.
W styczniu 1997 roku Daft Punk wydali znakomicie oceniony, multiplatynowy album "Homework". Z płyty pochodzą przeboje "Around the World", "Burnin'", "Revolution 909" i "Da Funk". Lista utworów: 1. Daftendirekt 2. WDPK 83,7 FM 3. Revolution 909
24h
A1 One More Time 5:21 A2 Aerodynamic 3:27 A3 Digital Love 4:58 B1 Harder, Better, Faster, Stronger 3:43 B2 Crescendolls 3:28 B3 Nightvision 1:43 B4 Superheroes 3:57 C1 High Life 3:13 C2 Something About Us 3:50 C3 Voyager 3:46 C4 Veridis Quo 5:44 D1 Short Circuit 3:24 D2 Face To Face 3:58 D3 Too Long 10:00
Obecnie brak na stanie
Okolicznościowe wydanie najważniejszej i najsłynniejszej płyty zespołu The Darkness. Wydawnictwo "Permission To Land... Again" ukazuje się z okazji 20-tej rocznicy wydania oryginalnego albumu. W 2003 roku debiutancki krążek The Darkness pt. "Permission To Land" uczynił z grupy światową sensację. Znalazły się na nim m.in. takie przeboje jak "I Believe in a Thing Called Love", "Love Is Only a Feeling", "Get Your Hands Off My Woman" oraz "Growing on Me". Rocznicowe warianty tego albumu zawierają bonusowe utwory, wersje koncertowe, niepublikowane wersje demo oraz rozszerzone wkładki i booklety. Lista utworów: 1. Black Shuck 2. Get Your Hands off My Woman 3. Growing on Me 4. I Believe in a Thing Called Love 5. Love Is Only a Feeling 6. Givin' Up 7. Stuck in a Rut 8. Friday Night 9. Love on the Rocks with No Ice 10. Holding My Own
24h
"Permission to Land" to debiutancki album brytyjskiego zespołu The Darkness, który stanowi prawdziwą gratkę dla miłośników rocka. To dzieło to połączenie energetycznego hard rocka, ekstrawaganckiej osobowości zespołu i chwytliwych melodii. Album zawiera utwory takie jak "I Believe in a Thing Called Love" i "Growing on Me," które stały się niezapomnianymi hymnami rocka. Charakteryzuje się nie tylko mocnym brzmieniem gitar i potężnym wokalem Justina Hawkin, ale także tekstami, które balansują między absurdalnym humorem a prawdziwymi emocjami. "Permission to Land" to album, który przyciąga uwagę słuchaczy swoją rockową ekstrawagancją i odważnym podejściem do muzyki. To dzieło, które pokazuje, że rock może być zarówno energetyczny, jak i zabawny, a The Darkness zdobyli serca fanów swoim unikalnym stylem i talentem. Lista utworów: 1. Black Shuck 2. Get Your Hands Off My Woman 3. Growing on Me 4. I Believe In a Thing Called Love 5. Love Is Only a Feeling 6. Givin' Up 7. Stuck In a Rut 8. Friday Night 9. Love on the Rocks With No Ice 10. Holding My Own
24h
Okolicznościowe wydanie najważniejszej i najsłynniejszej płyty zespołu The Darkness. Wydawnictwo "Permission To Land... Again" ukazuje się z okazji 20-tej rocznicy wydania oryginalnego albumu. W 2003 roku debiutancki krążek The Darkness pt. "Permission To Land" uczynił z grupy światową sensację. Znalazły się na nim m.in. takie przeboje jak "I Believe in a Thing Called Love", "Love Is Only a Feeling", "Get Your Hands Off My Woman" oraz "Growing on Me". Rocznicowe warianty tego albumu zawierają bonusowe utwory, wersje koncertowe, niepublikowane wersje demo oraz rozszerzone wkładki i booklety. Lista utworów: 1. Black Shuck 2. Get Your Hands off My Woman 3. Growing on Me 4. I Believe in a Thing Called Love 5. Love Is Only a Feeling 6. Givin' Up 7. Stuck in a Rut 8. Friday Night 9. Love on the Rocks with No Ice 10. Holding My Own
24h
Legendarne jazzowe płyty w oryginalnych japońskich opakowaniach.
