.
Płyta Alice Cooper - "Billion Dollar Babies (50th Anniversary)" to jubileuszowe wydanie klasycznego albumu, który zrewolucjonizował rockowe brzmienie. Wydana pięćdziesiąt lat po premierze, ta ikoniczna płyta nadal emanuje mrocznymi, teatralnymi elementami, które uczyniły Alice'a Coopera legendą rocka. Od przebojowego tytułowego utworu "Billion Dollar Babies" po mroczną balladę "I Love the Dead", album wciąż wzbudza emocje i zapewnia pełen adrenaliny przeżycia muzyczne. To nie tylko powrót do klasycznego dzieła, ale także hołd złożony jednemu z najbardziej wpływowych artystów rockowych w historii. Lista utworów: Studio Album: 1. Hello Hooray 2. Raped And Freezin’ 3. Elected 4. Billion Dollar Babies 5. Unfinished Sweet 6. No More Mr. Nice Guy 7. Generation Landslide 8. Sick Things 9. Mary Ann 10. I Love The Dead Bonus Tracks: 1. Hello Hooray (Live, 1973) 2. Billion Dollar Babies (Live, 1973) 3. Elected (Live, 1973) 4. I’m Eighteen (Live, 1973) 5. Raped And Freezin’ (Live, 1973) 6. No More Mr. Nice Guy (Live, 1973) 7. My Stars (Live, 1973) 8. Unfinished Sweet (Live, 1973) 9. Sick Things (Live, 1973) 10. Dead Babies (Live, 1973) 11. I Love The Dead (Live, 1973) 12. School’s Out (Live, 1973) 13. Under My Wheels (Live, 1973) 14. Coal Black Model T (Outtake) 15. Son Of Billion Dollar Babies (Generation Landslide) (Outtake) 16. Hello Hooray (Single Version) 17. Billion Dollar Babies (Single Version) 18. Elected (Single Version) 19. Mary Ann (Single Version) 20. Slick Black Limousine
24h
Druga część serii "Original Album Series", w której ramach prezentowany jest bogaty dorobek króla rockowego horroru, Alice Coopera. Tym razem do kartonowego rękawka włożono zapakowane w koperty i zremasterowane płyty z lat 1973-77. Chronologicznie patrząc, pierwszą pozycją w zestawie jest genialna "Billion Dollar Babies" z 1973 roku, wyprodukowana przez Boba Ezrina i zawierająca nieśmiertelne hity "Elected", "Hello Hooray" oraz "No More Mr. Nice Guy". Dalej, o kilka miesięcy młodsza płyta "Muscle Of Love", a po niej jedno z największych artystycznych dokonań Coopera, "Welcome To My Nightmare" z 1975 roku, nagrane już bez słynnego Alice Cooper Band. Z tego albumu pochodzą "Only Women Bleed", "Steven" oraz kompozycja tytułowa. Rok po niej pojawiła się nieco mniej udana "Alice Cooper Goes To Hell", zaś zestaw zamyka pierwsze koncertowe wydawnictwo w dorobku Alice Coopera, "The Alice Cooper Show" z 1977 roku. Zapisane utwory artysta wykonał w Las Vegas, w The Aladdin Hotel, 19 i 20 sierpnia 1977 roku. Lista utworów: CD 1 “Billion Dollar Babies” 1. Hello Hooray 2. Raped And Freezin' 3. Elected 4. Billion Dollar Babies 5. Unfinished Sweet 6. No More Mr. Nice Guy 7. Generation Landslide 8. Sick Things 9. Mary Ann 10. I Love The Dead CD 2 “Muscle Of Love” 1. Big Apple Dreamin' (Hippo) 2. Never Been Sold Before 3. Hard Hearted Alice 4. Crazy Little Child 5. Working Up A Sweat 6. Muscle Of Love 7. Man With The Golden Gun 8. Teenage Lament '74 9. Woman