.
Dziesiąty studyjny album dwukrotnie nominowanej do Grammy amerykańskiej grupy Skillet, która do tej pory sprzedała na całym świecie ponad 11 mln płyt. John Cooper – wokal / gitara basowa, Korey Cooper – gitara / klawisze, Jen Ledger – perkusja / wokal i Seth Morrison – gitara, nagrali na następcę "Rise" kompozycje znacznie intensywniejsze w mocy i przekazie. Wpływ na to miało niezwykle udane światowe tournée. "Uderzyło mnie, że muzyka jest silniejsza niż słowa" – mówi John Cooper, odnosząc się do tego, że fani z całego świata śpiewali piosenki Skillet na trasie. "Wytwarza uniwersalne emocje. Chcieliśmy coś takiego przekazać na nowej płycie. Starałem się napisać takie piosenki, z którymi mogą się identyfikować ludzie z różnych stron świata". Utwory wyprodukował w dużej mierze Brian Howes, producent platynowego "Comatose" z 2006 roku i współautor hitu "Awake And Alive". Skillet zatrudnili również Setha Mosleya z Nashville oraz Kevina Churko (m.in. Five Finger Death Punch, Ozzy Osbourne, Disturbed) z Las Vegas. Płytę promowała jako pierwsza piosenka "Feel Invincible". Mająca, w zamyśle Johna, natchnąć słuchaczy do walki. Nawet jeśli wszystko układa się nie po myśli.
24h
Nowa płyta multiplatynowego zespołu Skillet. Album "Dominion" to według muzyków grupy celebracja wolności i wyzwolenie od strachu. Powstawał pomiędzy koncertami kapeli, a jego autorzy pracowali w stu procentach zdalnie. Nagrania odbyły się w domowym studiu w Wisconsin oraz w pracowni Churko w Las Vegas. Producentem płyty jest Kevin Churko.
24h
Dziesiąty album dwukrotnie nominowanej do Grammy kapeli, której utworów w samym 2018 roku odsłuchano ponad miliard razy. „Tytuł (zwycięski) idealnie oddaje klimat płyty” - przekonuje wokalista John Cooper. „Wstajesz, stawiasz czoła swym demonom, ale nigdy się nie poddajesz. (...) Słuchając tych piosenek chcę walczyć o swoje życie, walczyć o siebie, walczyć o to, w co wierzę.” Nad produkcją większości materiału czuwali John oraz jego żona, gitarzystka i klawiszowiec zespołu - Korey. „Zależało nam na zachowaniu współczesnego brzmienia” - wyjaśnia frontman. „Chcieliśmy dodać hiphopową perkusję i klawisze, ale nie rezygnować z gitarowych riffów.” Wydawnictwo promuje inspirowany bluesem, rockowy numer „Legendary” oraz pierwszy przeznaczony na chrześcijański rynek singiel Skillet - melodyjny „Anchor”.
Obecnie brak na stanie
Rozszerzona wersja jedenastego albumu amerykańskiego zespołu Skillet. Album pierwotnie ukazał się w styczniu 2022 r. Nowa wersja jest bogatsza o pięć utworów. Lista utworów: 1. Surviving The Game 2. Standing In The Storm 3. Dominion 4. Valley Of Death 5. Beyond Incredible 6. Destiny 7. Refuge 8. Shout Your Freedom 9. Destroyer 10. Forever Or The End 11. Ignite 12. White Horse 13. Crossfire 14. Psycho In My Head 15. Finish Line (with Adam Gontier) 16. Unbreakable Soul 17. The Defiant
24h
'Don't Get Too Close' to osobisty album, zdobywcy nagrody Grammy, DJ'a i producenta - Skrillexa. Na płycie gościnnie pojawili się Bibi Bourelly, Justin Bieber, Kid Cudi, Chief Keef, Swae Lee, Yung Lean, Bladee, PinkPantheress i nie tylko. Dźwiękowa ewolucja Skrillexa, która obserwujemy w serii jego ostatnich wydawnictw, z pewnością wzbudza ciekawość fanów i stanowi zapowiedź tego, jak jego muzyka będzie brzmiała w przyszłości. Lista utworów: 1. Skrillex & Bobby Raps - “Don’t Leave Me Like This” 2. Skrillex, Pink Pantheress & Trippie Redd - “Way Back” 3. Skrillex & BEAM - “Selecta” 4. Skrillex, Yung Lean & Bladee - “Ceremony” 5. Skrillex & Bladee - “Real Spring” 6. Skrillex & Kid Cudi - “Summer Time” 7. Skrillex, Corbin & Chief Keef - “Bad For Me” 8. Skrillex, Prentiss & Anthony Green - “3am” 9. Skrillex, Justin Bieber & Don Toliver - “Don’t Go” 10. Skrillex, Sonny Moore & Bibi Bourelly - “Don’t Get Too Close” 11. Skrillex & Swae Lee - “Mixed Signals” 12. Skrillex & Bibi Bourelly - “Painting Rainbows”
