.
Trzeci krążek braci Golec daje prawdziwego energetycznego kopa! Zespół zaprosił do jej udziału prawosławny chór cerkiewny Oktoich, dzięki czemu utwory otrzymały zastrzyk dodatkowej słowiańskiej werwy. "Zwycięstwo" - zarażający optymizmem kawałek to jednocześnie definicja i życiowe credo zespołu. "Trójka" Golec uOrkiestry pełna jest melodyjnych kompozycji - takich jak "Walc chemiczny", "Pragnę cię miłować" czy ballad: "Drzewa", "Mów do mnie miły". Ale pojawiają się na niej też utwory bardziej rockowe, rozgrzewające publiczność do czerwoności. "Pędzą konie" - promujący płytę przebój porywa do żywiołowego tańca na każdym koncercie. Choć bracia nie odżegnują się od góralskiej stylistyki, słychać też na ich płycie tęsknotę za melodyjnym popem na wysokim poziomie, a także za stylistyką reaggae (pełne życiowych mądrości - "Kto się ceni"). Łukasz i Paweł konsekwentnie trzymają się też humorystycznych tekstów - kabaretowa "Plaża" i "Słonik" czy przerobiona na góralską nutę piosenka "Gdzie się podziały nasze prywatki?" (w wykonaniu Golców: "Gdzie się podziały nasze podatki?") świadczą o tym, że bliźniaków nie opuszcza dobry humor, którym nieustannie zarażają swoich fanów. Tej płyty nie da się nie lubić! Lista utworów: 1. Pędzą konie 2. Gdzie się podziały nasze podatki 3. Zwierzenia pewnego cienia 4. Słonik 5. Kto się ceni 6. Walc chemiczny 7. Zwycięstwo 8. Mów do mnie miły 9. Połamaniec 10. Pragnę cię miłować 11. Nie dajmy się 12. Plaża 13. Drzewa
24h
Kinga Głyk – niezwykle utalentowana gitarzystka, która stała się odkryciem krajowej sceny. Mając zaledwie 20 lat stoi na czele własnego zespołu jazzowo-bluesowo-funkowego, grając w nim na gitarze basowej i komponując utwory. Adam Makowicz powiedział o niej: "Muzyczne zdolności Kingi już dzisiaj pozwoliły jej zapisać się na stałe w historii polskiego jazzu." "Dream" to jej trzecia autorska płyta. Zawiera dziewięć kompozycji, z których siedem skomponowała Kinga Głyk. Dwie to covery, Erica Claptona ("Tears In Heaven") oraz Jaco Pastoriusa ("Teen Town"). Basistkę wspomogli zagraniczni muzycy - Anglik Tim Garland na saksofonie (m.in. Kenny Wheeler, Chick Corea), pianista z Izraela Nitai Hershkovits (m.in. Avishai Cohen Trio) oraz perkusista Gregory Hutchinson z Nowego Jorku. Album promuje singiel "Tears in Heaven". Winyl ma gramaturę 180. Muzycy: Kinga Głyk- gitara basowa Gregory Hutchinson- perkusja Nitai Hershkovits- klawisze Tim Garland- saksofon / klarnet basowy
Obecnie brak na stanie
"Real Life" to pierwszy album Kingi Głyk od ponad czterech lat, a zarazem najbardziej charakterystyczne dzieło jej wciąż ewoluującej kariery. Tym razem nasza utalentowana gitarzystka basowa postanowiła stworzyć coś zupełnie wyjątkowego - unikalną odmianę współczesnej muzyki instrumentalnej, inspirowaną jazzem i funkiem, ale jednocześnie oryginalną pod względem aranżacji i podejścia estetycznego. Producentem albumu jest Kinga Głyk, a współproducentem pięciokrotny zdobywca nagrody GRAMMY - Michael League (Snarky Puppy, David Crosby). Basistka i kompozytorka przedstawia płytę, która przekracza granice gatunków i została nagrana przy udziale kolejnego laureata GRAMMY, inżyniera dźwięku i producenta Nica Harda (Snarky Puppy, Charlie Hunter, Ute Lemper) Jako współproducent League pomógł wyeksponować kompozytorskie talenty Głyk, a jej wirtuozerska gra na basie stanowi idealne fundamenty do interakcji w zespole. Choć utwory takie jak "Unfollower" czy pełne życia "Swimming In The Sky" są pozbawione słów, to wypełnione są głębokim przekazem osobistych historii. Jej emocjonalne podejście do instrumentu imponuje swoim płynnym poruszaniem się między partią solową a rytmiczną, melodyką i elastycznym groove'em. Głyk towarzyszą podobnie myślący muzycy, tacy jak saksofonista Casey Benjamin (Robert Glasper