Machine CD 3 “Welcome To My Nightmare” 1. Welcome To My Nightmare 2. Devil's Food 3. The Black Widow 4. Some Folks 5. Only Women Bleed 6. Department Of Youth 7. Cold Ethyl 8. Years Ago 9. Steven 10. The Awakening 11. Escape CD 4 “Alice Cooper Goes To Hell” 1. Go To Hell 2. You Gotta Dance 3. I'm The Coolest 4. Didn't We Meet 5. I Never Cry 6. Give The Kid A Break 7. Guilty 8. Wake Me Gently 9. Wish You Were Here 10. I'm Always Chasing Rainbows 11. Going Home CD 5 “The Alice Cooper Show” 1. Under My Wheels 2. Eighteen 3. Only Women Bleed 4. Sick Things 5. Is It My Body 6. I Never Cry 7. Billion Dollar Babies 8. Devil's Food / The Black Widow 9. You And Me 10. I Love The Dead / Go To Hell / Wish You Were Here 11. School's Out
24h
Winylowa reedycja platynowej w USA kompilacji największych hitów Alice Coopera, po raz pierwszy wydanej w 1974 roku. Znalazło się tu tuzin piosenek, jakie mistrz rockowego horroru nagrał ze swoim legendarnym zespołem, w tym oczywiście nieśmiertelne piosenki, jak "I'm Eighteen", "School's Out", "No More Mr. Nice Guy". Lista utworów: Side A 1. I'm Eighteen 2. Is It My Body 3. Desperado 4. Under My Wheels 5. Be My Lover 6. School's Out Side B 1. Hello Hooray 2. Elected 3. No More Mr. Nice Guy 4. Billion Dollar Babies 5. Teenage Lament '74 6. Muscle Of Love
24h
Crosby, Stills, Nash & Young - Live At Fillmore East, 1969 to wyjątkowe nagranie z legendarnego koncertu w Nowym Jorku. Zarejestrowany na żywo występ pokazuje zespół w szczytowej formie, łącząc harmonijne wokale i niezapomniane brzmienia. Album zawiera zarówno akustyczne, jak i elektryczne utwory, w tym klasyki takie jak „Suite: Judy Blue Eyes”, „Helplessly Hoping” i „Wooden Ships”. Side A: 1. Suite: Judy Blue Eyes (Live at Fillmore East, 1969) [2024 Mix] – 8:42 2. Blackbird (Live at Fillmore East, 1969) [2024 Mix] – 2:30 3. Helplessly Hoping (Live at Fillmore East, 1969) [2024 Mix] – 2:46 4. Guinnevere (Live at Fillmore East, 1969) [2024 Mix] – 5:33 5. Lady of the Island (Live at Fillmore East, 1969) [2024 Mix] – 2:50 Side B: 1. Go Back Home (Live at Fillmore East, 1969) [2024 Mix] – 4:08 2. On the Way Home (Live at Fillmore East, 1969) [2024 Mix] – 3:11 3. 4 + 20 (Live at Fillmore East, 1969) [2024 Mix] – 2:29 4. Our House (Live at Fillmore East, 1969) [2024 Mix] – 3:07 5. I've Loved Her So Long (Live at Fillmore East, 1969) [2024 Mix] – 2:54 6. You Don't Have to Cry (Live at Fillmore East, 1969) [2024 Mix] – 3:02 Side C: 1. Long Time Gone (Live at Fillmore East, 1969) [2024 Mix] – 5:18 2. Wooden Ships (Live at Fillmore East, 1969) [2024 Mix] – 5:25 3. Bluebird Revisited (Live at Fillmore East, 1969) [2024 Mix] – 3:38 4. Sea of Madness (Live at Fillmore East, 1969) [2024 Mix] – 3:33 Side D: 1. Down By the River (Live at Fillmore East, 1969) [2024 Mix] – 16:19 2. Find the Cost of Freedom (Live at Fillmore East, 1969) [2024 Mix] – 1:55
24h
Zestaw 5 płyt The Corrs: "Forgiven", "Not Forgotten", "Talk On Corners", "In Blue", "Borrowed Heaven" i "Home".