24h
Skromny, ale jakże wspaniały pod względem artystycznym!, wybór dokonań jednego z największych nowatorów w historii nie tylko jazzu, lecz muzyki w ogóle. Wśród pięciu płyt w zestawie znalazły się trzy albumy studyjne z końcowego okresu twórczości Milesa Davisa oraz dwie ścieżki dźwiękowe. Na początek mamy fenomenalny krążek "Tutu" z 1986 roku, nagrywany w Los Angeles i Nowym Jorku, na którym jednym z zaproszonych muzyków jest Michał Urbaniak. Oprócz niego grają tacy giganci jak Omar Hakim, Marcus Miller, Paulinho da Costa. Miles ujawnia tu swoje fascynacje R&B, popem i elektroniką. Tytuł był hołdem dla biskupa Desmonda Tutu, walczącego o równouprawnienie ludności czarnej w RPA, a jedna z kompozycji zadedykowana była Nelsonowi Mandeli. Trzy lata później, w 1989 roku premierę miał materiał "Amandla", również nagrany z udziałem wielu gigantów jazzu (m.in. M. Miller, Al Foster, Kenny Garrett). Tutaj z kolei Miles skręcił bardziej w stronę fusion, funku i swingu, chociaż nie wyrzekł się elektroniki. Utwór "Mr. Pastorius" Davis zadedykował zmarłemu genialnemu basiście Jaco Pastoriusowi. Trzeci w zestawie krążek studyjny to "Doo-Bop", wydany już po śmierci Milesa, w 1992 roku. Artysta zmieszał na nim elementy jazzu i hip-hopu, tworząc niesamowitą mieszankę. Dwie ścieżki dźwiękowe w pudełku to "Music From Siesta" z 1987 roku oraz "Dingo", która trafiła do sklepów dwa miesiące po śmierci Milesa. Pierwszą rejestrowano w Nowym Jorku i Hollywood. Muzyka ilustruje film fabularny Mary Lambert z Ellen Barkin, Gabrielem Byrne'em, Jodie Foster, Martinem Sheenem, Isabellą Rossellini i Grace Jones. Milesowi w studiu towarzyszyli między innymi John Scofield i Marcus Miller. Kompozycje do australijskiego filmu "Dingo" Miles napisał wespół z Michelem Legrandem, ale co ciekawsze, w obrazie zagrał jedną z głównych ról.
24h
1 lipca 1991 roku Miles Davis razem z Miles Davis Group wystąpił na festiwalu Jazz à Vienne we Francji. Niestety, był to jeden z ostatnich koncertów muzyka przed jego śmiercią 28 września tego samego roku. Podczas elektryzującego koncertu na Jazz à Vienne, Davis wykonał m.in. dwa utwory - "Penetration" i "Jailbait" - które napisał Prince, z którym łączyła go przyjaźń i wzajemny szacunek. "Merci Miles! Live At Vienne" ukazuje się w formatach 2CD, 2LP. Komentarz do wydawnictwa przygotował historyk, dziennikarz i producent, Ashley Kahn. Z kolei za grafikę odpowiada Bruno Tilley.
24h
1 lipca 1991 roku Miles Davis razem z Miles Davis Group wystąpił na festiwalu Jazz à Vienne we Francji. Niestety, był to jeden z ostatnich koncertów muzyka przed jego śmiercią 28 września tego samego roku. Podczas elektryzującego koncertu na Jazz à Vienne, Davis wykonał m.in. dwa utwory - "Penetration" i "Jailbait" - które napisał Prince, z którym łączyła go przyjaźń i wzajemny szacunek. "Merci Miles! Live At Vienne" ukazuje się w formatach 2CD, 2LP. Komentarz do wydawnictwa przygotował historyk, dziennikarz i producent, Ashley Kahn. Z kolei za grafikę odpowiada Bruno Tilley. Lista utworów: 1. Hannibal 2. Human Nature 3. Time after Time 4. Penetration 5. Wrinkle 6. Amandla 7. Jailbait 8. Untitled finale – the Miles Davis Group only
Obecnie brak na stanie
Legendarne jazzowe płyty w oryginalnych japońskich opakowaniach.
