Mistrzowska interakcja tria oparta na głęboko dopracowanej komunikacji czyni trzecią płytę Freda Hersch'a dla ECM ważnym elementem kanonu tria fortepianowego. Hersch podejmuje temat znanych XX wiecznych utworów – od standardów po mniej znane utwory jazzowe – a także trzech własnych kompozycji. Artyście towarzyszą Drew Gress na basie i Joey Baron na perkusji – dwóch wieloletnich towarzyszy Freda, którzy grali z nim na zmianę od późnych lat 80. i wczesnych 90. „Czuję, że na tej płycie naprawdę słychać historię,” zauważa pianista. „Mam nadzieję, że ludzie poczują dojrzałość interakcji, dźwiękowego świata i wrażliwości w tym, co słyszą.” Nagrany w Auditorium Stelio Molo w Lugano w maju 2024, album The Surrounding Green został wyprodukowany przez Manfreda Eichera. Lista utworów: 1 Plainsong 2 Law Years 3 The Surrounding Green 4 Palhaço 5 Embraceable You 6 First Song 7 Anticipation

Album Momentum cenionego artysty jazzowego Billa Evansa to album na żywo z 1972 roku nagrany na koncercie w Stadsschouwburg w Groningen w Holandii. Trio obejmuje, oprócz Billa Evansa na pianinie, Eddiego Gomeza na basie i Marty'ego Morella na perkusji. Zespół gra kompozycje Billa Evansa, „Nardis” Milesa Davisa i „What Are You Doing The Rest Of Your Life” Michela Legranda. Album otrzymał prestiżową niemiecką nagrodę Preis Der Deutschen Schallplattenkritik. Lista utworów: Side A 1. Re: Person I Knew 2. Elsa 3. Turn Out The Stars Side B 1. Gloria's Step 2. Emily 3. Quiet Now Side C 1. My Romance 2. Sugar Plum 3. The Two Lonely People Side D 1. Who Can I Turn To 2. What Are You Doing The Rest Of Your Life 3. Nardis

Agharta została nagrana po południu w 1975 roku, podczas jednego z dwóch koncertów, które Miles Davis dał w Osaka Festival Hall w Japonii. Wystąpił ze swoim septetem — flecistą i saksofonistą Sonnym Fortune, basistą Michaelem Hendersonem, perkusistą Alem Fosterem, perkusistą Jamesem Mtume, gitarzystą Reggie Lucasem i Pete'em Coseyem, który grał na gitarze, syntezatorze i perkusji. Wyprodukowany i nagrany przez Teo Macero, cztery pozornie niestrukturyzowane segmenty albumu podkreślają grę sidemanów Davisa, a nie jego własnej trąbki. Unika zarówno melodii, jak i harmonii na rzecz kombinacji riffów, krzyżujących się polirytmów i zorientowanych na funk groove'ów, w których soliści mogą improwizować. Album został retrospektywnie uznany za ważny i wpływowy album jazz-rockowy. Jego agresywna muzyka i innowacyjna gra Coseya wpłynęły na pokolenie młodych muzyków, w tym tych z brytyjskiej sceny jazzowej. Lista utworów: SIDE A 1. Prelude (Part 1) SIDE B 1. Prelude (Part 2) / Maiysha SIDE C 1. Interlude SIDE D 1. Theme From Jack Johnson

Po dwóch latach solowej trasy koncertowej, francusko-izraelski pianista, kompozytor i autor Yaron Herman wydaje nowy album zatytułowany Radio Paradise w Naïve Records. Jest to współpraca z jednymi z najlepszych artystów improwizacji w Europie: Ziv Ravitz, jego wieloletni kolega, na perkusji, Haggai Cohen Milo na basie, uznana saksofonistka Alexandra Grimal i María Grand, wschodząca międzynarodowa gwiazda, również na saksofonie. Album jest poszukiwaniem głębi i szczerości i zawiera wyłącznie oryginalną muzykę Hermana z naciskiem na eleganckie melodie, liryzm i potężne rytmy. Lista utworów: 1 Strive 2 Trust 3 Hymn (For A Good Day) 4 Water Lily 5 The Minute Before 6 Jiyu 7 Vanya's Song 8 Better Place Blues 9 In This World

