Ghost Song wydany przez Nonesuch Records to debiut wokalistki / autorki tekstów Cécile McLorin Salvant. Ghost Song to zróżnicowana mieszanka siedmiu oryginałów i pięciu interpretacji na temat duchów, nostalgii i tęsknoty. Cécile McLorin Salvant, stypendystka MacArthura 2020 i trzykrotna laureatka nagrody Grammy, jest wokalistką i kompozytorką wnoszącą historyczną perspektywę, odnowione poczucie dramatyzmu i oświecone muzyczne zrozumienie zarówno do standardów jazzowych, jak i własnych oryginalnych kompozycji. Wykształcona klasycznie, zanurzona w jazzie, bluesie i folku, czerpiąca z teatru muzycznego i wodewilu, Salvant korzysta z szerokiego repertuaru, który poszerza możliwości występów na żywo. Występy Salvant sięgają od wolnych duetów na głos i fortepian, przez tria instrumentalne, po zespoły orkiestrowe.

Członkowie legendarnego, oryginalnego kwartetu ‘Joshua Redman Quartet’ z lat dziewięćdziesiątych - Redman (saksofon), Brad Mehldau (fortepian), Christian McBride (bas) i Brian Blade (perkusja) - zjednoczyli się ponownie po dwudziestu sześciu latach na wydanym w 2020 roku RoundAgain. Teraz powracają z LongGone, zawierającym sześć oryginalnych utworów Redmana, wydanym przez Nonesuch Records. Lista utworów: 1. Long Gone 2. Disco Ears 3. Statuesque 4. Kite Song 5. Ship To Shore 6. Rejoice

Tytuł „Memento” należy rozumieć jako „Pamiątka”. Nawiązuje do doświadczeń artystycznych wynikłych z obcowania z ekspresją artystów europejskich zapraszanych do współpracy z zespołem. To wspomnienie drogi od wydania płyty „Aura”, poprzez wydawnictwa z udziałem Evana Parkera i Trevora Wattsa, a także Verneriego Pohjoli i Samuela Blasera. Szczególnie ważny był także dwuletni okres współpracy z Tomaszem Stańką, co znalazło swój ślad na płycie. „ „Memento” jest pamiątką po tym, jakie RGG było kiedyś, a każdy krok przed siebie zapisuje zupełnie nowy rozdział w artystycznej drodze tej formacji” – mówi kontrabasista Maciej Garbowski. „Muzyka RGG wymyka się klasyfikacjom, bo członkowie zespołu unikają głównego nurtu, łatwych rozwiązań i oczywistego repertuaru. Łukasz Ojdana, Maciej Garbowski i Krzysztof Gradziuk z niespotykaną konsekwencją i uporem tworzą własną wizję przestrzeni muzycznej, która w oczywisty sposób przekracza granice jazzu. I łączy odległe stylistyki, konwencje i tradycje, dla których wspólnym mianownikiem są osobowości wykonawców. To jest płyta, która zaprasza do innego przeżywania czasu muzycznego, bez konieczności jakiegoś szczególnego erudycyjnego przygotowania, także gdy idzie o jazz. Cała reszta zależy od nas. Zapewniam, jest tu wiele chwil, które po wysłuchaniu zapadną głęboko w pamięć”.- Tomasz Szachowski Lista utworów: Side A 1. Tenderness 2. Elleve 3. Szeroka woda 4. Chronology 5. Monachium Side B 1. Hombre Con Sombrero 2. Ellipsis 3. Furiant 4. Three Pieces In Old Style I 5. Gloria Tibi Domine

