.

Filtruj według
Kategorie
Cena
$ $
Rok albumu
Pochodzenie zespołu
Nośnik
Wydawnictwo
Kraj wydania
Nazwa zespołu
Gatunek
Podgatunek
Zespół
Wydawnictwo 1/2
Filtruj
8,13 $
20,22 $
33,21 $
Do perkusji zasiadł namówiony przez ojca, tajniki gry na saksofonie i harmonijce ustnej zgłębił samodzielnie, śpiewać nie uczył się wcale, bo śpiewać umiał od zawsze. Był jedną z barwniejszych postaci polskiej estrady, ale w pamięci zapisał się jako wyśmienity wokalista obdarzony przez los talentami – niezwykłą barwą i skalą głosu, imponującą muzykalnością, wspaniałym poczuciem rytmu, estradowym wdziękiem i umiejętnością szybkiego nawiązywania kontaktu z publicznością. Gdyby od piosenki Czarny Ali-Baba przyszło mu zaczynać karierę piosenkarską, szybko stałby się ulubieńcem tłumów. Ale właśnie wtedy obchodził jubileusz dwudziestolecia pracy estradowej. Podczas jubileuszowej fety w teatrze STU przypomniano mu amatorskich Czartów, a także Beatmenów i Telstar, przygrywających rówieśnikom do tańca, krakowskich dixielandowców z Old Metropolitan Band i Beale Street Band, rockmanów z Kwadratu i Grupy Doktora Q, a nawet kabaretowe trio Sam, czyli Sikorowski, Piasecki i Zaucha. Śpiewać zaczął w Dżamblach od standardów bluesowych i rockowych. Ale w ówczesnych realiach drogę do radia i telewizji otwierały banalne piosenki. Z pomocą Strzeleckiego kurka złożył daninę ekranową, by już nieskrępowanie – jak pisali o nim i Dżamblach krytycy – wyprzedzać czas i „zasypywać przepaść dzielącą modne i wciąż mocne uderzenie i trudny jazz”. Tę muzykę ktoś słusznie nazwał wkrótce jazz-rockiem. Kariera Dżambli, choć krótka, wyznaczyła Andrzejowi Zausze stałe miejsce na polskiej scenie muzycznej. Pierwsza płyta prekursorów polskiego jazz-rocka okazała się jednak ostatnią. Andrzej Zaucha trafił do Anawy, opuszczonej przez Marka Grechutę. Współpraca z nią zaowocowała nowymi doświadczeniami, w których bardziej niż jazzowe frazowanie, liczyła się interpretacja tekstu, walor słowa wyartykułowanego z wyśmienitą dykcją. Ale i ta przygoda muzyczna Zauchy trwała krótko. Ślad na szczęście pozostał, a Andrzej Zaucha stał się artystą rozpoznawalnym. Zanim jednak znalazł swoje miejsce w muzyce, spędził za granicą sześć lat, grając i śpiewając w zespole rozrywkowym Mini Max. Powrócił na estradę w 1980 roku. I wtedy okazało się, jak bardzo jest potrzebny polskiej piosence. „Trzeba robić to, co się lubi i wtedy robi się to dobrze”. Mówił tak, gdy trenował kajakarstwo i odnosił sukcesy sportowe. Tej samej zasadzie hołdował, gdy zauroczyła go muzyka. Kolejne doświadczenia systematycznie wyzwalały drzemiące w nim zdolności artystyczne. Wystąpił w spektaklach muzycznych. Pojawił się też w epizodycznych rolach filmowych. „To świetny aktor, który gra piosenkarza” – powiedział kiedyś o nim profesor Bardini. Zaucha jazzman korzystał z każdej okazji, by pokazać, co tak naprawdę jest jego „serca biciem”. „Bo – jak mówił w jednym z wywiadów – jazzowe kawałki to po prostu ładne piosenki. Wszystko zależy tylko od tego, jak się je poda”. Swoboda we frazowaniu, wyczucie swingu, nieco chropawy głęboki głos o „czarnej” barwie były znakiem firmowym jego jazzowej wokalistyki. Jego najlepsze dni miały dopiero nadejść. Dożywał czasów, gdy mogły się spełnić marzenia każdego artysty. Stało się jednak inaczej. Zginął 10 października 1991 roku, zastrzelony wraz z towarzyszącą mu aktorką Zuzanną Leśniak. Zabójcą był jej mąż, francuski reżyser Ives G. Co po nim zostało? Trochę rozwichrzonego dorobku, którego nikt wcześniej nie porządkował. Kilkanaście wywiadów prasowych, recenzje płyt, kilkadziesiąt teledysków i setki artykułów omawiających sensacyjne okoliczności jego śmierci.