Experiment, Stefon Harris) i perkusista Robert "Sput" Searight (Snarky Puppy, Kirk Franklin, Ghost-Note), a także grupa doskonałych klawiszowców, w tym Caleb McCampbell (Beyoncé, Michael Bublé), Julian Pollack (Marcus Miller, David Sanborn, Joe Lovano), Nicholas Semrad (Miss Lauryn Hill, Talib Kweli, Bootsy Collins) i długoletni współpracownik Brett Williams (Marcus Miller, Mumford and Sons, Stevie Wonder). League, który jest również basistą - gra na klawiszach, a także na gitarze elektrycznej, sitarze elektrycznym i basie baritone bez progów. Lista utworów: 1. Fast Life 2. Unfollower 3. Who Cares 4. Island 5. Not Real 6. Swimming in the Sky 7. The Friend You Call 8. That Right There 9. Sadness Does Not Last Forever Produced by Kinga Głyk. Co-produced by Michael League
24h
„Śpiewam nie najlepiej, dlatego gram na basie” – mówi Kinga Głyk. Brzmi to podejrzanie skromnie biorąc pod uwagę szum jaki otaczał jej osobę przez ostatnie dwa lata. Jednakże to właśnie tymi słowami nasza młodziutka gitarzystka basowa treściwie podsumowuje o czym jest jej najnowszy album „Feelings”. Z niezrównanym kunsztem i nonszalancją pozwala swojej gitarze z uczuciem opowiadać historie. Kinga Głyk określa album „Feelings” jako najbardziej osobisty z jej dotychczasowej twórczości. Siedem z dwunastu utworów zostało napisanych wyłącznie przez nią, dwa napisała razem ze swoim pianistą i producentem Pawłem Tomaszewskim. „W przeciwieństwie do mojego ostatniego albumu „Dream” zespół i ja nie improwizowaliśmy w studio” mówi Kinga. „Zanim przystąpiliśmy do nagrania wszystko było precyzyjnie skomponowane”. Co nie znaczy, że muzyka Kingi brzmi na przeintelektualizowaną. Wręcz przeciwnie - w „What Is Life”, który stanowi rdzeń albumu „Feelings”, Kinga Głyk zadaje pytanie: „Kim bylibyśmy bez uczuć? Pozwalają nam doświadczyć tak wiele, uczą nas, czasem przynoszą ból, czasem radość. Emocje – bez nich bylibyśmy puści. Słowa nie zawsze są w stanie wyrazić nasze uczucia, ale muzyka tak”. Muzycznie Kinga łączy swoje luźne podejście do jazzu z zapierającymi dech momentami narracji bazującymi na przemian na R’n’B, groove i funku. W singlowym utworze „Joy Joy” - Brett Williams (klawiszowiec Marcusa Millera) wyzwala radość energetycznym funkiem i „dokręca śrubę” jazzującym rock’n’rollem w utworze „Mercy” (Duffy). „Lennie’s Pennies”, w oryginale grane przez Lennie Tristano, w interpretacji Kingi staje się apoteozą groove ukazując jej trio w swojej prawdziwej istocie: genialne solówki, odświeżająco niesztampowe improwizacje oraz zwarte granie zespołowe.. Lista utworów: 1. Let's Play Some Funky Groove 2. Lennie's Pennies 3. Joy Joy (feat. Brett Williams) 4. Intro to What Is Life 5. What Is Life 6. Mercy (feat. Brett Williams) 7. OverDrive 8. Ballada (feat. Brett Williams) 9. Low Blow 10. Classic (feat. Bobby Sparks II) 11. 5 Cookies (feat. Anomalie) 12. Enu Maseti (feat. Mateus Asato & Ruth Waldron)
24h
Dla przyjaciół był Gniadym. Złośliwi recenzenci nazwali go Boskim Gniatkowskim. Dla miłośniczek swego talentu był polskim Bingiem Crosbym, a nawet Rudolfem Valentino polskiej piosenki. Śpiewane przez niego refreny powodowały zmysłowe falowanie piersi pań w każdym wieku i dyskretne wycieranie łez wzruszenia. Wszędzie bił rekordy popularności. Z łatwością zjednywał sobie każdą publiczność, nieliczną w salach koncertowych i kilkusettysięczną widownię imprez plenerowych. Bez trudu zwyciężał w prasowych plebiscytach i konkursach radiowych. Na estradzie pojawił się w 1954 roku. A gdy zwyciężył w konkursie dla piosenkarzy amatorów, natychmiast stał się gwiazdą radiowej anteny, partnerem nagrań w duecie z Janem Dankiem i najcenniejszą "eksportową" postacią polskiej piosenki lat 60. Na zachodzie Europy koncertował z orkiestrami Maxa Gregera i Güntera Gollascha. Na wschodzie – od