.
„The Orchid” to nowy tytuł w serii Polish Jazz o numerze 85! Perkusiści to wyjątkowa rzadkość w serii. Maciej Gołyźniak - utytułowany polski perkusista jest trzecim po Czesławie Bartkowskim i Kazimierzu Jonkiszu liderem, którego album pojawia się w tej legendarnej serii, wydawanej od lat 60-tych. Do realizacji swojego autorskiego projektu w trio Maciej Gołyźniak zaprosił znakomitych instrumentalistów: Roberta Szydło (bas), Łukasza Damrycha (piano) oraz gościnnie w czterech utworach Łukasza Korybalskiego (flugelhorn). Maciej Gołyźniak poruszający się dotąd muzycznie w przebojowym popie, alternatywie i progresywnym rocku tym razem przemawia do nas językiem, o który niewielu go podejrzewa, a który od zawsze grał mu w duszy - JAZZ! Jak mówi sam Artysta: „Ta płyta to dla mnie wyjątkowy konglomerat nastrojów i fascynacji. Obecna w naszej kulturze i sztuce nostalgia, ale też chłód bardzo mi z kolei bliskiej Skandynawii. Poza tym, niezwykle inspirujące mnie nowojorskie myślenie brzmieniem. Z jednej strony ulubione przeze mnie ostinato, współczesny hiphopowy groove, ale jednak jazzowe harmonie. I produkcja, którą zaanektowałem na potrzeby tej płyty z dotychczasowych doświadczeń. Praca nad albumem przypominała na przemian tygiel wrzący euforią i spokojny przybój oceanu. To jednak zdecydowanie nostalgiczna płyta. Muzyczna podróż z Polski do Stanów z przystankiem w ulubionej Skandynawii”. Jeśli potraktować „The Orchid” jako zapis takiej właśnie podróży, to notatnik z niej pełen jest zapisanych chwil, nastrojów i klimatów, które zostają w pamięci na długo po jej zakończeniu. Czasem na zawsze. Piotr Metz w obszernym komentarzu do płyty napisał: „Gołyźniak czuł tę muzykę od dawna, wiedział jak powinna zabrzmieć, jak podejść do kompozycji i nagrań. Warunkiem była praca z pełnym zaufaniem do partnerów (…) Był liderem i równocześnie tylko członkiem zespołu. Nie zatracił jednak na pewno jednego – natychmiast rozpoznawalnego brzmienia, charakteryzującego się ciemną barwą bębnów, zdecydowanym, niezwykle precyzyjnym a jednocześnie pełnym, wybrzmiewającym uderzeniem – bez względu na tempo, w którym gra. (…) Można tu przywołać podobieństwo w konstruowaniu muzycznej wypowiedzi do wczesnych płyt Mahavishnu Orchestra czy drugiej odsłony Weather Report, gdzie ważniejsze są ściśle powiązane ze sobą, skomplikowane motywy melodyczno-rytmiczne, niż swobodna improwizacja znakomitych muzyków. Na „The Orchid” kompozycje są formami klasycznie zamkniętymi. Muzycy rozmawiają ze sobą, ale nikt nikogo nie przekrzykuje. To bardzo kulturalna rozmowa. Ale na taką powściągliwość, stać tak naprawdę tylko wirtuozów”. Album został wydany w atrakcyjnej formie na białym krążku z żółtym labelem w gramaturze 180. Na wewnętrznej koszulce płyty został wydrukowany tak oczekiwany przez fanów wydawnictwa komentarz do płyty pióra Piotra Metza wraz ze znakomitymi, nastrojowymi fotografiami Wiktora Franko i tłumaczeniem na język angielski. Lista utworów: Side A 1. The Restless Rains (6:30) 2. Never Lean On Anything You Know (4:11) 3. The Orchid (8:00) Side B 1. Elwood Curtis, Brooklyn Ave 1567 (5:01) 2. The Writing Is On The Wall (7:00) 3. Colors Of Autumn (3:57) 4. Shore To Shore (3:21)