24h
Repertuar niniejszego dwupłytowego albumu został wybrany z czterech płyt winylowych wydanych przez Polskie Nagrania. Nie wahamy się ich zaliczyć do "winyli kultowych", gdyż jeszcze za czasów ich "winylowego żywota" zyskały one opinię publikacji nadzwyczajnych. Dlatego więc po latach na pierwszym kompakcie powtarzamy w całości płytę Dżambli „Wołanie o słońce nad światem” – ze wszystkimi dziewięcioma utworami nagranymi w 1971 roku. Po nich z czarnego krążka SXL 1066 Anawa, dołączamy dziewięć z jedenastu piosenek – wszystkie w których śpiewa Andrzej Zaucha. Kompakt numer 2 rozpoczyna się zestawem siedmiu utworów jazzowych zarejestrowanych z Big Bandem (na winylu SX 2565 było ich osiem). Następnie już w całości dajemy „Wszystkie stworzenia duże i małe” (SX 2119) dotąd rzadko wykorzystywane w kompilacjach, obecnie dostępnych na rynku. Jest naszym zamiarem, by wybitny talent artystyczny Andrzeja Zauchy, raz jeszcze zaświecił blaskiem tych czterech różnych barw, utrwalony w mikrorowkach czterech winylowych płyt.
24h
Jubileuszowa edycja albumu Andrzeja Zauchy „Wszystkie stworzenia duże i małe” wydana na czarnym CD z okazji 65-lecia Polskich Nagrań. Płyta „Wszystkie stworzenia duże i małe”, to pierwszy solowy album w karierze Andrzeja Zauchy. Został wydany wiosną 1983 roku z charakterystyczną okładką Andrzeja Pągowskiego. Od strony muzycznej to bardzo udana fuzja funku, soulu i wysmakowanego popu – nie zabrakło dynamicznych, pełnych energii kompozycji „Spocznij kapturku...”, ale też utworów wolniejszych, lekko rozmarzonych „Miauczy kwiczy” czy rozbujane „Tak się czuję”. Doskonale wypadł tytułowy duet z Ewą Bem, a także kilka gościnnych solowych popisów Józefa Skrzeka na syntezatorach Mooga. Nad wszystkim rzecz jasna króluje sam Zaucha, który prowadzi przez opowieści Wojciecha Jagielskiego mocnym i pewnym głosem. Jak sam Zaucha mówił: „W muzyce rozrywkowej powinien zaistnieć moment swingowania. Jeśli jest to kołysanie, można przy tym zatańczyć, to znaczy, że tam jest element swingu, wszystko się porusza. Muzyka rozrywkowa, przy której nie da się zatańczyć, to w ogóle nie jest muzyka, która porywa duszę i ciało.” Przy „Wszystkich stworzeniach dużych i małych” da się tańczyć. Dusza i ciało na pewno będą usatysfakcjonowane.