Coroczne albumy z serii "Magic Moments", których kuratorem jest założyciel ACT Siggi Loch, są jednymi z najpopularniejszych kompilacji w europejskim jazzie. 17. edycja, wydana w 2024 roku, jest szczególnie imponującą demonstracją jednoczącej siły idei jazzu: 18 utworów czterech pokoleń muzyków z silnymi wpływami muzyki klasycznej, popu i muzyki świata tworzy zadziwiająco zaokrągloną całość. W programie znalazły się takie sławy gatunku, jak Joachim Kühn, Bill Laurance, Wolfgang Haffner, Nils Landgren, Iiro Rantala i Viktoria Tolstoy, a także wschodzące gwiazdy, takie jak Jakob Manz, Little North, Daniel García, Florian Willeitner i Mikael Máni. Lista utworów: 1 Magnus Öström & Dan Berglund: Elevation of Love 2 Wolfgang Haffner: Second Nature (Feat. Dominic Miller) 3 Nils Landgren: Raw 4 Jakob Manz: The Answer 5 Iiro Rantala: Das Handtuch 6 Viktoria Tolstoy: Hands Off 7 Daniel García: Wonderland 8 Jan Lundgren & Yamandu Costa: Fresu 9 Emile Parisien: Pralin 10 dam Baldych & Leszek Mozdzer: Passacaglia 11 Joachim Kühn: My Brother Rolf 12 Joel Lyssarides & Georgios Prokopiou: Zafeirious Solo

Shai Maestro jest jednym z najbardziej pomysłowych i wpływowych pianistów swojego pokolenia. Od czasu debiutu w 2011 roku ze swoim trio, rozwinął niepowtarzalny muzyczny głos - płynny, ekspresyjny i głęboko liryczny. Jego kunszt sprawił, że stał się siłą napędową współczesnego jazzu. Łączy improwizację, kompozycję i globalne wpływy, aby stworzyć dźwięk, który jest zarówno filmowy, jak i głęboko osobisty. Obecnie prezentuje swój pierwszy solowy projekt fortepianowy w renomowanej wytwórni naïve. Album "Solo: Miniatures & Tales" porusza się między kompozycją a improwizacją, zanurzając nas w bogatej palecie niuansów i wrażliwości, które kształtują unikalną tożsamość dźwiękową pianisty. Dzięki najnowszym wydawnictwom ECM Records, wyprodukowanym przez Manfreda Eichera, Maestro dołącza do grona legendarnych pianistów, takich jak Keith Jarrett, Paul Bley i Chick Corea. Jego kwartet nadal przesuwa granice nowoczesnego jazzu. w 2025 roku Shai Maestro wyrusza w nową podróż: Jego pierwsze solowe nagranie stanowi początek trwającej serii. Projekt ten bada delikatną równowagę między strukturą a spontanicznością i odzwierciedla jego ewoluujący związek z kompozycją i improwizacją. Lista utworów: 1 3 Colors 2 All The Things You Are 3 Gloria 4 Aba (For Gil Maestro) 5 Monkey Mind (Chaos Is An Intimate Thing) 6 An Old Family Photo 7 From One Soul To Another 8 For All We Know 9 Dakini (The Sky Dancer) 10 Mystery And Illusions

„Al Alba” – „o świcie” po hiszpańsku – łączy poprzez muzykę dwie osoby, których więź ze sobą jest bliska i trwa przez całe życie: braci Matthieu i Camille Saglio. Wiolonczelista Matthieu studiował muzykę klasyczną w Rennes w Bretanii, a następnie osiedlił się w hiszpańskim mieście Walencja. Kieruje nim pasja do eksplorowania różnych kultur dźwiękowych, łącząc je z wpływami jazzu i muzyki świata. Wokalista Camille zaczął poważnie i namiętnie interesować się muzyką w wieku dwunastu lat, oczarowany entuzjazmem swojego starszego brata do wiolonczeli. Instrumentem, który Camille postanowił przyjąć jako środek wyrazu, był jego własny głos śpiewający. Lista utworów: 1. Bella ciao 03:38 2. Pourquoi tu vis 03:44 3. Destino 04:05 4. Aspettami (2025) 05:51