24h
Crosses, projekt muzyczny stworzony przez Chino Moreno (członka Deftones) oraz producenta i multi-instrumentalistę Shauna Lopeza, prezentuje swoje najnowsze dzieło, które wyrożniają znakomite gościnne występy artystów takich jak EL-P z Run The Jewels oraz Robert Smith. Jak zawsze w przypadku muzyki Crosses, album ten to dynamiczne i pasjonujące zderzenie dźwięków, stylów i epok, które tworzy niezwykłą i ekscytującą mieszankę muzyczną. Lista utworów: 1. Pleasure 2. Invisible Hand 3. Found 4. Light as a Feather 5. Pulseplagg 6. Runner 7. Big Youth (feat. El-P) 8. End Youth (Reprise) 9. Last Rites 10. Ghost Ride 11. Grace 12. Eraser 13. Natural Selection 14. Girls Float † Boys Cry (feat. Robert Smith) 15. Goodnight, God Bless, I Love U, Delete.
24h
Trzy dekady temu wielki Miles Davis, jedna z największych postaci w historii jazzu, dołączył do rodziny wytwórni Warner. Krótko potem nagrał jedno z wielu swoich arcydzieł, inspirowany walką z apartheidem album „Tutu”. Wydany w 1986 roku materiał, w którego nagrywaniu gościnny udział brał między innymi Michał Urbaniak, ukaże się ponownie 25 maja 2015 roku. Reedycja została przygotowana na podwójnym, 180-gramowym winylu i wzbogacono ją o wcześniej niepublikowany krążek koncertowy. Zapisano na nim występ Milesa na festiwalu w Nicei w 1986 roku. Płyta wcale nie miała się nazywać „Tutu”. Jej roboczy tytuł brzmiał „Perfect Way”, a wzięty został z piosenki popowego zespołu Scritti Politti, którą Miles zdecydował się zinterpretować. To współproducent (obok Marcusa Millera, który także zagrał na basie) Tommy LiPuma zasugerował Davisowi tytuł sławiący walczącego z apartheidem biskupa Desmonda Tutu. W studiu poza Michałem Urbaniakiem pojawiło się kilkunastu wyśmienitych muzyków, w tym Paulinho da Costa, George Duke i Omar Hakim. Stworzyli osiem rewelacyjnych utworów, które wywołały zachwyt krytyków. Nikt tak jak Miles nie umiał przybliżyć jazzu do muzyki popularnej. Po przesłuchaniu „Tutu” nie ma co do tego wątpliwości. Album zdobył szczyt jazzowego notowania „Billboardu”. Miles Davis otrzymał za niego dwie nagrody Grammy. Warto wspomnieć, że kompozycja „Full Nelson” jest hołdem dla południowoafrykańskiego przywódcy, Nelsona Mandeli. Utwory na edycję deluxe „Tutu” zremasterowano z oryginalnych taśm. W prezencie wielbiciele jazzu otrzymają zapis na podwójnym winylu świetnego koncertu oktetu Milesa Davisa z festiwalu Grande Parade du Jazz w Nicei, w 1986 roku. „Wspaniała pogoda, doskonała publiczność i zespół w szczytowej formie” – tak wspomina występ we Francji perkusista Vince Wilburn. Oprawa graficzna wraz ze zdjęciami są dokładną repliką tego, co znalazło się na pierwszym wydaniu „Tutu”. Lista utworów: LP 1: Tutu – Original Album Side A 1. Tutu 2. Tomaas 3. Portia 4. Splatch Side B 1. Backyard Ritual 2 Perfect Way 3.Don’t Lose Your Mind 4. Full Nelson LP 2: Live At Nice Fest 1986 Side C 1.Portia 2. Human Nature 3. Carnival Side D 1. Splatch 2. New Blues