24h
ZAZ, czyli Isabelle Geffroy, obdarzona niezwykłym talentem oraz wielką sceniczną charyzmą francuska artystka, już swoją imienną, debiutancką płytą wzbudziła zachwyt oraz zyskała wielką popularność. Wydany w 2013 roku drugi album ""Recto Verso"" pozycję artystki umocnił. Album zawiera smakowitą, typową dla ZAZ mieszankę stylów, w tym jazz, blues, pop, soul, folk. Promowała go świetna, przebojowa piosenka ""On Ira"". Inne znakomite utwory z tego wydawnictwa to ""Si"" i ""Gamine"". Tak jak w przypadku debiutu, ""Recto Verso"" zyskał diamentowy status we Francji oraz platynowy w Polsce.
Obecnie brak na stanie
8,13 $
Debiutancka płyta wyjątkowej artystki, którą pokochała polska publiczność – ZAZ. Imienny materiał miał premierę w 2010 roku i stał się wielkim wydarzeniem w ojczyźnie Francuzki. A także w Polsce. Zarówno nad Sekwaną, jak i nad Wisłą płyta ""ZAZ"" wspięła się na pierwsze miejsce notowania albumów. We Francji uzyskała status diamentowy, w Polsce podwójnie platynowy. Z ""ZAZ"" pochodzą pierwsze wielkie hity Isabelle Geffroy, jak naprawdę nazywa się artystka - ""Je Veux"" i ""Le Long de la Route"". Na debiucie ZAZ zawarła kwintesencję swego muzycznego stylu, na który składają się pop, blues, jazz, folk, soul oraz francuska chanson. Z jej utworów bije wielka radość życia. Potrafi porwać zarówno z tłum w wielkiej hali, jak i zachwycić, śpiewając na ulicy swoim wyjątkowym, z miejsca rozpoznawalnym głosem.
24h
20,22 $
Trzy lata po wydaniu platynowego albumu "Effet Miroir", Zaz powaraca z piątym albumem, nad którym zaczęła pracować wiosną 2020 roku podczas lockdownu. - Potrzebowałam wówczas spokoju, potrzebowałam się niemal wycofać - mówi artystka, która sprzedała 4 miliony płyt na całym świecie odkąd zachwyciła publiczność w 2010 roku swym pierwszym albumem i hitem "Je veux". - Było to zupełne przeciwieństwo tego, co robiłam przez ostatnie 10 lat, co należy uznać za paradoks. Nad nadchodzącym albumem Zaz pracowała z holenderskim producentem Reynem. Ten pianista i kompozytor muzyki filmowej zaprosił wokalistkę do swego studia, które powstało w dawnej kaplicy. Zaz nagrała też kilka piosenek w swoim domu oraz w studiach w Brukseli i Prowansji.
24h
Uwielbiana w Polsce francuska wokalistka Zaz przedstawia czwarty w karierze album "Effet Miroir". Obdarzona wyjątkowym głosem i swobodnie poruszająca się między jazzem, popem, soulem i piosenką francuską Isabelle Geffroy, jak naprawdę nazywa się Zaz, jest obecnie najpopularniejszą piosenkarką we Francji i najbardziej znaną francuską piosenkarką na świecie. Od 2010 roku, kiedy premierę miał przebój "Je Veux", sprzedała ponad 4 mln albumów i wystąpiła na pięciu kontynentach. Przy ostatniej studyjnej płycie, wydanej w 2014 roku "Paris", Zaz współpracowała między innymi z Quincym Jonesem, Charlesem Aznavourem i Pablo Alboránem. ZAZ jest niezwykle lubiana w Polsce. Każda z trzech płyt Francuzki pokryła się u nas platyną ("Recto Verso") albo podwójną platyną ("Zaz" i wspomniana "Paris"). Nową płytę promował singiel "Qué Vendrá". Niezwykle popularna w naszym kraju francuska artystka śpiewa w nowym utworze zarówno w swoim ojczystym języku, jak i po hiszpańsku. "Z mojej perspektywy to utwór o tym, jak idziemy przez życie. Tytuł jest odbiciem ostatnich ośmiu lat, które spędziłam na koncertach w różnych częściach świata i przypomina mi o wszystkich spotkaniach i naukach, które mi się w tym czasie przydarzyły. "Qué Vendrá" można przetłumaczyć z hiszpańskiego na "co będzie, to będzie". Tekst mówi o tym, aby brać życie takim, jakie jest i niczego nie żałować" mówi o utworze Zaz.
