.
Limitowana edycja albumu zespołu Laboratorium „Quasimodo” (SACD Hybrid) wydana w limitowanym nakładzie, w cyklu „Polskie Nagrania catalogue selections”. Jest to pierwsza w Polsce edycja tej płyty zrealizowana w formacie SACD (Super Audio Compact Disc). Album „Quasimodo” był drugim krążkiem nagranym przez Laboratorium w prestiżowej serii Polish Jazz i piątym w dyskografii zespołu. Zarejestrowany materiał wpisywał się w stylistykę ekspresyjnego fusion zaprezentowaną na Modern Pentathlon, ukazując jednocześnie progresywne oblicze zespołu, zorientowanego na ciągłe poszukiwania. Album przygotowano niezwykle starannie pod względem formy całości, struktury poszczególnych kompozycji i szaty brzmieniowej. Na repertuar albumu składają się cztery rozbudowane utwory i cztery krótkie improwizowane fragmenty, z których dwa można traktować jako intra. Taki charakter ma Przejazd, będący wstępem do I’m Sorry, I’m Not a Driver, a także Etiudka, akustyczna impresja Grzywacza, wprowadzająca Śniegową panienkę. Mimo niemal czterech dekad, jakie upłynęły od nagrania płyty, muzyka Quasimodo nie straciła niczego ze swej atrakcyjności. Wciąż brzmi nowocześnie, a melodyjne tematy i wyrafinowane improwizacje solistów mogą nadal inspirować jazzmanów młodego pokolenia. Pierwszy raz w Polsce klasyka polskiej muzyki rozrywkowej ukazuje się na nośniku SACD. Cykl zawiera najważniejsze płyty z katalogu Polskich Nagrań, które zostały na nowo zremasterowane i wydane z niespotykaną dotąd starannością w formacie SACD. Wybór tego formatu jest ukłonem w stronę audiofilów. Reedycja najważniejszych płyt w formacie SACD, ze względu na dostępność archiwów Polskich Nagrań w postaci analogowych taśm matek, jest naturalnym wyborem umożliwiającym najdoskonalsze zbliżenie się albumów do analogowego oryginału wynosząc je na niespotykany dotąd na polskim rynku muzycznym poziom. W celu zapewnienia pełnej zgodności ze standardowymi odtwarzaczami płyt CD, niniejszy seria SACD została wykonana jako hybrydowa i zawiera dodatkową warstwę danych w formacie CD Audio, czytaną przez wszystkie odtwarzacze CD. Częstotliwość próbkowania strumienia danych DSD wykorzystywanego na płytach SACD jest 64 razy wyższa niż na płycie audio CD i wynosi 2,824MHz. 1. Przejazd (Krzysztof Ścierański) 2. I'm Sorry, I'm not a Driver (Krzysztof Ścierański) 3. Etiudka (Janusz Grzywacz) Śniegowa panienka (Marek Stryszowski) 4. Lady Rolland (Marek Stryszowski) 5. Quasimodo (Janusz Grzywacz) 6. Kyokushinkai (Paweł Ścierański, Mieczysław Górka) 7. Ikona in memory of Zbigniew Seifert
24h
Longplay „Mainstream” to czysty jazz, oparty na przejrzystych, sprawdzonych formach, z improwizacjami muzyków o niekwestionowanym autorytecie. Słucha się tych wykonań znakomicie! Każdy słuchacz znajdzie tu z pewnością coś dla siebie. Jedni będą śledzić rozpostarte na szerokim łuku solówki Ptaszyna, inni podążą za niezrównanym timingiem i wyobraźnią harmoniczną Karolaka, jeszcze inni dostrzegą odmienność gry Marka Blizińskiego. Całość oparta jest na mocnym fundamencie sekcji, co gwarantuje wyrazisty i swingujący beat Bartkowskiego. „Mainstream” to czysty jazz, oparty na przejrzystych, sprawdzonych formach, z improwizacjami muzyków o niekwestionowanym autorytecie. Wydaje się, że po wielu latach, jakie minęły od premiery albumu, jego przesłanie jest nadal aktualne. 500 ręcznie numerowanych egzemplarzy 180g, błękitny winyl z pomarańczowym labelem, koperta wewnętrzna zawiera zdjęcia i liner note w języku polskim i angielskim, autorem tekstu jest Tomasz Szachowski Jan Ptaszyn Wróblewski - Tenor Saxophone Wojciech Karolak - Hammond Organ Drums – Czesław Bartkowski Guitar – Marek Bliziński Lista utworów: Side A 1. I Hear Music 2. My Favourite Things 3. Dookoła Wojtek Side B 1. Walkin\' 2. I Got It Bad 3. It Could Happen To You
Obecnie brak na stanie
„Mainstream” Jana Ptaszyna Wróblewskiego i Wojciecha Karolaka to czysty jazz, oparty na przejrzystych, sprawdzonych formach, z improwizacjami muzyków o niekwestionowanym autorytecie. Słucha się tych wykonań znakomicie! Każdy słuchacz znajdzie tu z pewnością coś dla siebie. Jedni będą śledzić rozpostarte na szerokim łuku solówki Ptaszyna, inni podążą za niezrównanym timingiem i wyobraźnią harmoniczną Karolaka, jeszcze inni dostrzegą odmienność gry Marka Blizińskiego. Całość oparta jest na mocnym fundamencie sekcji, co gwarantuje wyrazisty i swingujący beat Bartkowskiego. „Mainstream” to czysty jazz, oparty na przejrzystych, sprawdzonych formach, z improwizacjami muzyków o niekwestionowanym autorytecie. Wydaje się, że po wielu latach, jakie minęły od premiery albumu, jego przesłanie jest nadal aktualne. Do płyty dołączono booklet z obszernym komentarzem w języku polskim i angielskim, autorem tekstu jest Tomasz Szachowski. Jan Ptaszyn Wróblewski - Tenor Saxophone Wojciech Karolak - Hammond Organ Drums – Czesław Bartkowski Guitar – Marek Bliziński Lista utworów: 1. I Hear Music 2. My Favourite Things 3. Dookoła Wojtek 4. Walkin' 5. I Got It Bad 6. It Could Happen To You
