.
NOVI SINGERS, jazzowa grupa wokalna została utworzona jesienią 1964 roku przez Bernarda Kawkę z Ewą Wanat, Aleksandrem Głuchem, Januszem Mychem i Waldemarem Parzyńskim, ówczesnych studentów Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie. Nazwa zespołu NOVI oznaczała jednocześnie niekonwencjonalny sposób śpiewania. Jego istotę oddawało rozwinięcie skróconej nazwy zespołu, NOVI, czyli New Original Vocal Instruments. Pozwoliło to zespołowi dołączyć do grona podobnych formacji, jak m.in. amerykańskie trio Lambert–Hendricks–Ross, czy francuska Les Double Six – zespołów, w których głos ludzki spełniał role instrumentu muzycznego. Nowi Singers w kwintecie zadebiutowali w maju 1965 roku na koncercie w Filharmonii Narodowej w Warszawie. W tym samym roku wystąpili po raz pierwszy za granicą na Festiwalu Jazzowym w Bolonii i XV Międzynarodowym Festiwalu Jazzowym w Szwajcarii, gdzie zajęli I miejsce i zdobyli Wielką Nagrodę Zurychu. Na MFMJ Jazz Jamboree w Warszawie wystąpili w 1965 roku, w latach 1967–71 i 1974–75, w 1977 roku, w latach 1979–80 oraz w 1984 roku z okazji 20-lecia działalności. Koncertowali w niemal wszystkich krajach Europy, a także na Kubie, w Indiach, Australii, Nowej Zelandii i w Ameryce Łacińskiej. Od 1967 roku działali w kwartecie bez A. Głucha. W 1973 roku odszedł z zespołu lider kwartetu B. Kawka. Przez pewien czas Novi Singers byli tercetem. Do formacji czteroosobowej powrócili, gdy do zespołu dołączył Mirosław Litwiński, a następnie Tomasz Ochalski. W 1977 roku jego miejsce zajął Ryszard Szeremeta. Grupa Novi Singers wielokrotnie wysoko lokowała się w plebiscytach polskich i zagranicznych pism muzycznych: II miejsce w Jazz Top ’67 oraz I miejsce w Jazz Top ’84 i Jazz Top ’86 – w ankietach magazynu „Jazz Forum”, II miejsce w 1968 roku – w ankiecie „Jazz Podium”, I miejsce w kategorii grupa wokalna zasługująca na uznanie w 1974 roku i IV miejsce w 1979 roku – w ankiecie „Down Beat”. Repertuar stanowiły kompozycje własne, standardy jazzowe i rozrywkowe, transkrypcje muzyki klasycznej, utwory śpiewane scatem i z tekstem. Dokonała licznych nagrań dla archiwum PR, zrealizowała także filmy o historii zespołu w Szwajcarii i Finlandii. Rozwiązała się w 1985 roku.
24h
Kultowa płyta Novi Singers pt. Chopin przed wielu laty była wielkim wydarzeniem artystycznym. Propozycja Novi Singers, wobec muzyki tak "wrażliwej" na wszelkie opracowania i transkrypcje, jaką jest muzyka Chopina, spotkała się z powszechną aprobatą, a przez bardzo wielu słuchaczy została przyjęta wręcz entuzjastycznie. "Chopin - znaczy muzyka. Chopin - znaczy Polska. Chcieliśmy zaśpiewać Chopina, ażeby zidentyfikować się z jego muzyką, aby odnaleźć w niej to co nasze; w wielkiej prawdzie muzyki Chopina znaleźć fragment swojej prawdy. Jeżeli chociaż w części nam się to udało - będziemy szczęśliwi." NOVI 1. Preludium e-moll op. 28 nr 4 1'56" 2. Preludium Des-dur op. 28 nr 15 5'04" 3. Mazurek F-dur op. 68 nr 4 1'00" 4. Grande Valse Brillante op. 34 nr 2 4'28" 5. Scherzo h-moll op. 20 (Molto piú lento) 4'04" 6. Mazurek a-moll op. 17 nr 4 4'03" 7. Preludium Fis-dur op. 28 nr 14 3'29" 8. Mazurek e-moll op. 41 nr 2 2'21" 9. Preludium h-moll op. 28 nr 6 1"32" 10. Walc Des-dur op. 64 nr 1 1"43" 11. Ballada f-moll op. 52 (fragment) 3'10" 12. The Fool on the Hill (J. Lennon, P. McCartney) bonus 3'26"
