.
Oto „Kujaviak Goes Funky”, album nagrany przez Kwintet Zbigniewa Namysłowskiego w marcu 1975 i wydany później tego roku jako volume 46 serii Polish Jazz. Jedna z najważniejszych pozycji tej serii i polskiej dyskografii jazzowej w ogóle. Tytułowa suita jako majstersztyk formalnej zgodności jazzowej kompozycji z polskim idiomem stała się wzorcem odniesienia dla wszelkich bliskich spotkań folkloru z inną muzyką. Album „Kujaviak Goes Funky” jest wielkim przebojem. W ankiecie krytyków „Jazz Forum” uznano go za trzecią najlepszą polska płytę jazzową wszechczasów, za „Astigmatic” i „Winobraniem”. Przez pierwsze 20 lat od wydania wznowiły go Polskie Nagrania i trzech innych wydawców. Reedycja tego przebojowego albumu ukazuje się także na CD. Lista utworów: Side A 1. Kujaviak Goes Funky Gesówka Appenzeller’s Dance Side B 2. Smutny Jasio 3. Quiet Afternoon 4. Zabłąkana owieczka
Obecnie brak na stanie
Lista utworów: 1. The End 2. Dead! 3. This Is How I Disappear 4. The Sharpest Lives 5. Welcome to the Black Parade 6. I Don't Love You 7. House of Wolves 8. Cancer 9. Mama 10. Sleep 11. Teenagers 12. Disenchanted 13. Famous Last Words 14. Blood
Obecnie brak na stanie
„Drones” studyjna płyta zespołu Muse wydana po blisko trzyletniej przerwie. Matt Bellamy, Chris Wolstenholme i Dominic Howard nagrali na swój siódmy studyjny materiał tuzin piosenek. Nadali im również brzmienie, do spółki z legendą konsolety, Robertem Johnem „Muttem” Lange (m.in. „Back In Black” AC/DC). Nagrania odbyły się w studiu w Vancouver (The Warehouse Studio), w Kanadzie. „Drony to dla mnie metaforyczni psychopaci, którzy mogą bez konsekwencji zachowywać się jak psychopaci. Światem rządzą drony, które wykorzystują drony, aby uczynić z nas drony. Płyta jest dokumentacją podróży człowieka, od całkowitej utraty nadziei do indoktrynacji przez system, aby stać się kimś na kształt ludzkiej wersji drona, a potem do ucieczki człowieka od oprawców” – wyjaśnia koncept albumu Matt Bellamy. Poprzednia płyta Muse, „The 2nd Law”, ukazała się w 2012 roku i zajęła pierwsze miejsce na listach w 21 krajach. Do tej pory angielskie trio sprzedało na całym świecie ponad 17 mln albumów. Lista utworów: LP 1: Side A 1. Dead Inside 2. [Drill Sergeant] 3. Psycho 4. Mercy Side B 1. Reapers 2. The Handler LP 2: Side C 1. [Jfk] 2. Defector 3. Revolt 4. Aftermath Side D 1. The Globalist 2. Drones
24h
Zespół Queen był inspiracją dla wielu twórców. Na piątym studyjnym albumie tria Muse słychać wyraźnie, że również dla niego. Ale charakterystyczne twórcze piętno Matta Bellamy'ego, Chrisa Wolstenholme'a i Dominica Howarda zostało zachowane. Nic dziwnego, że „The Resistance” z 2009 roku okazał się kolejnym wielkim sukcesem komercyjnym Muse. Płytę trio nagrywało w pięknych okolicznościach przyrody, we Włoszech, nad jeziorem Como. Samo wyprodukowało „The Resistance”. I z zadania wywiązało się celująco. Za miksy odpowiedzialny był Mark „Spike” Stent (Oasis, Depeche Mode). Niemniej ważna od brzmienia była, jakość piosenek. Z tą na szczęście było wspaniale. Grunt pod ogromny sukces albumu przygotował singel „Uprising”. „The Resistance” aż w 19 krajach uplasował się na pierwszym miejscu notowań albumów. Został też wyróżniony Grammy dla najlepszego albumu rockowego. Lista utworów: LP 1 Side A 1. Uprising 2. Resistance 3. Undisclosed Desires Side B 1. United States Of Eurasia (+ Collateral Damage) 2. Guiding Light LP 2 Side C 1. Unnatural Selection 2. MK Ultra 3. I Belong To You (+ Mon Cœur S'ouvre A Ta Voix) Side D 1. Exogenesis: Symphony Part 1 (Overture) 2. Exogenesis: Symphony Part 2 (Cross-Pollination) 3. Exogenesis: Symphony Part 3 (Redemption)