Nils Kugelmann lubi opowiadać historie. To widać po tytułach jego utworów...po sposobie, w jaki mówi, gdy je przedstawia na koncertach...i – naturalnie – po samej muzyce. „Dla mnie łączenie muzyki z historiami, uczuciami i sytuacjami jest niezwykle ważne” – mówi basista/kompozytor/lider zespołu, obecnie mieszkający w Berlinie. „Podczas koncertów świadomie rozmawiam z publicznością i wchodzę w szczegóły tła każdego utworu. To coś, co lubię. Trudno mi sobie wyobrazić prezentowanie muzyki na scenie bez tego rodzaju komunikacji”. Przede wszystkim jednak muzyka, którą gra i komponuje Nils Kugelmann, ma prawdziwą pilność, silną energię i hipnotyczną moc. Jako artysta przebił się w sposób, w jaki nie zrobił tego żaden inny kontrabasista pokolenia poniżej 30. roku życia w Niemczech, w szczególności dzięki sposobowi, w jaki uczynił swój instrument centralnym elementem swojej muzyki. Zaraz po ukończeniu studiów magisterskich w 2022 roku Kugelmann wydał swój debiutancki album „Stormy Beauty” w ACT. Niemieckie media nazwały go „basowym berserkerem” i „mega-talentem”. Po nim nastąpiły nagrody i wyprzedane koncerty. Kugelmann ma podstawowe trio, ale poza tym może grać w kontekstach i stylach, które lubi – przede wszystkim w duecie i kwartecie z pianistą i kompozytorem Shuteenem Erdenebaatarem. Lista utworów: 1 A Good Day 2 Turtles And Cocktails 3 Coffee In The Rain 4 Life Score 5 The Unspoken Dreams Of A Dragon 6 Waiting For Your Loved Ones 7 Clap And Dance 8 Key Moment 9 Dark Light

Nils Kugelmann lubi opowiadać historie. To widać po tytułach jego utworów...po sposobie, w jaki mówi, gdy je przedstawia na koncertach...i – naturalnie – po samej muzyce. „Dla mnie łączenie muzyki z historiami, uczuciami i sytuacjami jest niezwykle ważne” – mówi basista/kompozytor/lider zespołu, obecnie mieszkający w Berlinie. „Podczas koncertów świadomie rozmawiam z publicznością i wchodzę w szczegóły tła każdego utworu. To coś, co lubię. Trudno mi sobie wyobrazić prezentowanie muzyki na scenie bez tego rodzaju komunikacji”. Przede wszystkim jednak muzyka, którą gra i komponuje Nils Kugelmann, ma prawdziwą pilność, silną energię i hipnotyczną moc. Jako artysta przebił się w sposób, w jaki nie zrobił tego żaden inny kontrabasista pokolenia poniżej 30. roku życia w Niemczech, w szczególności dzięki sposobowi, w jaki uczynił swój instrument centralnym elementem swojej muzyki. Zaraz po ukończeniu studiów magisterskich w 2022 roku Kugelmann wydał swój debiutancki album „Stormy Beauty” w ACT. Niemieckie media nazwały go „basowym berserkerem” i „mega-talentem”. Po nim nastąpiły nagrody i wyprzedane koncerty. Kugelmann ma podstawowe trio, ale poza tym może grać w kontekstach i stylach, które lubi – przede wszystkim w duecie i kwartecie z pianistą i kompozytorem Shuteenem Erdenebaatarem. Lista utworów: 1 A Good Day 2 Turtles And Cocktails 3 Coffee In The Rain 4 Life Score 5 The Unspoken Dreams Of A Dragon 6 Waiting For Your Loved Ones 7 Clap And Dance 8 Key Moment 9 Dark Light