Obecnie brak na stanie
Wydana na czarnym CD edycja ostatniego albumu Novi Singers „Pay Tribute”. To zbiór standardów. Interesujący zestaw hitów, które dla najważniejszego kwartetu wokalnego w historii polskiego jazzu stanowią świetny pretekst do zabaw aranżacją, barwą, ale też po prostu – niezwykłej radości z muzykowania. Przecież właśnie o to w jazzie chodzi przede wszystkim. To najbardziej piosenkowy album w całej karierze zespołu. W wypadku większości utworów NOVI pozostawili oryginalne teksty i nie przekładali kompozycji na scat. Co więcej – nie tylko prezentowali zapierające jak zawsze dech w piersiach harmonie wokalne, ale przeplatali je z partiami solowymi. W programie płyty znalazły się m.in. ikoniczne kompozycje Jobima – rozmarzona, bardzo udana adaptacja „Wave” oraz brawurowo zaśpiewana „One Note Samba”, zbliżająca się poziomem wykonawczej karkołomności do autorskich kompozycji NOVI z lat 1974-75 („Klaun i skrzypce” ,„Basen”). Na płycie pojawiły się także popularne kompozycje Jimmy’ego Webba, w tym ciekawie zaaranżowany „MacArthur Park”, z popowo-funkowym środkiem i intrygująco przełamanym głównym motywem fortepianu. Nie zabrakło także Beatlesów: NOVI powrócili do zagranego już na „Rien ne va plus” tematu „The Fool on the Hill”(tym razem w znacznie spokojniejszej, balladowej wersji) oraz „Got to Get You into MyLife” z albumu „Revolver”, który zamyka cały album. Nie zabrakło też standardów jazzowych – z „Hello Dolly” na czele, którego gorące, swingujące wykonanie przełamano klasycyzującym wstępem. We wszystkich nagraniach wokalistom akompaniuje grupa Pawła Perlińskiego, złożona z muzyków współpracujących wówczas m.in. z Orkiestrą S-1 Andrzeja Trzaskowskiego – bardzo zgrana, rzetelna formacja, która napędza całość. Novi Singers zakończyli działalność w październiku 1985 roku. Mniej więcej w tym samym czasie w sklepach pojawił się przygotowany na początku lat 80. album „Pay Tribute”. I w niezamierzony sposób stał się nie tylko hołdem złożonym „wszystkim kompozytorom, których muzykę kochamy” (jak można przeczytać na kopercie oryginalnego wydania), ale też podsumowaniem działalności zespołu Trakclista: 1. MacArthur Park (6:11) 2. This Masquerade (3:37) 3. Does Anybody Really Know What Time It Is (3:00) 4. The Fool on the Hill (3:26) 5. Hello Dolly (3:32) 6. Wave (3:53) 7. One Note Samba (3:21) 8. By the Time I Get to Phoenix / Wichita Lineman (3:39) 9. Misty (4:41) 10. Got to Get You Into My Life (3:41)
24h
Drugi album Novi Singers „Torpedo” nagrany w 1970 roku dowodzi dlaczego zespół Novi wygrywał w latach 70. rankingi amerykańskiego DownBeat. „Torpedo”, podobnie jak debiut, wypełniony jest wyłącznie autorskimi kompozycjami członków zespołu. Silną reprezentację na płycie stanowią fascynacje soulowo-funkowe. Kazimierz Czyż na stronach „Jazzu” określał „Torpedo” mianem antologii osiągnięć zespołu. Charakterystyczne brzmienie kwartetu i osławiona lekkość interpretacji sprawiają, że zapomina się o tym, że to przecież nie instrumenty muzyczne a głos ludzki. Najważniejszy jest swing, którym naładowane są wszystkie utwory płyty. To jedenaście idealnie pasujących i działających części, brak tylko napisu: „Uwaga! Słuchać w skupieniu!”