24h
Goo Goo Dolls - Greatest Hits Volume One: The Singles to kompilacja największych przebojów zespołu, zawierająca ich najbardziej ikoniczne utwory z lat 90. i 2000. Na płycie znalazły się takie hity jak Iris, Slide, Broadway czy Here Is Gone, które ugruntowały pozycję Goo Goo Dolls na światowej scenie rockowej. To idealny wybór dla fanów zespołu i tych, którzy chcą poznać esencję ich twórczości w jednym albumie, łączącym chwytliwe melodie z emocjonalnymi tekstami. Strona A: 1. Goo Goo Dolls - Let Love In (5:00) 2. Goo Goo Dolls - Dizzy (2:41) 3. Goo Goo Dolls - Here Is Gone (3:58) 4. Goo Goo Dolls - Slide (3:33) 5. Goo Goo Dolls - Name (New Version) (4:12) 6. Goo Goo Dolls - Stay with You (3:56) 7. Goo Goo Dolls - Before It's Too Late (3:06) Strona B: 1. Goo Goo Dolls - Broadway (3:58) 2. Goo Goo Dolls - Feel the Silence (Remix) (3:51) 3. Goo Goo Dolls - Better Days (3:33) 4. Goo Goo Dolls - Big Machine (3:10) 5. Goo Goo Dolls - Black Balloon (4:10) 6. Goo Goo Dolls - Sympathy (2:57) 7. Goo Goo Dolls - Iris (4:50)
24h
Demon Days to nowy album zespołu Gorillaz. W porównaniu z debiutancką płytą jest to album zdecydowanie bardziej ponury i prezentujący bardziej skrajne poglądy. Wśród specjalnych gości na płycie znaleźli się między innymi De La Soul, Neneh Cherry, Martina Topley-Bird, Roots Manuva, MF Doom, Ike Turner, Bootie Brown of the Pharcyde, Shaun Ryder, Dennis Hopper, The London Community Gospel Choir oraz The San Fernandez Youth Chorus. Całość została nagrana we własnym studiu zespołu - Kong Studios i wyprodukowana wspólnie przez zespół Gorillaz oraz Damona Albarna.
Obecnie brak na stanie
1. 19-2000 (SoulChild Remix) 2. Dracula 3. Rock The House (Radio Edit) 4. The Sounder (Edit) 5. Faust 6. Clint Eastwood (Phi Life Cypher Version) 7. Ghost Train 8. Hip Albatross 9. Left Hand (Suzuki Method) 10. 12D3 11. Gorillaz Videos
24h
Pięć lat po publikacji "Demon Days Murdoc Niccals" i spółka powracają z nową płytą Gorillaz. Zespół zamieszkał i nagrywał na tajemniczej, dryfującej wyspie na środku Południowego Pacyfiku. To nowe centrum dowodzenia nosi nazwę Plastic Beach i jest zbieraniną śmieci, resztek i odpadów pozostawionych przez człowieka. Plastic Beach leży w punkcie najbardziej oddalonym od jakiegokolwiek lądu na świecie, w najbardziej odludnym miejscu na Ziemi. Album "Plastic Beach" został wyprodukowany przez Gorillaz. Najsłynniejszy animowany zespół świata Gorillaz powstał w 1998 roku i sprzedał dotychczas 12 milionów egzemplarzy swoich 2 płyt: "Gorillaz" (2000) i "Demon Days" (2005). Gorillaz wspięli się na szczyty list przebojów w kilkunastu krajach i otrzymali liczne nagrody, w tym Grammy, Novello, VMA i EMA. Lista utworów: 1. Orchestral Intro (featuring Sinfonia ViVA) 2. Welcome To The World Of The Plastic Beach (feat. Snoop Dogg and Hypnotic Brass Ensemble) 3. White Flag (feat. Kano, Bashy and The National Orchestra For Arabic Music) 4. Rhinestone Eyes 5. Stylo (feat. Bobby Womack and Mos Def) 6. Superfast Jellyfish (feat. Gruff Rhys and De La Soul) 7. Empire Ants (feat. Little Dragon) 8. Glitter Freeze (feat. Mark E Smith) 9. Some Kind Of Nature (feat. Lou Reed) 10. On Melancholy Hill 11. Broken 12. Sweepstakes (feat. Mos Def & Hypnotic Brass Ensemble) 13. Plastic Beach (feat. Mick Jones & Paul Simonon) 14. To Binge (feat. Little Dragon) 15. Cloud Of Unknowing (feat. Bobby Womack and Sinfonia ViVA) 16. Pirate Jet