Matt Johnson od ponad dwóch dekad jest integralną siłą napędową światowej sławy piosenkarza Jamiroquai, pełniąc funkcję klawiszowca zespołu i współautora większości jego materiału. Jego wkład pomógł ukształtować charakterystyczną mieszankę acid jazzu, funku i dźwięków elektronicznych, dzięki czemu zyskał reputację jednego z najbardziej innowacyjnych i szanowanych klawiszowców w branży. Oprócz roli muzyka, Matt współprodukował wiele albumów Jamiroquai, w tym „Automaton” z 2017 roku, który został pochwalony za futurystyczne brzmienie i świeże spojrzenie na funkladenowe korzenie piosenkarza. „Początkową inspiracją dla Warrior Princess była podróż Grety Thunberg przez Atlantyk w małej łodzi. Materiał albumu odzwierciedla burzliwe morze życia, jednocześnie mając nadzieję, że ostatecznie będzie budujący. Muzycznie czerpie z wpływów funku z lat 70. połączonych z Cosmic Jazz”. - Matt Johnson Lista utworów: Old Skool Funk (Ft. Cory Wong & Jeff Lorber & Roki) In It To Win It Is It Too Late Fascination Personal Revolutions Earth’s Mysteries Flowers In Their Hair (Ft. Valerie Etienne Between The Devil And The Deep Blue Sea Warrior Princess Dance Of The Summer Rain

Niektórzy ludzie są z natury, szczerze zabawni. Sprawiają, że się uśmiechamy, a czasem śmiejemy. Może się to wydawać proste, ale to wymagająca sztuka, a ludzie, którzy potrafią to robić tak dobrze, są godni podziwu. Dla muzyków działających na poziomie Stefano Bollaniego czy Iiro Rantali humor nie ma nic wspólnego z tanim śmiechem poprzez porażki, chodzi raczej o to, jak zaskakują nas – i siebie nawzajem – pokazując nam coś niespójnego lub zwariowanego w muzyce. Nigdy się z nich nie śmiejemy, zawsze razem z nimi. Mogą pokazywać nam nową perspektywę, sprytny szczegół, który wcześniej ledwie został zauważony, oświetlając jakieś nieoczekiwane połączenie lub kąt. Znikąd aria może zostać nagle uzupełniona o akompaniament fortepianu, pianiści mogą wziąć motyw i przetransponować go do jakiejś odległej tonacji, lub użyć swojej błyszczącej, zwinnej pianistyki, aby skomentować i oświetlić temat. Ci dwaj muzycy czczą oryginał, ale decydują się dać nam go w innej postaci. Czasami może to przerodzić się w grę w chowanego, ale są to humoryści, którzy szanują swoje źródła i świetnie je wykorzystują. Gdyby zrobili inaczej, nie tylko pozostawiłoby to zły smak, ale byłoby to również całkowicie niezgodne z ich charakterem. Lista utworów: 1 Prelude La Traviata 2 Caruso 3 All'inizio 4 Musetta Waltz 5 June 6 Va, Pensiero 7 Te Voglio Bene Assaje