24h
„Novi Sing Chopin” (SACD Hybrid) to album wydany w limitowanym nakładzie, w cyklu „Polskie Nagrania catalogue selections”. Jest to pierwsza w Polsce edycja tej płyty zrealizowana w formacie SACD (Super Audio Compact Disc). Pierwszy raz w Polsce klasyka polskiej muzyki rozrywkowej ukazuje się na nośniku SACD. Cykl zawiera najważniejsze płyty z katalogu Polskich Nagrań, które zostały na nowo zremasterowane i wydane z niespotykaną dotąd starannością w formacie SACD. Wybór tego formatu jest ukłonem w stronę audiofilów. Reedycja najważniejszych płyt w formacie SACD, ze względu na dostępność archiwów Polskich Nagrań w postaci analogowych taśm matek, jest naturalnym wyborem umożliwiającym najdoskonalsze zbliżenie się albumów do analogowego oryginału wynosząc je na niespotykany dotąd na polskim rynku muzycznym poziom. W celu zapewnienia pełnej zgodności ze standardowymi odtwarzaczami płyt CD, niniejszy seria SACD została wykonana jako hybrydowa i zawiera dodatkową warstwę danych w formacie CD Audio, czytaną przez wszystkie odtwarzacze CD. Częstotliwość próbkowania strumienia danych DSD wykorzystywanego na płytach SACD jest 64 razy wyższa niż na płycie audio CD i wynosi 2,824MHz. Kultowa płyta Novi Singers przed wielu laty była wielkim wydarzeniem artystycznym. Propozycja Novi Singers, wobec muzyki tak "wrażliwej" na wszelkie opracowania i transkrypcje, jaką jest muzyka Chopina, spotkała się z powszechną aprobatą, a przez bardzo wielu słuchaczy została przyjęta wręcz entuzjastycznie. Novi przez wiele lat znajdowali się w czołówce trzech najlepszych zespołów wokalnych świata w rankingu magazynu "Down Beat", a w roku 1978 zajęli pierwsze miejsce. Jak napisał zespół Novi na okładce: "Chopin – znaczy muzyka. Chopin – znaczy Polska. Chcieliśmy zaśpiewać Chopina, ażeby zidentyfikować się z jego muzyką, aby odnaleźć w niej to co nasze; w wielkiej prawdzie muzyki Chopina znaleźć fragment swojej prawdy. Jeżeli chociaż w części nam się to udało – będziemy szczęśliwi." Niezwykła jest także okładka płyty autorstwa Rafała Olbińskiego. Lista utworów: 1. Preludium e-moll op. 28 nr 4 2. Preludium Des-dur op. 28 nr 15 3. Mazurek F-dur op. 68 nr 4 4. Grande Valse Brillante op. 34 nr 2 5. Scherzo h-moll op. 20 (Molto Piú Lento) 6. Mazurek a-moll op. 17 nr 4 7. Preludium Fis-dur op. 28 nr 14 8. Mazurek e-moll op. 41 nr 2 9. Preludium h-mll op. 28 nr 6 10. Walc Des-dur op. 64 nr 1 12. Ballada f-moll op. 52 (fragment)
24h
Kultowa płyta Novi Singers przed wielu laty była wielkim wydarzeniem artystycznym. Propozycja Novi Singers, wobec muzyki tak "wrażliwej" na wszelkie opracowania i transkrypcje, jaką jest muzyka Chopina, spotkała się z powszechną aprobatą, a przez bardzo wielu słuchaczy została przyjęta wręcz entuzjastycznie. Novi przez wiele lat znajdowali się w czołówce trzech najlepszych zespołów wokalnych świata w rankingu magazynu "Down Beat", a w roku 1978 zajęli pierwsze miejsce. Jak napisał zespół Novi na okładce: "Chopin – znaczy muzyka. Chopin – znaczy Polska. Chcieliśmy zaśpiewać Chopina, ażeby zidentyfikować się z jego muzyką, aby odnaleźć w niej to co nasze; w wielkiej prawdzie muzyki Chopina znaleźć fragment swojej prawdy. Jeżeli chociaż w części nam się to udało – będziemy szczęśliwi." Niezwykła jest także okładka płyty autorstwa Rafała Olbińskiego. Reedycja winyla z 1971 roku zasługuje na czołowe miejsce w kolekcji melomana. Lista utworów: Side A 1. Preludium E-Moll Op. 28 Nr 4 2. Preludium Des-Dur Op. 28 Nr 15 3. Mazurek F-Dur Op. 68 Nr 4 4. Grande Valse Brillante Op. 34 Nr 2 5. Scherzo H-Moll Op. 20 (Molto Piú Lento) Side B 1. Mazurek A-Moll Op. 17 Nr 4 2. Preludium Fis-Dur Op. 28 Nr 14 3. Mazurek E-Moll Op. 41 Nr 2 4. Preludium H-Moll Op. 28 Nr 6 5. Walc Des-Dur Op. 64 Nr 1 6. Ballada F-Moll Op. 52 (Fragment)
24h
Drugi studyjny album. Płyta wyprodukowana przez Ethan'a Johns'a (Kings Of Leon, Ryan Adams, Ray LaMontagne).