24h
Lista utworów: LP1: Strona A: 1. Human After All 2. The Prime Time of Your Life 3. Robot Rock Strona B: 1. Steam Machine 2. Make Love LP2: Strona A: 1. The Brainwasher 2. On / Off 3. Television Rules the Nation Strona B: 1. Technologic 2. Emotion
24h
Warszawska grupa pop-rockowa utworzona w czerwcu 1987 roku przez Marka Kościkiewicza - g, voc, Dariusza Krupicza - dr, Piotra Kubiaczyka - bg (byli członkowie zespołu Mono), oraz Roberta Chojnackiego - as, fl, Andrzeja Krzywego - g, voc, Jacka Perkowskiego - g. Brała udział w lokalnych imprezach muzycznych, przeglądach i koncertach, m. In. Gdyńskiej scenie Alternatywnej, Róbrege i Festiwalu Życia. W 1988 roku reprezentowała stolicę podczas Dni Kultury Warszawy w Moskwie i Pradze. Rok później wystąpiła na KFPP w Opolu i IMF w Sopocie, gdzie prezentowała piosenki z debiutanckiego LP De Mono: "Kochać inaczej". W 1989 roku "Magazyn Muzyczny" przyznał grupie tytuł zespołu roku, LP De Mono: "Kochać inaczej" tytuł płyty roku, a piosence Kochać inaczej tytuł przeboju roku. Przez 52 tygodnie piosenka ta znajdowała się na czołowych miejscach listy przebojów Pr. III PR. W 1990 roku ukazał się CD De Mono: "Oh Yeah!", który grupa promowała podczas krajowego tournée. W październiku 1991 roku wyjechała na koncerty w ośrodkach polonijnych USA. Po dwumiesięcznym pobycie zawiesiła działalność. Reaktywowała się jesienią 1992 roku w poprzednim składzie bez J. Perkowskiego. Powrotowi na estradę towarzyszył nowy repertuar, nagrany w 1993 roku na CD De Mono: "Stop". Pochodząca z niego piosenka Znów jesteś ze mną przez wiele miesięcy zajmowała czołowe miejsca w programie PR i TVP Muzyczna Jedynka. Finał tego plebiscytu przyniósł zespołowi cztery z sześciu głównych nagród: Grand Prix telewidzów i radiosłuchaczy, Grand Prix dziennikarzy, tytuł wykonawcy roku 1993, M. Kościkiewiczowi tytuł kompozytora roku 1993. Jest także laureatem nagrody polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyk’94 w kategorii album roku - muzyka taneczna (CD De Mono: "Abrasax") i nagrody MTV European Music Awards’ 94 w kategorii Local Hero. W roku 1995 ukazała się kompilacja "Stereo Hity" podsumowująca ich dotychczasowe dokonania. W latach 1996-99 występowała i nagrywała bez M. Kościkiewicza, korzystając z pomocy sidemanów. W tym czasie powstał album "Paparazzi" (1997r.) Muzyka zespołu wykorzystana została w filmach fabularnych Co lubią tygrysy (reż. K. Nowak), Goodbye, Rockefeller (reż. W. Szarek) i Trzy dni bez wyroku (reż. W. Wójcik). W 1999 roku nagrała CD De Mono: "Play" z udziałem Marka Kościkiewicza.
24h
W 1975 roku Orkiestra Polskiego Radia i Telewizji w Łodzi, której dyrygentem od daty jej powstania w 1952 był Henryk Debich obchodziła swoje 25-lecie. Polskie Nagrania uświetniły jubileusz orkiestry wydając wówczas album "String Beat". Jak napisał Andrzej Jaroszewski w komentarzu do oryginalnego wydania płyty: Płyta niniejsza jest niewątpliwie ewenementem w naszej muzyce rozrywkowej. Nie mieliśmy dotąd orkiestry grającej taką muzykę w taki sposób. Łódzka orkiestra, potrafiła odnaleźć swoje miejsce we współczesnej muzyce rozrywkowej. Mówiąc "współczesna" mamy na myśli muzykę zawierającą w sobie elementy jazzu, rocka i popu, muzykę pulsującą rytmem i zmiennymi, ale jasno określonymi brzmieniami. A zatem brzmienie i precyzja, doskonała gra wszystkich sekcji instrumentalnych – to zalety realizacyjne zespołu. Ale równie miłe jest – dla słuchacza tej płyty – odnalezienie atrakcyjnego tworzywa muzycznego. Obok kompozycji Isaaca Hayesa, Lennona i McCartneya czy Herbie Hancocka – a więc twórców o światowej renomie – spotykamy tu wielce udane utwory młodych łódzkich kompozytorów: Jacka Delonga, Zbigniewa Karwackiego, Jacka Malinowskiego i Andrzej Żylisa. Drogi słuchaczu! Jeśli tę płytę z nagraniami orkiestry Henryka Debicha kupiłeś z wyboru – jesteś koneserem; jeśli z przypadku – jesteś szczęściarzem. Słowa aktualne także dziś… Lista utworów: Side A 1. Na Opak 2. Bez Metalu 3. Gry 4. Oscypka 5. Standard In B Side B 1. Melodia Z Filmu "Shaft" 2. Opadający Widnokrąg 3. Kameleon 4. Obladi – Oblada 5. Bądź Wieczorem W Dyskotece