24h
Wyczekiwany przez fanów na całym świecie album "Quest For Fire" Skrillexa. Do współpracy przy "Quest For Fire", nagrodzony Grammy muzyk zaangażował takich pionierskich artystów, takich jak Fred again..., Four Tet, Jamie XX czy Dylan Brady, potwierdzając swoją pozycję na tanecznej scenie. Po tym jak pierwszy singiel z płyty "Rumble" z udziałem Fred again.. i Flowdana zdobył powszechne uznanie, pozostałe utwory na albumie są równie nadzwyczajne. Na całym wydawnictwie pojawiają się najbardziej postępowi twórcy, by wymienić Missy Elliott w "Ratata" oraz Elia Keszlera w "A Street I Know". Wśród innych współpracowników znaleźli się Sleepnet, Noisia, Josh Pan, Porter Robinson, Bibi Bourelly, Joker, Starrah i Nai Barghouti, co zaowocowało jednym z najbardziej klubowych i mistrzowskich dzieł Skrillexa. Lista utworów: 1. Leave Me Like This (with Bobby Raps) (3:08) 2. Ratata (with Missy Elliott and Mr. Oizo) (2:06) 3. Tears (with Joker and Sleepnet) (3:05) 4. Rumble (with Fred Again and Flowdan) (2:26) 5. Butterflies (with Starrah and Four Tet) (3:15) 6. Inhale Exhale (with Aluna and Kito) (3:25) 7. A Street I Know (with Eli Keszler) (3:35) 8. Xena (with Nai Barghouti) (4:11) 9. Too Bizarre (Juked) (with Swae Lee, Siiickbrain, and Posij) (3:28) 10. Hydrate (with Flowdan, Beam, and Peekaboo) (3:36) 11. Warped Tour ’05 with Pete Wentz (with Pete Wentz) (0:48) 12. Good Space (with Starrah) (2:12) 13. Supersonic (My Existence) (with Noisia, Josh Pan, and Dylan Brady) (2:45) 14. Hazel Theme (1:51) 15. Still Here (With the Ones That I Came With) (with Porter Robinson and Bibi Bourelly) (5:12)
24h
Album Smolastego "Almost Goat" to jedno z najbardziej wyczekiwanych wydawnictw tego roku. Album zdobył status potrójnie platynowej płyty jeszcze przed premierą, a promujące go single, takie jak "Duże Oczy" czy "Pijemy Za Lepszy Czas" nie schodzą ze szczytów list przebojów przez długie miesiące. Ale "Almost Goat" to nie tylko radiowe numery. Smolasty poraz kolejny udowadnia, że pomimo swojego popowego i hitowego zacięcia, nie zapomina o swoich rapowych korzeniach. Na krążku znajdziemy wiele zaskakujących utworów, a popowe tracki przeplatają się z rapowymi numerami tworząc prawdziwie unikalne połączenie. Na płycie usłyszeć możemy takich gości, jak Young Leosia, Tribbs, Oliwka Brazil czy 730Huncho. "Almost Goat" to bez wątpienia najmocniejsza płyta Smolastego, która stawia poprzeczkę bardzo wysoko i jest obowiązkową pozycją, dla każdego fana artysty. Lista utworów: 1. Almost Goat (prod. Smolasty & Wiktor) 2. XXX 3. XXX 4. Duże Oczy (prod. francis, Pedro, Tribbs) 5. Pijemy Za Lepszy Czas feat. 730Huncho (prod. Nearr) 6. XXX 7. Oh Daddy feat. Oliwka Brazil (prod. francis & Pedro) 8. XXX 9. Sezon (prod. Tribbs) 10. XXX 11. Boje Się Kochać feat. Young Leosia (prod. Cold Melody) 12. XXX 13. Ratuj (prod. Tribbs) 14. Toxic Baby feat. Oliwka Brazil 15. XXX
24h