Weather Report na samym początku ich bogatej, kolorowej kariery. Zarejestrowany 3 września 1971 roku w Berlinie występ to nieskrępowane niczym fusion, wyrosłe z doświadczeń gry z Milesem Davisem i wyniesione na zupełnie nowy poziom. Sensacyjna lektura obowiązkowa dla każdego fana gatunku. Pierwszy raz oficjalnie na CD i podwójnym winylu! Weather Report to ikona jazz-rocka. Dowodzona przez pianistę Joe’ego Zawinula grupa zostawiła trwały ślad w historii muzyki za sprawą rewolucyjnego brzmienia i kreatywności tworzących ją muzyków. W swojej twórczości łączyli jazzową finezję, rockową moc i latynoską energię, zapisując się w pamięci słuchaczy na całym świecie roztańczonym „Birdland” z albumu „Heavy Weather” (1977). Zanim jednak zawędrowali na szczyty list przebojów, na kariery przełamywali wszelkie konwenanse i granice fusion. „Live in Berlin 1971” to fascynujący obraz z tego okresu. Rozbudowane, swobodne formy pełne solowych i zbiorowych improwizacji – w tym „Directions” wykonywane przez Zawinula jeszcze z Milesem Davisem czy „Moto Grosso Feio” z solowego albumu Wayne’a Shortera o tym samym tytule. A do tego trzech gości specjalnych: Alan Skidmore, Eje Thelin i John Surman, których energiczne solówki doskonale uzupełniają kaskady elektrycznego piana Zawinula i saksofonowe kadencje Shortera. Brzmienie i energia tamtego wieczoru są trudne do odnalezienia gdzie indziej. „Live in Berlin 1971” ukaże się 27 października 2023 roku, zarówno w formie albumu 2CD (z pełnym zapisem występu), jak i jako limitowana edycja 2LP. Winyl dostępny będzie w trzech wariantach: jako czarny LP oraz dwie wersje kolorowe – jedna dostępna via GAD Records, druga w oficjalnym sklepie Weather Report. Materiał powstał w ramach cyklu jazzowych workshopów organizowanych na zlecenie rozgłośni NDR z Hamburga. Płycie towarzyszy tekst napisany przez utytułowanego niemieckiego dziennikarza Wolfa Kampmanna, autora książek i znawcę europejskiego jazzu. Album ukazuje się w ramach współpracy partnerskiej między świętującym piętnastolecie wydawnictwem GAD Records i grupą Weather Report. Joe Zawinul – ep, p Wayne Shorter – ts, ss Miroslav Vitouš – b Alphonse Mouzon – dr Dom Um Romão – perc Eje Thelin – tb Alan Skidmore – fl, ss, ts John Surman – ss, cl, bs Lista utworów: LP 1 1. I Would Like to Tell 2. Early Minor 3. Fire Fish 4. Early Minor (reprise) 5. Directions 6. Morning Lake 7. Waterfall LP 2 1. Umbrellas 2. Orange Lady 3. Dr Honoris Causa 4. Eurydice

Sensacyjny materiał z 1986 roku! Niezwykle energetyczna, spontaniczna sesja nagraniowa pełna brawurowych szaleństw sekcji rytmicznej oraz szlachetnych solówek Luboša Andršta i Martin Kratochvíla. Album, który Jazz Q powinno wydać jako kolejny po LP „Hvězdoň”. 1986 roku Martin Kratochvíl nie tylko ciągle koncertował z Jazz Q, ale coraz więcej czasu spędzał w swoim studiu nagraniowym, przygotowując na zamówienie muzykę ilustracyjną. Stawiał na stylistyczną swobodę, dopasowując się do rozmaitych zleceń. Pisał do filmów fabularnych, animacji, ale też reklam, idealnie wpasowując się w różnorodne oczekiwania zamawiających – jednocześnie wciąż pozostając sobą. Nie inaczej było w wypadku czesko-brytyjskiego dokumentu o sportowcach święcących wówczas triumfy na światowej arenie i całej czeskiej szkole tenisa w ogóle. Muzyka do tej produkcji powstała w… jeden dzień, podczas intensywnej, pełnej spontaniczności sesji nagraniowej z udziałem doskonałych muzyków z Czech i Słowacji. Jak sam lider przyznał po latach – mógł się poczuć jak Miles Davis nagrywający muzykę do „Windy na szafot”! Powstał materiał, który znacznie wykracza poza typowe ramy twórczości ilustracyjnej: to solidna porcja błyskotliwego fusion, z wyraźnie zarysowanymi tematami i rozwijającymi je partiami solowymi. Najbardziej organiczna płyta w całej historii Jazz Q. Materiał zebrany na płycie „Tennis” pochodzi z oryginalnych taśm z archiwum Martina Kratochvíla. W książeczce krótki szkic kompozytora o okolicznościach powstania nagrań – po czesku, angielsku i polsku. Lista utworów: 1. Smash 2. Moonball 3. Topspin 4. Matchpoint 5. Lob 6. Deuce 7. Grand Slam 8. Tiebreak BONUS TRACKS 9. Half Volley 10. Setball 11. Overhead