„Album RGG „Memento” wydany został w kultowej serii „Polish Jazz” pod numerem 81. Tytuł „Memento” należy rozumieć jako „Pamiątka”. Nawiązuje do doświadczeń artystycznych wynikłych z obcowania z ekspresją artystów europejskich zapraszanych do współpracy z zespołem. To wspomnienie drogi od wydania płyty „Aura”. „Memento jest pamiątką po tym, jakie RGG było kiedyś, a każdy krok przed siebie zapisuje zupełnie nowy rozdział w artystycznej drodze tej formacji” – mówi kontrabasista Maciej Garbowski. RGG to trio perfekcjonistów, którzy pojedynczy dźwięk, sposób jego wydobycia i jego kontekst brzmieniowy, traktują jako wartość samą w sobie. Muzyka RGG wymyka się klasyfikacjom, bo członkowie zespołu unikają głównego nurtu, łatwych rozwiązań i oczywistego repertuaru. Łukasz Ojdana, Maciej Garbowski i Krzysztof Gradziuk z niespotykaną konsekwencją i uporem tworzą własną wizję przestrzeni muzycznej, która w oczywisty sposób przekracza granice jazzu. Ale przecież RGG to zespół jazzowy, a jazz to, w ogromnym skrócie: improwizacja + timing + interakcja. I każdy z tych elementów jest na płycie obecny, choć niekiedy w wymiarze ograniczonym, by nie rzec ascetycznym. Muzycy nie rzucają na szalę wszystkich atutów, nie biorą udziału w jazzowych wyścigach, oczekując od nas, słuchaczy, że całą resztę dopowiemy bądź zinterpretujemy sami. Na tym polega m.in. wartość tej płyty, która nawiązuje, sugeruje, inspiruje i podpowiada, pozostawiając resztę odbiorcom. To album, który zaprasza do innego przeżywania czasu muzycznego, bez konieczności szczególnego erudycyjnego przygotowania, także gdy idzie o jazz. Cała reszta zależy od nas. Zapewniam, jest tu wiele chwil, które po wysłuchaniu zapadną głęboko w pamięć.”- Tomasz Szachowski. Lista utworów: 1. Tenderness 2. Chronology 3. Elleve 4. Monachium 5. Versus 6. Ellipsis 7. Hombre con Sombrero 8. Furiant 9. We śnie 10. Szeroka woda 11. Three Pieces in Old Style I 12. Gloria Tibi Domine

Wspaniały fragment ogromnego dorobku jednej z najważniejszych postaci światowego jazzu, francuskiego skrzypka Jean-Luca Ponty'ego, który współpracował z takimi gigantami jak Frank Zappa, czy Mahavishnu Orchestra. W boxie z cyklu "Original Album Series" znalazło się pięć płyt genialnego Francuza, które zarejestrował w latach 1975-78 dla wytwórni Atlantic. Wszystkie utrzymane są w stylu fusion. Do kartoników z replikami oryginalnych okładek włożono studyjne płyty "Upon The Wings Of Music", "Aurora", "Imaginary Voyage", "Enigmatic Ocean" (numer jeden na liście jazzowych krążków "Billboardu") oraz "Cosmic Messenger". Wśród muzyków, którzy pojawili się na wymienionych albumach, są między innymi znany z megahitu "Ghostbusters" Ray Parker Jr., znakomity gitarzysta Daryl Stuermer (m.in. Phil Collins), Allan Holdsworth, genialny perkusista Steve Smith. Niepowtarzalna okazja poznania klasyki fusion.

Edycja winylowa albumu „Fragile Ego” Kasia Pietrzko Trio, wydana na kolorowym, szafirowym winylu. To trzecia płyta zespołu Kasia Pietrzko Trio. Album został wydany w serii Polish Jazz. Kasia Pietrzko jest pierwszą pianistką, kompozytorką i liderką w historii tej najstarszej jazzowej serii płytowej, która wydawana jest od 58 lat. Kasia Pietrzko wraz ze swoim trio debiutowała w 2017 roku z ogromnym sukcesem otrzymując: Mateusza Trójki, nominację do Fryderyka oraz Grand Prix Jazz Melomani. Album „Fragile Ego” łączy w sobie z impresjonizm i silną ekspresję. Kobieca energia artystki w fascynujący sposób wpłynęła na siłę jej nowych kompozycji: ich wielowarstwowość, wielowątkowość i wielostylowość. Improwizacja Kasi Pietrzko stała się zaczepna, odważna, z mocnym przekazem, pozostając przy tym silnie melodyjną. Płyta "Fragile Ego" to efekt wykorzystania pełnego potencjału muzyków zespołu, który Kasia Pietrzko tworzy wraz z perkusistą Piotrem Budniakiem i kontrabasistą Andrzejem Święsem. Kompozytorka, by uzyskać obfite brzmienie, nie dodaje kolejnego głosu, a eksponuje możliwości każdego członka zespołu. Myślenie orkiestrowe podczas instrumentacji zostaje przełożone na trio, które nie zostaje sprowadzone do roli bezbarwnego akompaniamentu dla fortepianu. „Najważniejszy jest dla mnie słuchacz – mówi Kasia Pietrzko - człowiek, który wierzy w to, co robię i sprawia mu to satysfakcję albo ukojenie. Na koncertach opowiadam o swoich słabościach, supermocach i rzeczach, które się we mnie cały czas kotłują. To, że ktoś przyjdzie i tego wysłucha - to jest czad.” Lista utworów: 1. Shiny Spirit 2. Blue, Deep and Wide 3. Foggy Dreams 4. Widow (feat. Klara Cloud) 5. Cloudy Sky 6. CHLS 7. Blending Reality