Obecnie brak na stanie
Płyta powstała podczas jesiennego tournee Gorillaz po Ameryce Północnej, które obejmowało 19 koncertów. Nagrywany codziennie w hotelach i klubach materiał z The Fall stanowi muzyczny dziennik tej podróży. Wersja cyfrowa The Fall została udostępniona gratis członkom fanklubu Gorillaz 25 grudnia 2010 roku. Album zawiera 15 utworów wyprodukowanych przez Gorillaz i Stephena Sedgwicka. 1. Phoner To Arizona 2. Revolving Doors 3. HillBilly Man 4. Detroit 5. Shy-town 6. Little Pink Plastic Bags 7. The Joplin Spider 8. The Parish of Space Dust 9. The Snake In Dallas 10. Amarillo 11. The Speak It Mountains 12. Aspen Forest 13. Bobby In Phoenix – featuring Bobby Womack 14. California And The Slipping Of The Sun 15. Seattle Yodel
24h
The Singles Collection: 2001-2011 to zestaw największych przebojów Gorillaz The Singles Collection: 2001-2011 to zawierający 15 utworów zbiór singli, teledysków i remiksów Gorillaz. Jego publikacja stanowić będzie podsumowanie trzech płyt studyjnych wydanych w ciągu dekady działalności audiowizualnych pionierów, a zarazem najpopularniejszego wirtualnego zespołu wszechczasów. The Singles Collection ukaże się w formie standardowego krążka CD, CD z DVD oraz 140-gramowej płyty winylowej, a także jako box. Lista utworów: 1. Tomorrow Comes Today (3.15) 2. Clint Eastwood (5.54) 3. 19-2000 (3.28) 4. Rock The House (4.09) 5. Feel Good Inc (album version) (3.42) 6. DARE (radio edit) (3.32) 7. Dirty Harry (single edit) (3.49) 8. Kids With Guns (3.45) 9. El Manana (3.50) 10. Stylo (radio edit) (3.52) 11. Superfast Jellyfish (feat. Gruff Rhys and De La Soul) (2.54) 12. On Melancholy Hill (radio edit) (3.27) 13. Doncamatic (feat. Daley) (3.19) 14. Clint Eastwood (Ed Case / Sweetie Irie Refix [edit]) (3.28) 15. 19-2000 (Soulchild Remix) (3.28)
Obecnie brak na stanie
Podwójny album Gorillaz zatytułowany "D-sides” ukaże się 19 listopada 2007, a zapowiada go dwutrackowy singiel "Rockit / Hong Kong” (w radiach wkrótce!) . Na "D-sides” usłyszymy między innymi Gorillaz we współpracy z The Bees i Billem Murray’em. "Hong Kong” - track promujący wydawnictwo, to utwór nagrany przez Gorillaz dla Warchild i jednocześnie niespodziewany hit występów live, podczas koncertów promujących Demon Days. "Stop The Dams” to inny przykład kolaboracji, tym razem z Einarem Ornem (Sugarcubes) - utwór to eko-protest przeciwko budowaniu tam w islandzkiej dziczy. Demówki "People” i "Don’t Get Lost in Heaven” odsłaniają kulisy kreatywnego procesu powstawania kompozycji Gorillaz, a iście mandaryńska wersja "Dirty Harry” sugeruje co by było gdyby Gorillaz urodzili się po wschodniej stronie Jangcy, a nie na przedmieściach Essex…. Małpie móżdżki potrafią wyprodukować naprawdę niezłe akrobacje muzyczne !