24h
Trzy lata po wydaniu platynowego albumu "Effet Miroir", Zaz powróciła z piątym albumem, nad którym zaczęła pracować wiosną 2020 roku podczas lockdownu. - Potrzebowałam spokoju, potrzebowałam się niemal wycofać - mówiła artystka, która sprzedała 4 miliony płyt na całym świecie odkąd zachwyciła publiczność w 2010 roku swoim pierwszym albumem i hitem "Je veux". - Było to zupełne przeciwieństwo tego, co robiłam przez ostatnie 10 lat, co należy uznać za paradoks. Nad albumem "Isa" Zaz pracowała z holenderskim producentem Reynem. Ten pianista i kompozytor muzyki filmowej zaprosił wokalistkę do swego studia, które powstało w dawnej kaplicy. Zaz nagrała też kilka piosenek w swoim domu oraz w studiach w Brukseli i Prowansji. Świąteczna edycja płyty zawiera dodatkową płytę CD z niepublikowanymi wcześniej utworami oraz nowymi wersjami znanych już kompozycji, a także krążek DVD - 73-minutowy koncert zarejestrowany w 2021 roku w Prowansji. Lista utworów: CD 1 1. Les jours heureux 2. Imagine 3. De couleurs vives 4. Ce que tu es dans ma vie 5. Tout là-haut 6. Il faut qu’on se donne 7. Exister 8. A perte de rue 9. Comme tu voudras 10. Avec son frère 11. Le jardin des larmes (feat. Till Lindemann) 12. Le chant des grives 13. Et le reste CD 2 1. L’une ou l’autre 2. Sans en avoir l’air 3. Animaux fragiles (with Ycare) 4. Serendipia (New Version)
24h
33,21 $
Debiutancki album wyjątkowej artystki, którą pokochała polska publiczność – „Zaz”. Tym razem wydanie dostępne jest na płycie analogowej. Imienny materiał miał premierę w 2010 roku i stał się wielkim wydarzeniem w ojczyźnie Francuzki. A także w Polsce. Zarówno nad Sekwaną, jak i nad Wisłą płyta "Zaz" wspięła się na pierwsze miejsce notowania albumów. We Francji uzyskała status diamentowy, w Polsce podwójnie platynowy. Z "Zaz" pochodzą pierwsze wielkie hity Isabelle Geffroy, jak naprawdę nazywa się artystka - "Je veux" i "Le long de la route". Na debiucie ZAZ zawarła kwintesencję swego muzycznego stylu, na który składają się pop, blues, jazz, folk, soul oraz francuska chanson. Z jej utworów bije wielka radość życia. Potrafi porwać zarówno tłumy w wielkiej hali, jak i zachwycić, śpiewając na ulicy swoim wyjątkowym, z miejsca rozpoznawalnym głosem. Lista utworów: 1. Les Passants 2. Je Veux 3. Le Long De La Route 4. La Fée 5. Trop Sensible 6. Prends Garde A Ta Langue 7. Ni Oui Ni Non 8. Port Coton 9. J'Aime A Nouveau 10. Dans Ma Rue 11. Eblouie Par La Nuit
Obecnie brak na stanie
"Recto verso" to album francuskiej wokalistki Zaz, pierwotnie wydany w 2013 roku, który oferuje mieszankę melancholii, energii i francuskiego uroku. Zaz w swoim charakterystycznym stylu interpretuje różnorodne tematy, od miłości po refleksje nad życiem codziennym. Album zawiera przeboje takie jak "On ira" i "Si" oraz inne piosenki, które uchwycą zarówno serca nowych, jak i stałych fanów jej muzyki. Lista utworów: LP 1 Side A 1. On Ira 2. Comme Ci, Comme Ça 3. Gamine 4. T'attends Quoi 5. Ensemble Side B 1. Déterre 2. Toujours 3. Si Je Perds 4. Je Rentre 5. Si LP 2 Side C 1. Oublie Loulou 2. Cette Journée 3. Nous Debout 4. La Lune 5. La Part D'ombre Side D 1. Le Retour Du Soleil 2. Laissez-moi 3. En Rêve 4. La Lessive 5. J'ai Tant Escamoté