Ałma Aty po Soczi – śpiewał zagraniczne przeboje, ale tylko po polsku. Poznała go i ceniła rodzima publiczność Australii, Kanady i Stanów Zjednoczonych. Mijały mody, zmieniały się style, a piosenki z jego repertuaru zawsze miały oddaną, zawsze gorąco oklaskującą publiczność, ochoczo nucącą z nim i bez niego "Kuba wyspa jak wulkan gorąca", "Ryżowe pola w wodzie mokną", "Appasionata – wspomnienia dawnych dni" Lista utworów: 1. Appasionata 2. Cicha woda 3. Bella bella donna 4. Przez łzy nie widać słońca 5. Indonezja 6. Piosenka kubańska 7. Arrivederci Roma 8. Paryż śni 9. Wrocławskie gwiazdy 10. Na pamiątkę 11. Kobieta i mężczyzna 12. Vaya Con Dios 13. Światła rampy 14. Archipelag 15. Jeden uśmiech 16. Nie powiesz nic 17. W piosenkach moich kwitną bzy 18. Most na rzece Kwai 19. Za kilka lat 20. Podmoskiewskie wieczory 21. Volare 22. W kalendarzu jest taki dzień 23. Around the world
24h
Monograficzny, dwupłytowy album jednego z największych klasyków polskiej piosenki, zwanego polskim Deanem Martinem lub "Wielkim Gniadym". Album zawiera wszystkie nagrania Gniatkowskiego, wydane na przełomie lat 50/60 na płytach "Muzy" (z wyjątkiem "Vaya con dios", śpiewanej w duecie z Janem Dankiem). Prócz znanych przebojów tj. Appasionata czy Bella bella donna na nowym krążku znajduje się aż 12 premier fonograficznych! Ponadto 7 piosenek zostało zebranych z różnego rodzaju składanek i po raz pierwszy ukażą się na płycie autorskiej Janusza Gniatkowskiego. W sumie na płytach znajdują się 44 nagrania, pochodzące z oryginalnych taśm-matek. Zostały one poddane fachowej obróbce, w profesjonalnym studiu remasteringowym, pod okiem specjalistów. Album "40 Piosenek Janusza Gniatkowskiego" sprawi ogromną radość osobom, które te piosenki znają z lat swojej młodości, z okresu pierwszej miłości, pierwszych prywatek, a dla osób młodych, które dopiero poznają dawne nagrania, będzie ciekawym odkryciem, a być może i zaskoczeniem, że można tak wspaniale śpiewać o miłości czy trudach dnia codziennego.
Obecnie brak na stanie
Nareszcie! Kazali nam na siebie czekać aż pięć lat, ale wracają w wielkim stylu - z płytą, na której niemal każdy kawałek to materiał na wielki hit. Bracia Golec zmienili się, dojrzeli i nagrali album najlepszy z dotychczasowych. Wydaje się, że powstał on na bazie sprawdzonych składników, tych samych, które wyniosły 10 lat temu ich debiutancki krążek na szczyty list przebojów. Ale to pozory... Ta płyta pokazuje, że Golec uOrkiestra poszła krok dalej. Zarówno pod względem aranżacyjnym jak i kompozycyjnym. Rewelacyjna - tym razem dużo bardziej nośna - sekcja dęta, muzycznie wysmakowane góralskie wtręty (zaaranżowane jednak całkiem inaczej niż do tej pory), wyszukana perkusja i liczne nawiązania stylistyczne genialnie zagrane i zaśpiewane. A wszystko to zaprawione typową dla Golców pozytywną energią, poczuciem humoru i łobuzerskim puszczaniem oka. Bracia bawią się muzyką, a jednocześnie jakby od niechcenia produkują... same przeboje! A każdy z nich tym razem dopracowany został pod względem aranżacyjnym co do najdrobniejszego szczegółu. "Góralskiego tanga" łączącego zawadiackie zaśpiewy ze skrzypcami i akordeonem nie powstydziłby się sam Carlos Garder, obok niego elektryzująco szalone bałkańskie "Czar mi daj", czy niespotykanie na muzycznym rynku czarno swingująca trąbka w stylu Amstronga ("Wujek Louis song"...) Ufff! Chwila wytchnienia przy przepięknej "Kołysance dla Tosi" napisanej dla córeczki Łukasza i Edyty Golców. Za chwilę zaś humorystyczne "Koniakowskie stringi", a potem jeszcze przebojowe, naładowane pozytywną energią "Pięknie jest". Ta płyta nie ma słabych momentów. Choć tak bardzo zróżnicowana - Piątka udowadnia, że pięć lat milczenia Golec uOrkiestra wykorzystała do maksimum. Aż boimy się pomyśleć o tym, co będzie przy 6!
