek, którymi właśnie podąża. Jak zwykle kilkoma równocześnie. Cóż – „Multitasking”. Idealna ścieżka dźwiękowa otaczającej nas rzeczywistości”.
24h
Płyta zespołu Michała Urbaniaka "Constellation in Concert" została zarejestrowana podczas koncertu w Filharmonii Narodowej w Warszawie w maju 1973 roku i wydana tego samego roku z numerem 36 w serii Polish Jazz. To drugi i ostatni album Urbaniaka w tej serii. "Constellation In Concert". Jest to płyta wyjątkowa, zarówno od strony zaprezentowanych kompozycji, składu instrumentalistów (m.in. dwóch wybitnych polskich keyboardzistów: Adama Makowicza i Wojciecha Karolaka) oraz brzmienia. "Constellation: In Concert" to jedna z tych płyt, o których powiedzieć można, iż wyprzedzały swój czas. Stąd bierze się jej dzisiejsza aktualność. To, co najbardziej wyróżnia Constellation, to duet jego głównych solistów – śpiewu i skrzypiec. Dudziak i Urbaniak - trudno o lepiej dobraną parę, skrzypce Michała i głos Uli pod względem skali i ruchliwości nie mają sobie równych poza sobą nawzajem. Świetnie brzmią razem unisono, a jeszcze lepiej w dialogach. Ta płyta to kulminacja niezwykle kreatywnego okresu w historii tego zespołu i jego członków. Album został wydany przez Polskie Nagrania w ekskluzywnej reedycji kultowej serii Polish Jazz, znanej fanom polskiej muzyki jazzowej od lat 60. Płyta dostępna jest na CD i LP. Lista utworów: Side A 1. Bengal 2. Spokój Side B 1. Lato 2. Seresta 3. Theme
Obecnie brak na stanie
Legendarne jazzowe płyty w oryginalnych japońskich opakowaniach.
Obecnie brak na stanie
Płyta zespołu Michała Urbaniaka "Constellation in Concert" została zarejestrowana podczas koncertu w Filharmonii Narodowej w Warszawie w maju 1973 roku i wydana tego samego roku z numerem 36 w serii Polish Jazz. To drugi i ostatni album Urbaniaka w tej serii. "Constellation In Concert". Jest to płyta wyjątkowa, zarówno od strony zaprezentowanych kompozycji, składu instrumentalistów (m.in. dwóch wybitnych polskich keyboardzistów: Adama Makowicza i Wojciecha Karolaka) oraz brzmienia. "Constellation: In Concert" to jedna z tych płyt, o których powiedzieć można, iż wyprzedzały swój czas. Stąd bierze się jej dzisiejsza aktualność. To, co najbardziej wyróżnia Constellation, to duet jego głównych solistów – śpiewu i skrzypiec. Dudziak i Urbaniak - trudno o lepiej dobraną parę, skrzypce Michała i głos Uli pod względem skali i ruchliwości nie mają sobie równych poza sobą nawzajem. Świetnie brzmią razem unisono, a jeszcze lepiej w dialogach. Ta płyta to kulminacja niezwykle kreatywnego okresu w historii tego zespołu i jego członków. Album został wydany przez Polskie Nagrania w ekskluzywnej reedycji kultowej serii Polish Jazz, znanej fanom polskiej muzyki jazzowej od lat 60. Płyta dostępna jest na CD i LP.