Obecnie brak na stanie
Lista utworów: LP1: Strona A: 1. Robot Rock / Oh Yeah 2. Touch It / Technologic 3. Television Rules the Nation / Crescendolls Strona B: 1. Too Long / Steam Machine 2. Around the World / Harder, Better, Faster, Stronger 3. Burnin' / Too Long LP2: Strona A: 1. Face to Face / Short Circuit 2. One More Time / Aerodynamic 3. Aerodynamic Beats / Gabrielle , Forget About the World Strona B: 1. Prime Time of Your Life / Brainwasher / Rollin' & Scratchin' / Alive 2. Da Funk / Daftendirekt 3. Superheroes / Human After All / Rock'n Roll
24h
W styczniu 1997 roku Daft Punk wydali znakomicie oceniony, multiplatynowy album "Homework". Z płyty pochodzą przeboje "Around the World", "Burnin'", "Revolution 909" i "Da Funk". Lista utworów: 1. Daftendirekt 2. WDPK 83,7 FM 3. Revolution 909
24h
A1 One More Time 5:21 A2 Aerodynamic 3:27 A3 Digital Love 4:58 B1 Harder, Better, Faster, Stronger 3:43 B2 Crescendolls 3:28 B3 Nightvision 1:43 B4 Superheroes 3:57 C1 High Life 3:13 C2 Something About Us 3:50 C3 Voyager 3:46 C4 Veridis Quo 5:44 D1 Short Circuit 3:24 D2 Face To Face 3:58 D3 Too Long 10:00
Obecnie brak na stanie
Okolicznościowe wydanie najważniejszej i najsłynniejszej płyty zespołu The Darkness. Wydawnictwo "Permission To Land... Again" ukazuje się z okazji 20-tej rocznicy wydania oryginalnego albumu. W 2003 roku debiutancki krążek The Darkness pt. "Permission To Land" uczynił z grupy światową sensację. Znalazły się na nim m.in. takie przeboje jak "I Believe in a Thing Called Love", "Love Is Only a Feeling", "Get Your Hands Off My Woman" oraz "Growing on Me". Rocznicowe warianty tego albumu zawierają bonusowe utwory, wersje koncertowe, niepublikowane wersje demo oraz rozszerzone wkładki i booklety. Lista utworów: 1. Black Shuck 2. Get Your Hands off My Woman 3. Growing on Me 4. I Believe in a Thing Called Love 5. Love Is Only a Feeling 6. Givin' Up 7. Stuck in a Rut 8. Friday Night 9. Love on the Rocks with No Ice 10. Holding My Own
24h
"Permission to Land" to debiutancki album brytyjskiego zespołu The Darkness, który stanowi prawdziwą gratkę dla miłośników rocka. To dzieło to połączenie energetycznego hard rocka, ekstrawaganckiej osobowości zespołu i chwytliwych melodii. Album zawiera utwory takie jak "I Believe in a Thing Called Love" i "Growing on Me," które stały się niezapomnianymi hymnami rocka. Charakteryzuje się nie tylko mocnym brzmieniem gitar i potężnym wokalem Justina Hawkin, ale także tekstami, które balansują między absurdalnym humorem a prawdziwymi emocjami. "Permission to Land" to album, który przyciąga uwagę słuchaczy swoją rockową ekstrawagancją i odważnym podejściem do muzyki. To dzieło, które pokazuje, że rock może być zarówno energetyczny, jak i zabawny, a The Darkness zdobyli serca fanów swoim unikalnym stylem i talentem. Lista utworów: 1. Black Shuck 2. Get Your Hands Off My Woman 3. Growing on Me 4. I Believe In a Thing Called Love 5. Love Is Only a Feeling 6. Givin' Up 7. Stuck In a Rut 8. Friday Night 9. Love on the Rocks With No Ice 10. Holding My Own