24h
Czterokrotnie platynowa, druga płyta jednego z najpopularniejszych polskich zespołów grających mieszankę popu, rocka i muzyki góralskiej. Album "Golec uOrkiestra 2" ukazał się w 2000 roku. Lista utworów: 1. Dyplomy 2. Ściernisco 3. Słodycze 4. Wanna 5. Pieniądze To Nie Wszystko 6. Oni Są Z Nami 7. Tattoo 8. Ty I Tylko Ty 9. Szarpany 10. Walizeczka 11. Do Milówki Wróć 12. Holny 13. Piosenka Ło Nicym
24h
Czwarta, kolejna platynowa, płyta jednego z najpopularniejszych polskich zespołów grających mieszankę popu, rocka i muzyki góralskiej. Album "Golec uOrkiestra 4" ukazał się w 2004 roku. Lista utworów: 1. Nie ma nic 2. Nogi same niosą 3. Nie jest źle 4. Świat sie zmienia 5. Pomykam do ciebie 6. Już nie zgaśnie ogień w nas 7. Kiedy światła już zgasną 8. Daj trochę wiecej 9. Kto wodę pije 10. Życie jest piękne 11. Konkretna piosenka
24h
Dwukrotnie platynowa, debiutancka płyta jednego z najpopularniejszych polskich zespołów grających mieszankę popu, rocka i muzyki góralskiej. Album "Golec uOrkiestra 1" ukazał się w 1999 roku. Lista utworów: 1. Kochom Ciebie dziwcyno 2. Kuku 3. Crazy is my life 4. Ej Janicku ka ześ jes 5. Skrzypki 6. UFO 7. Lornetka 8. Szafa 9. Linoleum 10. Chałpa sie poliła 11. Wyseł 12. Myślenica 13. Na holi
24h
Demon Days to nowy album zespołu Gorillaz. W porównaniu z debiutancką płytą jest to album zdecydowanie bardziej ponury i prezentujący bardziej skrajne poglądy. Wśród specjalnych gości na płycie znaleźli się między innymi De La Soul, Neneh Cherry, Martina Topley-Bird, Roots Manuva, MF Doom, Ike Turner, Bootie Brown of the Pharcyde, Shaun Ryder, Dennis Hopper, The London Community Gospel Choir oraz The San Fernandez Youth Chorus. Całość została nagrana we własnym studiu zespołu - Kong Studios i wyprodukowana wspólnie przez zespół Gorillaz oraz Damona Albarna.
Obecnie brak na stanie
Muzyka przekracza granice, nie dba o czas i przestrzeń, nie daje się wepchnąć do ciasnych szufladek. Liczy się tylko to, czy wzrusza, czy każdy z nas znajdzie w jej dźwiękach cząstkę siebie. Z taką myślą tworzyliśmy spektakl muzyczny „Symphoetnic”, którego zapis trzymacie w dłoniach. To oryginalny projekt na którym zgodnie współbrzmią: energetyczny, zadziorny folk, i elegancka, szlachetna klasyka, tworząc nową muzyczną jakość. Autorami pomysłu są Golec uOrkiestra i Silesian Art Collective Symphony, a aranżacje do utworów stworzyli: Krzysztof Herdzin, Rafał Rozmus i Łukasz Pilch. „Symphoethnic” to nie tylko dwa tytułowe komponenty. Znajdziecie na niej także trochę rockowej zadziorności, liryki, klimatu Podhala i Beskidu, jazzowej improwizacji i klubowych bitów. A o to muzyczne bogactwo zadbali nasi wyjątkowi Goście: Piotr Cugowski, Kuba Badach, Krzysztof Trebunia-Tutka, Andrzej Lampert, Gromee, Bedoes oraz grupa bębniarzy Wataha. Każdy dźwięk na tej płycie pięknymi obrazami obdarował Jacek Kościuszko, autor niesamowitych wizualizacji, które powstały specjalnie na potrzeby „Symphoethnic”. Koncert został zarejestrowany 23 sierpnia 2019 roku w Międzynarodowym Centrum Kongresowym w Katowicach. Płyta zawiera m.in. przebój „Górą Ty” , którego autorami są Gromee, Bedoes i Golec uOrkiestra oraz zupełnie nowy utwór „W nieznane” skomponowany i wykonany przez Edytę Golec.