24h
Rewelacyjny album Wojciecha Karolaka „Easy!” w tym roku obchodzi swoją 45 rocznicę. Legendarnego nagrania dokonano w styczniu 1974 roku z całą plejadą gwiazd polskiego jazzu. W składzie big bandu, który poprowadził Jan „Ptaszyn” Wróblewski udział wzięli m.in. Zbigniew Namysłowski, Janusz Muniak, Tomasz Szukalski, Tomasz Stańko, Czesław Bartkowski oraz Novi Singers jako chórek. Jak pisał Wojciech Karolak w krótkim komentarzu zamieszczonym na okładce oryginalnego, winylowego wydania płyty: „Moim zamiarem było zrealizowanie płyty zawierającej muzykę rozrywkową nagraną przez muzyków jazzowych. Zrobiona na luzie i przeznaczona do słuchania na luzie, może wpadać jednym uchem, wypadać drugim. A jeżeli przy okazji sprawi słuchaczowi trochę przyjemności – będzie można uznać, że jej funkcja została spełniona.” Spełniona została z naddatkiem, bowiem „Easy!” nie tylko sprawdziło się jako muzyka lekka, łatwa i przyjemna. To rozbujane niebo dla tych, którzy szukają w jazzie pozytywnej energii, ciekawych melodii i finezyjnych aranżacji. „Easy!” to perła w polskiej dyskografii ceniona także na świecie. Lista utworów: Side A 1. A Day In The City 2. DACP 796 Endless transit 3. Instant Groove 4. Strzeż się szczeżui Side B 1. Easy! 2. Why Not Samba 3. Seven Shades of Blue 4. Goodbye
Obecnie brak na stanie
Rewelacyjny album Wojciecha Karolaka „Easy!” w tym roku obchodzi swoją 45 rocznicę. Legendarnego nagrania dokonano w styczniu 1974 roku z całą plejadą gwiazd polskiego jazzu. W składzie big bandu, który poprowadził Jan „Ptaszyn” Wróblewski udział wzięli m.in. Zbigniew Namysłowski, Janusz Muniak, Tomasz Szukalski, Tomasz Stańko, Czesław Bartkowski oraz Novi Singers jako chórek! Jak pisał Wojciech Karolak w krótkim komentarzu zamieszczonym na okładce oryginalnego, winylowego wydania płyty: „Moim zamiarem było zrealizowanie płyty zawierającej muzykę rozrywkową nagraną przez muzyków jazzowych. Zrobiona na luzie i przeznaczona do słuchania na luzie, może wpadać jednym uchem, wypadać drugim. A jeżeli przy okazji sprawi słuchaczowi trochę przyjemności – będzie można uznać, że jej funkcja została spełniona.” Spełniona została z naddatkiem, bowiem „Easy!” nie tylko sprawdziło się jako muzyka lekka, łatwa i przyjemna. To rozbujane niebo dla tych, którzy szukają w jazzie pozytywnej energii, ciekawych melodii i finezyjnych aranżacji. Easy! to perła w polskiej dyskografii ceniona także na świecie.
Obecnie brak na stanie
Płyta "Tiritaka" została wznowiona przez Polskie Nagrania w ekskluzywnej reedycji kultowej serii Polish Jazz, znanej fanom polskiej muzyki jazzowej od lat 60. To pierwsze tak obszerne opracowanie w historii tej znakomitej płyty. Przy zachowaniu oryginalnej okładki, album został wzbogacony dwujęzyczną książeczką z tekstem Tomasza Szachowskiego. Autorem odświeżonego brzmienia jest wybitny reżyser dźwięku - Jacek Gawłowski. "Tiritaka" to znakomity album quintetu Kazimierza Jonkisza. Jest to jedyny album w serii Polish Jazz, gdzie rolę lidera całej formacji pełni perkusista. To nawiązanie do pięknej tradycji, która wywodzi się jeszcze z czasów świetności amerykańskich big-bandów swingowych, prowadzonych przez takich mistrzów jak Chick Webb, Gene Krupa czy Lionel Hampton. W skład kwintetu wchodzą: genialny skrzypek Krzesimir Dębski (na krótko przed założeniem własnej grupy String Connection, która w pierwszej połowie lat osiemdziesiątych dominowała na polskiej scenie), saksofonista Andrzej Olejniczak, który grał w najważniejszych polskich zespołach lat 70-tych, takich jak Extra Ball i Sun Ship, pianista Janusz Skowron oraz młody basista Andrzej Łukasik. "Tiritaka" to jazz w najlepszym wydaniu i jeden z najsilniejszych albumów legendarnej serii jazzowej. Ten album powinien mieć w swojej kolekcji każdy miłośnik jazzu. Płyta dostępna jest również w wersji analogowej.