Wyczekiwany przez fanów na całym świecie album "Quest For Fire" Skrillexa. Do współpracy przy "Quest For Fire", nagrodzony Grammy muzyk zaangażował takich pionierskich artystów, takich jak Fred again..., Four Tet, Jamie XX czy Dylan Brady, potwierdzając swoją pozycję na tanecznej scenie. Po tym jak pierwszy singiel z płyty "Rumble" z udziałem Fred again.. i Flowdana zdobył powszechne uznanie, pozostałe utwory na albumie są równie nadzwyczajne. Na całym wydawnictwie pojawiają się najbardziej postępowi twórcy, by wymienić Missy Elliott w "Ratata" oraz Elia Keszlera w "A Street I Know". Wśród innych współpracowników znaleźli się Sleepnet, Noisia, Josh Pan, Porter Robinson, Bibi Bourelly, Joker, Starrah i Nai Barghouti, co zaowocowało jednym z najbardziej klubowych i mistrzowskich dzieł Skrillexa. Lista utworów: 1. Leave Me Like This (with Bobby Raps) (3:08) 2. Ratata (with Missy Elliott and Mr. Oizo) (2:06) 3. Tears (with Joker and Sleepnet) (3:05) 4. Rumble (with Fred Again and Flowdan) (2:26) 5. Butterflies (with Starrah and Four Tet) (3:15) 6. Inhale Exhale (with Aluna and Kito) (3:25) 7. A Street I Know (with Eli Keszler) (3:35) 8. Xena (with Nai Barghouti) (4:11) 9. Too Bizarre (Juked) (with Swae Lee, Siiickbrain, and Posij) (3:28) 10. Hydrate (with Flowdan, Beam, and Peekaboo) (3:36) 11. Warped Tour ’05 with Pete Wentz (with Pete Wentz) (0:48) 12. Good Space (with Starrah) (2:12) 13. Supersonic (My Existence) (with Noisia, Josh Pan, and Dylan Brady) (2:45) 14. Hazel Theme (1:51) 15. Still Here (With the Ones That I Came With) (with Porter Robinson and Bibi Bourelly) (5:12)
24h
Lista utworów: 1. Dobre Miejsce Dla Naiwnych 2. Gram Do Stripteas`u, Żeby Żyć 3. Jedyny Hotel W Mieście 4. Słodkie Cudo Z M-2 5. Ja Tu Tylko Śpię 6. Ostatnie Żywe Drzewo 7. Złe Słowa 8. Kup Mi Komika 9. Albo Nigdy Nikt 10. XIX Wiek 11. Uczciwa Bieda 12. Nawet Nie Pytaj 13. Byłaś Dla Mnie Woda 14. Było Nas Dwoje 15. Hej! Blondyna 16. Czarna Noc, Biały Dzień 17. W Żadnym Razie Nie 18. Chyba Tylko Anioł (Pantofelek)
24h
"Don't Get Too Close" to osobisty album, zdobywcy nagrody Grammy, DJ'a i producenta - Skrillexa. Na płycie gościnnie pojawili się Bibi Bourelly, Justin Bieber, Kid Cudi, Chief Keef, Swae Lee, Yung Lean, Bladee, PinkPantheress i nie tylko. Dźwiękowa ewolucja Skrillexa, która obserwujemy w serii jego ostatnich wydawnictw, z pewnością wzbudza ciekawość fanów i stanowi zapowiedź tego, jak jego muzyka będzie brzmiała w przyszłości. Lista utworów: 1. Skrillex & Bobby Raps - “Don’t Leave Me Like This” 2. Skrillex, Pink Pantheress & Trippie Redd - “Way Back” 3. Skrillex & BEAM - “Selecta” 4. Skrillex, Yung Lean & Bladee - “Ceremony” 5. Skrillex & Bladee - “Real Spring” 6. Skrillex & Kid Cudi - “Summer Time” 7. Skrillex, Corbin & Chief Keef - “Bad For Me” 8. Skrillex, Prentiss & Anthony Green - “3am” 9. Skrillex, Justin Bieber & Don Toliver - “Don’t Go” 10. Skrillex, Sonny Moore & Bibi Bourelly - “Don’t Get Too Close” 11. Skrillex & Swae Lee - “Mixed Signals” 12. Skrillex & Bibi Bourelly - “Painting Rainbows”
24h
Jedno z największych arcydzieł alternatywnego rocka, trzeci album The Smiths "The Queen Is Dead", ukaże się ponownie. Album "The Queen Is Dead" miał premierę w 1986 roku, u szczytu możliwości twórczych The Smith. Dotarł do drugiego miejsca listy brytyjskiej i ostatecznie pokrył się na Wyspach platyną. To właśnie z niego pochodzą evergreeny zespołu, "There Is A Light That Never Goes Out" i "Some Girls Are Bigger Than Others". – Nie możesz kontynuować kariery, mając nadzieję, że publiczność albo przeciętny krytyk zaakceptuje to, co robisz albo rozgłośnia radiowa. Rozwijasz się tylko wtedy, gdy zastanawiasz się, czy jakiś zwariowany geniusz naukowy jest w stanie to