24h
"The Best Of Golec Uorkiestra” to imponująco wydany dwupłytowy album, którym bracia Golec postanowili uczcić jubileusz 15-lecia działalności zespołu. Zawiera aż 26 piosenek, w tym wszystkie kultowe hity w nowych, zaskakująco świeżych wersjach. Na płycie znalazły się też utwory premierowe takie jak promująca wydawnictwo piosenka "Młody maj” – obsypana nagrodami zdobywczyni Super Premiery 2013 na 50 Festiwalu w Opolu, oraz piosenka "Rozgwieżdżona noc” będąca aktualnie nowym singlem zwiastującym premierę. Dzięki współpracy z najlepszymi polskimi aranżerami i producentami muzycznymi utwory, które od 15 lat poprawiają Polakom samopoczucie, dostały drugie życie. Wydawać by się to mogło niemożliwe, bo przecież w jaki sposób dodać jeszcze większej werwy utworom, które do melancholijnych nie należą, a niejednokrotnie są prawdziwymi wulkanami energii? A jednak udało się i to po mistrzowsku. Duża w tym zasługa wieloletnich doświadczeń koncertowych zespołu, wykorzystanych teraz w studio. Efekt jest piorunujący. Już od pierwszych sekund na albumie słychać nieprawdopodobna siłę i autentyczność, bez jakichkolwiek dłużyzn. Znajdziemy tam znakomicie wykonane partie instrumentów etnicznych i perkusyjnych, perfekcyjnie nagrane trąbki, świetnie pomyślane gitary i bezbłędnie wykonane wokale. Do tego, album zaskakuje niespodziankami, jak choćby bonusem "Kalashnikov”. To nigdy dotąd nie wydana wersja bałkańskiego mega hitu, którą bracia Golcowie brawurowo wykonali w 2010 roku podczas najbardziej osobliwego na świecie Festiwalu Trębaczy w Guči w Serbii. Inna niespodzianka to "Dobra piosenka” - przeurocza kompozycja z gościnnym udziałem chóru dziecięcego, działającego przy założonej przez Łukasza i Pawła Fundacji Braci Golec. "The Best of Golec uOrkiestra” od początku do końca jest całkowicie spójna brzmieniowo, mimo, że roi się na niej od różnorakich stylistyk. Bo taka właśnie jest Golec uOrkiestra - zaskakująca, łącząca wiele stylów, kolorowa i zawsze bogata w najprzeróżniejsze instrumentarium, które - i tu wielki szacun! – ani na moment nie pozwala oderwać ucha od jakiegokolwiek prezentowanego na płycie utworu. Na dwupłytowym albumie bracia Golcowie pokazują, że są stale poszukującymi i doskonalącymi się perfekcjonistami, którzy nie potrafią zadowolić się tym, co już osiągnęli. To doskonała wróżba na przyszłość i znak, że najlepsze wciąż przed nimi. Lista utworów: CD 1 1. Ściernisko 2. Młody maj 3. Kto się ceni 4. Ty i tylko Ty 5. Lornetka 6. Szarpany 7. Konkretna piosenka 8. Życie jest muzyką 9. Zwycięstwo 10. Góralskie tango 11. Koniakowskie stringi 12. Słodycze 13. Kalashnikov CD 2 1. Crazy Is My Life 2. Pięknie jest 3. Rozgwiżdżona noc 4. Dobra piosenka 5. Pieniądze to nie wszystko 6. Do Milówki rwać 7. Czar mi daj 8. Nie ma nic 9. Bo lato rozpala 10. Drzewa 11. Już nie zgaśnie ogień w nas 12. Pędzą konie 13. Leć muzyczko
24h
„The Orchid” to nowy tytuł w serii Polish Jazz o numerze 85! Perkusiści to wyjątkowa rzadkość w serii. Maciej Gołyźniak - utytułowany polski perkusista jest trzecim po Czesławie Bartkowskim i Kazimierzu Jonkiszu liderem, którego album pojawia się w tej legendarnej serii, wydawanej od lat 60-tych. Do realizacji swojego autorskiego projektu w trio Maciej Gołyźniak zaprosił znakomitych instrumentalistów: Roberta Szydło (bas), Łukasza Damrycha (piano) oraz gościnnie w czterech utworach Łukasza Korybalskiego (flugelhorn). Maciej Gołyźniak poruszający się dotąd muzycznie w przebojowym popie, alternatywie i progresywnym rocku tym razem przemawia do nas językiem, o który niewielu go podejrzewa, a który od zawsze grał mu w duszy - JAZZ! Jak mówi sam Artysta: „Ta płyta to dla mnie wyjątkowy konglomerat nastrojów i fascynacji. Obecna w naszej kulturze i sztuce nostalgia, ale też chłód bardzo mi z kolei bliskiej Skandynawii. Poza tym, niezwykle inspirujące mnie nowojorskie myślenie brzmieniem. Z jednej strony ulubione przeze mnie ostinato, współczesny hiphopowy groove, ale jednak jazzowe harmonie. I produkcja, którą zaanektowałem na potrzeby tej płyty z dotychczasowych doświadczeń. Praca nad albumem przypominała na przemian tygiel wrzący euforią i spokojny przybój oceanu. To jednak zdecydowanie nostalgiczna płyta. Muzyczna podróż z Polski do Stanów z przystankiem w ulubionej Skandynawii”. Jeśli potraktować „The Orchid” jako zapis takiej właśnie podróży, to notatnik z niej pełen jest zapisanych chwil, nastrojów i klimatów, które zostają w pamięci na długo po jej zakończeniu. Czasem na zawsze. Piotr Metz w obszernym komentarzu do płyty napisał: „Gołyźniak czuł tę muzykę od dawna, wiedział jak powinna zabrzmieć, jak podejść do kompozycji i nagrań. Warunkiem była praca z pełnym zaufaniem do partnerów (…) Był liderem i równocześnie tylko członkiem zespołu. Nie zatracił jednak na pewno jednego – natychmiast rozpoznawalnego brzmienia, charakteryzującego się ciemną barwą bębnów, zdecydowanym, niezwykle precyzyjnym