24h
Album "Last Night In The Bittersweet" to 70-minutowe, epickie dzieło, rozpościerające się od klasycznego rocka, poprzez post-punk, aż po hipnotyczny krautrock. To także najbardziej zróżnicowana, najbardziej dopracowana propozycja od Paolo. Motoryczne rytmy singla "Lose It" przywodzą na myśl niemieckie zespoły z początku lat 70., takie jak Can i Neu, z kolei "Through The Echoes" to ponadczasowy klasyk w stylu Bena E. Kinga i Otisa Reddinga, w którym wokal Nutiniego przypomina nam, dlaczego w ogóle został pozyskany przez wytwórnię Atlantic. Nad brzmieniem płyty "Last Night In The Bittersweet" czuwał sam Paolo Nutini, którego wspierali Dani Castelar i Gavin Fitzjohn. Lista utworów: 1. Afterneath 2. Radio 3. Through The Echoes 4. Acid Eyes 5. Stranded Words 6. Lose It 7. Petrified In Love 8. Everywhere 9. Abigail 10. Children of the Stars 11. Heart Filled Up 12. Shine A Light 13. Desperation 14. Julianne 15. Take Me Take Mine 16. Writer
24h
Blisko pięć lat trzeba było czekać na studyjny album utalentowanego Szkota włoskiego pochodzenia, Paolo Nutiniego, lidera wśród przedstawicieli nowej fali piosenkarzy, kompozytorów i autorów tekstów. Artysta podziękował fanom za cierpliwość przepiękną kolekcją piosenek, której nadał tytuł "Caustic Love". Głos ma tak dojrzały, że wydaje się, iż słyszymy artystę z kilkudziesięcioletnim stażem. Głęboki, ciepły, mocny, delikatnie zachrypnięty. A Paolo Nutini 9 stycznia 2014 roku skończył dopiero 27 lat! Jak na tak młodego twórcę, Szkot osiągnął bardzo wiele i od ładnych paru lat zaliczany jest do światowej czołówki wokalistów i kompozytorów. Ma niewiarygodny talent i doskonałe wyczucie, dzięki któremu tak zgrabnie łączy w swoich piosenkach różne style. Paolo Nutini nigdy nie ukrywał, że bardzo bliskie jego sercu są funk i soul. Dowód jego miłości do takiego grania znajdziemy niejednokrotnie na albumie "Caustic Love". Doskonałym wprowadzeniem do zawartości krążka jest singlowa piosenka "Scream (Funk My Life Up)”. To nagranie, w którym z elegancją i wyczuciem Paolo zmieszał funk, soul, przyprawiając go szczyptą gospel oraz z lekka bluesowym wokalem. Piosenki na "Caustic Love" Nutini nagrywał w paru studiach, między innymi w Walencji, Londynie, Glasgow oraz w Stanach Zjednoczonych. Za produkcję odpowiadał Nutini oraz Dani Castelar. Przypomnijmy, że wielka kariera Paolo Nutiniego zaczęła się w 2006 roku, gdy zachwycił świat debiutancką płytą "These Streets", która tylko na Wyspach sprzedała się w ponad 1,5 mln egzemplarzy. Wynik ten powtórzył wydany trzy lata później album "Sunny Side Up", który dał Paolo nominację do prestiżowych nagród Ivor Novello oraz BRIT Awards. Lista utworów: LP 1 Side A: 1. Scream (Funk My Life Up) 2. Let Me Down Easy 3. Bus Talk (Interlude) 4. One Day 5. Numpty Side B: 1. Superfly 2. Better Man 3. Iron Sky 4. Diana LP 2 Side A: 1. Fashion feat. Janelle Monae 2. Looking For Something 3. Cherry Blossom 4. Someone Like You
24h
Christopher George Latore Wallace aka The Notorious B.I.G, Biggie lub Biggie Smalls to jeden z najsłynniejszych raperów ze Stanów Zjednoczonych. Biggie był wybitną postacią nowojorskiej sceny w czasach, gdy hip hop był zdominowany przez wykonawców z Zachodniego Wybrzeża. Zamordowany w wieku dwudziestu czterech lat, wciąż uważany jest za jednego z najważniejszych i najbardziej wpływowych przedstawicieli amerykańskiej społeczności hip-hopowej. Na tym wydaniu znajdują się wszystkie najważniejsze utwory Biggiego, takie jak Big Poppa i Hypnotize, a także ulubione nagrania fanów, takie jak Ten Crack Commandments i Nasty Girl. Lista utworów: LP1 1 Juicy 2 Big Poppa 3 Hypnotize 4 One More Chance/Stay With Me Remix 5 Get Money 6 Warning 7 Dead Wrong 8 Who Shot Ya LP2 1 Ten Crack Commandments 2 Notorious Thugs 3 Notorious B.I.G. 4 Nasty Girl 5 Unbelievable 6 N***as Bleed 7 Running Your Mouth 8 Want That Old Thing Back 9 Fuck You Tonight
24h
Czwarty studyjny album Obywatela G.C wydany w 1992 roku, nakładem wydawnictwa Arston.
24h
Album Obywatela G.C. wydany w 1989 roku, nakładem wydawnictwa Polskie Nagrania „Muza”. Realizacja nagrań – Rafał Paczkowski. Kierownictwo organizacyjne – Jerzy Tolak. Nagrań dokonano w Studio S-4 w Warszawie – lipiec, sierpień 1989. Projekt graficzny – Z. Podgórski. Foto – Przemysław Skwirczyński. Producent: Zjednoczone Przedsiębiorstwa Rozrywkowe – Warszawa. Muzyka, fragmenty dialogów i efektów dźwiękowych pochodzi z filmu „Stan strachu” w reżyserii Janusza Kijowskiego.