24h
Symfonicznie, rockowo, ale też dubstepowo i synthpopowo. Tak jest na piątym studyjnym albumie znakomitego brytyjskiego tria Muse. Płyta bez wątpienia będzie jednym z najważniejszych i najczęściej komentowanych muzycznych wydarzeń 2012 roku! Matt Bellamy, Dominic Howard i Chris Chris Wolstenholme zaczęli nagrywać piosenki na następcę doskonałego, multiplatynowego albumu "The Resistance" jesienią 2011 roku. Materiał powstał w trakcie kilku sesji nagraniowych, które zorganizowano w paru studiach nagraniowych w Kalifornii. Brytyjczycy tym razem postanowili zaskoczyć. Obok piosenek typowych dla Muse, rockowych i epickich w stylu Queen i Led Zeppelin, ale też trochę zalatujących U2 i Davidem Bowie z lat 70., napisali numery, w których słychać inspiracje dubstepem à la Skrillex oraz synthpopem. Jest też kompozycja wyjątkowa, "Follow Me", którą Matt Bellamy napisał po urodzeniu swego synka Binghama. Muzyk wykorzystał w piosence bicie serca Binghama, które zostało zarejestrowane na krótko przed narodzinami dziecka, które nastąpiły 9 lipca 2011 roku. W produkcji tego kawałka wspomógł Muse brytyjski duet Nero, poruszający się pomiędzy dubstepem, electro i house'em. Kolejne dwa szczególne utwory z "The 2nd Law" napisał basista Chris Wolstenholme. Chodzi o "Save Me" oraz "Liquid State", w których opowiada o swojej walce z uzależnieniem od alkoholu. Jako pierwsza album promowała kompozycja "Surival" - główną piosenka Igrzysk Olimpijskich w Londynie. W dalszej kolejności pojawiły się "Unsustainable", a jako trzecia "Madness". Warto też wspomnieć, że Muse skorzystali z usług Davida Campbella, znakomitego kompozytora, który wcześniej pracował choćby z Metallicą, Kiss, Linkin Park i Bon Jovi, a prywatnie jest ojcem Becka. Niedługo po premierze albumu "The 2nd Law" Matt Bellamy, Dominic Howard i Chris Chris Wolstenholme wyruszą na europejską trasę koncertową. 23 listopada 2012 brytyjskie trio zawita ponownie do Polski, konkretnie do Łodzi i wystąpi w Atlas Arenie. Wersja na dwóch płytach vinylowych.
24h
Trzeci i ostatni album nagrany przez Czesława Niemena z zespołem Akwarele. Niemen na ogół z niechęcią odnosił się do wydawania kolekcji typu The Best of. Mimo to przy trzecim albumie postanowił wrócić do starych piosenek. Na longplayu znalazły się głównie utwory śpiewane jeszcze z zespołem Niebiesko-Czarnymi. Repertuar płyty układał sam Niemen, który tak tłumaczył wybór piosenek: "Brałem pod uwagę raczej moje osobiste do nich przywiązanie, popularność na koncertach we wcześniejszym okresie, no i ich zgodność z moim ówczesnym wizerunkiem estradowym. Pominąłem więc oczywiste samby z samych początków czy utwory cudzej kompozycji, wykonywane z Niebiesko-Czarnymi. Dzięki temu płyta uzyskała – mimo wszystko – walor pewnej spójności, a także stricte autorski charakter." Na płycie został umieszczony również nowy utwór: Obok nas. Z kolei dwa inne, choć nie nowe, pochodziły spoza repertuaru artysty: Nie wiem, czy to warto oraz Przyjdź w taką noc. Album przygotowywano we współpracy z Fundacją im. Czesława Niemena, a odrestaurowaniem nagrań zajęła się Eleonora Atalay, córka Czesława Niemena. Remastering z zachowaniem "ducha" i natury oryginalnego brzmienia z lat sześćdziesiątych zrobił reżyser Jacek Gawłowski.