24h
Okolicznościowe wydanie najważniejszej i najsłynniejszej płyty zespołu The Darkness. Wydawnictwo "Permission To Land... Again" ukazuje się z okazji 20-tej rocznicy wydania oryginalnego albumu. W 2003 roku debiutancki krążek The Darkness pt. "Permission To Land" uczynił z grupy światową sensację. Znalazły się na nim m.in. takie przeboje jak "I Believe in a Thing Called Love", "Love Is Only a Feeling", "Get Your Hands Off My Woman" oraz "Growing on Me". Rocznicowe warianty tego albumu zawierają bonusowe utwory, wersje koncertowe, niepublikowane wersje demo oraz rozszerzone wkładki i booklety. Lista utworów: 1. Black Shuck 2. Get Your Hands off My Woman 3. Growing on Me 4. I Believe in a Thing Called Love 5. Love Is Only a Feeling 6. Givin' Up 7. Stuck in a Rut 8. Friday Night 9. Love on the Rocks with No Ice 10. Holding My Own
24h
Legendarne jazzowe płyty w oryginalnych japońskich opakowaniach.
24h
Skromny, ale jakże wspaniały pod względem artystycznym!, wybór dokonań jednego z największych nowatorów w historii nie tylko jazzu, lecz muzyki w ogóle. Wśród pięciu płyt w zestawie znalazły się trzy albumy studyjne z końcowego okresu twórczości Milesa Davisa oraz dwie ścieżki dźwiękowe. Na początek mamy fenomenalny krążek "Tutu" z 1986 roku, nagrywany w Los Angeles i Nowym Jorku, na którym jednym z zaproszonych muzyków jest Michał Urbaniak. Oprócz niego grają tacy giganci jak Omar Hakim, Marcus Miller, Paulinho da Costa. Miles ujawnia tu swoje fascynacje R&B, popem i elektroniką. Tytuł był hołdem dla biskupa Desmonda Tutu, walczącego o równouprawnienie ludności czarnej w RPA, a jedna z kompozycji zadedykowana była Nelsonowi Mandeli. Trzy lata później, w 1989 roku premierę miał materiał "Amandla", również nagrany z udziałem wielu gigantów jazzu (m.in. M. Miller, Al Foster, Kenny Garrett). Tutaj z kolei Miles skręcił bardziej w stronę fusion, funku i swingu, chociaż nie wyrzekł się elektroniki. Utwór "Mr. Pastorius" Davis zadedykował zmarłemu genialnemu basiście Jaco Pastoriusowi. Trzeci w zestawie krążek studyjny to "Doo-Bop", wydany już po śmierci Milesa, w 1992 roku. Artysta zmieszał na nim elementy jazzu i hip-hopu, tworząc niesamowitą mieszankę. Dwie ścieżki dźwiękowe w pudełku to "Music From Siesta" z 1987 roku oraz "Dingo", która trafiła do sklepów dwa miesiące po śmierci Milesa. Pierwszą rejestrowano w Nowym Jorku i Hollywood. Muzyka ilustruje film fabularny Mary Lambert z Ellen Barkin, Gabrielem Byrne'em, Jodie Foster, Martinem Sheenem, Isabellą Rossellini i Grace Jones. Milesowi w studiu towarzyszyli między innymi John Scofield i Marcus Miller. Kompozycje do australijskiego filmu "Dingo" Miles napisał wespół z Michelem Legrandem, ale co ciekawsze, w obrazie zagrał jedną z głównych ról.