24h
Oddział Zamknięty – pierwszy album polskiego zespołu rockowego Oddział Zamknięty. Wydany w 1983 roku nakładem Polskich Nagrań. Płyta ta powstawała w kilku sesjach nagraniowych. Większa cześć nagrań powstała w składzie czteroosobowym: Jaryczewski, Pogorzelski, Mścisławski, Szlagowski. W nagraniu utworów „Odmienić los” oraz „Party” uczestniczył również Włodzimierz Kania. Dwa utwory z ostatniej sesji „Jestem zły” oraz „Andzia i ja” zostały nagrane już z nową sekcją rytmiczną gdyż Mścisławski i Szlagowski przeszli do Lady Pank (nie zostali też oni wymienieni na okładce albumu). Realizacja nagrań: Piotr Madziar i Przemysław Kućko. Foto: A. Karczewski. Projekt graficzny: E. Pomorska. Lista utworów: A1Odmienić Los A2Party A3Zabijać Siebie A4Obudź Się A5Jestem Zły B1Andzia I Ja B2Twój Każdy Krok B3Ich Marzenia B4Na To Nie Ma Ceny B5Ten Wasz Świat
24h
Jubileuszowa edycja pierwszego albumu Oddziału Zamkniętego pt. „Oddział Zamknięty” wydana na czarnym CD z okazji 65-lecia Polskich Nagrań. Album do dziś jest kochany przez fanów, którzy umieszczają go na wysokich miejscach wszystkich zestawień zbierających najlepsze wydawnictwa z polską muzyką rockową wszech czasów. Album miał swoją premierę w 1983 i jak napisał wówczas o nim zespół „Nasza muzyka stanowi skojarzenie „nowej fali” z rockiem, zaś teksty są efektem przemyśleń nad życiem i problemami, z którymi boryka się pokolenie młodych ludzi”. Zapewniło to albumowi niegasnącą popularność do dnia dzisiejszego. „Bardzo kocham tę płytę”– mówił Wojciech Łuczaj-Pogorzelski w rozmowie z Wiesławem Królikowskim. „Jest to dla mnie najważniejsza płyta, ponieważ od niej zaczął się Oddział Zamknięty. Tam nie ma żadnego wymiatania. To było bardzo prawdziwe…” Do wydawnictwa dołączono książeczkę ze zdjęciami i komentarzem.
Obecnie brak na stanie
Lista utworów: In The Beginning Let There Be Light Supernova Magellan First Landing Oceania Only Time Will Tell Prayer For The Earth Lament For Atlantis The Chamber Hibernaculum Tubular World The Shining Ones Crystal Clear The Sunken Forest Ascension A New Beginning
24h
Dwupłytowa kompilacja jednej z największych postaci w historii muzyki Mike'a Oldfielda. Na płytach zebrano 31 utworów, które pochodzą z ośmiu albumów legendarnego Anglika, wydanych w latach 1992-2003. Smaczkiem dla fanów są dodane rzadkie kompozycje Mike'a. "The Best Of 1992-2003" to kompilacja nagrań Oldfielda z czasów, gdy artysta nagrywał dla wytwórni Warner. Czasów, które naznaczone były kapitalnymi utworami, ciekawymi eksperymentami oraz kontynuacjami niezapomnianego, nagrodzonego Grammy albumu "Tubular Bells". Na składance znajdziemy utwory z takich płyt jak: "Tubular Bells II" (1992), "The Songs Of Distant Earth" (1994), "Voyager" (1996), "Tubular Bells III" (1998), "Guitars" (1999), "The Millennium Bell" (1999), "Tr3s Lunas" (2002) i "Tubular Bells 2003" (2003). Poza kompozycjami znanymi z płyt, kompilacja zawiera również szereg rarytasów, w tym remiksów i stron B singli. One wypełniają płytę numer dwa. Warto zwrócić uwagę na remiksy "To Be Free" autorstwa Soultronik, "Let There Be Light" w wykonaniu BT. Jest też hołd grupy The Orb dla Mike'a Oldfielda w postaci remiksu kompozycji "Sentinel" (jako Orbular Bells Mix). Kolekcję uzupełniają strony B singli, choćby "Silent Night", "The Spectral Army" oraz "Mike's Reel". Lista utworów: CD 1: Singles 1. Sentinel – Single Restructure 2. Tattoo – Single Edit 3. The Bell – Remix (MC Viv Stanshall) 4. Hibernaculum 5. Let There Be Light 6. The Voyager 7. Women Of Ireland – Lurker Edit 8. Man In The Rain 9. Far Above The Clouds – Timewriter's Radio Mix 10. Cochise 11. Out Of Mind 12. Pacha Mama 13. Sunlight Shining Though Cloud 14. Amber Light 15. To Be