Obecnie brak na stanie
Urodziła się w Wałbrzychu, wychowała w Człuchowie, przygodę z estradą zaczęła w Koszalinie, przez jakiś czas mieszkała w Warszawie, od kilkunastu lat jest łodzianką, jej piosenki zna publiczność Europy, Ameryki i Azji. Jej wyuczoną specjalnością jest handel wewnętrzny, jest bowiem z wykształcenia ekonomistką. Ale nigdy nie miała okazji sprawdzić się w tej roli. Zafascynowana estradą, zachęcona nagrodami w lokalnych konkursach i przeglądach, postanowiła zostać piosenkarką. Najpierw związała się z Zespołem Pieśni i Tańca Transportowiec w Koszalinie, później została solistką big bandu prowadzonego przez Ryszarda Balickiego i Ryszarda Poznakowskiego. W 1968 roku znalazła się w grupie finalistów Giełdy Piosenki, ogólnopolskiego konkursu dla piosenkarzy-amatorów. Ten pierwszy sukces dał jej szansę udziału w konkursie amatorów na FPR w Zielonej Górze oraz na FPŻ w Kołobrzegu, gdzie zdobyła II nagrodę. Rok później zdobyła na kołobrzeskim festiwalu nagrodę publiczności. Stamtąd trafiła do Flotylli, zawodowego zespołu artystycznego Marynarki Wojennej. Współpracowała z nim przez pięć lat (1971-76), doskonaląc jednocześnie muzyczne i estradowe umiejętności pod kierunkiem Danuty Baduszkowej, szefa artystycznego zespołu i dyrektorki Teatru Muzycznego w Gdyni. W 1976 roku zadebiutowała jako solistka na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Soczi. Przywiozła stamtąd II nagrodę i propozycję współpracy z agencjami koncertowymi NRD. Jej nazwisko coraz częściej pojawiało się programach rewiowych, na antenie radiowej i telewizyjnej. Wkrótce znalazła się w gronie gwiazd piosenki z całej niemal Europy, związanych stałym kontraktem ze znaną wówczas berlińską rewią Friedrichstadt Palaste. Przez siedem lat występowała prawie wyłącznie tam. Na rodzimą estradę powróciła w 1981 roku. Dokonała licznych nagrań płytowych i dla archiwum Polskiego Radia z orkiestrami Henryka Debicha, Zbigniewa Górnego, Jerzego Miliana i Aleksandra Maliszewskiego. Zrealizowała recitale telewizyjne w Poznaniu, Gdańsku, Wrocławiu, Katowicach, Łodzi i Warszawie, m.in. Spotkanie z gwiazdą i Bo ten demon charleston. Jest także laureatką zespołowej II nagrody, wspólnie z Ewą Śnieżanką i Kazimierzem Kowalskim na Coupe d’Europe w Villach (Austria) w 1977 roku, I nagrody za interpretację na Festiwalu Przebojów w Rostoku (NRD) w 1978 roku, III nagrody i nagrody publiczności na Festiwalu Piosenki w Dreźnie (NRD) w 1979 roku. W 1981 roku zdobyła Grand Prix na Festiwalu Krajów Nadbałtyckich w Karlshamn (Szwecja) i na MFP Sopot ’84 za Blue Box. Koncertowała za granicą, wielokrotnie w NRD, RFN i Czechosłowacji oraz we Francji, Japonii, Szwajcarii, Mongolii, na Kubie i w ośrodkach polonijnych USA i Kanady.
Obecnie brak na stanie
Jubileuszowa edycja albumu Krystyny Giżowskiej „Jestem jak inne” wydana na czarnej płycie CD z okazji 65-lecia Polskich Nagrań. Jest to debiut fonograficzny Krystyny Giżowskiej, który został wydany w 1980. Repertuar na płycie jest bardzo różnorodny, znajdziemy tu balladę, pop, disco i folk oraz piosenkę francuską. Artystce towarzyszy fantastyczny big band legendarnego Gustava Broma, kwintet pod kierownictwem Adama Sławińskiego oraz Alibabki. Lista utworów: 1. Jestem jak inne (2:28) 2. Gdy dzień dobry mówi pech (3:35) 3. Pieśń o szczęściu (2:31) 4. Przyrzeczenia, obiecanki (3:34) 5. Warszawskie envoi (2:51) 6. Dam sobie radę (3:27) 7. Moje złote lata (4:11) 8. Luster szklane tajemnice (3:01) 9.Tam za echem, tam za śmiechem (4:45) 10. Ballada o zwyczajnym dniu (2:31) 11.Ta jedna róża (4:45)
24h
Gorillaz po raz kolejny burzą paradygmat i łamią konwencje swym najnowszym, najbardziej innowacyjnym konceptem jakim jest "Song Machine". W ramach projektu do Gorillaz dołączają wciąż rozmaici, niezapowiedziani współpracownicy, z którymi największy wirtualny zespół na świecie odbywa sesje w Kong Studios. Kamery pracują 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu. Runął mur, czajnik włączony, chaos jest wszechogarniający, a drzwi są otwarte. Co będzie dalej? Sami się przekonajcie.