24h
Dzieło wszechczasów w mistrzowskim wykonaniu Anne-Sophie Mutter i człowieka, który ją przed laty odkrył, Maestro Herberta von Karajana. Lista utworów: Side A 1. Concerto No.1 in E major ‘Spring’ / ‘La primavera’ RV269 2. Konzert Nr.1 E-dur „Der Frühling 3. Concerto n° 1 en mi majeur « Le printemps » 4. I. Allegro 5. II. Largo 6. III. Allegro 7. Concerto No.2 in G minor ‘Summer’ / ‘L’estate’ RV315 8. Konzert Nr.2 g-moll „Der Sommer” 9. Concerto n° 2 en sol mineur « L’été » 10. I. Allegro non molto 11. II. Adagio 12. III. Presto Side B 1. Concerto No.3 in F major ‘Autumn’ / ‘L’autunno’ RV293 2. Konzert Nr.3 F-dur „Der Herbst” 3. Concerto n° 3 en fa majeur « L’automne » 4. I. Allegro 4.53 5. II. Adagio molto 2.46 6. III. Allegro 3.17 7 Concerto No.4 in F minor ‘Winter’ / ‘L’inverno’ RV297 8 Konzert Nr.4 f-moll „Der Winter” 9. Concerto n° 4 en fa mineur « L’hiver » 10. I. Allegro non molto 3.25 11. II. Largo 1.58 12. III. Allegro 3.12 13. Anne-Sophie Mutter violin 14. Wiener Philharmoniker 15. Leader: Werner Hink 16. Continuo: William Tim Read & Herbert von Karajan harpsichord · Rudolf Scholz organ 17. Conducted by Herbert von Karaja
24h
Lista utworów: 1. Helena (3:22) 2. Give 'Em Hell, Kid (2:18) 3. To the End (3:01) 4. You Know What They Do to Guys Like Us in Prison (2:53) 5. I'm Not Okay (I Promise) (3:08) 6. The Ghost of You (3:23) 7. The Jetset Life Is Gonna Kill You (3:37) 8. Interlude (0:57) 9. Thank You for the Venom (3:41) 10. Hang 'Em High (2:47) 11. It's Not a Fashion Statement, It's a Deathwish (3:30) 12. Cemetery Drive (3:08) 13. I Never Told You What I Do for a Living (3:51)
24h
Studyjny album zespołu przez dłuższy czas był owiany tajemnicą do tego stopnia, że dla wielu było zaskoczeniem, kiedy okazało się, że tajemnicza nazwa The Black Parade wiąże się właśnie z My Chemical Romance; sam album jest inny niż wszystkie - epicki, teatralny, ukazujący śmierć jako coś nieuniknionego, coś co czeka każdego z nas; "Chcę wierzyć, że gdy umierasz, śmierć przychodzi do ciebie w taki sposób, jak zechcesz” - opowiada Gerard. "Jako najsilniejsze wspomnienie z dzieciństwa czy dorosłego życia. Takim wspomnieniem dla bohatera tej płyty, nazwanego The Patient, jest chwila, gdy ojciec zabrał go w dzieciństwie na paradę. Kiedy w szpitalu dopada go śmierć, przychodzi w formie czarnej parady”. Zespół - w skład którego wchodzą poza tym gitarzysta Ray Toro, basista Mikey Way, gitarzysta Frank Iero i perkusista Bob Bryar - pracował nad "The Black Parade” od czasu premiery platynowego albumu "Three Cheers For Sweet Revenge” z 2004 roku. Tamta płyta sprzedała się na całym świecie w ilości przekraczającej dwa miliony egzemplarzy. Nagrywanie nowego materiału ruszyło w kwietniu, u boku znanego producenta Roba Cavallo (Goo Goo Dolls, Alanis Morissette). Zamierzali stworzyć dzieło, z którego prowokatorski, wybuchowy zespół zostanie zapamiętany. "Każdy ma płyty, które wywarły na niego wpływ w okresie kształtowania osobowości” - mówi Mikey Way. "Gdy słyszysz piosenkę, przenosi cię do tamtego czasy. Chcieliśmy nagrać krążek, który będzie działał na ludzi właśnie w ten sposób”; pierwszy singel Welcome To The Black Parade jest PP na MTV Polska, podbił też listy przebojów wszystkich stacji muzycznych w Europie i Stanach. Album będzie promowany w MTV oraz w rockowych stacjach radiowych (Eska Rock, Antyradio).
24h
Mistrzowie emo wracają po czterech latach, które minęły od wydania platynowego krążka "The Black Parade". Całość promuje singel "Na Na Na (Na Na Na....)". My Chemical Romance w studiu ponownie skorzystali z usług zasłużonego Roba Cavallo. Również on odpowiadał za brzmienie "The Black Parade" oraz albumów choćby Dave Matthews Band, The Goo Goo Dolls, czy Green Day. Wszystkie znaki na niebie i ziemi wskazują na to, że MCR poszli dalej niż na "The Black Parade" i album "Danger Days: The True Lives Of The Fabulous Killjoys" jest skazany na sukces. Wszyscy znawcy rocka zgodnie podkreślają dojrzałość muzyki Amerykanów, postęp w dziedzinie aranżowania, idealne wyczucie proporcji.