24h
Niewielki, ale jakże wspaniały, fragment twórczości wielkiej postaci świata jazzu i fusion, amerykańskiego pianisty, kompozytora Keitha Jarretta. Jego wspaniała, trwająca blisko pół wieku kariera, rozpoczęła się w drugiej połowie lat 60. W cyklu "Original Album Series" znalazło się pięć albumów solowych Jarretta, z których cztery ukazały się w okresie 1967-1971, a jeden w roku 1975. Kartonowy rękawek zawiera tytuły "Life Between The Exit Signs" (1967), "Restoration Ruin" (1968), "Somewhere Before" (1968), "The Mourning Of A Star" (1971) oraz "El Juicio" (The Judgement) (1975). Prawdziwe delikatesy dla miłośników jazzu z najwyższej możliwej półki. Lista utworów: CD 1: Life Between the Exit Signs 1. Lisbon Stomp 2. Love No. 1 3. Love No. 2 4. Everything I Love (Cole Porter) 5. Margot 6. Long Time Gone (But Not Withdrawn) 7. Life Between the Exit Signs 8. Church Dreams CD 2: Restoration Ruin 1. Restoration Ruin 2. All Right 3. For You and Me 4. Have a Real Time 5. Sioux City Sue New 6. You're Fortunate 7. Fire and Rain 8. Now He Knows Better 9. Wonders 10. Where Are You Going? CD 3: Somewhere Before 1. My Back Pages 2. Pretty Ballad 3. Moving Soon 4. Somewhere Before 5. New Rag 6. A Moment for Tears 7. Pouts' Over (And the Day's Not Through) 8. Dedicated to You" 9. Old Rag CD 4: The Mourning of a Star 1. Follow the Crooked Path (Though It Be Longer) 2. Interlude No. 3 3. Standing Outside 4. Everything That Lives Laments 5. Interlude No. 1 6. Trust 7. All I Want (Joni Mitchell) 8. Traces of You 9. The Mourning of a Star 10. Interlude No. 2 11. Sympathy CD 5: El Juicio (The Judgement) 1. Gypsy Moth 2. Toll Road 3. Pardon My Rags 4. Pre-Judgement Atmosphere 5. El Juicio 6. Piece for Ornette (L. V.) 7. Piece for Ornette (S. V.)
Obecnie brak na stanie
„Skomponowałem 7 utworów ułożonych w koncepcyjną opowieść w formie Księgi, opowiadającej o najważniejszych dla mnie tematach, będących tajemnicami dla każdego wrażliwca zadającego sobie pytania o sens życia, o to, kim jesteśmy i po co żyjemy. Człowiek, Narodziny, Wszechświat, Duch, Wiara, Miłość, Czas – to tytuły tych muzycznych rozdziałów, w których zawarłem swoje refleksje, uczucia i autobiograficzne wątki” – tak o swoim nowym dziele pisze Krzysztof Herdzin. Zatem jest to płyta bardzo osobista i bardzo ważna w dorobku pianisty. Numer 20 w jego autorskiej dyskografii, wydana w przededniu 50 urodzin artysty. Jest to także jego pierwszy album w serii „Polish Jazz”! W edycji winylowej znalazło się sześć utworów. Język muzyczny, jakim się tu posługuje kompozytor, wywodzi się z tradycji romantycznej, impresjonistycznej i neoklasycznej a także z istotnych nurtów współczesnego jazzu, mających swoje źródła m.in. w działalności progresywnych twórców nowojorskich a także europejskich, związanych z estetyką wydawnictwa płytowego ECM. Dzieło „The Book of Secrets” rozpisane jest na rzadko spotykany skład, bo obok tria z fortepianem i saksofonu tenorowego mamy tu pięć klarnetów. Gościem specjalnym na tym wyjątkowym albumie jest Rick Margitza - saksofonista należący do ścisłej światowej czołówki (udział w nagraniu kilku płyt Milesa Davisa). Korespondujące ze sobą partie fortepianu i saksofonu tenorowego stanowią istotną, a być może najważniejszą wartość płyty. Osobiste przesłanie kompozytora znajduje swój wyraz w założonym planie estetycznym, będącym odzwierciedleniem życia każdego z nas. Krzysztof Herdzin, snując opowieść o sobie, stawia w podtekście pytanie – na ile to o czym mówię może być uniwersalne? Próba poszukania odpowiedzi będzie wartością dodaną całego przedsięwzięcia. Pianista formułuje to tak: „Głęboko wierzę, że każdy wrażliwy meloman usłyszy w moich kompozycjach, tak cudownie odegranych przez wybitnych, muzycznych przyjaciół, prawdę, dobrą energię i dobry przekaz, skłaniający do chwili kontemplacji”. W nagraniu udział wzięli: Rick Margitza - tenor sax, Krzysztof Herdzin - piano, glockenspiel, harmonium, vocal, shakers, caxixi, shekere, conga, Robert Kubiszyn - double bass, bass guitar, Cezary Konrad - drums, Wiesław Wysocki - clarinet, Łukasz Poprawski - clarinet, Marcin Kajper - clarinet, Mariusz "Fazi" Mielczarek - alto clarinet, Przemysław Florczak - bass clarinet Lista utworów: 1. Human 2. Birth 3. Universe 4. Spirit 5. Love 6. Time
24h