24h
1 lipca 1991 roku Miles Davis razem z Miles Davis Group wystąpił na festiwalu Jazz à Vienne we Francji. Niestety, był to jeden z ostatnich koncertów muzyka przed jego śmiercią 28 września tego samego roku. Podczas elektryzującego koncertu na Jazz à Vienne, Davis wykonał m.in. dwa utwory - "Penetration" i "Jailbait" - które napisał Prince, z którym łączyła go przyjaźń i wzajemny szacunek. "Merci Miles! Live At Vienne" ukazuje się w formatach 2CD, 2LP. Komentarz do wydawnictwa przygotował historyk, dziennikarz i producent, Ashley Kahn. Z kolei za grafikę odpowiada Bruno Tilley.
24h
1 lipca 1991 roku Miles Davis razem z Miles Davis Group wystąpił na festiwalu Jazz à Vienne we Francji. Niestety, był to jeden z ostatnich koncertów muzyka przed jego śmiercią 28 września tego samego roku. Podczas elektryzującego koncertu na Jazz à Vienne, Davis wykonał m.in. dwa utwory - "Penetration" i "Jailbait" - które napisał Prince, z którym łączyła go przyjaźń i wzajemny szacunek. "Merci Miles! Live At Vienne" ukazuje się w formatach 2CD, 2LP. Komentarz do wydawnictwa przygotował historyk, dziennikarz i producent, Ashley Kahn. Z kolei za grafikę odpowiada Bruno Tilley. Lista utworów: 1. Hannibal 2. Human Nature 3. Time after Time 4. Penetration 5. Wrinkle 6. Amandla 7. Jailbait 8. Untitled finale – the Miles Davis Group only
Obecnie brak na stanie
Legendarne jazzowe płyty w oryginalnych japońskich opakowaniach.
24h
Lista utworów: LP1: Strona A: 1. Human After All 2. The Prime Time of Your Life 3. Robot Rock Strona B: 1. Steam Machine 2. Make Love LP2: Strona A: 1. The Brainwasher 2. On / Off 3. Television Rules the Nation Strona B: 1. Technologic 2. Emotion
24h
Warszawska grupa pop-rockowa utworzona w czerwcu 1987 roku przez Marka Kościkiewicza - g, voc, Dariusza Krupicza - dr, Piotra Kubiaczyka - bg (byli członkowie zespołu Mono), oraz Roberta Chojnackiego - as, fl, Andrzeja Krzywego - g, voc, Jacka Perkowskiego - g. Brała udział w lokalnych imprezach muzycznych, przeglądach i koncertach, m. In. Gdyńskiej scenie Alternatywnej, Róbrege i Festiwalu Życia. W 1988 roku reprezentowała stolicę podczas Dni Kultury Warszawy w Moskwie i Pradze. Rok później wystąpiła na KFPP w Opolu i IMF w Sopocie, gdzie prezentowała piosenki z debiutanckiego LP De Mono: "Kochać inaczej". W 1989 roku "Magazyn Muzyczny" przyznał grupie tytuł zespołu roku, LP De Mono: "Kochać inaczej" tytuł płyty roku, a piosence Kochać inaczej tytuł przeboju roku. Przez 52 tygodnie piosenka ta znajdowała się na czołowych miejscach listy przebojów Pr. III PR. W 1990 roku ukazał się CD De Mono: "Oh Yeah!", który grupa promowała podczas krajowego tournée. W październiku 1991 roku wyjechała na koncerty w ośrodkach polonijnych USA. Po dwumiesięcznym pobycie zawiesiła działalność. Reaktywowała się jesienią 1992 roku w poprzednim składzie bez J. Perkowskiego. Powrotowi na estradę towarzyszył nowy repertuar, nagrany w 1993 roku na CD De Mono: "Stop". Pochodząca z niego piosenka Znów jesteś ze mną przez wiele miesięcy zajmowała czołowe miejsca w programie PR i TVP Muzyczna Jedynka. Finał tego plebiscytu przyniósł zespołowi cztery z sześciu głównych nagród: Grand Prix telewidzów i radiosłuchaczy, Grand Prix dziennikarzy, tytuł wykonawcy roku 1993, M. Kościkiewiczowi tytuł kompozytora roku 1993. Jest także laureatem nagrody polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyk’94 w kategorii album roku - muzyka taneczna (CD De Mono: "Abrasax") i nagrody MTV European Music Awards’ 94 w kategorii Local Hero. W roku 1995 ukazała się kompilacja "Stereo Hity" podsumowująca ich dotychczasowe dokonania. W latach 1996-99 występowała i nagrywała bez M. Kościkiewicza, korzystając z pomocy sidemanów. W tym czasie powstał album "Paparazzi" (1997r.) Muzyka zespołu wykorzystana została w filmach fabularnych Co lubią tygrysy (reż. K. Nowak), Goodbye, Rockefeller (reż. W. Szarek) i Trzy dni bez wyroku (reż. W. Wójcik). W 1999 roku nagrała CD De Mono: "Play" z udziałem Marka Kościkiewicza.