24h
Kompilacja najlepszych utworów zespołu My Chemical Romance, wydana rok po jego rozwiązaniu. Fani zespołu będą mieli możliwość dokonania wyboru pomiędzy bardzo atrakcyjnymi wydaniami albumu. Obok płyty CD dostępny będzie również format z bonusową płytą DVD a także format winylowy. Kolekcja podsumowuje kilkunastoletnią działalność zespołu, którego punk-popowe brzmienie z gotyckim odcieniem zaskarbiło mu legion fanów na całym świecie. Na albumie nie zabraknie takich hitów jak “I’m Not Okay (I Promise),” “Helena,” i “The Ghost Of You” pochodzącego z platynowego albumu Three Cheers For Sweet Revenge; “Welcome To The Black Parade,” “Famous Last Words,” i “Teenagers” z platynowego The Black Parade; oraz “Na Na Na (Na Na Na Na Na Na Na Na Na)” i “Sing” z albumu Danger Days: The True Lives of the Fabulous Killjoys. Na albumie znajdzie się również wcześniej niepublikowany utwór “Fake Your Death,” który był jednym z ostatnich kawałków jakie grupa nagrała razem w studio. DVD zawierać będzie 2 godzinny materiał z teledyskami, uwzględniając również wycięte sceny.
24h
Druga płyta studyjna amerykańskiego zespołu My Chemical Romance. Po raz ostatni na płycie zagrał pierwszy perkusista zespołu, Matt Pelissier. Zarówno płyta jak i singel ją promujący (piosenka "I'm Not OK (I Promise)") zyskały dużą popularność wśród fanów muzyki punkrockowej na świecie. Jeszcze większy sukces odniósł drugi singel zatytułowany piosenkę "Helena". Na albumie odnaleźć można hołd składany wielu zespołom, głównie Iron Maiden i The Misfits. Gościnnie na płycie pojawił się Bert McCracken w piosence You Know What They Do to Guys Like Us in Prison. Okładkę płyty zaprojektował wokalista zespołu, Gerard Way, który jest z wykształcenia grafikiem. Lista utworów: Side A 1. Helena (So Long & Goodnight) 2. Give 'Em Hell, Kid 3. To The End 4. You Know What They Do To Guys Like Us In Prison 5. I'm Not Okay (I Promise) 6. The Ghost Of You Side B 1. The Jetset Life Is Gonna Kill You 2. Interlude 3. Thank You For The Venom 4. Hang 'Em High 5. It's Not A Fashion Statement It's A Deathwish 6. Cemetery Drive 7. I Never Told You What I Do For A Living
24h
„May Death Never Stop You” to kompilacja największych przebojów My Chemical Romance, pierwotnie wydana w 2014 roku. Ta 2-płytowa, 19-śladkowa kolekcja obejmuje najważniejsze utwory zespołu, w tym „Welcome To The Black Parade”, „Helena”, „I’m Not OK (I Promise)” i „Teenagers”. Album spanął całą karierę MCR od 2001 do 2013 roku, prezentując utwory z każdego z czterech studyjnych albumów zespołu, a także „Fake Your Death” (utwór dostępny wyłącznie na tej kompilacji) i trzy legendarne demo z „Attic”. Lista utworów: 01. Fake Your Death 02. Honey, This Mirror Isn't Big Enough for the Two of Us 03. Vampires Will Never Hurt You 04. Helena 05. You Know What They Do to Guys Like Us in Prison 06. I'm Not Okay (I Promise) 07. The Ghost of You 08. Welcome to the Black Parade 09. Cancer 10. Mama 11. Teenagers 12. Famous Last Words 13. Na Na Na (Na Na Na Na Na Na Na Na Na) 14. SING 15. Planetary (GO!) 16. The Kids from Yesterday 17. Skylines and Turnstiles (Demo) 18. Knives / Sorrow (Demo) 19. Cubicles (Demo)
24h
Limitowana edycja legendarnego albumu Kwintetu Zbigniewa Namysłowskiego „Kujaviak Goes Funky” (SACD Hybrid) wydana w limitowanym nakładzie, w cyklu „Polskie Nagrania catalogue selections”. Jest to pierwsza w Polsce edycja tej płyty zrealizowana w formacie SACD (Super Audio Compact Disc). „Kujaviak Goes Funky” został nagrany w marcu 1975 i wydany później tego roku w serii Polish Jazz. Jest to jedna z najważniejszych pozycji tej serii i polskiej dyskografii jazzowej w ogóle. Tytułowa suita jako majstersztyk formalnej zgodności jazzowej kompozycji z polskim idiomem stała się wzorcem odniesienia dla wszelkich bliskich spotkań folkloru z inną