24h
Aga Zaryan nagrała płytę która redefiniuje granice muzyki jazzowej na wielu poziomach. „High & Low” jest różnorodna stylistycznie, dojrzała emocjonalnie, świadoma społecznie, muzycznie wyrafinowana. Zaryan zaskakuje nowym brzmieniem swojej muzyki, swobodnie czerpie z bogatych tradycji r&b, funku, bossa novy i jazzu. Wokalistka hipnotyzuje głosem, silnym, to znów delikatnym i zmysłowym. „Spirit Voices” to pierwszy singiel, który zapowiada nową płytę. Komppozycja autorstwa Paula Simona w wykonaniu Agi Zaryan jest pełna pozytywnej energii. Mieni się wielowymiarową warstwą rytmiczną i wspaniałym wykonaniem instrumentalistów, którzy wzięli udział w nagraniu albumu. Aga Zaryan – Vocals Michał Tokaj – Keyboards David Dorůžka – Guitars Sławek Kurkiewicz – Electric Bass Pedro Segundo – Drums / Percussion Łukasz Żyta – Drums (4 / 9) Munyungo Jackson – Percussion (3) Marcin Kaletka – Tenor Saxophone Robert Majewski – Trumpet / Flugelhorn Grzegorz Nagórski – Trombone Corbin Jones – Tuba (5 / 9 / 10) Irena Kijewska – Background Vocals
24h
Ragged Glory (1990) to pełna energii płyta Neila Younga & Crazy Horse, nagrana w Broken Arrow Ranch. Oryginalny album z 10 utworami został wzbogacony o 4 rzadkie kompozycje, w tym b-side’y „Interstate” i „Don’t Spook The Horse” oraz niepublikowane wcześniej „Box Car” i „Born To Run”. Album zremasterowano z oryginalnych taśm analogowych. LP 1 Side A 1. Country Home (2023 Remaster) – 7:05 2. White Line (2023 Remaster) – 2:59 3. F*!#in' Up (2023 Remaster) – 5:54 Side B 1. Over and Over (2023 Remaster) – 8:28 2. Love to Burn (2023 Remaster) – 10:00 LP 2 Side C 1. Farmer John (2023 Remaster) – 4:14 2. Mansion on the Hill (2023 Remaster) – 4:47 3. Days That Used to Be (2023 Remaster) – 3:42 Side D 1. Love and Only Love (2023 Remaster) – 10:18 2. Mother Earth (Natural Anthem) [2023 Remaster] – 5:12 LP 3 Side E 1. Interstate – 6:22 2. Don't Spook the Horse – 7:51 Side F 1. Boxcar – 3:16 2. Born to Run – 12:13
24h
"Somewhere Under The Rainbow" to zapis występu Neila Younga na żywo w londyńskim Rainbow Theatre z zespołem Santa Monica Flyers. W składzie występuje Neil Young (wokal i gitara) z gwiazdorskim zespołem: Nils Lofgren (gitara elektryczna i akustyczna, fortepian, akordeon), Ben Keith (gitara stalowa, wokal), Billy Talbot (bas, wokal) i Ralph Molina (perkusja, wokal). Lista utworów: CD 1 1. Tonight's The Night 2. Mellow My Mind 3. World On A String 4. Speakin' Out 5. Albuquerque 6. New Mama 7. Roll Another Number (For The Road) 8. Tired Eyes 9. Tonight's The Night - Part II CD 2 1. Flying On The Ground Is Wrong 2. Human Highway 3. Helpless 4. Don't Be Denied 5. Cowgirl In The Sand
24h
Lista utworów: 1. My My, Hey Hey (Out Of The Blue) (Album Version) 03:45 2. Thrasher (Album Version) 05:38 3. Ride My Llama (Album Version) 02:29 4. Pocahontas (Album Version) 03:22 5. Sail Away (Album Version) 03:46 6. Powderfinger (Album Version) 05:30 7. Welfare Mothers (Album Version) 03:48 8. Sedan Delivery (Album Version) 04:40 9. Hey Hey, My My (Into The Black) (Album Version) 04:59