24h
W 1975 roku Orkiestra Polskiego Radia i Telewizji w Łodzi, której dyrygentem od daty jej powstania w 1952 był Henryk Debich obchodziła swoje 25-lecie. Polskie Nagrania uświetniły jubileusz orkiestry wydając wówczas album "String Beat". Jak napisał Andrzej Jaroszewski w komentarzu do oryginalnego wydania płyty: Płyta niniejsza jest niewątpliwie ewenementem w naszej muzyce rozrywkowej. Nie mieliśmy dotąd orkiestry grającej taką muzykę w taki sposób. Łódzka orkiestra, potrafiła odnaleźć swoje miejsce we współczesnej muzyce rozrywkowej. Mówiąc "współczesna" mamy na myśli muzykę zawierającą w sobie elementy jazzu, rocka i popu, muzykę pulsującą rytmem i zmiennymi, ale jasno określonymi brzmieniami. A zatem brzmienie i precyzja, doskonała gra wszystkich sekcji instrumentalnych – to zalety realizacyjne zespołu. Ale równie miłe jest – dla słuchacza tej płyty – odnalezienie atrakcyjnego tworzywa muzycznego. Obok kompozycji Isaaca Hayesa, Lennona i McCartneya czy Herbie Hancocka – a więc twórców o światowej renomie – spotykamy tu wielce udane utwory młodych łódzkich kompozytorów: Jacka Delonga, Zbigniewa Karwackiego, Jacka Malinowskiego i Andrzej Żylisa. Drogi słuchaczu! Jeśli tę płytę z nagraniami orkiestry Henryka Debicha kupiłeś z wyboru – jesteś koneserem; jeśli z przypadku – jesteś szczęściarzem. Słowa aktualne także dziś… Lista utworów: Side A 1. Na Opak 2. Bez Metalu 3. Gry 4. Oscypka 5. Standard In B Side B 1. Melodia Z Filmu "Shaft" 2. Opadający Widnokrąg 3. Kameleon 4. Obladi – Oblada 5. Bądź Wieczorem W Dyskotece
24h
Jubileuszowa edycja albumu Henryka Debicha i Orkiestry Polskiego Radia i Telewizji w Łodzi „String Beat” wydana na czarnej płycie CD z okazji 65-lecia Polskich Nagrań. Płyta "String Beat" została nagrana w 1975 roku, kiedy to Orkiestra Polskiego Radia i Telewizji w Łodzi i jej wieloletni dyrygent - Henryk Debicha – świętowali dwudziestopięciolecie istnienia zespołu. Wydanie albumu bez wątpienia było godnym obejściem rocznicy, bo muzyka na nim zawarta nie miała wówczas w Polsce precedensu. Andrzej Jaroszewski, znany polski dziennikarz radiowy i propagator jazzu pisał o niej w ten sposób: "Płyta niniejsza jest niewątpliwie ewenementem w naszej muzyce rozrywkowej. Nie mieliśmy dotąd orkiestry grającej taką muzykę w taki sposób. Łódzka orkiestra potrafiła odnaleźć swoje miejsce we współczesnej muzyce rozrywkowej. (...) Drogi słuchaczu! Jeśli tę płytę z nagraniami orkiestry Henryka Debicha kupiłeś z wyboru – jesteś koneserem; jeśli z przypadku – jesteś szczęściarzem." Na "String Beat" obok siebie funkcjonują utwory napisane przez młodych członków łódzkiej orkiestry, jak i nowe aranżacje klasyki muzyki rozrywkowej, czyli numerów Isaaca Hayesa, Herbiego Hancocka czy Beatlesów. O pierwszeństwo walczą tu ze sobą elementy orkiestrowego funku, rozrywkowego jazzu, a nawet muzyki rockowej, a wszystko napędza pulsacja rytmu. Utworów takich jak "Na opak", "Opadający widnokrąg" czy "Bądź wieczorem w dyskotece" świetnie słucha się także dzisiaj.