Wyprodukowana przez Hamasyana i nagrana wiosną ubiegłego roku w Los Angeles płyta StandArt jest pierwszym amerykańskim wydawnictwem Hamasyana, który wcześniej wydawał tylko oryginalne kompozycje i tradycyjną muzykę ormiańską. Na płycie znalazły się utwory z repertuaru Richarda Rodgersa, Charliego Parkera, Davida Raksina i innych artystów z okresu od lat 20. do 50. Lista utworów: 1. De-Dah 2. I Didn't Know What Time It Was 3. All the Things You Are (feat. Mark Turner) 4. Big Foot (feat. Joshua Redman) 5. When a Woman Loves a Man 6. Softly, as in a Morning Sunrise 7. I Should Care (feat. Ambrose Akinmusire) 8. Invasion During an Operetta (feat. Ambrose Akinmusire) 9. Laura
24h
Pochodząca z Nowej Karoliny piosenkarka, autorka tekstów i multiinstrumentalistka jest członkinią-założycielką zespołu Carolina Chocolate Drops, z którym w 2011 roku otrzymała nagrodę Grammy za najlepszy tradycyjny album folkowy. "You're The One" to pierwszy solowy album wokalistki od ponad sześciu lat. Album zawiera oryginalne nagrania i został wyprodukowany przez Jacka Splasha (Alicia Keys, Solange) Lista utworów: 1. Too Little, Too Late, Too Bad 2. You're the One 3. Yet to Be (feat. Jason Isbell) 4. Wrong King of Right 5. Another Wasted Life 6. You Louisiana Man 7. If You Don't Know How Sweet It Is 8. Hen in the Foxhouse 9. Who Are You Dreaming Of 10. You Put the Sugar in My Bowl 11. Way Over Yonder 12. Good Ol' Cide
24h
Kinga Głyk powraca z albumem "Real Life". Producentem albumu jest Kinga Głyk, a współproducentem pięciokrotny zdobywca nagrody GRAMMY Michael League (Snarky Puppy, David Crosby). Basistka i kompozytorka przedstawia płytę, która przekracza granice gatunków i została nagrana przy udziale kolejnego laureata GRAMMY, inżyniera dźwięku i producenta Nica Harda (Snarky Puppy, Charlie Hunter, Ute Lemper). "Real Life" to pierwszy album Kingi Głyk od ponad czterech lat, a zarazem najbardziej charakterystyczne dzieło jej wciąż ewoluującej kariery. Jako współproducent, League pomógł wyeksponować kompozytorskie talenty Głyk, a jej wirtuozerska gra na basie stanowi idealne fundamenty dla przestrzennej interakcji i dynamicznego rozwoju grupy. Choć utwory takie jak "Unfollower" czy pełne życia "Swimming In The Sky" są pozbawione słów, to wypełnione są głębokim przekazem osobistych historii. Jej emocjonalne podejście do instrumentu imponuje swoim indywidualnym przemieszczaniem się między partią solową a rytmiczną, niezatartą melodyką i elastycznym groove'em. Głyk towarzyszą podobnie myślący muzycy, tacy jak saksofonista Casey Benjamin (Robert Glasper Experiment, Stefon Harris) i perkusista Robert "Sput" Searight (Snarky Puppy, Kirk Franklin, Ghost-Note), a także grupa doskonałych klawiszowców, w tym Caleb McCampbell (Beyoncé, Michael Bublé), Julian Pollack (Marcus Miller, David Sanborn, Joe Lovano), Nicholas Semrad (Miss Lauryn Hill, Talib Kweli, Bootsy Collins) i długoletni współpracownik Brett Williams (Marcus Miller, Mumford and Sons, Stevie Wonder). League, który jest również basistą - gra na klawiszach, a także na gitarze elektrycznej, sitarze elektrycznym i basie baritone bez progów. Lista utworów: 1. Fast Life 2. Unfollower 3. Who Cares 4. Island 5. Not Real 6. Swimming in the Sky 7. The Friend You Call 8. That Right There 9. Sadness Does Not Last Forever Produced by Kinga Głyk. Co-produced by Michael League
24h
Kinga Głyk – niezwykle utalentowana gitarzystka, która stała się odkryciem krajowej sceny. Mając zaledwie 20 lat stoi na czele własnego zespołu jazzowo-bluesowo-funkowego, grając w nim na gitarze basowej i komponując utwory. Adam Makowicz powiedział o niej: "Muzyczne zdolności Kingi już dzisiaj pozwoliły jej zapisać się na stałe w historii polskiego jazzu." "Dream" to jej trzecia autorska płyta. Zawiera dziewięć kompozycji, z których siedem skomponowała Kinga Głyk. Dwie to covery, Erica Claptona ("Tears In Heaven") oraz Jaco Pastoriusa ("Teen Town"). Basistkę wspomogli zagraniczni muzycy - Anglik Tim Garland na saksofonie (m.in. Kenny Wheeler, Chick Corea), pianista z Izraela Nitai Hershkovits (m.in. Avishai Cohen Trio) oraz perkusista Gregory Hutchinson z Nowego Jorku. Album promuje singiel "Tears in Heaven". Winyl ma gramaturę 180. Muzycy: Kinga Głyk- gitara basowa Gregory Hutchinson- perkusja Nitai Hershkovits- klawisze Tim Garland- saksofon / klarnet basowy
24h