Free – Single Remix 16. Thou Art In Heaven – Radio Edit 17. Introduction 2003 – Single Remix 18. The Sailor's Hornpipe 2003 CD 2: Rarities & Mixes 1. Early Stages 2. Silent Night 3. The Bell – Remix (MC Billy Connolly) 4. The Spectral Army 5. The Song Of The Boatmen 6. Indian Lake 7. Mike's Reel 8. Sentinel – Orbular Bells Mix 9. Let There Be Light – BT's Pure Luminesence Remix 10. Women Of Ireland – System 7 12 Mix 11. Far Above The Clouds – Jam & Spoon Mix 12. To Be Free – Soultronik Mix-tical Mix 13. Thou Art In Heaven – Pumpin' Dolls v Mighty Mike Club Mix (Radio Edit)
24h
Wybór pięciu płyt ze wspaniałego dorobku legendy muzyki elektronicznej, genialnego Mike'a Oldfielda. Wydawnictwa ukazują się w formie zremasterowanej i w ramach serii "Original Album Series". Do kartonowego rękawka wsadzono zapakowane w koperty z replikami oryginalnych okładek albumy, jakie Mike wydał między 1992 a 2003 rokiem. Wśród nich są trzy części słynnych Dzwonów Rurowych, które dały angielskiemu artyście nieśmiertelność już na pierwszej płycie. Poza tym zbiór zawiera: inspirowany prozą Arthura C. Clarke'a album "The Songs Of Distant Earth", a także o dwa lata od niego młodszy, inspirowany muzyką celtycką "Voyager".
24h
Koncepcyjny album Mike'a Oldfielda, wydany w 1994 roku. Koncept Anglik oparł na powieści mistrza science-fiction, Arthura C. Clarke'a, zatytułowanej właśnie „The Songs Of Distant Earth”. Oldfield, poza partiami orkiestry, nagrał całość w swoim domowym studiu, Roughwood Studio. Jest oczywiście producentem materiału. Otwarty na nowinki techniczne Mike wykorzystał też w pracy najnowsze wówczas komputery firmy Apple do stworzenia sekcji multimedialnej płyty. Arthur C. Clarke napisał krótką notkę do książeczki. Płyta „The Songs Of Distant Earth” osiągnęła duży sukces na brytyjskiej liście albumów. W Wielkiej Brytanii płyta pokryła się złotem. Na klawiszach gościnnie zagrała córka Oldfielda, Molly. Lista utworów: Side A: 1. In the Beginning 2. Let There Be Light 3. Supernova 4. Magellan 5. First Landing 6. Oceania 7. Only Time Will Tell 8. Prayer For The Earth 9. Lament For Atlantis Side B: 1. The Chamber 2. Hibernaculum 3. Tubular World 4. The Shining Ones 5. Crystal Clear 6. The Sunken Forest 7. Ascension 8. A New Beginning
Obecnie brak na stanie
Trzecia część arcydzieła Mike'a Oldfielda, czyli „Dzwonów rurowych”, została przygotowana przez artystę w 25. rocznicę premiery legendarnej pierwszej części. „Tubular Bells III” Anglik nagrywał w dużej mierze na Ibizie, na której wówczas mieszkał, co wpłynęło w pewnym stopniu na kompozycje, a częściowo również w Londynie. W sesji wzięło udział kilka wokalistek, w tym folkowa śpiewaczka z Irlandii Północnej Cara Dillon, którą słychać w kompozycji „Man In The Rain”. Płyta dotarła w Anglii do wysokiej czwartej pozycji na liście. Lista utworów: Side A: 1. The Source Of Secrets 2. The Watchful Eye 3. Jewel In The Crown 4. Outcast 5. Serpent Dream 6. The Inner Child Side B: 1. Man In The Rain 2. The Top Of The Morning 3. Moonwatch 4. Secrets 5. Far Above The Clouds
24h
Album Czesława Niemena „Postscriptum” (SACD Hybrid) wydany w limitowanym nakładzie, w cyklu „Polskie Nagrania catalogue selections”. Jest to pierwsza w Polsce edycja tej płyty zrealizowana w formacie SACD (Super Audio Compact Disc). Pierwszy raz w Polsce klasyka polskiej muzyki rozrywkowej ukazuje się na nośniku SACD. Cykl zawiera najważniejsze płyty z katalogu Polskich Nagrań, które zostały na nowo zremasterowane i wydane z niespotykaną dotąd starannością w formacie SACD. Wybór tego formatu jest ukłonem w stronę audiofilów. Reedycja najważniejszych płyt w formacie SACD, ze względu na dostępność archiwów Polskich Nagrań w postaci analogowych