Obecnie brak na stanie
Wolfgang Amadeusz Mozart pozostawił nieukończone wielkie dzieło, gdy zmarł w Wiedniu w grudniu 1791 r., zaledwie kilka tygodni przed swymi 36 urodzinami. Przedziwnym zrządzeniem losu jego ostatnią kompozycją, było... Requiem. Wiele mitów narosło wokół tego dzieła i wokół ostatnich miesięcy życia kompozytora. W ostatnich dekadach, Amadeusz ¬¬- sztuka Petera Shaffera, która stała się oskarowym filmem w 1984 r., odegrała kluczową rolę w powtarzaniu i wzmacnianiu tych domysłów. Teatralna spekulacja Shaffera – w której Mozart zostaje otruty przez swego rywala, kompozytora Antonio Salieriego – przemawia do wyobraźni. Jednakże możemy być całkowicie pewni, że Requiem nie powstało na zamówienie zamaskowanego Salieriego, jako część planu unicestwienia Mozarta i przywłaszczenia sobie jego dzieła. Niemniej jednak, Requiem zamówione zostało w dziwnych okolicznościach. W lipcu 1791 r. Mozart przygotowywał się do premiery swych dwóch oper, które miały mieć miejsce we wrześniu – La clemenza di Tito (wspaniałe dzieło powstałe dla uczczenia koronacji w Pradze) oraz Die Zauberflote (sztuka muzyczna przeznaczona dla prowinzcjonalnej publiczności na przedmieściach Wiednia). Posłaniec, ubrany cały na szaro, pojawił się w drzwiach kompozytora i poprosił Mozarta o napisanie Requiem w imieniu człowieka – jego pana – który chciał pozostać anonimowy. Zaproponował także sowite wynagrodzenie. Wiele wskazuje na to, że zleceniodawcą był hrabia Franz von Walsegg, którego młoda żona zmarła wcześniej w tym samym roku. Mozart szczęśliwie rozpoczął pracę nad dziełem już jesienią, ale wkrótce poważnie zachorował. Przypuszcza się, że miał kłopoty z nerkami. Mimo to nie przestał komponować Requiem, ale był coraz bardziej przekonany, że pisze je dla samego siebie. Gdy zmarł pozostawił połowę dzieła ukończoną i szkice do dalszych części. Wdowa po kompozytorze – Konstancja – przekonała studenta Mozarta (Franz Xaver Sussmayr) aby dokończył dzieło. Zrobił to tak zręcznie, że nawet badacze mają wątpliwości, które części Requiem są oryginalnie stworzone przez kompozytora, a które uzupełnione przez Sussmayra. Najważniejsze jednak, że możemy dziś cieszyć się niepowtarzalnym pięknem tej legendarnej kompozycji. Lista utworów: Side A 1. Introitus: Requiem - Kyrie Sequentia: 2. Dies irae 3. Tuba mirum 4. Rex tremendae majestatis 5. Recordare 6. Confutatis 7. Lacrimosa Side B Offertorium: 1. Domine Jesu 2. Hostias 3. Sanctus 4. Benedictus 5. Agnus Dei - Communio: Lux aeterna
24h
Piąty, studyjny album "$oul $old $eparately" od amerykańskiego rapera Fredericka Jamela Tiptona posługującego się pseudonimem artystycznym "Freddie Gibbs". Na albumie można znaleźć wielu gości takich jak Rick Ross, Anderson. Paak (który stworzył projekt Silk Sonic z Bruno Marsem), Offset (członek Migos i mąż Cardi B) oraz legendarny Raekwon (Wu-Tang Clan). Lista utworów: Side A 1. Couldn’t Be Done (feat. Kelly Price) 2. Blackest In the Room 3. Pain & Strife (feat. Offset) 4. Zipper Bagz 5. Too Much (feat. Moneybagg Yo) 6. Lobster Omelette (feat. Rick Ross) 7. Space Rabbit 8. Feel No Pain (feat. Anderson .Paak and Raekwon) Side B 1. Rabbit Vision 2. PYS (feat. DJ Paul) 3. Dark Hearted 4. Gold Rings (feat. Pusha T) 5. Grandma’s Stove (feat. Musiq Soulchild) 6. CIA 7. Decoded (feat. Scarface)
24h