muzyką. „Album Kujaviak Goes Funky” jest wielkim przebojem. W ankiecie krytyków Jazz Forum uznano go za trzecią najlepszą polska płytę jazzową wszechczasów, za Astigmatic i Winobraniem. Pierwszy raz w Polsce klasyka polskiej muzyki rozrywkowej ukazuje się na nośniku SACD. Cykl zawiera najważniejsze płyty z katalogu Polskich Nagrań, które zostały na nowo zremasterowane i wydane z niespotykaną dotąd starannością w formacie SACD. Wybór tego formatu jest ukłonem w stronę audiofilów. Reedycja najważniejszych płyt w formacie SACD, ze względu na dostępność archiwów Polskich Nagrań w postaci analogowych taśm matek, jest naturalnym wyborem umożliwiającym najdoskonalsze zbliżenie się albumów do analogowego oryginału wynosząc je na niespotykany dotąd na polskim rynku muzycznym poziom. W celu zapewnienia pełnej zgodności ze standardowymi odtwarzaczami płyt CD, niniejszy seria SACD została wykonana jako hybrydowa i zawiera dodatkową warstwę danych w formacie CD Audio, czytaną przez wszystkie odtwarzacze CD. Częstotliwość próbkowania strumienia danych DSD wykorzystywanego na płytach SACD jest 64 razy wyższa niż na płycie audio CD i wynosi 2,824MHz. 1. Kujaviak Goes Funky Gesówka Appenzeller's Dance 2. Smutny Jasio 3. Quiet Afternoon 4. Zabłąkana owieczka
24h
Po sześciu latach Myslovitz wracają z nowym materiałem. Album wyprodukowali wspólnie z Marcinem Borsem. Na początku 2010 roku zespół Myslovitz – po długiej przerwie – ponownie wszedł do studia, by rozpocząć rejestrację nowego albumu. Pierwsza sesja odbyła się na przełomie stycznia i lutego w Ustroniu. W tym celu została wynajęta modernistyczna willa (obecnie Dom Architekta). Później prace przeniosły się do nowoczesnego studia w Lubrzy a następnie do Wrocławia do studia Fonoplastykon. Na producenta i realizatora płyty wybrano Marcina Borsa. Sesje nagraniowe można było śledzić na specjalnie uruchomionym blogu, gdzie na bieżąco Myslovitz informowało swoich fanów o postępach w pracach nad nowym materiałem, dodając filmy ze studia, zdjęcia oraz wpisy członków zespołu Jak mówią sami muzycy: „Jest to najbardziej twórczy czas w naszej karierze, skomponowaliśmy 18 utworów, z czego tylko cześć miała znaleźć się na albumie. Ku naszemu zaskoczeniu wszystkie piosenki okazały się na tyle ciekawe, że trudno było nam z jakąś się rozstać. Dlatego postanowiliśmy wydać dwie płyty rozłożone w czasie.” 1. SKAZA 2. ART. BRUT 3. PRZYPADEK HERMANA ROTHA 4. UKRYTE 5. OFIARY ZAPAŚCI TEATRU TELEWIZJI 6. EFEKT MOTYLA 7. SREBRNA NITKA CISZY 8. 21 GRAMÓW 9. BLOG FILATELISTÓW POLSKICH
Obecnie brak na stanie
Album „Heart” Tria Włodzimierza Nahornego, został wznowiony przez Polskie Nagrania w ekskluzywnej reedycji kultowej serii Polish Jazz, znanej fanom polskiej muzyki jazzowej od lat 60. To pierwsze tak obszerne opracowanie w historii tej znakomitej płyty. Album, przy zachowaniu oryginalnej okładki, został wzbogacony dwujęzyczną książeczką z tekstem Tomasza Szachowskiego. Autorem odświeżonego brzmienia jest wybitny reżyser dźwięku - Jacek Gawłowski. Płyta została nagrana w 1967 roku, i wydana w serii Polish Jazz pod numerem 15. Nahornemu na płycie towarzyszą: na kontrabasie Jacek Ostaszewski, oraz Sergiusz Perkowski na perkusji. „Nahorny, saksofonista z powołania i wyboru, rozpoczyna i kończy fortepianem. Charakter tego obramowania świadczy o sentymencie do tradycji jazzowej i ludowej. Jednakże to, co owe ramy ujmują dowodzi, iż właściwym żywiołem Nahornego jest dźwięk, jego siła, plastyczność, ważkość, kolor, wyraz. Dźwięk wyizolowany i dźwięk w kontekście rzeczywistości szmerowej otaczającej nas na co dzień. Dźwięk w kontekście jazzu i jazz w kontekście dźwięku. Sposób w jaki płyta została nagrana, jest równie niezwykły jak i jej treść. Nahorny uległ tu pokusie znanej chyba wszystkim artystom: pokusie jednorazowej, natychmiastowej