taśm matek, jest naturalnym wyborem umożliwiającym najdoskonalsze zbliżenie się albumów do analogowego oryginału wynosząc je na niespotykany dotąd na polskim rynku muzycznym poziom. W celu zapewnienia pełnej zgodności ze standardowymi odtwarzaczami płyt CD, niniejszy seria SACD została wykonana jako hybrydowa i zawiera dodatkową warstwę danych w formacie CD Audio, czytaną przez wszystkie odtwarzacze CD. Częstotliwość próbkowania strumienia danych DSD wykorzystywanego na płytach SACD jest 64 razy wyższa niż na płycie audio CD i wynosi 2,824MHz. Nagrywana w 1979 i ostatecznie wydana w 1980 roku płyta Czesława Niemena „Postscriptum” jest wydawnictwem dość eklektycznym. W istocie to nie tyle post scriptum jego twórczości, co rodzaj wizytówki. Autor przygotowywał ten album na targi muzyczne MIDEM ’80 w Cannes. Zawierał więc próbki jego możliwości, pokazujący potencjał artysty a z drugiej strony – był to kolejny całkowicie solowy album Niemena (po „Katharsis” z 1976 roku), prezentujący to, kim był i jaki był u progu nowej dekady lat 80. „Postscriptum” jest cennym uzupełnieniem niemenowskiej dyskografii – i próbą powrotu Niemena do nieco lżejszej i uproszczonej formalnie konwencji. Daleko jednak tym utworom do prostoty piosenek z wczesnych etapów jego kariery. Jest to ambitna, kunsztownie zaaranżowana – tym razem tylko na instrumenty klawiszowe – muzyka z poetyckim tekstem. Lista utworów: 1. Dziwny jest ten świat 2. Pokój 3. Nim przyjdzie wiosna 4. Elegia śnieżna 5. Moje zapatrzenie 6. Serdeczna muza 7. Żyć przeciw wojnie 8. Postscriptum
24h
'Drugi długogrający album Biggiego to dzieło z plejadą gości i całą masą hitów. Ambitny album w zamierzeniu miał być niejako sequelem "Ready to Die", rozpoczynając się w miejscu, gdzie zakończył się jego poprzednik. Pracując nad "Life After Death", Notorious B.I.G. korzystał z usług różnych producentów wśród, których znaleźli się DJ Premier, Easy Mo Bee, Clark Kent czy RZA. Zaowocowało to zróżnicowanym, eklektycznym zestawem piosenek. Różnorodny charakter materiału podkreślał także gościnny udział rozmaitych raperów, jak Jay-Z, Lil' Kim, Bone Thugs, Too $hort, L.O.X. i Mase oraz wokalistów, w tym Angeli Winbush, 112 i oczywiście Puff Daddy'ego, który jeszcze wyraźniej zaznaczył swoją obecność niż na "Ready to Die". To chyba właśnie samemu Puffy'emu należy podziękować za największe hity tego albumu: "Mo Money Mo Problems", "Hypnotize", "Sky's the Limit", czyli trzy piosenki, które zdecydowanie zyskały dzięki popowemu sznytowi, który im nadał. Na "Life After Death" wciąż jest mnóstwo gangsta opowieści, które zapewniły Biggie'emu szacunek na ulicach, ale to popowe piosenki zdobyły największa popularność i stały się klasykami gatunku. Lista utworów: Side A 1. Life After Death Intro 2. Somebody's Gotta Die 3. Hypnotize 4. Kick In The Door Side B 1. Fuck You Tonight 2. Last Day 3. I Love The Dough 4. What's Beef? Side C 1. B.I.G. Interlude 2. Mo Money Mo Problems 3. Niggas Bleed 4. I Gotta Story To Tell Side D 1. Notorious Thugs 2. Miss U 3. Another 4. Going Back To Cali Side E 1. Ten Crack Commandments 2. Playa Hater 3. Nasty Boy 4. Sky's The Limit Side F 1. The World Is Filled... 2. My Downfall 3. Long Kiss Goodnight 4. You're Nobody (Til Somebody Kills You)
Obecnie brak na stanie