„Calling All Stations” to czternasty album studyjny zespołu Genesis, pierwotnie wydany w 1997 roku. Jest to pierwszy album zespołu bez wokalisty Phil Collinsa, a jego miejsce zajął Ray Wilson z grupy Stiltskin. Album, który łączy elementy rocka progresywnego i alternatywnego, oferuje odświeżone brzmienie i nowe kierunki artystyczne. Wśród utworów znajdują się takie kompozycje jak „Congo” i „Not About Us”. „Calling All Stations” jest często postrzegany jako eksperymentalny krok w karierze Genesis, próbujący odnaleźć nowe ścieżki muzyczne w zmieniającym się krajobrazie rocka lat 90. A1 Calling All Stations A2 Congo A3 Shipwrecked A4 Alien Afternoon B1 Not About Us B2 If That’s What You Need B3 The Dividing Line B4 Uncertain Weather C1 Small Talk C2 There Must Be Some Other Way C3 One Man’s Fool
24h
Genesis powraca z reedycją epickiego albumu "The Lamb Lies Down On Broadway". W ramach współpracy Rhino i Warner Music, płyty studyjne zespołu ukazują się na winylach w trzech partiach w sierpniu i wrześniu 2024 roku. Pierwsza seria, debiutująca 23 sierpnia 2024 roku, zawiera m.in. "Foxtrot", "The Lamb Lies Down On Broadway", "Abacab", "Duke" oraz "Genesis". To niepowtarzalna okazja, by ponownie odkryć muzyczną magię Genesis w klasycznej formie winylowej. Lista utworów: A1. The Lamb Lies Down On Broadway A2. Fly On A Windshield A3. Broadway Melody Of 1974 A4. Cuckoo Cocoon A5. In The Cage A6. The Grand Parade Of Lifeless Packaging B1. Back In N.Y.C. B2. Hairless Heart B3. Counting Out Time B4. Carpet Crawl B5. The Chamber Of 32 Doors C1. Lilywhite Lilith C2. The Waiting Room C3. Anyway C4. Here Comes The Supernatural Anaesthetist C5. The Lamia C6. Silent Sorrow In Empty Boats The Colony Of Slippermen D1a. The Arrival D1b. A Visit To The Doktor D1c. The Raven D2. Ravine D3. The Light Dies Down On Broadway D4. Riding The Scree D5. In The Rapids D6. It
24h
„We Can’t Dance” to dwunasty album studyjny zespołu Genesis, pierwotnie wydany w 1991 roku. Ten album łączy w sobie elementy rocka progresywnego z bardziej komercyjnym brzmieniem lat 90., oferując zarówno ambitne kompozycje, jak i przystępne przeboje. Zawiera hity takie jak „No Son of Mine”, „I Can't Dance” i „Hold On My Heart”, które odzwierciedlają różnorodność stylów zespołu. „We Can’t Dance” jest ceniony za swoje zróżnicowane brzmienie i przemyślane aranżacje, będąc jednym z najbardziej udanych albumów Genesis pod względem komercyjnym i artystycznym. A1. No Son Of Mine A2. Jesus He Knows Me A3. Driving The Last Spike B1. I Can't Dance B2. Never A Time B3. Dreaming While You Sleep C1. Tell Me Why C2. Living Forever C3. Hold On My Heart D1. Way Of The World D2. Since I Lost You D3. Fading Lights
Obecnie brak na stanie
Znakomita polska piosenkarka Edyta Geppert w bieżącym roku obchodzi 25-lecie swojej pracy na estradzie. W związku z tym Jubileuszem Agencja Artystyczna "EDYTA", sprawująca od początku kariery opiekę nad wszelkimi działaniami artystycznymi Edyty Geppert, wydaje płytę - już dwunastą w dorobku Artystki. Album został nagrany z towarzyszeniem Polskiej Orkiestry Radiowej. Wszystkie piosenki skomponował Seweryn Krajewski, a ich aranżacja jest dziełem Krzysztofa Herdzina. Lista utworów: 1. Bo już nic nie muszę 2. Za inna 3. Gdyby łzy 4. Do trzeciej z cnót 5. Szukaj mnie 6. Nie żałuję 7. W blaskach zachodu 8. Łzy księżyca 9. Kiedy mnie już nie będzie 10. Życie nie stawia pytań 11. Śpiewka o pękniętym sercu 12. Miasteczko Pana Andersena 13. Sentymentu mgła 14. Zapowiedź 15. Jak to jest z moim śpiewaniem