i doskonałej kreacji. Przyniósł do studia tematy całkiem nowe („Jak dla kogo”, „List pedanta” i obydwa utwory fortepianowe), nie znane jeszcze partnerom i postanowił je nagrać bez próby, za pierwszym razem. Chodziło o silniejsze pobudzenie wyobraźni grających, o efekt świeżości, o pewnego rodzaju grę, hazard, test muzykalności. Chodziło także o coś więcej — o pewną prawdę muzyczną, która w jazzie znajduje najsilniejsze poparcie, mianowicie o stwierdzenie niepowtarzalności i jednorazowości każdego zdarzenia muzycznego.” Adam Sławiński Album dostępny jest również w wersji analogowej.
24h
Album „Heart” Tria Włodzimierza Nahornego został wznowiony przez Polskie Nagrania w ekskluzywnej reedycji kultowej serii Polish Jazz, znanej fanom polskiej muzyki jazzowej od lat 60. Reedycję przygotowano z niezwykłą starannością, autorem odświeżonego brzmienia jest wybitny reżyser dźwięku - Jacek Gawłowski. Płyty zostały wytłoczone gramaturze 180. Płyta została nagrana w 1967 roku, i wydana w serii Polish Jazz pod numerem 15. Nahornemu na płycie towarzyszą: na kontrabasie Jacek Ostaszewski, oraz Sergiusz Perkowski na perkusji. „Nahorny, saksofonista z powołania i wyboru, rozpoczyna i kończy fortepianem. Charakter tego obramowania świadczy o sentymencie do tradycji jazzowej i ludowej. Jednakże to, co owe ramy ujmują dowodzi, iż właściwym żywiołem Nahornego jest dźwięk, jego siła, plastyczność, ważkość, kolor, wyraz. Dźwięk wyizolowany i dźwięk w kontekście rzeczywistości szmerowej otaczającej nas na co dzień. Dźwięk w kontekście jazzu i jazz w kontekście dźwięku. Sposób w jaki płyta została nagrana, jest równie niezwykły jak i jej treść. Nahorny uległ tu pokusie znanej chyba wszystkim artystom: pokusie jednorazowej, natychmiastowej i doskonałej kreacji. Przyniósł do studia tematy całkiem nowe („Jak dla kogo”, „List pedanta” i obydwa utwory fortepianowe), nie znane jeszcze partnerom i postanowił je nagrać bez próby, za pierwszym razem. Chodziło o silniejsze pobudzenie wyobraźni grających, o efekt świeżości, o pewnego rodzaju grę, hazard, test muzykalności. Chodziło także o coś więcej — o pewną prawdę muzyczną, która w jazzie znajduje najsilniejsze poparcie, mianowicie o stwierdzenie niepowtarzalności i jednorazowości każdego zdarzenia muzycznego.” Adam Sławiński Lista utworów: Strona A 1. Ballada o dwóch serduszkach 2. Miesiąc dobroci 3. Serce Muniaka 4. Przecieki Strona B 5. Przy kasie 6. Jak dla kogo 7. List pedanta 8. Na wysokiej cyrli
24h
Tadeusz Nalepa - kompozytor, gitarzysta, wokalista, harmonijkarz i autor tekstów. Zadebiutował w lipcu 1963 r. wraz z Mirą Kubasińską na "Festiwalu Młodych Talentów" w Szczecinie, gdzie otrzymali wyróżnienie. Latem 1965 r. założył grupę beatową Blackout. Zespół istniał do 1967 r. w składzie: T. Nalepa (g, voc), M. Kubasińska (voc), Stanisław Guzek (voc), Krzysztof Dłutowski (p, org), Robert Świerszcz (bg) i Józef Hajdasz (dr). W latach 1968-1981 Nalepa stał na czele własnej formacji Brekaout. Po zawieszeniu działalności Breakoutu, 27 i 28.02.1982 r., zadebiutował jako solista w warszawskiej Hali Gwardii w cyklu koncertów "Rock-Block", wraz z zespołem Oddział Zamknięty. W kwietniu tego samego roku zainaugurował w hali "Baildonu" w Katowicach II Festiwal "Rawa Blues". W 1983 r. zespół towarzyszący tworzyli członkowie grupy Maanam: Ryszard "Placho" Olesiński (g), Bogdan Kowalewski (bg) i Paweł Markowski (dr). Rok później wykrystalizował się pierwszy regularny skład: T. Nalepa (g, voc, hca), R. Olesiński (g), Andrzej Nowak (g), B. Kowalewski (bg), M. Surzyn (dr) zaprezentowany w sierpniu podczas "Olsztyńskich Nocy Bluesowych ’84". 25.05.1985 r. Nalepa święcił w Rzeszowie 20-lecie działalności estradowej, reaktywując na tę okazję zespół Breakout. Pasmo koncertów trwa nieprzerwanie do dnia dzisiejszego.