Blisko pięć lat trzeba było czekać na nowy studyjny album fantastycznego Szkota włoskiego pochodzenia, Paolo Nutiniego, lidera wśród przedstawicieli nowej fali piosenkarzy, kompozytorów i autorów tekstów. Artysta podziękował fanom za cierpliwość przepiękną kolekcją piosenek, której nadał tytuł "Caustic Love". Głos ma tak dojrzały, że wydaje się, iż słyszymy artystę z kilkudziesięcioletnim stażem. Głęboki, ciepły, mocny, delikatnie zachrypnięty. A Paolo Nutini 9 stycznia 2014 roku skończył dopiero 27 lat! Jak na tak młodego twórcę, Szkot osiągnął bardzo wiele i od ładnych paru lat zaliczany jest do światowej czołówki wokalistów i kompozytorów. Ma niewiarygodny talent i doskonałe wyczucie, dzięki któremu tak zgrabnie łączy w swoich piosenkach różne style. Paolo Nutini nigdy nie ukrywał, że bardzo bliskie jego sercu są funk i soul. Dowód jego miłości do takiego grania znajdziemy niejednokrotnie na albumie "Caustic Love". Doskonałym wprowadzeniem do zawartości krążka jest singlowa piosenka "Scream (Funk My Life Up)”. To nagranie, w którym z elegancją i wyczuciem Paolo zmieszał funk, soul, przyprawiając go szczyptą gospel oraz z lekka bluesowym wokalem. Piosenki na "Caustic Love" Nutini nagrywał w paru studiach, między innymi w Walencji, Londynie, Glasgow oraz w Stanach Zjednoczonych. Za produkcję odpowiadał Nutini oraz Dani Castelar. Przypomnijmy, że wielka kariera Paolo Nutiniego zaczęła się w 2006 roku, gdy zachwycił świat debiutancką płytą "These Streets", która tylko na Wyspach sprzedała się w ponad 1,5 mln egzemplarzy. Wynik ten powtórzył wydany trzy lata później album "Sunny Side Up", który dał Paolo nominację do prestiżowych nagród Ivor Novello oraz BRIT Awards. Tę pierwszą Szkot zdobył.
24h
Jedyna składanka w dorobku jednej z najbardziej wpływowych i jednocześnie najbardziej tragicznych postaci amerykańskiego hip-hopu ukazała się w 10. rocznicę śmierci Notoriousa B.I.G. w 2007 roku. Wydawnictwo wylądowało na szczycie notowań po obu stronach Atlantyku. Pokrył się platyną na Wyspach i w USA. Wśród nagrań znalazły się wielkie hity rapera, chociażby "Juicy", "Big Poppa", "Hypnotize". Lista utworów: LP 1 Side A 1. Juicy 2. Big Poppa 3. Hypnotize 4. One More Chance/Stay With Me Remix Side B 1. Get Money 2. Warning 3. Dead Wrong 4. Who Shot Ya LP 2 Side C 1. Ten Crack Commandments 2. Notorious Thugs 3. Notorious B.I.G. 4. Nasty Girl Side D 1. Unbelievable 2. N***as Bleed 3. Running Your Mouth 4. Want That Old Thing Back 5. #!*@ You Tonight
24h
Piąty Longplay Czesława Niemena, nazywany „czerwonym albumem”, przeszedł do historii jako pierwszy dwupłytowy album z muzyką popularną wydany w Polsce, a zamieszczony na okładce charakterystyczny portret Niemena, stał się swoistą „ikoną popkultury”. Album ten, drugi nagrany z formacją Niemen Enigmatic, uważany jest za najbardziej rockowy w dorobku Czesława Niemena. Ukazał się w marcu 1971 roku, a nagrany został na przełomie 1970 i 1971 roku. W nagraniach udział wzięli: Jacek Mikuła – organy Hammonda, Tomasz Jaśkiewicz – gitara, Janusz Zieliński – gitara basowa, Czesław „Mały” Bartkowski – perkusja, muzykom towarzyszyło trio wokalne w składzie: Krystyna Prońko, Zofia Borca i Elżbieta Linkowska. Przy nagraniu drugiego krążka, w styczniu 1971 roku, w składzie zespołu nastąpiły pewne zmiany: trio wokalne zastąpiła grupa Partita, a w większości nagrań na perkusji gra Janusz Stefański. Gościnnie wystąpił też Zbigniew Namysłowski grając na flecie do kompozycji swojego autorstwa. Czesław Niemen ponownie sięgnął po poezję Cypriana Nowida: „Aerumnarum plenus” oraz „Italiam, Italiam”. Z albumu tego pochodzi też niezapomniany „Człowiek jam niewdzięczny” autorstwa samego Niemena. Album przygotowywano we współpracy z Fundacją im. Czesława Niemena. Remasteringiem i restauracją nagrań zajęła się Eleonora Atalay, córka Czesława Niemena. Lista utworów: LP 1 Side A 1. Człowiek jam niewdzięczny Side B 1. Aerumnarum plenus 2. Italiam, italiam 3. Enigmatyczne impresje LP 2 Side C 1. Nie jesteś moja 2. Wróć jeszcze dziś 3. Mój pejzaż Side D 1. Sprzedaj mnie wiatrowi 2. Zechcesz mnie zechcesz 3. Chwila ciszy 4. Muzyko moja
Obecnie brak na stanie