24h
Jubileuszowa edycja albumu Henryka Debicha i Orkiestry Polskiego Radia i Telewizji w Łodzi „String Beat” wydana na czarnej płycie CD z okazji 65-lecia Polskich Nagrań. Płyta "String Beat" została nagrana w 1975 roku, kiedy to Orkiestra Polskiego Radia i Telewizji w Łodzi i jej wieloletni dyrygent - Henryk Debicha – świętowali dwudziestopięciolecie istnienia zespołu. Wydanie albumu bez wątpienia było godnym obejściem rocznicy, bo muzyka na nim zawarta nie miała wówczas w Polsce precedensu. Andrzej Jaroszewski, znany polski dziennikarz radiowy i propagator jazzu pisał o niej w ten sposób: "Płyta niniejsza jest niewątpliwie ewenementem w naszej muzyce rozrywkowej. Nie mieliśmy dotąd orkiestry grającej taką muzykę w taki sposób. Łódzka orkiestra potrafiła odnaleźć swoje miejsce we współczesnej muzyce rozrywkowej. (...) Drogi słuchaczu! Jeśli tę płytę z nagraniami orkiestry Henryka Debicha kupiłeś z wyboru – jesteś koneserem; jeśli z przypadku – jesteś szczęściarzem." Na "String Beat" obok siebie funkcjonują utwory napisane przez młodych członków łódzkiej orkiestry, jak i nowe aranżacje klasyki muzyki rozrywkowej, czyli numerów Isaaca Hayesa, Herbiego Hancocka czy Beatlesów. O pierwszeństwo walczą tu ze sobą elementy orkiestrowego funku, rozrywkowego jazzu, a nawet muzyki rockowej, a wszystko napędza pulsacja rytmu. Utworów takich jak "Na opak", "Opadający widnokrąg" czy "Bądź wieczorem w dyskotece" świetnie słucha się także dzisiaj.
24h
Nic nie jest oczywiste. W Bachu autor szuka współczesnego groove'u, improwizując ucieka od jazzu. Trudno go przez to zdefiniować, ale też nie da się przejść obok niego obojętnie. Aleksander Dębicz; bo o nim mowa - wydaje właśnie drugi solowy album pt. "Invention" Po pierwszym krążku "Cinematic Piano" porównywano go do Einaudiego czy Arnaldsa i zwrócił na siebie uwagę brytyjskich mediów. Drugi, "Bach Stories", zachwycił koneserów i ekspertów kunsztem najwyższej próby, zarówno w interpretacji muzyki barokowej, jak i w kameralnej improwizacji. Najnowszy album to odważne połączenie tradycji i nowoczesności, baroku, hip-hopu, improwizacji i klasyki. Fani niezwykłego pianisty znają już jego talent do łączenia światów z pozoru pozostających na skrajnych biegunach stylistycznych. Muzyka filmowa, barokowa, nowoczesna, mroczna i gęsta, a może eteryczna i ulotna? Wszystkie one splatają się w jego albumach w całość niezwykle smaczną i koherentną. Styl jego interpretacji i improwizacji wymyka się kategoryzacji, będąc odbiciem współczesnej rzeczywistości, nieustannym kalejdoskopem zdarzeń,wrażeń i emocji. Tym razem Dębicz sięga po miniaturowe arcydzieła Bacha i łączy je z własnymi kompozycjami inspirowanymi muzyką hiphopową. Powstaje wytrawna mikstura o bogatym aromacie, w której rozsmakować się mogą zarówno koneserzy, jak i poszukiwacze nowych doznań. Płyty słucha się jednym tchem. Klasyczna część mieni się różnorodnością, pozwalając jednocześnie na chwilę skupienia, zatrzymania w biegu. Dębicz nie trzyma się utartych schematów, czyta Bacha na nowo, chwytając to co w nim najbardziej współczesne i nam bliskie. Wraz z pierwszą toccatą wracamy do rzeczywistości, z jej całą ożywczą energią, vibem i groovem.