24h
W kolekcji "Kultowe winyle na CD" prezentujemy kolejny, niewątpliwie kultowy, dwupłytowy album "To mój blues". Jest to reedycja solowego albumu Tadeusza Nalepy, który powstawał w latach 1982-1988. Wśród muzyków na płycie usłyszymy m.in. znakomitych: Tomasza Szukalskiego, Stanisława Sojkę, jak również syna Artysty Piotra Nalepę. Wśród doskonałych, jak zawsze, tekstów Bogdana Loebla na płycie znajdują się również świetne teksty samego Tadeusza Nalepy. Płyta jest swego rodzaju manifestem określającym "blues Nalepy". Sam Artysta uważał ten album za jeden z najlepszych w swojej karierze.
24h
Limitowana edycja legendarnego albumu Zbigniewa Namysłowskiego „Winobranie” (SACD Hybrid) wydana w limitowanym nakładzie, w cyklu „Polskie Nagrania catalogue selections”. Jest to pierwsza w Polsce edycja tej płyty zrealizowana w formacie SACD (Super Audio Compact Disc). Winobranie jest jedną z najważniejszych płyt w historii polskiego jazzu. Niewiele albumów w historii jazzu ma taki status, jak Winobranie Zbigniewa Namysłowskiego. W Kwintecie obok lidera usłyszymy Tomasza Szukalskiego, Kazimierza Jonkisza Stanisława Cieślaka i Pawła Jarzębskiego. Pierwszy raz w Polsce klasyka polskiej muzyki rozrywkowej ukazuje się na nośniku SACD. Cykl zawiera najważniejsze płyty z katalogu Polskich Nagrań, które zostały na nowo zremasterowane i wydane z niespotykaną dotąd starannością w formacie SACD. Wybór tego formatu jest ukłonem w stronę audiofilów. Reedycja najważniejszych płyt w formacie SACD, ze względu na dostępność archiwów Polskich Nagrań w postaci analogowych taśm matek, jest naturalnym wyborem umożliwiającym najdoskonalsze zbliżenie się albumów do analogowego oryginału wynosząc je na niespotykany dotąd na polskim rynku muzycznym poziom. W celu zapewnienia pełnej zgodności ze standardowymi odtwarzaczami płyt CD, niniejszy seria SACD została wykonana jako hybrydowa i zawiera dodatkową warstwę danych w formacie CD Audio, czytaną przez wszystkie odtwarzacze CD. Częstotliwość próbkowania strumienia danych DSD wykorzystywanego na płytach SACD jest 64 razy wyższa niż na płycie audio CD i wynosi 2,824MHz. 1. Winobranie wine feast Jak nie ma szmalu to jest łaź no dough, no kicks 2. Nie mniej niż 5% not less than five per cent 3. Gogoszary 4. Pierwsza przymiarka First Take Ballada na grzędzie Ballad on the Roost Misie Teddy Bears 5. Taj Mahal Winobranie Wine Feast
24h
"Open" to czwarta płyta Zbigniewa Namysłowskiego w serii Polish Jazz (Volume 74). Album ten ukazał się w drugiej połowie lat 80., prezentuje twórczość saksofonisty w pigułce, bo zawiera to, co słuchacze cenią u Zbigniewa Namysłowskiego najbardziej. Język muzyczny lidera wyraża się nie tylko w zjawiskowych improwizacjach, ale również w oryginalnych kompozycjach. Wszystkie na niniejszym krążku, z wyjątkiem "Who Can I Turn To", są autorstwa saksofonisty. Album "Open" to mozaika brzmień oraz dźwiękowych inspiracji w wykonaniu fantastycznie zgranego kwintetu! Album został wznowiony na CD i LP przez Polskie Nagrania w ekskluzywnej reedycji kultowej serii Polish Jazz, znanej fanom polskiej muzyki jazzowej od lat 60. To pierwsze tak obszerne opracowanie w historii tej znakomitej płyty. Lista utworów: Side A 1. Double Trouble Blues 2. Cuban Tango Mohito 3. Bop - Berek 4. 3 × Spagetti Side B 1. Rachitic March 2. Who Can I Turn To 3. Very Sad Bossa Nova 4. Cy To Blues, Cy Nie Blues