polubić. Takie podejście przyjęliśmy, tworząc "The Queen Is Dead" – wyjaśnia w swoim stylu charyzmatyczny i chimeryczny wokalista Morrissey. – Epicka płyta do nagrania i epicka do wykonania na żywo – dodaje druga siła kreatywna The Smiths, gitarzysta Johnny Marr. Wydawnictwo dostępne także w formacie Box Deluxe 3CD / 1 DVD i formacie Box 5LP Lista utworów: CD 1: Original Album 2017 Remaster 1. The Queen Is Dead 2. Frankly, Mr. Shankly 3. I Know Its Over 4. Never Had No One Ever 5. Cemetry Gates 6. Bigmouth Strikes Again 7. The Boy With The Thorn In His Side 8. Vicar In A Tutu 9. There Is A Light That Never Goes Out 10. Some Girls Are Bigger Than Others CD 2: Additional Recordings 1. The Queen Is Dead (full version) 2. Frankly, Mr. Shankly (demo) 3. I Know Its Over (demo) 4. Never Had No One Ever (demo) 5. Cemetry Gates (demo) 6. Bigmouth Strikes Again (demo) 7. Some Girls Are Bigger Than Others (demo) 8. The Boy With The Thorn In His Side (demo mix) 9. There Is A Light That Never Goes Out (take 1) 10. Rubber Ring (b-side) 11. Asleep (b-side) 12. Money Changes Everything (b-side) 13. Unloveable (b-side)
24h
The Smiths – brytyjski zespół rockowy, działający w latach 1982-1987. Grupa opierała się na duecie Morrissey – Johnny Marr i współpracowała z wytwórnią Rough Trade Records. Zespół sprzedał wiele albumów w Wielkiej Brytanii (mimo iż jedynie dwa nagrane przez nich single znalazły się na brytyjskiej liście dziesięciu najlepszych) i był jednym z czołowych przedstawicieli alternatywnego rocka, wywodzących się z brytyjskiej sceny lat osiemdziesiątych. Wywarł wpływ na rozwój gatunku indie, włączając w to tzw. brit pop i zespoły takie jak The Stone Roses, Gene, Radiohead, Blur, Suede, Oasis, The Libertines, Doves. Odnieśli sukces dzięki tekstom Morrisseya oraz muzyce Marra, która w Wielkiej Brytanii przyczyniła się do odrodzenia utworów opartych na gitarowych brzmieniach. W ciągu swojej pięcioletniej działalności zespół wydał cztery albumy studyjne, kilka kompilacji oraz wiele singli. Pomimo braku sukcesów komercyjnych poza Wielką Brytanią w okresie swojej działalności, The Smiths zdążył zyskać popularność zarówno w kraju jak i za granicą jeszcze przed końcem XX wieku i stać się zespołem kultowym. The World Won't Listen to kompilacyjny album The Smiths wydany w 1987 roku, zbierający single i ich strony B. Lista utworów: A1Panic2:19 A2Ask3:16 A3London2:06 A4Bigmouth Strikes Again3:12 A5Shakespeare's Sister2:09 B1There Is A Light That Never Goes Out4:02 B2Shoplifters Of The World Unite2:56 B3The Boy With The Thorn In His Side3:15 B4Money Changes Everything4:41 C1Asleep4:09 C2Unloveable3:54 C3Half A Person3:35 C4Stretch Out And Wait2:44 D1That Joke Isn't Funny Anymore3:49 D2Oscillate Wildly3:26 D3You Just Haven't Earned It Yet, Baby3:30 D4Rubber Ring3:46 D5Golden Lights2:40
24h
„Adam’s Apple” to pierwsza symfoniczna płyta Mateusza Smoczyńskiego – skrzypka, solisty i kompozytora, współzałożyciela Atom String Quartet, na której znajdziemy dwa koncerty skrzypcowe: „Koncert jazzowy na skrzypce, orkiestrę symfoniczną oraz grupę rytmiczną” Zbigniewa Seiferta i koncert na improwizujące skrzypce „Adam’s Apple" skomponowany przez Mateusza Smoczyńskiego. Obydwa koncerty to premiery fonograficzne. Dla miłośników winyla album ukazuje się w wersji na białym winylu o gramaturze 180. „Koncert jazzowy” Seiferta, to dla fanów jazzu niemała sensacja! Nigdy dotąd nie był wydany na żadnym nośniku i po 50 latach doczekał się międzynarodowej premiery