24h
"Freedom" Neila Younga, pierwotnie wydany w 1989 roku, to mocny album, który odzwierciedla ducha lat 80-tych. Pełen emocjonalnych ballad i energetycznych rockowych utworów, takich jak "Rockin' in the Free World" i "Don't Cry", stanowi powrót Younga do surowego brzmienia lat młodości. Album łączy w sobie osobiste refleksje z ostrą krytyką społeczną, oferując słuchaczom głębokie i autentyczne przeżycia. Lista utworów: LP 1 Side A 1. Rockin' in the Free World (Live Acoustic) – 3:40 2. Crime in the City (Sixty to Zero Pt. I) – 8:45 3. Don't Cry – 4:14 Side B 1. Hangin' on a Limb – 4:18 2. Eldorado – 6:03 3. The Ways of Love – 4:29 LP 2 Side C 1. Someday – 5:40 2. On Broadway – 4:57 3. Wrecking Ball – 5:08 Side D 1. No More – 6:03 2. Too Far Gone – 2:47 3. Rockin' in the Free World – 4:42
24h
Harvest Moon (Clear)
24h
Wydany w lutym 1972 roku "Harvest" był trzecim solowym albumem Neila Younga i jest jednym z najbardziej udanych i lubianych albumów w jego długiej karierze. Album był numerem 1 w wielu krajach i zawiera światowy hit "Heart of Gold". 50th Anniversary Deluxe Edition Box Sets ukazuje się na winylu i CD. Box sety zawierają oryginalny album, 3 outtakes z sesji Harvest, dwa DVD i książkę w twardej oprawie. Pierwsze DVD to Harvest Time - 2-godzinny, niewydany film nakręcony podczas tworzenia Harvest, zawierający materiał z rancza Neila w Broken Arrow w Północnej Kalifornii oraz sesje nagraniowe w Nashville i Londynie. Drugie DVD to niepublikowany występ BBC In Concert z lutego 1971 roku. Twarda oprawa książki dołączonej do boxu zawiera 40 zdjęć, z których wiele nigdy wcześniej nie było publikowanych, oraz notki Joela Bernsteina. Lista utworów: CD 1: Harvest 1. Out On The Weekend 2. Harvest 3. A Man Needs A Maid 4. Heart Of Gold 5. Are You Ready For The Country?’ 6. Old Man’ 7. There’s A World’ 8. Alabama’ 9. The Needle And The Damage Done’ 10. Words (Between The Lines Of Age)’ CD 2: Neil Young Live In Concert at the BBC, February 1971 1. Out On The Weekend 2. Old Man 3. Journey Through The Past 4. Heart of Gold 5. Don’t Let It Bring You Down 6. A Man Needs A Maid 7. Love in Mind 8. Dance Dance Dance CD 3: Harvest Outtakes 1. Bad Fog Of Loneliness 2. Journey Through The Past 3. Dance Dance Dance DVD 1: 1. Harvest Time (2-Hour Film)
24h
Lista utworów: 1. Pocahontas 2. Will to Love 3. Star of Bethlehem 4. Like a Hurricane 5. Too Far Gone 6. Hold Back the Tears 7. Homegrown 8. Captain Kennedy 9. Stringman 10. Sedan Delivery 11. Powderfinger 12. Look out for My Love
24h
Neil Young – gitarzysta, wokalista i kompozytor rockowy, wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame w 1995 roku (jako artysta solowy) i w 1997 (wraz z Buffalo Springfield). Kawaler Orderu Kanady i Orderu Manitoby. Autor poetyckich, filozofujących tekstów piosenek, cechujących się jednakże prostotą stylu. Od lat 60. aż do dziś wyraża w nich ideały cechujące kontrkulturę hippisowską. W swym muzycznym stylu przechodzi ze skrajności w skrajność – od miękkiego, niekiedy łzawego, akustycznego folk rocka, do