24h
Lista utworów: 1. Listen, Learn, Read On 4:04 2. Hard Road (Wring That Neck) 5:13 3. Kentucky Woman 4:44 4. Exposition/We Can Work It Out 7:07 5. The Shield 6:06 6. Anthem 6:31 7. River Deep, Mountain High 10:12 8. Oh No No No previously unreleased / Bonus Track / Studio Outtake 4:25 9. It's All Over previously unreleased / Bonus Track / BBC Top Gear Session 4:14 10. Hey Bop-A-Rebop previously unreleased / Bonus Track / BBC Top Gear Session 3:31 11. Hard Road (Wring That Neck) previously unreleased / Bonus Track / BBC Top Gear Session 4:42 12. Playground previously unreleased / Bonus Track / Remixed Instrumental Studio Out Take 4:29
24h
Reedycja trzeciego studyjnego albumu w dorobku legendy hard rocka - grupy Deep Purple. Zremasterowane wznowienie krążka, który pierwotnie ukazał się w 1969 r. zawiera 5 dodatkowych utworów.
24h
Lista utworów: 1. Speed King - (remix) 2. Blood Sucker 3. Child in Time 4. Flight of the Rat - (remix) 5. Into the Fire 6. Living Wreck 7. Hard Lovin'man 8. Black Night (Original Sin 9. Studio Chat 1 10. Speed King (Original Vers 11. Studio Chat 2 12. Cry Free (Roger Glover Re - (remix) 13. Studio Chat 3 14. Jam Stew (Unreleased Inst 15. Studio Chat 4 16. Flight of the Rat (Roger 17. Studio Chat 5 18. Speed King (Roger Clover 19. Studio Chat 6 20. Black Night (Unedited Rog - (remix)
24h
Lista utworów: 1. Fireball 2. No No No 3. Demon's Eye 4. Anyone's Daughter 5. The Mule 6. Fools 7. No One Came 8. Strange Kind Of Woman (A-Side Remix '96) 9. I'm Alone (B-Side) 10. Freedom (Album Out-Take) 11. Slow Train (Album Out-Take) 12. Demon's Eye (Remix '96) 13. The Noise Abatement Society Tapes 14. Fireball (Take 1 (Instrumental) 15. Backwards Piano 16. No One Came (Remix '96)
24h
W londyńskim Paris Theatre, 9 marca 1972 roku, legendarna hard rocka, grupa Deep Purple, dała koncert, który transmitowała na żywo stacja BBC. Występ odbył się na kilkanaście dni przed premierą słynnego albumu "Machine Head", a zespół zaprezentował po raz pierwszy pochodzące z niego utwory. Zapis tego historycznego wydarzenia ukazuje się po raz pierwszy na osobnym kompakcie pod tytułem "In Concert '72"! Deep Purple w Londynie podczas tego pamiętnego koncertu wykonali po raz pierwszy numer, który ma najbardziej rozpoznawalny riff na świecie i od którego większość gitarzystów rozpoczyna swoją przygodę z instrumentem, "Smoke On The Water". Zagrali też parę innych piosenek z "Machine Head", dziś niekwestionowanego klasyka hard rocka, który stał się dla zespołu trampoliną do wielkiej światowej kariery. Podczas koncertu legendarny Mark 2 (Ian Gillan, Ritchie Blackmore, Roger Glover, Jon Lord, Ian Paice) wykonał w sumie dziewięć piosenek, w tym porywającą przeróbkę "Lucille" Little Richarda. Koncert został zremiksowany w 2012 roku i dodany do jubileuszowej reedycji "Machine Head" z okazji 40-lecia premiery. 16 czerwca 2014 roku po raz pierwszy będzie dostępny w sprzedaży jako pojedynczy dysk. Jest rzecz jasna miła niespodzianka dla fanów – po raz pierwszy na kompakcie ukazuje się wersja kapitalnego numeru "Maybe I'm A Leo" z próby! Wcześniej można było ją usłyszeć jedynie na winylowej edycji jubileuszowego wydania "Machine Head". W Londynie Deep Purple wykonali także "Never Before". Zapis tego wykonania z 1972 roku jest jedyną znaną wersją live. Album "Machine Head" ukazał się 25 marca 1972 roku. Dotarł na szczyt notowania w Wielkiej Brytanii i siedmiu innych krajach. Są na nim numery, będące podstawą hard rocka. Jak wspomniane "Smoke On The Water", "Maybe I'm A Leo", "Highway Star", "Lazy" i "Space Truckin'". Płytę nagrano w Montreux, w Szwajcarii. Przez wielu uznawana jest ona za szczytowe osiągnięcie najsłynniejszego składu Deep Purple.