Obecnie brak na stanie
Płyta Sekstetu Andrzeja Trzaskowskiego "Seant" została nagrana w latach 1965-66. Album ten zajmuje bardzo ważne miejsce w serii Polish Jazz, w której ukazał się pod numerem 11 w 1967 roku. W zespole pianisty znaleźli się wówczas Włodzimierz Nahorny, Janusz Muniak (obaj w tym czasie zaledwie 25-letni), Jacek Ostaszewski, Adam Jędrzejowski oraz znakomity trębacz amerykański Ted Curson. "Seant" doskonale ilustruje poziom polskiego jazzu lat 60-tych - prawdziwie złotego okresu tej muzyki. Andrzej Trzaskowski jest, obok Krzysztofa Komedy, jedną z najważniejszych postaci polskiego ruchu jazzowego po wojnie. Pianista, muzykolog, kompozytor, lider, edukator, teoretyk i krytyk, wywarł niekwestionowany wpływ na kilka pokoleń polskich twórców jazzu. "Seant" to ważne ogniwo w kompozytorskim i wykonawczym dorobku kompozytora i pianisty. To również dokument ilustrujący rozterki, dylematy twórcze, ale też ogromną determinację tamtego pokolenia, bez którego trudno sobie wyobrazić współczesną, imponującą scenę muzyki jazzowej w naszym kraju. Album został wydany przez Polskie Nagrania w ekskluzywnej reedycji kultowej serii Polish Jazz, znanej fanom polskiej muzyki jazzowej od lat 60. Płyta dostępna jest na CD i LP. Lista utworów: Side A 1. Seant 2. Wariacja na temat "Oj tam u boru" 3. The Quibble Side B 1. Cosinusoida
Obecnie brak na stanie
Takiej edycji płyty Kwintetu Trzaskowskiego jeszcze nie było! Album został wznowiony przez Polskie Nagrania w ekskluzywnej reedycji kultowej serii Polish Jazz, znanej fanom polskiej muzyki jazzowej od lat 60. To pierwsze tak obszerne opracowanie w historii tej znakomitej płyty. Album, przy zachowaniu oryginalnej okładki, został wzbogacony dwujęzyczną książeczką z tekstem Tomasza Szachowskiego. Autorem odświeżonego brzmienia jest wybitny reżyser dźwięku - Jacek Gawłowski. Czwarta płyta serii Polish Jazz z nagraniami Kwintetu Andrzeja Trzaskowskiego jest jedną z najwybitniejszych pozycji zbioru. Nagrana w styczniu 1965 roku, stanowi obok „Astigmatic” Komedy manifest twórczy dla jazzu polskiego tamtych lat, a wpływu jej autora na rozwój tego gatunku muzyki w Polsce nie sposób przecenić. Wiernie oddaje kunszt kompozytorski lidera, jego styl improwizacyjny i charakterystyczną poetykę utworów. Wielką wartością płyty są partie solowe członków kwintetu. Błyskotliwy Tomasz Stańko, grający wówczas bardziej otwartym i pełnym dźwiękiem niż obecnie, poszukujący Janusz Muniak, rozdarty między tradycją a jazzem free. Subtelna, zniuansowana, uważnie słuchająca lidera sekcja Jacek Ostaszewski - Adam Jędrzejowski podkreśla jazzowy charakter całości. No i pianistyka Andrzeja Trzaskowskiego, którą tak naprawdę odkrywamy na nowo po latach! Z jednej strony precyzyjna realizacja własnego zapisu partytury, z drugiej zrównoważone, swingujące partie solowe. Trzaskowski umiał łączyć odległe estetyki i adaptować je dla potrzeb własnych kompozycji, które cechował niepowtarzalny styl, stając się z czasem znakiem rozpoznawczym polskiej szkoły jazzu. I na tym m.in. polegała jego wielkość. Płyta dostępna jest również w wersji analogowej.