„Fragile Ego” to trzecia płyta zespołu Kasia Pietrzko Trio. Album został wydany w serii Polish Jazz. Kasia Pietrzko jest pierwszą pianistką, kompozytorką i liderką w historii tej najstarszej jazzowej serii płytowej, która wydawana jest od 58 lat. Kasia Pietrzko wraz ze swoim trio debiutowała w 2017 roku z ogromnym sukcesem otrzymując: Mateusza Trójki, nominację do Fryderyka oraz Grand Prix Jazz Melomani. Album „Fragile Ego” łączy w sobie z impresjonizm i silną ekspresję. Kobieca energia artystki w fascynujący sposób wpłynęła na siłę jej nowych kompozycji: ich wielowarstwowość, wielowątkowość i wielostylowość. Improwizacja Kasi Pietrzko stała się zaczepna, odważna, z mocnym przekazem, pozostając przy tym silnie melodyjną. Płyta "Fragile Ego" to efekt wykorzystania pełnego potencjału muzyków zespołu, który Kasia Pietrzko tworzy wraz z perkusistą Piotrem Budniakiem i kontrabasistą Andrzejem Święsem. Kompozytorka, by uzyskać obfite brzmienie, nie dodaje kolejnego głosu, a eksponuje możliwości każdego członka zespołu. Myślenie orkiestrowe podczas instrumentacji zostaje przełożone na trio, które nie zostaje sprowadzone do roli bezbarwnego akompaniamentu dla fortepianu. „Najważniejszy jest dla mnie słuchacz – mówi Kasia Pietrzko - człowiek, który wierzy w to, co robię i sprawia mu to satysfakcję albo ukojenie. Na koncertach opowiadam o swoich słabościach, supermocach i rzeczach, które się we mnie cały czas kotłują. To, że ktoś przyjdzie i tego wysłucha - to jest czad.” Lista utworów: 1. Shiny Spirit 2. Blue, Deep and Wide 3. Foggy Dreams 4. Widow (feat. Klara Cloud) 5. Cloudy Sky 6. CHLS 7. Blending Reality