24h
Pierwszy studyjny album klasycznego składu Deep Purple, który tworzyli Ian Gillan, Ritchie Blackmore, Jon Lord, roger Glover I Ian Paice. „In Rock” to płyta, która jest definicją ciężkiego rocka i metalu. To album, który nadal brzmi świeżo i jest pełen mocy oraz pasji. Takie klasyki, jak „Child In Time”, „Speed King”, „Into The Fire” czy „Hard Lovin’ Man” pochodzą właśnie z tego krążka. Pozycja obowiązkowa dla każdego fana rocka i nie tylko. Lista utworów: Side A 1. Speed King 2. Bloodsucker 3. Child In Time Side B 1. Flight Of The Rat 2. Into The Fire 3. Living Wreck 4. Hard Lovin' Man
24h
Lista utworów: LP1: Strona A: 1. Ouverture 2. Aerodynamic (Daft Punk Remix) 3. Harder, Better, Faster, Stronger (The Neptunes Remix) Strona B: 1. Face to Face (Cosmo VItelli Remix) 2. Phoenix (Basement Jaxx Remix) 3. Digital Love (Boris Dlugosh Remix) LP2: Strona A: 1. Harder, Better, Faster, Stronger (Jess & Crabbe Mix) 2. Face to Face (Demon Remix) Strona B: 1. Crescendolls (Laidback Remix) 2. Too Long (Gonzales Version) 3. Aerodynamic (Slum Village Remix)
24h
1. And The Address 2. Hush 3. One More Rainy Day 4. Prelude/Happiness/I'm So Glad/Mandrake Root/Help/Love Help M 5. Shadows 6. Love Help Me (acetate version) 7. Help (alternate take) 8. Hey Joe (BBC Top Gear 1969) 9. Hush (live on US TV) 10. Love Help Me (instrumental version) (bonus track) 11. Help (alternate take) (previously unreleased bonus track) 12. Hey Joe ("BBC Top Gear" session) (previously unreleased bonus track) 13. Hush (live) (previously unreleased bonus track)
24h
Kiedyś nie pisałem piosenek dla dzieci. Pewnego razu zadzwoniła Agnieszka Osiecka i namówiła mnie, bym napisał kilka piosenek na pierwszą dziecięcą płytę Majki Jeżowskiej. Było to w maju 1986 roku. Kilka miesięcy potem Krzesimir Dębski powiedział, że trzeba napisać dwie piosenki do filmu "Cudowne dziecko". Tak się zaczęło. W grudniu tego roku "Teleranek" przyznał mi nagrodę za teksty piosenek dla dzieci. Myślałem o tym, co mam tam robić w telewizyjnym studio odbierając nagrodę - czytać teksty piosenek, pokazywać je do kamery czy wręcz śpiewać (na ogół nie śpiewam)? Wymyśliłem, że najbardziej naturalną formą dla takich nowoczesnych piosenek jest... dyskoteka! Przez głowę przemknęło mi: "Dyskoteka Pana Jacka"! (czytaj Dżeka) Albowiem imię "Jacek" w drugim przypadku przeczytane brzmi tak samo jak angielskie Dżek. Ten zabawny pomysł spodobał się dzieciom. "Dyskoteka Pana Jacka" przyjęła się wśród najmłodszych, były nowe programy telewizyjne i nowe... piosenki. Tak, tak, dziecięca piosenka jak magnez przyciągała do mnie dużych i małych kompozytorów, wykonawców, reżyserów, scenografów oraz dzieci i ich rodziców. Przekonałem się bowiem, że mały artysta składa się z samego siebie oraz z Mamy lub z Taty albo obojga razem! Przez te lata zżyliśmy się z sobą, zjedliśmy tę przysłowiową beczkę soli, na przemian z czekoladą na gorąco. Mówiłem kiedyś, że piosenki dla dorosłych pisuję na co dzień, a piosenki dla dzieci - od święta. Spotkanie z Wami na tej ścieżce dźwiękowej jest dla mnie prawdziwym świętem.
Obecnie brak na stanie