"Real Life" to pierwszy album Kingi Głyk od ponad czterech lat, a zarazem najbardziej charakterystyczne dzieło jej wciąż ewoluującej kariery. Tym razem nasza utalentowana gitarzystka basowa postanowiła stworzyć coś zupełnie wyjątkowego - unikalną odmianę współczesnej muzyki instrumentalnej, inspirowaną jazzem i funkiem, ale jednocześnie oryginalną pod względem aranżacji i podejścia estetycznego. Producentem albumu jest Kinga Głyk, a współproducentem pięciokrotny zdobywca nagrody GRAMMY - Michael League (Snarky Puppy, David Crosby). Basistka i kompozytorka przedstawia płytę, która przekracza granice gatunków i została nagrana przy udziale kolejnego laureata GRAMMY, inżyniera dźwięku i producenta Nica Harda (Snarky Puppy, Charlie Hunter, Ute Lemper) Jako współproducent League pomógł wyeksponować kompozytorskie talenty Głyk, a jej wirtuozerska gra na basie stanowi idealne fundamenty do interakcji w zespole. Choć utwory takie jak "Unfollower" czy pełne życia "Swimming In The Sky" są pozbawione słów, to wypełnione są głębokim przekazem osobistych historii. Jej emocjonalne podejście do instrumentu imponuje swoim płynnym poruszaniem się między partią solową a rytmiczną, melodyką i elastycznym groove'em. Głyk towarzyszą podobnie myślący muzycy, tacy jak saksofonista Casey Benjamin (Robert Glasper Experiment, Stefon Harris) i perkusista Robert "Sput" Searight (Snarky Puppy, Kirk Franklin, Ghost-Note), a także grupa doskonałych klawiszowców, w tym Caleb McCampbell (Beyoncé, Michael Bublé), Julian Pollack (Marcus Miller, David Sanborn, Joe Lovano), Nicholas Semrad (Miss Lauryn Hill, Talib Kweli, Bootsy Collins) i długoletni współpracownik Brett Williams (Marcus Miller, Mumford and Sons, Stevie Wonder). League, który jest również basistą - gra na klawiszach, a także na gitarze elektrycznej, sitarze elektrycznym i basie baritone bez progów. Lista utworów: 1. Fast Life 2. Unfollower 3. Who Cares 4. Island 5. Not Real 6. Swimming in the Sky 7. The Friend You Call 8. That Right There 9. Sadness Does Not Last Forever Produced by Kinga Głyk. Co-produced by Michael League
24h
„Śpiewam nie najlepiej, dlatego gram na basie” – mówi Kinga Głyk. Brzmi to podejrzanie skromnie biorąc pod uwagę szum jaki otaczał jej osobę przez ostatnie dwa lata. Jednakże to właśnie tymi słowami nasza młodziutka gitarzystka basowa treściwie podsumowuje o czym jest jej najnowszy album „Feelings”. Z niezrównanym kunsztem i nonszalancją pozwala swojej gitarze z uczuciem opowiadać historie. Kinga Głyk określa album „Feelings” jako najbardziej osobisty z jej dotychczasowej twórczości. Siedem z dwunastu utworów zostało napisanych wyłącznie przez nią, dwa napisała razem ze swoim pianistą i producentem Pawłem Tomaszewskim. „W przeciwieństwie do mojego ostatniego albumu „Dream” zespół i ja nie improwizowaliśmy w studio” mówi Kinga. „Zanim przystąpiliśmy do nagrania wszystko było precyzyjnie skomponowane”. Co nie znaczy, że muzyka Kingi brzmi na przeintelektualizowaną. Wręcz przeciwnie - w „What Is Life”, który stanowi rdzeń albumu „Feelings”, Kinga Głyk zadaje pytanie: „Kim bylibyśmy bez uczuć? Pozwalają nam doświadczyć tak wiele, uczą nas, czasem przynoszą ból, czasem radość. Emocje – bez nich bylibyśmy puści. Słowa nie zawsze są w stanie wyrazić nasze uczucia, ale muzyka tak”. Muzycznie Kinga łączy swoje luźne podejście do jazzu z zapierającymi dech momentami narracji bazującymi na przemian na R’n’B, groove i funku. W singlowym utworze „Joy Joy” - Brett Williams (klawiszowiec Marcusa Millera) wyzwala radość energetycznym funkiem i „dokręca śrubę” jazzującym rock’n’rollem w utworze „Mercy” (Duffy). „Lennie’s Pennies”, w oryginale grane przez Lennie Tristano, w interpretacji Kingi staje się apoteozą groove ukazując jej trio w swojej prawdziwej istocie: genialne solówki, odświeżająco niesztampowe improwizacje oraz zwarte granie zespołowe.. Lista utworów: 1. Let's Play Some Funky Groove 2. Lennie's Pennies 3. Joy Joy (feat. Brett Williams) 4. Intro to What Is Life 5. What Is Life 6. Mercy (feat. Brett Williams) 7. OverDrive 8. Ballada (feat. Brett Williams) 9. Low Blow 10. Classic (feat. Bobby Sparks II) 11. 5 Cookies (feat. Anomalie) 12. Enu Maseti (feat. Mateus Asato & Ruth Waldron)
24h
„The Orchid” to nowy tytuł w serii Polish Jazz o numerze 85! Perkusiści to wyjątkowa rzadkość w serii. Maciej Gołyźniak - utytułowany polski perkusista jest trzecim po Czesławie Bartkowskim i Kazimierzu Jonkiszu liderem, którego album pojawia się w tej legendarnej serii, wydawanej od lat 60-tych. Do realizacji swojego autorskiego projektu w trio Maciej Gołyźniak zaprosił znakomitych instrumentalistów: Roberta Szydło (bas), Łukasza Damrycha (piano) oraz gościnnie w czterech utworach Łukasza Korybalskiego (flugelhorn). Maciej Gołyźniak poruszający się dotąd muzycznie w przebojowym popie, alternatywie i progresywnym rocku tym razem przemawia do nas językiem, o który niewielu go podejrzewa, a który od zawsze grał mu w duszy - JAZZ! Jak mówi sam Artysta: „Ta płyta to dla mnie wyjątkowy konglomerat