fonograficznej. Mateusz Smoczyński zaprosił do wspólnego wykonania tej energetycznej kompozycji polskich mistrzów improwizacji jazzowej: Dominika Wanię, Sławomira Kurkiewicza i Michała Miśkiewicza. Koncert skrzypcowy „Adam's Apple" Mateusza Smoczyńskiego powstał z jego fascynacji twórczością kompozytorów muzyki poważnej takich jak Karol Szymanowski, Dymitr Szostakowicz, Béla Bartók i György Ligeti oraz jazzowej, którzy przez lata wywarli na niego ogromny wpływ: Zbigniew Seifert, John Coltrane, Wayne Shorter oraz David Balakrishnan (z Turtle Island Quartet). Stylistycznie koncert najbardziej nawiązuje do najświeższej inspiracji Mateusza – muzyki amerykańskiego kompozytora Johna Adamsa. „Jabłko Adama” nasuwa też biblijne skojarzenia z historią Adama i Ewy oraz konsekwencjami zjedzenia przez nich zakazanego owocu, co odzwierciedla w swej dramaturgii muzyka. Wykonanie kusi niezwykłą, pastelową barwą barytonowych skrzypiec, pięknem melodyki z nutą minimalizmu, impresjonistycznej sonorystyki, elementami bluegrassu i jazzowych, wirtuozowskich improwizacji. Album „Adam’s Apple” został nagrany z towarzyszeniem Chopin University Chamber Orchestra pod dyrekcją Rafała Janiaka. Jak mówi Artysta: „Od początku mojej muzycznej kariery jestem przez wielu krytyków uznawany za kontynuatora drogi wytyczonej przez Zbigniewa Seiferta. Mimo mojej ogromnej fascynacji jego grą, komponując „Adam's Apple” chciałem pójść w zupełnie innym kierunku i pokazać, na jak odmiennym muzycznym biegunie obecnie jestem". Dwa bieguny, jedna płyta: „Adam’s Apple”. Lista utworów: Side A Mateusz Smoczyński Adam’s Apple Concerto for violin and orchestra (2018) 1. Genesis (5:02) 2. Eden (8:34) 3. Temptation (5:14) 4. Apocalypse (7:04) Side B Zbigniew Seifert (1946–1979) Jazz Concerto for violin, rhythm section, and symphony orchestra (1974) 1. Rubato - Tempo - Ad Libitum - Fast Tempo 1 (9:18) 2. Rubato - Tempo (2:43) 3. Solos - Ad Libitum (5:40) 4. Rubato (2:24) Mateusz Smoczyński Adam’s Apple Concerto for violin and orchestra (2018) 5. Cadenza (2:48) Artists: Mateusz Smoczyński – violin, baritone violin Chopin University Chamber Orchestra Rafał Janiak – conductor Dominik Wania – piano 6–9 Sławomir Kurkiewicz – bass 6–9 Michał Miśkiewicz – drums 6–9
24h
1. William, It Was Really Nothing 2. What Difference Does It Make? (John Peel 18/05/83) 3. These Things Take Time (David Jensen 26/06/83) 4. This Charming Man (John Peel 14/09/83) 5. How Soon Is Now? 6. Handsome Devil (John Peel 18/05/83) 7. Hand in Glove 8. Still Ill (John Peel 14/09/83) 9. Heaven Knows I'm Miserable Now 10. This Night Has Opened My Eyes (John Peel 14/09/83) 11. You've Got Everything Now (David Jensen 26/06/83) 12. Accept Yourself (David Jensen 25/08/83) 13. Girl Afraid 14. Back to the Old House (John Peel 14/09/83) 15. Reel Around the Fountain (John Peel 18/05/83) 16. Please, Please, Please Let Me Get What I Want
Obecnie brak na stanie
The Smiths – brytyjski zespół rockowy, działający w latach 1982-1987. Grupa opierała się na duecie Morrissey – Johnny Marr i współpracowała z wytwórnią Rough Trade Records. Zespół sprzedał wiele albumów w Wielkiej Brytanii (mimo iż jedynie dwa nagrane przez nich single znalazły się na brytyjskiej liście dziesięciu najlepszych) i był jednym z czołowych przedstawicieli alternatywnego rocka, wywodzących się z brytyjskiej sceny lat osiemdziesiątych. Wywarł wpływ na rozwój gatunku indie, włączając w to tzw. brit pop i zespoły takie jak The Stone Roses, Gene, Radiohead, Blur, Suede, Oasis, The