24h
„Follow Your Kite”, to ważny, nieco lżejszego kalibru niż zwykle, album w dorobku Namysłowskiego. Chociaż powstał cztery dekady temu w 1980 roku, to wciąż stanowi znakomitą przepustkę do niezwykłego muzycznego świata Artysty. I mimo upływu lat słucha się go wciąż zaskakująco aktualnie. Mimo rezygnacji z bardziej awangardowej nuty i wejścia w elektryczne instrumentarium jego muzyka pozostała do szpiku „namysłowska”, a jej pięknem zachwycali się nie tylko fani jazzu, ale i muzycy, którzy mieli okazję ją wykonywać. Adzik Sendecki, pianista Air Condition: „Zawsze go podziwiałem, i to nie tylko za grę, chociaż zawsze był wybitnym saksofonistą, alei za kompozycje. Jego muzyka nie była prosta do grania, ale, co ważne, nie była oczywista. Rzecz jasna takie podejście do sekcji rytmicznej, jak w Air Condition, się już na świecie słyszało, ale przeprowadzone na polski grunt z jego czarującymi kompozycjami, melodiami i specyfiką było jak otwarcie okna. Muzyka Zbyszka zawsze miała jego twarz, bo on autentycznie tworzył. Jego muzyczny fundament zawsze był mocny i sugestywny.” Lista utworów: 1. Nice To See You 2. After Dinner Walk 3. Seven / Eleven 4. Follow Your Kite 5. Waltz For Two 6. Load Of Mind
24h
Lista utworów: A1->->Nice To See You->7:11 A2->->After Dinner Walk->7:06 A3->->Seven / Eleven->5:28 B1->->Follow Your Kite->6:20 B2->->Waltz For Two->5:41 B3->->Load Off Mind->6:45 Zbigniew Namysłowski Air Condition
24h
Album „Zbigniew Namysłowski Quartet” został wznowiony przez Polskie Nagrania w ekskluzywnej reedycji kultowej serii Polish Jazz, znanej fanom polskiej muzyki jazzowej od lat 60. To pierwsze tak obszerne opracowanie w historii tej znakomitej płyty. Album, przy zachowaniu oryginalnej okładki, został wzbogacony dwujęzyczną książeczką z tekstem Tomasza Szachowskiego. Autorem odświeżonego brzmienia jest wybitny reżyser dźwięku - Jacek Gawłowski. Oto szósta w kolejności płyta w serii Polish Jazz i pierwsza, którą firmuje Zbigniew Namysłowski. Postać, bez której trudno wyobrazić sobie zarówno całą serię jak i w ogóle, polską scenę jazzu ostatniego półwiecza. Album Kwartetu Namysłowskiego jest kamieniem milowym w dyskografii Artysty. Powstał w okresie kluczowym dla rozwoju jazzu w Polsce, mniej więcej równolegle do albumów Komedy („Astigmatic”, Polish Jazz vol.5) i Kwintetu Andrzeja Trzaskowskiego (Polish Jazz vol.4). Zdefiniował język muzyczny Zbigniewa Namysłowskiego jako kompozytora i saksofonisty a także przygotował grunt pod płyty następne, w tym tak wybitne jak „Winobranie” i „Kujawiak goes funky”. Wraz z Namysłowskim grają Adam Matyszkowicz, Janusz Kozłowski oraz Czesław Bartkowski. Album dostępny jest również w wersji analogowej.
Obecnie brak na stanie