Obecnie brak na stanie
Limitowana, kolorowa reedycja „Vol. 73” serii Polish Jazz – „Sounds and Colours” Jarosława Śmietany na białym krążku z czarnymi rozbryzgami i komentarzem Tomasza Szachowskiego na wewnętrznej kopercie. Jarosław Śmietana był niewątpliwie jedną z najważniejszych postaci polskiej sceny jazzu ostatnich kilku dekad. Był artystą nadzwyczaj otwartym na odbiorców. Pełen temperamentu, tryskający pomysłami, zarażający energią swoich muzycznych partnerów, zawsze dbał o komunikatywność przekazu i o to, by słuchacze jego koncertów współtworzyli wydarzenie. Album „Sounds and Colours”, nagrany w 1987 roku, niejako podsumowuje doświadczenia Extra Ballu – zespołu, który był swego rodzaju wizytówką młodego pokolenia jazzmanów lat 70-tych. Grupa istniała równo 10 lat, do roku 1984 i pozostawiła po sobie sześć płyt, które dokumentują drogę rozwoju Śmietany zarówno gdy idzie o warsztat gitarowy, jak i kompozytorski. W pomysłach stylistycznych „Sounds and Colours” idzie jednak znacznie dalej, czerpiąc z modnych wówczas, zwłaszcza w USA, nurtów określanych ogólnie jako „easy listening jazz” czy (to już wynalazek współczesności) „smooth jazz”. Kolorystyczne dodatki, realizowane przez Jarosława Śmietanę, Piotra Barona i Antoniego Dębskiego, nadają całości rys szlachetności i powodują, że mimo wielu lat, jakie minęły od daty nagrania, album broni się znakomicie. Do posłuchania dla wszystkich. Dużo ciepła i pozytywnej energii. Prawdziwy jazz! I do tego jaki kolorowy… Muzycy: Jacek Pelc • Premier drums, Paiste cymbals, percussions Antoni Dębski • Fender bass, synthesizer Piotr Baron • Selmer Mark VII tenor saxophone, soprano, clarinet, keyboards Jarosław Śmietana • electric guitar (made by W. Długosz), acoustic Fender guitar, keyboards, voices Lista utworów: Side A 1. Sounds And Colours 2. Okapi, Pekari, Karibu 3. Flashing Dance Side B 1. Every Day Niagara 2. Turtle Song 3. Days Of Wine And Roses 4. Try To Make It Better
Obecnie brak na stanie
Reedycja vol. 73 serii Polish Jazz – „Sounds and Colours” Jarosława Śmietany, który był niewątpliwie jedną z najważniejszych postaci polskiej sceny jazzu ostatnich kilku dekad. Był artystą nadzwyczaj otwartym na odbiorców. Pełen temperamentu, tryskający pomysłami, zarażający energią swoich muzycznych partnerów, zawsze dbał o komunikatywność przekazu i o to, by słuchacze jego koncertów współtworzyli wydarzenie. Album „Sounds and Colours”, nagrany w 1987 roku, niejako podsumowuje doświadczenia Extra Ballu – zespołu, który był swego rodzaju wizytówką młodego pokolenia jazzmanów lat 70-tych. Grupa istniała równo 10 lat, do roku 1984 i pozostawiła po sobie sześć płyt, które dokumentują drogę rozwoju Śmietany zarówno gdy idzie o warsztat gitarowy, jak i kompozytorski. W pomysłach stylistycznych „Sounds and Colours” idzie jednak znacznie dalej, czerpiąc z modnych wówczas, zwłaszcza w USA, nurtów określanych ogólnie jako „easy listening jazz” czy (to już wynalazek współczesności) „smooth jazz”. Kolorystyczne dodatki, realizowane przez Jarosława Śmietanę, Piotra Barona i Antoniego Dębskiego, nadają całości rys szlachetności i powodują, że mimo wielu lat, jakie minęły od daty nagrania, album broni się znakomicie. Do posłuchania dla wszystkich. Dużo ciepła i pozytywnej energii. Prawdziwy jazz! Album ukazał się także w wersji limitowanego, kolorowego winyla na białym krążku z czarnymi rozbryzgami i komentarzem Tomasza Szachowskiego na wewnętrznej kopercie. Muzycy: Jacek Pelc • Premier drums, Paiste cymbals, percussions Antoni Dębski • Fender bass, synthesizer Piotr Baron • Selmer Mark VII tenor saxophone, soprano, clarinet, keyboards Jarosław Śmietana • electric guitar (made by W. Długosz), acoustic Fender guitar, keyboards, voices
Obecnie brak na stanie
Lista utworów: A1->->Alusta->11:34 A2->->Daada->7:13 B1->->Bushka->5:51 B2->->Third Heavy Ballad->6:47 B3->->Ahuha->8:34 Tomasz Stańko
24h