24h
Wydany w 1994 roku czwarty studyjny album jednej z największych dam polskiej piosenki, niezwykle wszechstronnej Edyty Geppert. Artystka nagrała na płytę 13 piosenek do słów, między innymi, Josifa Brodskiego (w tłumaczeniu Stanisława Barańczaka), Agnieszki Osieckiej, Jacka Cygana. Aranżacje muzyczne są dziełem Jerzego Satanowskiego oraz Tomasza Bajerskiego. W studiu Edytę Geppert wspomogli wybitni muzycy, choćby Andrzej Jagodziński (fortepian), Włodzimierz Nahorny (fortepian), Henryk Miśkiewicz (trąbka), Henryk Alber (gitara). Sesja nagraniowa odbyła się w Warszawie. Lista utworów: 1. Piosenka o Bośni 2. Pijmy 3. Jutro 4. Największy Teatr Świata 5. To nic, ze sen 6. Przepraszam, ze Żyję 7. Lukrezia Borgia 8. Śpiewajmy 9. Ballada 10. Opuszczona 11. WyjaŚnienie 12. Jestem, więc myślę 13. By
24h
To jest album, na który fani czekali od wielu lat. Na płycie znajdziemy wszystkie największe hity Edyty Geppert, m.in. "Jaka róża, taki cierń", "Och życie, kocham cię nad życie", "Zamiast", "Nie, nie żałuję" czy "Szukaj mnie". Album "The Best of" pokazuje wszechstronny talent Edyty Geppert. Jest czego słuchać. Polecamy wszystkim, niezależnie od wieku.
24h
Anna German - polska piosenkarka, kompozytorka i aktorka, wielokrotna laureatka największych światowych festiwali m.in. w Monte Carlo, Bratysławie, Neapolu, San Remo, Cannes, Sopocie, Opolu i Kołobrzegu. Uznawana za najpopularniejszą piosenkarkę Polonii Amerykańskiej. Zdobywczyni wielu nagród i wyróżnień muzycznych. Rozpoznawalna ze względu na swój mocny i charyzmatyczny głos. Mimo że od jej śmierci minęło ponad 30 lat, pozostaje wiecznie żywa w pamięci wielu Polaków, a jej piosenki do dnia dzisiejszego zachwycają oryginalnymi aranżacjami i spójnymi kompozycjami. „Złota kolekcja – Bal u Posejdona” to album wydany w 1999 roku nakładem wytwórni EMI Music Poland. Jest zbiorem 21 największych utworów Anny German, dlatego nie mogło na nim zabraknąć piosenki tytułowej Bal u Posejdona czy utworów Człowieczy los, Tańczące Eurydyki, Greckie Wino. Złota kolekcja to ponad godzina muzycznych uniesień przy delikatnych brzmieniach i wysokich nutach lekkiego sopranu Anny German.
24h
„Nie jestem taka, jak myślisz, nie jestem taka jak inne, nie jestem jaką mnie widzisz pomimo twarzy niewinnej”… To słowa premierowej piosenki „Nie jestem taka, jak myślisz”, Krzysztofa Cwynara, która otwiera płytę z doskonałym wyborem 22 pięknych kompozycji w wykonaniu Anny German. W połowie lat ’70, utwór ten miał być przełomem w karierze Anny German i zapowiedzią całkowitej zmiany emploi artystki i dotychczasowego repertuaru. W tamtych odległych latach , wielkim marzeniem pieśniarki był show – widowisko estradowe, w którym chciała się zaprezentować w utworach kabaretowych, dowcipnych, śmiesznych… Z wieloma rekwizytami, zmianą kilku kostiumów, i scenografii… Sporo, takich charakterystycznych piosenek, napisał dla niej Krzysztof Cwynar, ta otwierająca krążek ZŁOTEJ KOLEKCJI , VOL. 2, jest zwiastunem tego, co miało nastąpić… Kilka kolejnych , starannie wyszukanych i wybranych piosenek – takich jak: : „Maria Magdalena”, „I Love You”(Pieśń Gondoliera), czy „Jak co roku”, „Piosenka o kowboju” i „Napisz dla mnie piosenkę”, czekało na swoją płytową premierę aż 53 lata! Wymienione utwory Anna German, nagrała będąc jeszcze studentką geologii Uniwersytetu Wrocławskiego w 1960 i 1961 r. dla Polskiego Radia