nastrojów i fascynacji. Obecna w naszej kulturze i sztuce nostalgia, ale też chłód bardzo mi z kolei bliskiej Skandynawii. Poza tym, niezwykle inspirujące mnie nowojorskie myślenie brzmieniem. Z jednej strony ulubione przeze mnie ostinato, współczesny hiphopowy groove, ale jednak jazzowe harmonie. I produkcja, którą zaanektowałem na potrzeby tej płyty z dotychczasowych doświadczeń. Praca nad albumem przypominała na przemian tygiel wrzący euforią i spokojny przybój oceanu. To jednak zdecydowanie nostalgiczna płyta. Muzyczna podróż z Polski do Stanów z przystankiem w ulubionej Skandynawii”. Jeśli potraktować „The Orchid” jako zapis takiej właśnie podróży, to notatnik z niej pełen jest zapisanych chwil, nastrojów i klimatów, które zostają w pamięci na długo po jej zakończeniu. Czasem na zawsze. Piotr Metz w obszernym komentarzu do płyty napisał: „Gołyźniak czuł tę muzykę od dawna, wiedział jak powinna zabrzmieć, jak podejść do kompozycji i nagrań. Warunkiem była praca z pełnym zaufaniem do partnerów (…) Był liderem i równocześnie tylko członkiem zespołu. Nie zatracił jednak na pewno jednego – natychmiast rozpoznawalnego brzmienia, charakteryzującego się ciemną barwą bębnów, zdecydowanym, niezwykle precyzyjnym a jednocześnie pełnym, wybrzmiewającym uderzeniem – bez względu na tempo, w którym gra. (…) Można tu przywołać podobieństwo w konstruowaniu muzycznej wypowiedzi do wczesnych płyt Mahavishnu Orchestra czy drugiej odsłony Weather Report, gdzie ważniejsze są ściśle powiązane ze sobą, skomplikowane motywy melodyczno-rytmiczne, niż swobodna improwizacja znakomitych muzyków. Na „The Orchid” kompozycje są formami klasycznie zamkniętymi. Muzycy rozmawiają ze sobą, ale nikt nikogo nie przekrzykuje. To bardzo kulturalna rozmowa. Ale na taką powściągliwość, stać tak naprawdę tylko wirtuozów”. Album został wydany w atrakcyjnej formie na białym krążku z żółtym labelem w gramaturze 180. Na wewnętrznej koszulce płyty został wydrukowany tak oczekiwany przez fanów wydawnictwa komentarz do płyty pióra Piotra Metza wraz ze znakomitymi, nastrojowymi fotografiami Wiktora Franko i tłumaczeniem na język angielski. Lista utworów: Side A 1. The Restless Rains (6:30) 2. Never Lean On Anything You Know (4:11) 3. The Orchid (8:00) Side B 1. Elwood Curtis, Brooklyn Ave 1567 (5:01) 2. The Writing Is On The Wall (7:00) 3. Colors Of Autumn (3:57) 4. Shore To Shore (3:21)
24h
W latach 70. Extra Ball wniósł na krajowe estrady jazzowe dynamikę młodości, fascynację jazz-rockiem i brak jakichkolwiek kompleksów. Płyta „Go Ahead” dokumentuje okres dojrzewania estradowego młodych, wówczas dwudziestokilkuletnich muzyków, wywodzących się ze środowiska krakowskiego, wśród których niewątpliwie dominował talent Jarosława Śmietany. Całość zachowuje dobre tempo, utwory są czytelne, solówki mogą się podobać, zwłaszcza partie nieodżałowanego Janusza Muniaka, którego znaczenia dla polskiej sceny jazzu nie da się przecenić, a którego twórczość z perspektywy lat wydaje się nabierać coraz większego znaczenia. Płyta, która jest ważnym dokumentem czasów, w których powstała, której dobrze się słucha i którą warto mieć na swojej półce. Reedycja albumu ukazuje się także na winylu Skład Zespołu: Jarosław Śmietana: leader, electric and acoustic guitars Adam Kawończyk: trumpet, flugelhorn Wojciech Groborz: Fender piano, piano, trombone Antoni Dębski: electric bass Marian Bronikowski: drums, percussion Janusz Muniak (guest): tenor and soprano saxophones, flute
24h
„Zremasterowana reedycja albumu kultowej polskiej grupy II połowy lat 70. Ergo Band. „Ergo Band - Grażyna Łobaszewska"" to płyta która w 1978 roku wdarła się jak burza w idiom polskiego funku. Muzyka po 40 latach nadal zaskakuje świeżością, dynamiką, tak od strony kompozytorskiej jak i wykonawczej. Doskonałe, dojrzałe aranżacje (Namysłowski, Bruszewska) w wykonaniu Ergo Band oraz ich ówczesnej solistki - Grażyny Łobaszewskiej - stały się brzmieniowym precedensem na polskiej scenie, nasuwając bezpośrednie skojarzenia z tym, co z trudem przedzierało się wówczas zza oceanu. Grupa Ergo Band powstała w 1974 roku z inicjatywy Kazimierza Plewińskiego, (późniejszego lidera grupy) przy Estradzie Poznańskiej. Rok później Ergo Band rozszerzyło skład o sekcję dętą. Wkrótce pojawiła się także utalentowana wokalistka Grażyna Łobaszewska. Grupa dysponowała niespotykanym w tych czasach w Polsce instrumentarium tj. hammond B3, clavinet, conga, vibrafon i najlepiej odnajdywała się w stylistyce: funk-r&b-soul. Ergo Band wyróżniało się rozpoznawalnym, nowatorskim