a jednocześnie pełnym, wybrzmiewającym uderzeniem – bez względu na tempo, w którym gra. (…) Można tu przywołać podobieństwo w konstruowaniu muzycznej wypowiedzi do wczesnych płyt Mahavishnu Orchestra czy drugiej odsłony Weather Report, gdzie ważniejsze są ściśle powiązane ze sobą, skomplikowane motywy melodyczno-rytmiczne, niż swobodna improwizacja znakomitych muzyków. Na „The Orchid” kompozycje są formami klasycznie zamkniętymi. Muzycy rozmawiają ze sobą, ale nikt nikogo nie przekrzykuje. To bardzo kulturalna rozmowa. Ale na taką powściągliwość, stać tak naprawdę tylko wirtuozów”. Album został wydany w atrakcyjnej formie na białym krążku z żółtym labelem w gramaturze 180. Na wewnętrznej koszulce płyty został wydrukowany tak oczekiwany przez fanów wydawnictwa komentarz do płyty pióra Piotra Metza wraz ze znakomitymi, nastrojowymi fotografiami Wiktora Franko i tłumaczeniem na język angielski. Lista utworów: Side A 1. The Restless Rains (6:30) 2. Never Lean On Anything You Know (4:11) 3. The Orchid (8:00) Side B 1. Elwood Curtis, Brooklyn Ave 1567 (5:01) 2. The Writing Is On The Wall (7:00) 3. Colors Of Autumn (3:57) 4. Shore To Shore (3:21)
24h
Goo Goo Dolls - Greatest Hits Volume One: The Singles to kompilacja największych przebojów zespołu, zawierająca ich najbardziej ikoniczne utwory z lat 90. i 2000. Na płycie znalazły się takie hity jak Iris, Slide, Broadway czy Here Is Gone, które ugruntowały pozycję Goo Goo Dolls na światowej scenie rockowej. To idealny wybór dla fanów zespołu i tych, którzy chcą poznać esencję ich twórczości w jednym albumie, łączącym chwytliwe melodie z emocjonalnymi tekstami. Strona A: 1. Goo Goo Dolls - Let Love In (5:00) 2. Goo Goo Dolls - Dizzy (2:41) 3. Goo Goo Dolls - Here Is Gone (3:58) 4. Goo Goo Dolls - Slide (3:33) 5. Goo Goo Dolls - Name (New Version) (4:12) 6. Goo Goo Dolls - Stay with You (3:56) 7. Goo Goo Dolls - Before It's Too Late (3:06) Strona B: 1. Goo Goo Dolls - Broadway (3:58) 2. Goo Goo Dolls - Feel the Silence (Remix) (3:51) 3. Goo Goo Dolls - Better Days (3:33) 4. Goo Goo Dolls - Big Machine (3:10) 5. Goo Goo Dolls - Black Balloon (4:10) 6. Goo Goo Dolls - Sympathy (2:57) 7. Goo Goo Dolls - Iris (4:50)
24h
Urodziła się w Wałbrzychu, wychowała w Człuchowie, przygodę z estradą zaczęła w Koszalinie, przez jakiś czas mieszkała w Warszawie, od kilkunastu lat jest łodzianką, jej piosenki zna publiczność Europy, Ameryki i Azji. Jej wyuczoną specjalnością jest handel wewnętrzny, jest bowiem z wykształcenia ekonomistką. Ale nigdy nie miała okazji sprawdzić się w tej roli. Zafascynowana estradą, zachęcona nagrodami w lokalnych konkursach i przeglądach, postanowiła zostać piosenkarką. Najpierw związała się z Zespołem Pieśni i Tańca Transportowiec w Koszalinie, później została solistką big bandu prowadzonego przez Ryszarda Balickiego i Ryszarda Poznakowskiego. W 1968 roku znalazła się w grupie finalistów Giełdy Piosenki, ogólnopolskiego konkursu dla piosenkarzy-amatorów. Ten pierwszy sukces dał jej szansę udziału w konkursie amatorów na FPR w Zielonej Górze oraz na FPŻ w Kołobrzegu, gdzie zdobyła II nagrodę. Rok później zdobyła na kołobrzeskim festiwalu nagrodę publiczności. Stamtąd trafiła do Flotylli, zawodowego zespołu artystycznego Marynarki Wojennej. Współpracowała z nim przez pięć lat (1971-76), doskonaląc jednocześnie muzyczne i estradowe umiejętności pod kierunkiem Danuty Baduszkowej, szefa artystycznego zespołu i dyrektorki Teatru Muzycznego w Gdyni. W 1976 roku zadebiutowała jako solistka na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Soczi. Przywiozła stamtąd II nagrodę i propozycję współpracy z agencjami koncertowymi NRD. Jej nazwisko coraz częściej pojawiało się programach rewiowych, na antenie radiowej i telewizyjnej. Wkrótce znalazła się w gronie gwiazd piosenki z całej niemal Europy, związanych stałym kontraktem ze znaną wówczas berlińską rewią Friedrichstadt Palaste. Przez siedem lat występowała prawie wyłącznie tam. Na rodzimą estradę powróciła w 1981 roku. Dokonała licznych nagrań płytowych i dla archiwum Polskiego Radia z orkiestrami Henryka Debicha, Zbigniewa Górnego, Jerzego Miliana i Aleksandra Maliszewskiego. Zrealizowała recitale telewizyjne w Poznaniu, Gdańsku, Wrocławiu, Katowicach, Łodzi i Warszawie, m.in. Spotkanie z gwiazdą i Bo ten demon charleston. Jest także laureatką zespołowej II nagrody, wspólnie z Ewą Śnieżanką i Kazimierzem Kowalskim na Coupe d’Europe w Villach (Austria) w 1977 roku, I nagrody za interpretację na Festiwalu Przebojów w Rostoku (NRD) w 1978 roku, III nagrody i nagrody publiczności na Festiwalu Piosenki w Dreźnie (NRD) w 1979 roku. W 1981 roku zdobyła Grand Prix na Festiwalu Krajów Nadbałtyckich w Karlshamn (Szwecja) i na MFP Sopot ’84 za Blue Box. Koncertowała za granicą, wielokrotnie w NRD, RFN i Czechosłowacji oraz we Francji, Japonii, Szwajcarii, Mongolii, na Kubie i w ośrodkach polonijnych USA i Kanady.