Libertines, Doves. Odnieśli sukces dzięki tekstom Morrisseya oraz muzyce Marra, która w Wielkiej Brytanii przyczyniła się do odrodzenia utworów opartych na gitarowych brzmieniach. W ciągu swojej pięcioletniej działalności zespół wydał cztery albumy studyjne, kilka kompilacji oraz wiele singli. Pomimo braku sukcesów komercyjnych poza Wielką Brytanią w okresie swojej działalności, The Smiths zdążył zyskać popularność zarówno w kraju jak i za granicą jeszcze przed końcem XX wieku i stać się zespołem kultowym. Album Louder Than Bombs to kompilacyjny album The Smiths, ukazał się w 1987 roku. Lista utworów: A1Is It Really So Strange?3:02 A2Sheila Take A Bow2:41 A3Shoplifters Of The World Unite2:57 A4Sweet And Tender Hooligan3:33 A5Half A Person3:35 A6London2:06 B1Panic2:17 B2Girl Afraid2:48 B3Shakespeare's Sister2:08 B4William, It Was Really Nothing2:10 B5You Just Haven't Earned It Yet, Baby3:21 B6Heaven Knows I'm Miserable Now3:34 C1Ask3:15 C2Golden Lights2:38 C3Oscillate Wildly3:26 C4These Things Take Time2:21 C5Rubber Ring3:46 C6Back To The Old House3:04 D1Hand In Glove3:10 D2Stretch Out And Wait2:37 D3Please Please Please Let Me Get What I Want1:50 D4This Night Has Opened My Eyes3:40 D5Unloveable3:55 D6Asleep4:16
24h
„Adam’s Apple” to pierwsza symfoniczna płyta Mateusza Smoczyńskiego – skrzypka, solisty i kompozytora, współzałożyciela Atom String Quartet, na której znajdziemy dwa koncerty skrzypcowe: „Koncert jazzowy na skrzypce, orkiestrę symfoniczną oraz grupę rytmiczną” Zbigniewa Seiferta i koncert na improwizujące skrzypce „Adam’s Apple" skomponowany przez Mateusza Smoczyńskiego. Obydwa koncerty to premiery fonograficzne. Album wydany jest na nośniku Super Audio CD/Hybryd, co oznacza, że można go odtwarzać we wszystkich odtwarzaczach CD oraz SACD. Wybór nośnika pozwala na odsłuch dźwięku w wysokiej jakości: częstotliwość próbkowania strumienia danych DSD wykorzystywanego na płytach SACD jest 64 razy wyższa niż na płycie audio CD i wynosi 2,824MHz. „Koncert jazzowy” Seiferta, to dla fanów jazzu niemała sensacja! Nigdy dotąd nie był wydany na żadnym nośniku i po 50 latach doczekał się międzynarodowej premiery fonograficznej. Mateusz Smoczyński zaprosił do wspólnego wykonania tej energetycznej kompozycji polskich mistrzów improwizacji jazzowej: Dominika Wanię, Sławomira Kurkiewicza i Michała Miśkiewicza. Koncert skrzypcowy „Adam's Apple" Mateusza Smoczyńskiego powstał z jego fascynacji twórczością kompozytorów muzyki poważnej takich jak Karol Szymanowski, Dymitr Szostakowicz, Béla Bartók i György Ligeti oraz jazzowej, którzy przez lata wywarli na niego ogromny wpływ: Zbigniew Seifert, John Coltrane, Wayne Shorter oraz David Balakrishnan (z Turtle Island Quartet). Stylistycznie koncert najbardziej nawiązuje do najświeższej inspiracji Mateusza – muzyki amerykańskiego kompozytora Johna Adamsa. „Jabłko Adama” nasuwa też biblijne skojarzenia z historią Adama i Ewy oraz konsekwencjami zjedzenia przez nich zakazanego owocu, co odzwierciedla w swej dramaturgii muzyka. Wykonanie kusi niezwykłą, pastelową barwą barytonowych skrzypiec, pięknem melodyki z nutą minimalizmu, impresjonistycznej sonorystyki, elementami bluegrassu i jazzowych, wirtuozowskich improwizacji. Album „Adam’s Apple” został nagrany z towarzyszeniem Chopin University Chamber Orchestra pod dyrekcją Rafała Janiaka. Jak mówi Artysta: „Od początku mojej muzycznej kariery jestem przez wielu krytyków uznawany za kontynuatora drogi wytyczonej przez Zbigniewa Seiferta. Mimo