„Critique Of Swing In Two Parts” czyli czwarty album solowy Pianohooligana to zarazem analityczne i pełne ciepła spojrzenie na zjawisko muzyczne, pozostające jednym z fundamentów twórczej myśli artysty. Mowa o swingu – podstawie jazzu i nieodłącznym elemencie kultur pierwotnych. Wariacyjna forma dyptyku Piotra Orzechowskiego zadaje pytanie o rolę i nieuchwytną naturę swingu, kwestionując jego dotychczasowe, potoczne znaczenie. Po przeszło sześciu latach od pianistycznej trylogii wydawniczej dla Decca Classics (Experiment: Penderecki, 15 Studies For The Oberek i 24 Preludes & Improvisations) pianista wraca z wyjątkowo zagadkowym krążkiem. Podzielona na dwie ścieżki Krytyka swingu konsekwentnie kontynuuje oś unikalnych, „dźwiękowych manifestów” Pianohooligana, lecz tym razem zaskakuje oszczędnością formy i bardzo osobistym, frapującym brzmieniem. Jak pisze Piotr Metz w liner notes albumu: "Pianohooligan poszukał intuicyjnego, naturalnego, uniwersalnego pierwiastka, który jest wszędzie. Autentyczny, niezaplanowany, ludzki element, który pozwala na zupełnie inny, niejako metafizyczny sposób przeżywania muzyki. W czasach niezliczonych połączeń międzygatunkowych, Orzechowski sięga po jakość wspólną, podstawową." Album „Critique Of Swing In Two Parts” powstał w koprodukcji z Narodowym Centrum Kultury. Partnerami projektu są: Pogram 2 Polskiego Radia oraz Jazz Forum. Od głośnego zwycięstwa na szwajcarskim Montreux Jazz Solo Piano Competition 2011, Piotr Orzechowski, znany też jako Pianohooligan, pozostaje jednym z najbardziej ekscytujących polskich pianistów-improwizatorów. Bezkompromisowy dekonstruktor twórczości Krzysztofa Pendereckiego, artystyczny partner Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia, Sinfonii Varsovii, czy gwiazd światowego jazzu jak Randy Brecker, Avishai Cohen czy Carlos Zíngaro, oraz wielkich osobowości muzyki elektronicznej, by wymienić tylko Adriana Utleya z Portishead i Williama Basinskiego – koncentruje się jednak przede wszystkim na autorskiej twórczości solowej, która wymyka się prostym gatunkowym podziałom. Orzechowski jest autorem uznanych pionierskich przedsięwzięć wydawniczych, jak m.in. „Dziady” (2019, Anaklasis/PWM) na kwartet jazzowy z plejadą gigantów muzyki ambientowej, monumentalnego dzieła solowego „24 Preludes & Improvisations” (2017, Decca Classics) nawiązującego formą do DWK J.S. Bacha, czy radykalnego „Experiment: Penderecki” (2012, Decca Classics) powstałego we współpracy z samym kompozytorem, dającego skuteczny asumpt do artystycznego dialogu między światem jazzu i muzyki nowej. Laureat nagrody „O!Lśnienia” Onetu, regularnie wyróżniany przez Gazetę Wyborczą, Rzeczpospolitą, Jazz Forum czy RadioJAZZ.FM, wielokrotnie nominowany do nagrody „Fryderyk” i „Koryfeusz Muzyki Polskiej”. Lista utworów: 1. One 2. Two

Lista utworów: Side A: 1. My Friend John (Alternate A) 2. Tin Tin Deo Side B: 1. Stardust (Alternate A) 2. In A Mellow Tone (Take 2)

Legendarne jazzowe płyty w oryginalnych japońskich opakowaniach.

Oto „Kujaviak Goes Funky”, album nagrany przez Kwintet Zbigniewa Namysłowskiego w marcu 1975 i wydany później tego roku jako volume 46 serii Polish Jazz. Jedna z najważniejszych pozycji tej serii i polskiej dyskografii jazzowej w ogóle. Tytułowa suita jako majstersztyk formalnej zgodności jazzowej kompozycji z polskim idiomem stała się wzorcem odniesienia dla wszelkich bliskich spotkań folkloru z inną muzyką. Album „Kujaviak Goes Funky” jest wielkim przebojem. W ankiecie krytyków „Jazz Forum” uznano go za trzecią najlepszą polska płytę jazzową wszechczasów, za „Astigmatic” i „Winobraniem”. Przez pierwsze 20 lat od wydania wznowiły go Polskie Nagrania i trzech innych wydawców. Reedycja tego przebojowego albumu ukazuje się także na CD. Lista utworów: Side A 1. Kujaviak Goes Funky Gesówka Appenzeller’s Dance Side B 2. Smutny Jasio 3. Quiet Afternoon 4. Zabłąkana owieczka