agresywnego hard rocka, zawsze jednak dotykając w swej muzyce istotnych kwestii ludzkiej egzystencji. W swoim folkowym dorobku skłaniał się nieraz w stronę rocka psychodelicznego, a nawet grunge'u i heavy metalu. Często wzbogacał swoje utwory o długie, spektakularne solówki gitarowe. Głos Neila Younga, nienaturalnie wysoko ustawiony, a zarazem nieco szorstki, jest jednym z najłatwiej rozpoznawalnych w muzyce rockowej. Neil Young jest znany ze swej pracowitości. Od początku swej kariery w połowie lat sześćdziesiątych nieustannie nagrywa nową muzykę oraz intensywnie koncertuje, jednocześnie współpracując z wielką ilością innych artystów, także tych z najmłodszego pokolenia. Ze względu na swój wpływ na powstanie i rozwój muzyki grunge nazywany bywa „ojcem chrzestnym grunge’u”. Harvest – czwarty solowy album nagrany przez Neila Younga w okresie od stycznia do września 1971 i wydany przez firmę nagraniową Reprise w 1972 r. Po rozwiązaniu się grupy Crosby, Stills, Nash and Young, Neil Young zebrał grupę słynnych studyjnych muzyków (zobacz: Area Code 615) i nazwał ją Stray Gators. Po wydaniu w lutym 1972 r. album ten stał się najlepiej sprzedającą płytą długogrającą 1972 r. w USA i dotarł do 1 miejsca na liście najpopularniejszych albumów. Ten niespodziewany sukces i nagła sława o mało nie przyczyniły się do porzucenia przez Younga zawodu muzyka. Płyta ta była, jak zwykle w tym okresie, wyważoną mieszanką rocka, country rocka i folk rocka. Young nie zawahał się także przed umieszczeniem na albumie utworu o problemie uzależnienia od narkotyków. Artysta, który nigdy nie używał narkotyków, będzie już niedługo świadkiem śmierci swoich dwóch przyjaciół, co zaowocuje serią depresyjnych płyt. Lista utworów: Strona A: 1. Out On The Weekend 2. Harvest 3. A Man Needs A Maid 4. Heart Of Gold 5. Are You Ready For The Country? Strona B: 1. Old Man 2. There's A World 3. Alabama 4. The Needle And The Damage Done 5. Words
24h
Weld (1991) to przełomowy album koncertowy Neila Younga z Crazy Horse, nagrany po wydaniu Ragged Glory. Pochodzi z niezwykle twórczego okresu w historii zespołu, a Young po raz kolejny udowodnił, że jest nieprzewidywalnym pionierem rock & rolla, którego trudno zaszufladkować. Lista utworów: LP 1 Side A 1. Hey Hey, My My (Into the Black) [Live] 2. Crime in the City (Live) 3. Blowin' in the Wind (Live) Side B 1. Welfare Mothers (Live) 2. Love to Burn (Live) 3. Cinnamon Girl (Live) LP 2 Side C 1. Mansion on the Hill (Live) 2. F*!#in' Up (Live) 3. Cortez the Killer (Live) Side D 1. Powderfinger (Live) 2. Love and Only Love (Live) 3. Rockin' in the Free World (Live) LP 3 Side E 1. Like a Hurricane (Live) 2. Farmer John (Live) Side F 1. Tonight's the Night (Live) 2. Roll Another Number (For the Road) [Live]
24h
Debiutancki legalny album Zdechłego Osy, który jeszcze przed ukazaniem się tego krążka został nominowany do Fryderyka w kategorii Fonograficzny Debiut Roku. Na płycie usłyszeć można m.in. doskonale znane utwory takie jak „Zakochałem się w Twojej matce”, „Adhdlgbthwdp” czy „Jak Ty oka nie masz”, a także kilkanaście premierowych kompozycji.