24h
Nic nie jest oczywiste. W Bachu autor szuka współczesnego groove'u, improwizując ucieka od jazzu. Trudno go przez to zdefiniować, ale też nie da się przejść obok niego obojętnie. Aleksander Dębicz; bo o nim mowa - wydaje właśnie drugi solowy album pt. "Invention" Po pierwszym krążku "Cinematic Piano" porównywano go do Einaudiego czy Arnaldsa i zwrócił na siebie uwagę brytyjskich mediów. Drugi, "Bach Stories", zachwycił koneserów i ekspertów kunsztem najwyższej próby, zarówno w interpretacji muzyki barokowej, jak i w kameralnej improwizacji. Najnowszy album to odważne połączenie tradycji i nowoczesności, baroku, hip-hopu, improwizacji i klasyki. Fani niezwykłego pianisty znają już jego talent do łączenia światów z pozoru pozostających na skrajnych biegunach stylistycznych. Muzyka filmowa, barokowa, nowoczesna, mroczna i gęsta, a może eteryczna i ulotna? Wszystkie one splatają się w jego albumach w całość niezwykle smaczną i koherentną. Styl jego interpretacji i improwizacji wymyka się kategoryzacji, będąc odbiciem współczesnej rzeczywistości, nieustannym kalejdoskopem zdarzeń,wrażeń i emocji. Tym razem Dębicz sięga po miniaturowe arcydzieła Bacha i łączy je z własnymi kompozycjami inspirowanymi muzyką hiphopową. Powstaje wytrawna mikstura o bogatym aromacie, w której rozsmakować się mogą zarówno koneserzy, jak i poszukiwacze nowych doznań. Płyty słucha się jednym tchem. Klasyczna część mieni się różnorodnością, pozwalając jednocześnie na chwilę skupienia, zatrzymania w biegu. Dębicz nie trzyma się utartych schematów, czyta Bacha na nowo, chwytając to co w nim najbardziej współczesne i nam bliskie. Wraz z pierwszą toccatą wracamy do rzeczywistości, z jej całą ożywczą energią, vibem i groovem.
24h
Lista utworów: 1. Listen, Learn, Read On 4:04 2. Hard Road (Wring That Neck) 5:13 3. Kentucky Woman 4:44 4. Exposition/We Can Work It Out 7:07 5. The Shield 6:06 6. Anthem 6:31 7. River Deep, Mountain High 10:12 8. Oh No No No previously unreleased / Bonus Track / Studio Outtake 4:25 9. It's All Over previously unreleased / Bonus Track / BBC Top Gear Session 4:14 10. Hey Bop-A-Rebop previously unreleased / Bonus Track / BBC Top Gear Session 3:31 11. Hard Road (Wring That Neck) previously unreleased / Bonus Track / BBC Top Gear Session 4:42 12. Playground previously unreleased / Bonus Track / Remixed Instrumental Studio Out Take 4:29
24h