mojej ogromnej fascynacji jego grą, komponując „Adam's Apple” chciałem pójść w zupełnie innym kierunku i pokazać, na jak odmiennym muzycznym biegunie obecnie jestem". Dwa bieguny, jedna płyta: „Adam’s Apple” Lista utworów: Mateusz Smoczyński Adam’s Apple Concerto for violin and orchestra (2018) 1. Genesis (5:02) 2. Eden (8:34) 3. Temptation (5:14) 4. Cadenza (2:48) 5. Apocalypse (7:04) Zbigniew Seifert (1946–1979) Jazz Concerto for violin, rhythm section, and symphony orchestra (1974) 6. Rubato - Tempo - Ad Libitum - Fast Tempo 1 (9:18) 7. Rubato - Tempo (2:43) 8. Solos - Ad Libitum (5:40) 9. Rubato (2:24) Artists: Mateusz Smoczyński – violin, baritone violin Chopin University Chamber Orchestra Rafał Janiak – conductor Dominik Wania – piano 6–9 Sławomir Kurkiewicz – bass 6–9 Michał Miśkiewicz – drums 6–9
24h
The Smiths – brytyjski zespół rockowy, działający w latach 1982-1987. Grupa opierała się na duecie Morrissey – Johnny Marr i współpracowała z wytwórnią Rough Trade Records. Zespół sprzedał wiele albumów w Wielkiej Brytanii (mimo iż jedynie dwa nagrane przez nich single znalazły się na brytyjskiej liście dziesięciu najlepszych) i był jednym z czołowych przedstawicieli alternatywnego rocka, wywodzących się z brytyjskiej sceny lat osiemdziesiątych. Wywarł wpływ na rozwój gatunku indie, włączając w to tzw. brit pop i zespoły takie jak The Stone Roses, Gene, Radiohead, Blur, Suede, Oasis, The Libertines, Doves. Odnieśli sukces dzięki tekstom Morrisseya oraz muzyce Marra, która w Wielkiej Brytanii przyczyniła się do odrodzenia utworów opartych na gitarowych brzmieniach. W ciągu swojej pięcioletniej działalności zespół wydał cztery albumy studyjne, kilka kompilacji oraz wiele singli. Pomimo braku sukcesów komercyjnych poza Wielką Brytanią w okresie swojej działalności, The Smiths zdążył zyskać popularność zarówno w kraju jak i za granicą jeszcze przed końcem XX wieku i stać się zespołem kultowym. Strangeways, Here We Come to czwarty i ostatni album studyjny The Smiths, ukazał się w 1987 roku. Lista utworów: A1A Rush And A Push And The Land Is Ours2:59 A2I Started Something I Couldn't Finish3:46 A3Death Of A Disco Dancer5:24 A4Girlfriend In A Coma2:02 A5Stop Me If You Think You've Heard This One Before3:31 B1Last Night I Dreamt That Somebody Loved Me5:04 B2Unhappy Birthday2:43 B3Paint A Vulgar Picture5:33 B4Death At One's Elbow1:59 B5I Won't Share You2:45
24h
Lista utworów: Side A 1. Reel Around the Fountain 2. You've Got Everything Now 3. Miserable Lie 4. Pretty Girls Make Graves 5. The Hand That Rocks the Cradle Side B 1. Still Ill 2. Hand in Glove 3. What Difference Does It Make? 4. I Don't Owe You Anything 5. Suffer Little Children
24h
Lista utworów: 1. The Queen Is Dead 2. Frankly, Mr. Shankly 3. I Know It's Over 4. Never Had No One Ever 5. Cemetry Gates 6. Bigmouth Strikes Again 7. The Boy with the Thorn in His Side 8. Vicar in a Tutu 9. There Is a Light That Never Goes Out 10. Some Girls Are Bigger Than Others
24h
Lista utworów: 1. The Headmaster Ritual 2. Rusholme Ruffians 3. I Want the One I Can't Have 4. What She Said 5. That Joke Isn't Funny Anymore 6. Nowhere Fast 7. Well I Wonder 8. Barbarism Begins at Home 9. Meat Is Murder
24h
Lista utworów: Carpe Diem (Seize the Day) Age of Steam The Pilgrimage Dambusters Remember the Fallen Super Nova Lady In Gray All for One Black is the Night Living On the Limit
24h
Reedycja albumu Ady Rusowicz. Piosenki od nowa zremasterowano z oryginalnych taśm ze studia Polskich Nagrań.