24h
Oszałamiająca kolekcja czterech albumów Neila Younga, która rozpoczyna się od renesansu, który nastąpił wraz z wydaniem "Freedom" w 1989 roku i jest kontynuowana w kolekcjach "Ragged Glory" (1990), "Weld" (1991) i "Arc" (1991). Jest to opowieść o tym, jak słynny muzyk zobaczył przyszłość i otworzył nowe kreatywne światy dla wykorzystania dźwięku i oryginalności. Neil Young to ważna postać nie tylko w historii amerykańskiego rocka. Pomysłowy gitarzysta, autor tekstów, wokalista, a obecnie przedsiębiorca branży muzycznej zainspirował wielu naśladowców. Był członkiem Shadows i Buffalo Springfiled, zespołu Crosby, Still, Nash & Young, ale przede wszystkim zasłynął jako muzyk solowy. Jest okrzyknięty jednym z największych wykonawców rock and rolla i najbardziej szanowanych gitarzystów. Lista utworów: LP 1/2: Freedom 1. Rockin' In the Free World (Live Acoustic) 2. Crime In the City (Sixty To Zero Part 1) 3. Don't Cry 4. Hangin' On a Limb 5. Eldorado 6. The Ways of Love 7. Someday 8. On Broadway 9. Wrecking Ball 10. No More 11. Too Far Gone 12. Rockin' In the Free World (Electric) LP 3/4/5: Ragged Glory Smell the Horse 1. Country Home 2. White Line 3. Fuckin' Up 4. Over and Over 5. Love To Burn 6. Farmer John 7. Mansion On the Hill 8. Days That Used To Be 9. Love and Only Love 10. Mother Earth (Natural Anthem) Bonus: 11. Interstate 12. Don't Spook the Horse 13. Box Car 14. Born To Run LP 6/7/8: Weld 1. Hey Hey, My My (Into the Black) 2. Crime In the City 3. Blowin' In the Wind 4. Welfare Mothers 5. Love To Burn 6. Cinnamon Girl 7. Mansion On the Hill 8. Fuckin' Up 9. Cortez the Killer 10. Powderfinger 11. Love and Only Love 12. Rockin' In the Free World 13. Like a Hurricane 14. Farmer John 15. Tonight's the Night 16. Roll Another Number (For the Road) LP 9: 1. Arc (A Compilation Composition)
24h
Lista utworów: 1. Sugar Mountain (05:02) 2. I Am A Child (03:00) 3. Comes A Time (03:15) 4. After The Gold Rush (03:48) 5. My My, Hey Hey (Out Of The Blue) (04:11) 6. When You Dance I Can Really Love (03:42) 7. The Loner (04:52) 8. The Needle And The Damage Done (03:06) 9. Lotta Love (02:52) 10. Sedan Delivery (04:49) 11. Powderfinger (05:43) 12. Cortez The Killer (06:19) 13. Cinnamon Girl (03:21) 14. Like A Hurricane (08:02) 15. Hey Hey, My My (Into The Black) (04:36) 16. Tonight's The Night (07:13)
24h
Lista utworów: 1. Country Home 2. White Line 3. F !No.In' Up 4. Over & Over 5. Love To Burn 6. Farmer John 7. Mansion On The Hill 8. Days That Used To Be 9. Love & Only Love 10. Mother Earth (Natural Anthem)
24h