Obecnie brak na stanie
Na debiutancki album Gorillaz "Gorillaz" wpływ miało dosłownie wszystko, od Jamaican Dub do Stateside Hip-Hop, od kubańskich ballad do punku prosto z południowego Londynu. Czterej zwariowani muzycy stopili swoje odmienne gusta w jedno, przewrotne, nowoczesne, a jednak całkowicie dostępne brzmienie. Audio atak Gorillaz wspiera brygada znakomitych muzyków i artystów, włączając w to Mihoma Hatori (Cibo Matto), Jamie Hewlett ( U.S. MC), Tinę Franz (Tom Tom Club), Damona Albarna (Blur) i Ibrahima Ferrera (Buena Vista Social Club). Całość wyprodukował Dan "The Automator" Nakamura (Handsome Boy Modelig School, Kool Keith's Dr. Octagon, Primal Scream, Cornershop Depeche Mode, DJ Krush).
24h
1. 19-2000 (SoulChild Remix) 2. Dracula 3. Rock The House (Radio Edit) 4. The Sounder (Edit) 5. Faust 6. Clint Eastwood (Phi Life Cypher Version) 7. Ghost Train 8. Hip Albatross 9. Left Hand (Suzuki Method) 10. 12D3 11. Gorillaz Videos
24h
Pięć lat po publikacji "Demon Days Murdoc Niccals" i spółka powracają z nową płytą Gorillaz. Zespół zamieszkał i nagrywał na tajemniczej, dryfującej wyspie na środku Południowego Pacyfiku. To nowe centrum dowodzenia nosi nazwę Plastic Beach i jest zbieraniną śmieci, resztek i odpadów pozostawionych przez człowieka. Plastic Beach leży w punkcie najbardziej oddalonym od jakiegokolwiek lądu na świecie, w najbardziej odludnym miejscu na Ziemi. Album "Plastic Beach" został wyprodukowany przez Gorillaz. Najsłynniejszy animowany zespół świata Gorillaz powstał w 1998 roku i sprzedał dotychczas 12 milionów egzemplarzy swoich 2 płyt: "Gorillaz" (2000) i "Demon Days" (2005). Gorillaz wspięli się na szczyty list przebojów w kilkunastu krajach i otrzymali liczne nagrody, w tym Grammy, Novello, VMA i EMA. Lista utworów: 1. Orchestral Intro (featuring Sinfonia ViVA) 2. Welcome To The World Of The Plastic Beach (feat. Snoop Dogg and Hypnotic Brass Ensemble) 3. White Flag (feat. Kano, Bashy and The National Orchestra For Arabic Music) 4. Rhinestone Eyes 5. Stylo (feat. Bobby Womack and Mos Def) 6. Superfast Jellyfish (feat. Gruff Rhys and De La Soul) 7. Empire Ants (feat. Little Dragon) 8. Glitter Freeze (feat. Mark E Smith) 9. Some Kind Of Nature (feat. Lou Reed) 10. On Melancholy Hill 11. Broken 12. Sweepstakes (feat. Mos Def & Hypnotic Brass Ensemble) 13. Plastic Beach (feat. Mick Jones & Paul Simonon) 14. To Binge (feat. Little Dragon) 15. Cloud Of Unknowing (feat. Bobby Womack and Sinfonia ViVA) 16. Pirate Jet
24h
Płyta powstała podczas jesiennego tournee Gorillaz po Ameryce Północnej, które obejmowało 19 koncertów. Nagrywany codziennie w hotelach i klubach materiał z The Fall stanowi muzyczny dziennik tej podróży. Wersja cyfrowa The Fall została udostępniona gratis członkom fanklubu Gorillaz 25 grudnia 2010 roku. Album zawiera 15 utworów wyprodukowanych przez Gorillaz i Stephena Sedgwicka. 1. Phoner To Arizona 2. Revolving Doors 3. HillBilly Man 4. Detroit 5. Shy-town 6. Little Pink Plastic Bags 7. The Joplin Spider 8. The Parish of Space Dust 9. The Snake In Dallas 10. Amarillo 11. The Speak It Mountains 12. Aspen Forest 13. Bobby In Phoenix – featuring Bobby Womack 14. California And The Slipping Of The Sun 15. Seattle Yodel
24h