Obecnie brak na stanie
Na scenie skupiony, trochę tajemniczy, w rzeczywistości serdeczny i naturalny. W filmie V.I.P. Juliusza Machulskiego był bandziorem Fuksem, w musicalu Pan Twardowski zagrał tytułowego szlachcica, ale gdy zasiądzie przy fortepianie wyśpiewuje liryczne wyznania. Który Rynkowski jest prawdziwy? Ten, kto zna go z estrady? A może ten, kto miał okazję spotkać go poza nią? Prawda jest taka: RR jest jeden, tylko przybiera „różne pozy”. Raz jest piosenkarzem, raz kompozytorem, a innym razem pianistą. Często pojawia się też w trzech postaciach jednocześnie, i tylko wtedy, gdy nie jest aktorem. W dzieciństwie uczył się gry na fortepianie, z zapałem uprawiał boks i łyżwiarstwo. Muzykował w amatorskich zespołach rodzinnego Elbląga, prowadził licealny kabaret Tak To Bywa. W wojsku był akompaniatorem baletu, w cywilu miał zostać nauczycielem śpiewu. Wszystko? Ależ skąd. Jego droga do piosenki była wyjątkowo długa. W czasie studiów w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Olsztynie wystąpił z grupą El na tamtejszym Festiwalu Kultury Studenckiej. Zdobyta tam nagroda dała mu okazję do udziału w Warsztatach Jazzowych w Chodzieży. Okazało się niebawem, że do Warszawy jest stamtąd całkiem blisko. Ale do śpiewania wciąż daleko. Nowe życie w stolicy zaczął od Operetki Warszawskiej i Teatru na Targówku. I tu, i tam był korepetytorem i akompaniatorem. Wkrótce objawił się w jeszcze Rynkowski kompozytor. Zaczęli go śpiewać aktorzy TnT, a pierwsze nagranie płytowe jego piosenki W tańcu zaczyna się miłość pojawiło się na płycie Wielki romans Waldemara Koconia. To był rok 1977. Pożegnał wtedy teatry muzyczne na rzecz grupy bluesowej Gramine. Pierwsza okazja śpiewania nadarzyła się wtedy, gdy w zespole Victoria Singers zastąpił Grzegorza Markowskiego. I tak na gruzach Victorii narodził się Vox. Powstały w 1928 roku brytyjski kwartet The Revellers, nawet nie przypuszczał, że zapoczątkuje trwającą nieprzerwanie światową modę na męskie grupy wokalne. Pierwszą w Polsce był Chór Dana, drugą Vox, Kozioł–Paszt–Słota–Rynkowski. Pod kierownictwem Marka Skolarskiego kwartet eks-Singersów udowodnił niebawem, że perfekcyjne śpiewanie wielogłosowe jest możliwe, że daje się połączyć z atrakcyjnym ruchem, że polscy rewelersi mogą liczyć na wielką popularność nie tylko w kraju. Pod czujnym okiem znawców sceny, choreografa, kostiumologa, lektora języka angielskiego, aranżera i reżysera, Vox zadebiutował w 1979 roku na Międzynarodowej Wiośnie Estradowej. Po poznańskim starcie zachwytom nie było końca. Krytycy prześcigali się w komplementach, zachwycając się – i słusznie – zgraniem głosów, bezbłędną intonacją, dykcją, utanecznieniem i estradowym wdziękiem. Rychło jednak „życie przerosło kabaret”. Coraz mniej było okazji do radości, za to więcej żalu, że nie udał się podbój rynku niemieckiego, że nie było czasu na komponowanie i nagrywanie płyt. W 1987 roku Rynkowski rozstał się z Voxem. W zgodzie? W zgodzie tak, ale pożegnanie było dalekie od dżentelmeneri. Początki samodzielności były trudne. Przez długi czas ciągnął się za nim mit twardziela, z czasem jednak jego śpiewanie zaczęło nabierać artystycznej ogłady. Szczególnie wtedy, gdy powstał duet kompozytorsko-autorski z poetą Jackiem Cyganem. Z każdym rokiem pozostawiali obaj ślad na „jawie”. Od początku tego stulecia obdarzają swoją publiczność i słuchaczy „darami losu”, raz „intymnie”, albo z „zachwytem”. Bo „ten typ tak ma”.
24h
Ghost Song wydany przez Nonesuch Records to debiut wokalistki / autorki tekstów Cécile McLorin Salvant. Ghost Song to zróżnicowana mieszanka siedmiu oryginałów i pięciu interpretacji na temat duchów, nostalgii i tęsknoty. Cécile McLorin Salvant, stypendystka MacArthura 2020 i trzykrotna laureatka nagrody Grammy, jest wokalistką i kompozytorką wnoszącą historyczną perspektywę, odnowione poczucie dramatyzmu i oświecone muzyczne zrozumienie zarówno do standardów jazzowych, jak i własnych oryginalnych kompozycji. Wykształcona klasycznie, zanurzona w jazzie, bluesie i folku, czerpiąca z teatru muzycznego i wodewilu, Salvant korzysta z szerokiego repertuaru, który poszerza możliwości występów na żywo. Występy Salvant sięgają od wolnych duetów na głos i fortepian, przez tria instrumentalne, po zespoły orkiestrowe.
24h