we Wrocławiu. Są to pierwsze – bezcenne, archiwalne i to studyjne piosenki, zarejestrowane przez młodziutką i wtedy nieznaną szerszej publiczności Annę German. Przyszłą Wielką Gwiazdę Estrady, która w tamtym czasie nie do końca wiązała swoją przyszłość ze śpiewaniem i estradą… Kolejna premierowa piosenka na kompakcie, to utwór „Powracające słowa”, Marka Sarta, nagrana przez artystkę w 1967 r., do filmu Zofii Dybowskiej Aleksandrowicz „Marynarka to męska Przygoda”, w którym obok Kazimierza Brusikiewicza, wcieliła się w postać śpiewającego kapitana Marynarki Wojennej. Na płycie nie mogło zabraknąć utworów dawnego duetu artystycznego GERMAN - GARTNER. Mistrzowskie wykonanie takich utworów jak: „Stanęliśmy nad jeziorem”, czy „Nasza ścieżka”, to już klasyka i bogactwo naszej polskiej kultury. Okres tej wspaniałej współpracy od prawie początku lat 60-tych, zaowocował pasmem nagród dla tej spółki nie tylko na krajowych Festiwalach Piosenki, ale przede wszystkim za granicą a w szczególności na zachodzie. Nie zapomnieliśmy o pięknym utworze „Deszczem, zawieją”, Wojciecha Piętowskiego, w którym już chyba nie można cudowniej zaśpiewać o Polsce i Polskości. Na płycie znajdują się również piosenki dedykowane mężowi Anny German, - „Nie żałuj” i „Wołam Cię”, – za miłość, wierność, bezgraniczne oddanie i pomoc na którą zawsze mogła liczyć . Za uszanowanie i rozumienie wolności ARTYSTKI… Płyta od pierwszej do ostatniej piosenki pokazuje artystyczną ewolucję Anny German, dokonaną na przestrzeni 20 lat jej zbyt krótkiej kariery. „Złota Kolekcja: Nie jestem taka, jak myślisz” to prawdziwa muzyczna perełka na naszym rynku, pokazująca wiele artystycznych obliczy tej Wielkiej Artystki!
24h
Niniejszy dwupłytowy album piosenek Anny German stanowi wybór spośród repertuaru, jaki się znalazł na dwunastu longplayach artystki zarejestrowanych dla Polskich Nagrań. Album zawiera najsłynniejsze polskie przeboje Anny German w wersjach studyjnych tj. Człowieczy los, Tańczące Eurydyki, Bal u Posejdona oraz 2 utwory w języku rosyjskim Jesli ty mnie wierisz, Russkaja razdolnaja a także włoskim i hiszpańskim (Kochaj mnie jaka jestem, Wróć do Sorrento, La mamma Cztery karty).
24h
Ośmy longplay Polskich Nagrań (1983 r.) z piosenkami Anny German był już tylko wspomnieniem wspaniałej Artystki i jej niezapomnianych przebojów. Rozpoczyna się piosenką „Człowieczy los”, a kończy jakże znamienną, noszącą tytuł „Wszystko w życiu ma swój kres”. Płyta w całości, wydaje się być opowieścią z życia i o życiu Anny German, niestety zbyt krótkim, bo trwającym tylko czterdzieści sześć lat. Pozostały wspomnienia i piosenki, które po latach, wciąż są niezapomniane.
24h
Pochodząca z Nowej Karoliny piosenkarka, autorka tekstów i multiinstrumentalistka jest członkinią-założycielką zespołu Carolina Chocolate Drops, z którym w 2011 roku otrzymała nagrodę Grammy za najlepszy tradycyjny album folkowy. "You're The One" to pierwszy solowy album wokalistki od ponad sześciu lat. Album zawiera oryginalne nagrania i został wyprodukowany przez Jacka Splasha (Alicia Keys, Solange) Lista utworów: 1. Too Little, Too Late, Too Bad 2. You're the One 3. Yet to Be (feat. Jason Isbell) 4. Wrong King of Right 5. Another Wasted Life 6. You Louisiana Man 7. If You Don't Know How Sweet It Is 8. Hen in the Foxhouse 9. Who Are You Dreaming Of 10. You Put the Sugar in My Bowl 11. Way Over Yonder 12. Good Ol' Cide
24h