The Singles Collection: 2001-2011 to zestaw największych przebojów Gorillaz The Singles Collection: 2001-2011 to zawierający 15 utworów zbiór singli, teledysków i remiksów Gorillaz. Jego publikacja stanowić będzie podsumowanie trzech płyt studyjnych wydanych w ciągu dekady działalności audiowizualnych pionierów, a zarazem najpopularniejszego wirtualnego zespołu wszechczasów. The Singles Collection ukaże się w formie standardowego krążka CD, CD z DVD oraz 140-gramowej płyty winylowej, a także jako box. Lista utworów: 1. Tomorrow Comes Today (3.15) 2. Clint Eastwood (5.54) 3. 19-2000 (3.28) 4. Rock The House (4.09) 5. Feel Good Inc (album version) (3.42) 6. DARE (radio edit) (3.32) 7. Dirty Harry (single edit) (3.49) 8. Kids With Guns (3.45) 9. El Manana (3.50) 10. Stylo (radio edit) (3.52) 11. Superfast Jellyfish (feat. Gruff Rhys and De La Soul) (2.54) 12. On Melancholy Hill (radio edit) (3.27) 13. Doncamatic (feat. Daley) (3.19) 14. Clint Eastwood (Ed Case / Sweetie Irie Refix [edit]) (3.28) 15. 19-2000 (Soulchild Remix) (3.28)
24h
Podwójny album Gorillaz zatytułowany "D-sides” ukaże się 19 listopada 2007, a zapowiada go dwutrackowy singiel "Rockit / Hong Kong” (w radiach wkrótce!) . Na "D-sides” usłyszymy między innymi Gorillaz we współpracy z The Bees i Billem Murray’em. "Hong Kong” - track promujący wydawnictwo, to utwór nagrany przez Gorillaz dla Warchild i jednocześnie niespodziewany hit występów live, podczas koncertów promujących Demon Days. "Stop The Dams” to inny przykład kolaboracji, tym razem z Einarem Ornem (Sugarcubes) - utwór to eko-protest przeciwko budowaniu tam w islandzkiej dziczy. Demówki "People” i "Don’t Get Lost in Heaven” odsłaniają kulisy kreatywnego procesu powstawania kompozycji Gorillaz, a iście mandaryńska wersja "Dirty Harry” sugeruje co by było gdyby Gorillaz urodzili się po wschodniej stronie Jangcy, a nie na przedmieściach Essex…. Małpie móżdżki potrafią wyprodukować naprawdę niezłe akrobacje muzyczne !
Obecnie brak na stanie
Jubileuszowa edycja albumu Krystyny Giżowskiej „Jestem jak inne” wydana na czarnej płycie CD z okazji 65-lecia Polskich Nagrań. Jest to debiut fonograficzny Krystyny Giżowskiej, który został wydany w 1980. Repertuar na płycie jest bardzo różnorodny, znajdziemy tu balladę, pop, disco i folk oraz piosenkę francuską. Artystce towarzyszy fantastyczny big band legendarnego Gustava Broma, kwintet pod kierownictwem Adama Sławińskiego oraz Alibabki. Lista utworów: 1. Jestem jak inne (2:28) 2. Gdy dzień dobry mówi pech (3:35) 3. Pieśń o szczęściu (2:31) 4. Przyrzeczenia, obiecanki (3:34) 5. Warszawskie envoi (2:51) 6. Dam sobie radę (3:27) 7. Moje złote lata (4:11) 8. Luster szklane tajemnice (3:01) 9.Tam za echem, tam za śmiechem (4:45) 10. Ballada o zwyczajnym dniu (2:31) 11.Ta jedna róża (4:45)
24h
„Calling All Stations” to czternasty album studyjny zespołu Genesis, pierwotnie wydany w 1997 roku. Jest to pierwszy album zespołu bez wokalisty Phil Collinsa, a jego miejsce zajął Ray Wilson z grupy Stiltskin. Album, który łączy elementy rocka progresywnego i alternatywnego, oferuje odświeżone brzmienie i nowe kierunki artystyczne. Wśród utworów znajdują się takie kompozycje jak „Congo” i „Not About Us”. „Calling All Stations” jest często postrzegany jako eksperymentalny krok w karierze Genesis, próbujący odnaleźć nowe ścieżki muzyczne w zmieniającym się krajobrazie rocka lat 90. A1 Calling All Stations A2 Congo A3 Shipwrecked A4 Alien Afternoon B1 Not About Us B2 If That’s What You Need B3 The Dividing Line B4 Uncertain Weather C1 Small Talk C2 There Must Be Some Other Way C3 One Man’s Fool
24h