brzmieniem, nawiązującym do najlepszych amerykańskich wzorów, zyskując tym uznanie krytyków oraz słuchaczy na koncertach w kraju i za granicą, m.in. na Węgrzech, Niemczech i ZSRR. Ergo Band nagrywając w większości swoje kompozycje, łączyło progresywną „amerykańską” muzykę funky z polskimi tekstami, często autorstwa znakomitej Grażyny Łobaszewskiej. Poza legendarnym już przebojem „Gdybyś”, uwagę zwracają zwłaszcza piosenki „Dzień jak blues” oraz „Szedł sobie Johnny dróżką” Zbigniewa Namysłowskiego i Marii Czubaszek w aranżacji Kazimierza Plewińskiego. Płyta jest zbiorem utworów nagranych w studiach różnych rozgłośni radiowych w Polsce, które w latach 70-tych dysponowały analogowym czterośladem, co było znacznym utrudnieniem przy nagrywaniu tak rozbudowanego brzmienia i instrumentarium. Mimo tych mankamentów muzyka Ergo Band brzmi dzisiaj świeżo i nowatorsko, stając się też niewątpliwie inspiracją dla wielu późniejszych formacji lat 80-tych. Warto nadmienić, że materiał został na nowo zremasterowany w listopadzie 2018 roku pod okiem samego Kazimierza Plewińskiego przez reżysera dźwięku” Kamila Karolaka. Lista utworów: Side A 1. A więc 2. Dzień jak blues 3. Za górą gór 4. Gdybyś Side B 1. 15 minut spóźnienia 2. Nocny spacer 3. Szedł sobie Johnny dróżką 4. Pieśń dla Ciebie 5. Zmienność myśli
Obecnie brak na stanie
Fantastyczna płyta „Magic Lady” Urszuli Dudziak z Walk Away została po raz pierwszy wznowiona na winylu w oryginalnej szacie graficznej, którą projektował Andrzej Pągowski! Album z 1989 roku był dedykowany Jerzemu Kosińskiemu autorowi „Malowanego ptaka”. Edycja limitowana zawiera dodatkowo reprodukcję oryginalnej wkładki z zagranicznymi wycinkami prasowymi i recenzjami na wewnętrznej kopercie. Krążek winyla jest w kolorze przezroczystego granatu. Lista utworów: Side A 1. Samba Ula (Michał Urbaniak) (05:11) 2. Po tamtej stronie góry (Urszula Dudziak) (04:38) 3. She wants to be free (Urszula Dudziak - M. Kott) (04:01) 4. Wake up call (Urszula Dudziak) (03:51) 5. Papaya (Urszula Dudziak, Michał Urbaniak) (05:09) Side B 1. Theme from the motion picture 'Rosemary's Baby' (Krzysztof Komeda) (06:16) 2. Sorrow is now forever (Michał Urbaniak) (04:58) 3. No Elze, thank you (Jarosław Zawadzki) (07:18) 4. Tico-tico (Zequinha Abreu) (03:21)
24h
Autorska płyta basistki, kompozytorki i liderki zespołu Joanny Dudkowskiej. "Mirrors" to unikalna i wyjątkowa pozycja na polskim rynku muzycznym. Artystka zdobywała swój warsztat na największych scenach koncertowych, współpracując z tuzami polskiej sceny muzycznej i legendami światowego bluesa. Przez lata dojrzewała w niej jednak potrzeba skomponowania autorskiego, bardzo osobistego materiału, który w pełni pokaże jej złożoną muzyczną duszę. Spełnieniem tego marzenia jest właśnie płyta "Mirrors", która powstała z miłości do muzyki i ogromnej pasji do gry na gitarze basowej. Eklektyczny w warstwie gatunkowej album zawiera elementy popu, jazzu, funku, bluesa i rapu, a wspólnym mianownikiem każdej kompozycji są intrygujące groovy i sola tradycyjnej i bezprogowej gitary basowej okraszone partiami gitary, fortepianu i organów Hammonda. Założeniem autorki było nagranie wymagającej technicznie i wysmakowanej płyty, która jednocześnie będzie przystępna w odbiorze dla szerszego grona słuchaczy. Dlatego równie ważna, co prezentacja spektrum możliwości swojego instrumentu, była dla kompozytorki melodyka utworów, ciekawe frazy wokalne, partie pozostałych instrumentów – jednym słowem wszystko to, co sprawia, że tej płyty będzie się po prostu przyjemnie słuchało. Na "Mirrors" znalazły się zarówno utwory instrumentalne, jak i wokalne, nagrane wspólnie z nieoczekiwanymi gośćmi pochodzącymi z różnych muzycznych światów. Stały skład projektu Joanna Dudkowska tworzy wraz z pianistą Mateuszem Urbaniakiem, perkusistą Mikołajem Lisowskim oraz amerykańskim gitarzystą i wokalistą Chuciem Frazierem. Wśród zaproszonych gości znaleźli się m.in.: legendarny wokalista Budki Suflera - Felicjan Andrzejczak, uznany gitarzysta rockowy Wojciech Hoffmann (m.in. grupa Turbo) oraz ceniony za swoje dokonania solowe (m.in. album Sax & Sex) saksofonista, klarnecista i kompozytor Robert Chojnacki, znany również z wieloletniej współpracy z grupą De Mono. 1. Mirrors 2. What Did You Dream 3. The Beginning feat. Wojciech Hoffmann 4. Spokojnie tak feat. Robert Chojnacki 5. I can't stop 6. Purple Rain 7. Oddychanie 8. Mam tę moc 9. BezCzas feat. Felicjan Andrzejczak 10. Preludium
Obecnie brak na stanie
Legendarne jazzowe płyty w oryginalnych japońskich opakowaniach.