Album „Music for K” został wznowiony przez Polskie Nagrania w ekskluzywnej reedycji kultowej serii Polish Jazz, znanej fanom polskiej muzyki jazzowej od lat 60. Reedycję przygotowano z niezwykłą starannością, autorem odświeżonego brzmienia jest wybitny reżyser dźwięku - Jacek Gawłowski. Płyty zostały wytłoczone gramaturze 180. Album „Music For K”, został nagrany w styczniu 1970 roku i wydany w tym samym roku pod numerem 22 w serii Polish Jazz, jest czwartą z sześciu z udziałem Tomasza Stańki, to jego w pełni autorska płyta. „Music for K”, to elegia na śmierć bandleadera, mistrza i przyjaciela - Krzysztofa Komedy. Jest to pierwsza z trzech płyt Kwintetu Tomasza Stańki, a tym samym jego płytowy debiut jako lidera. Był to jeden z najwspanialszych zespołów w historii jazzu w Polsce. Quintet wniósł znaczący wkład w rozwój nowoczesnej muzyki jazzowej w Europie, na jego czele Stańko dołączył do elity europejskiej awangardy jazzowej, w jego składzie debiutował na wielkiej scenie Zbigniew Seifert. Krytycy magazynu „Jazz Forum” w ankiecie na jubileusz 50-lecia pisma uznali „Music For K” za szósty, a słuchacze Programu II Polskiego Radia w plebiscycie z okazji II Międzynarodowego Dnia jazzu za ósmy, najlepszy polski album jazzowy wszechczasów. Świetna płyta! Warta ponownego odkrycia. Lista utworów: Side A 1. Czatownik 2. Nieskończenie mały 3. Cry Side B 4. Music for K 5. Temat / Czatownik
Obecnie brak na stanie
Album „Music for K” został wznowiony przez Polskie Nagrania w ekskluzywnej reedycji kultowej serii Polish Jazz, znanej fanom polskiej muzyki jazzowej od lat 60. To pierwsze tak obszerne opracowanie w historii tej znakomitej płyty. Album, przy zachowaniu oryginalnej okładki, został wzbogacony dwujęzyczną książeczką z tekstem Tomasza Tłuczkiewicza. Autorem odświeżonego brzmienia jest wybitny reżyser dźwięku - Jacek Gawłowski. Album „Music For K”, został nagrany w styczniu 1970 roku i wydany w tym samym roku pod numerem 22 w serii Polish Jazz, jest czwartą z sześciu z udziałem Tomasza Stańki, to jego w pełni autorska płyta. „Music for K”, to elegia na śmierć bandleadera, mistrza i przyjaciela - Krzysztofa Komedy. Jest to pierwsza z trzech płyt Kwintetu Tomasza Stańki, a tym samym jego płytowy debiut jako lidera. Był to jeden z najwspanialszych zespołów w historii jazzu w Polsce. Quintet wniósł znaczący wkład w rozwój nowoczesnej muzyki jazzowej w Europie, na jego czele Stańko dołączył do elity europejskiej awangardy jazzowej, w jego składzie debiutował na wielkiej scenie Zbigniew Seifert. Krytycy magazynu „Jazz Forum” w ankiecie na jubileusz 50-lecia pisma uznali „Music For K” za szósty, a słuchacze Programu II Polskiego Radia w plebiscycie z okazji II Międzynarodowego Dnia jazzu za ósmy, najlepszy polski album jazzowy wszechczasów. Świetna płyta! Warta ponownego odkrycia. Album dostępny jest również w wersji analogowej.
24h
Edycja płyty „TWET” powinna znaleźć się w zbiorach muzycznych każdego fana Tomasza Stańko i polskiego jazzu. Album został wznowiony w ramach kultowej serii „Polish Jazz” przez Polskie Nagrania. Reedycję płyty przygotowano z niezwykłą starannością, autorem odświeżonego brzmienia jest wybitny reżyser dźwięku - Jacek Gawłowski. Płyty zostały wytłoczone gramaturze 180. „TWET” to czwarta płyta w dyskografii Tomasza Stańki. Trzecia studyjna i trzecia, na której jest liderem. Nagrana w kwietniu 1974 i wydana w tym samym roku przez Polskie Nagrania jako Nr 39 serii „Polish Jazz”. Afirmacja kreatywnego żywiołu wolności - free jazz sensu stricte. Dla wielu najlepsza płyta Stańki. Stańko: „To była prekursorska płyta, bez niej nie byłoby słynnej „Balladyny”, choć „Balladyna” była już napisana i zupełnie inna. Czegoś takiego jak „TWET” nie da się powtórzyć, taką płytę nagrywa się tylko raz”. Album dostępny jest również na płycie CD. Lista utworów: Side A 1. Dark Awakening 2. TWET Side B 1. Mintuu Maria 2. Man From North 3. Nigh Peace
Obecnie brak na stanie