Album „Heart” Tria Włodzimierza Nahornego został wznowiony przez Polskie Nagrania w ekskluzywnej reedycji kultowej serii Polish Jazz, znanej fanom polskiej muzyki jazzowej od lat 60. Reedycję przygotowano z niezwykłą starannością, autorem odświeżonego brzmienia jest wybitny reżyser dźwięku - Jacek Gawłowski. Płyty zostały wytłoczone gramaturze 180. Płyta została nagrana w 1967 roku, i wydana w serii Polish Jazz pod numerem 15. Nahornemu na płycie towarzyszą: na kontrabasie Jacek Ostaszewski, oraz Sergiusz Perkowski na perkusji. „Nahorny, saksofonista z powołania i wyboru, rozpoczyna i kończy fortepianem. Charakter tego obramowania świadczy o sentymencie do tradycji jazzowej i ludowej. Jednakże to, co owe ramy ujmują dowodzi, iż właściwym żywiołem Nahornego jest dźwięk, jego siła, plastyczność, ważkość, kolor, wyraz. Dźwięk wyizolowany i dźwięk w kontekście rzeczywistości szmerowej otaczającej nas na co dzień. Dźwięk w kontekście jazzu i jazz w kontekście dźwięku. Sposób w jaki płyta została nagrana, jest równie niezwykły jak i jej treść. Nahorny uległ tu pokusie znanej chyba wszystkim artystom: pokusie jednorazowej, natychmiastowej i doskonałej kreacji. Przyniósł do studia tematy całkiem nowe („Jak dla kogo”, „List pedanta” i obydwa utwory fortepianowe), nie znane jeszcze partnerom i postanowił je nagrać bez próby, za pierwszym razem. Chodziło o silniejsze pobudzenie wyobraźni grających, o efekt świeżości, o pewnego rodzaju grę, hazard, test muzykalności. Chodziło także o coś więcej — o pewną prawdę muzyczną, która w jazzie znajduje najsilniejsze poparcie, mianowicie o stwierdzenie niepowtarzalności i jednorazowości każdego zdarzenia muzycznego.” Adam Sławiński Lista utworów: Strona A 1. Ballada o dwóch serduszkach 2. Miesiąc dobroci 3. Serce Muniaka 4. Przecieki Strona B 5. Przy kasie 6. Jak dla kogo 7. List pedanta 8. Na wysokiej cyrli

Limitowana edycja legendarnego albumu Zbigniewa Namysłowskiego „Winobranie” (SACD Hybrid) wydana w limitowanym nakładzie, w cyklu „Polskie Nagrania catalogue selections”. Jest to pierwsza w Polsce edycja tej płyty zrealizowana w formacie SACD (Super Audio Compact Disc). Winobranie jest jedną z najważniejszych płyt w historii polskiego jazzu. Niewiele albumów w historii jazzu ma taki status, jak Winobranie Zbigniewa Namysłowskiego. W Kwintecie obok lidera usłyszymy Tomasza Szukalskiego, Kazimierza Jonkisza Stanisława Cieślaka i Pawła Jarzębskiego. Pierwszy raz w Polsce klasyka polskiej muzyki rozrywkowej ukazuje się na nośniku SACD. Cykl zawiera najważniejsze płyty z katalogu Polskich Nagrań, które zostały na nowo zremasterowane i wydane z niespotykaną dotąd starannością w formacie SACD. Wybór tego formatu jest ukłonem w stronę audiofilów. Reedycja najważniejszych płyt w formacie SACD, ze względu na dostępność archiwów Polskich Nagrań w postaci analogowych taśm matek, jest naturalnym wyborem umożliwiającym najdoskonalsze zbliżenie się albumów do analogowego oryginału wynosząc je na niespotykany dotąd na polskim rynku muzycznym poziom. W celu zapewnienia pełnej zgodności ze standardowymi odtwarzaczami płyt CD, niniejszy seria SACD została wykonana jako hybrydowa i zawiera dodatkową warstwę danych w formacie CD Audio, czytaną przez wszystkie odtwarzacze CD. Częstotliwość próbkowania strumienia danych DSD wykorzystywanego na płytach SACD jest 64 razy wyższa niż na płycie audio CD i wynosi 2,824MHz. 1. Winobranie wine feast Jak nie ma szmalu to jest łaź no dough, no kicks 2. Nie mniej niż 5% not less than five per cent 3. Gogoszary 4. Pierwsza przymiarka First Take Ballada na grzędzie Ballad on the Roost Misie Teddy Bears 5. Taj Mahal Winobranie Wine Feast