24h
Lista utworów: 1. Giant Steps 4:47 2. Cousin Mary 5:49 3. Countdown 2:25 4. Spiral 6:02 5. Syeeda's Song Flute 7:05 6. Naima 4:25 7. Mr. P.C. 7:03 8. Giant Steps Bonus Track / Alternate Version 1 / Alternate Take / Version 3:44 9. Naima Bonus Track / Alternate Version 1 / Alternate Take / Version 4:31 10. Cousin Mary Bonus Track / Alternate Take 5:50 11. Countdown Bonus Track / Alternate Take 4:37 12. Syeeda's Song Flute Bonus Track / Alternate Take 7:11 13. Giant Steps Bonus Track / Alternate Version 2 / Version 3:31 14. Naima Bonus Track / Alternate Version 2 / Version 3:27 15. Giant Steps Bonus Track / Alternate Take 4:50
24h
Legendarne jazzowe płyty w oryginalnych japońskich opakowaniach.
24h
"Giant Steps" Johna Coltrane'a - pierwszy wydany w barwach Atalantic Records album wpływowego jazzowego saksofonisty - niezmiennie zadziwia i inspiruje słuchaczy odkąd ukazał się 60 lat temu. Z okazji jubileuszu, "Giant Steps: 60th Anniversary Deluxe Edition" ukazuje się na 180-gramowym podwójnym winylu oraz w zestawie 2CD. Obydwie wersje zwierać będą na nowo zremasterowaną wersję oryginalnego albumu oraz 8 alternatywnych wersji nagrań. Na wydawnictwo złoży się również replika oryginalnej koperty, wykorzystanej przy pierwszym tłoczeniu stereo, a także opakowanie z książeczką wypełnioną zdjęciami (także niepublikowanymi) oraz komentarzami (w tym autorstwa historyk, Ashley Kahn). Album "Giant Steps" nagrany został w 1959 roku w nowojorskich studiach Atlantic. W sesji udział wzięli: John Coltrane na saksofonie tenorowym, Paul Chambers na podwójnym basie, Tommy Flanagan na fortepianie oraz Art Taylor na perkusji acz przy utworze "Naima" za perkusją zasiadł Jimmy Cobb a Wynton Kelly zagrał na fortepianie. Warto zaznaczyć, że zasadnicza część sesji do "Giant Steps" rozpoczęła się niespełna dwa tygodnie po tym, jak Coltrane zakończył z Milesem Davisem prace nad "Kind of Blue", który okazał się najlepiej sprzedającym się jazzowym albumem w historii. Uważany za przełomowe dzieło współczesnej jazzowej improwizacji, "Giant Steps" dostąpiło rzadkiego zaszczytu i w 2004 roku zostało wspinane przez Bibliotekę Kongresu do National Recording Registry (Narodowego rejestru nagrań). Płyta zasłynęła tzw. "zmianami Coltran'a", a niektóre pochodzące z niej kompozycja dziś są jazzowymi standardami, w tym zatytułowana na część żony "Naima" oraz utwór tytułowy. Lista utworów: CD 1 1. Giant Steps 2. Cousin Mary 3. Countdown 4. Spiral 5. Syeeda’s Song Flut 6. Naima 7. Mr. P.C. CD 2 1. Giant Steps (Alternate, Take 1, Incomplete) 2. Naima (Alternate Take) 3. Like Sonny (Alternate Take) 4. Countdown (Alternate Take) 5. Syeeda’s Song Flute (Alternate Take) 6. Cousin Mary (Alternate Take) 7. Giant Steps (Alternate Version Two False Start) 8. Giant Steps (Alternate Take)
Obecnie brak na stanie
Lista utworów: CD 1: 1. My Favorite Things (Mono Version) 2. Every Time We Say Goodbye (Mono Version) 3. Summertime (Mono Version) 4. But Not For Me (Mono Version) CD 2: 1. My Favorite Things (Stereo Version) 2. Every Time We Say Goodbye (Stereo Version) 3. Summertime (Stereo Version) 4. But Not For Me (Stereo Version)
24h